Τα αίτια που ανάγκασαν τον Αρχιεπίσκοπο να λύσει τη σιωπή του!

Γράφει ο Διονύσης Μακρής

 

Ως κινήσεις απόγνωσης εν όψει της συγκλήσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας εκλαμβάνουν πολλοί Αρχιερείς τις τρεις επί του παρόντος δημόσιες παρεμβάσεις του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου. Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος επιχειρώντας να αποφύγει, όπως υποστηρίζουν καλά ενημερωμένες πηγές, τη δριμύτατη κριτική και τις έντονες φωνές δυσαρέσκειας της Ιεραρχίας, προσπάθησε με κάθε τρόπο, λίγες εβδομάδες πριν τη σύγκλισή της, να δείξει ένα διαφορετικό πρόσωπο εγκαταλείποντας -έστω και προσωρινά- την πολιτική της σιωπής που επί τρία χρόνια σταθερά ακολουθεί.

Αναρωτιούνται λοιπόν τώρα πολλοί τι είναι αυτό που ανάγκασε τον Αρχιεπίσκοπο να αφήσει την τακτική της σιωπής;

Σύμφωνα λοιπόν με καλά ενημερωμένες πηγές του περιβάλλοντός του, η αλλαγή αυτή κρίθηκε αναγκαία και σκόπιμη από τους συμβούλους και τους στενούς του συνεργάτες! Και αυτό γιατί πληροφορίες που έφθαναν στην Αρχιεπισκοπή έφεραν μία πλειάδα Αρχιερέων όχι μόνο να αρκούνται σε μία σκληρή κριτική σε βάρος του αλλά να φθάνουν και ως το σημείο να ζητούν, εδώ και τώρα, την παραίτησή του και την εκλογή νέου Αρχιεπισκόπου! Θα επικαλούνταν μάλιστα μία σειρά πρωτοβουλιών και αποφάσεών του, που όχι μόνο περιθωριοποίησαν την Εκκλησία της Ελλάδος αλλά και την έφεραν στην κυριολεξία στο χείλος του γκρεμού... Μέσα στο πλαίσιο αυτό ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος θα έπρεπε να προετοιμαστεί για το ανωτέρω ενδεχόμενο και να αντιτάξει συγκεκριμένες πράξεις και ενέργειές του.

Στην ουσία δηλαδή πρόκειται για μία απεγνωσμένη προσπάθεια άμυνας του έναντι της γενικότερης αμφισβήτησής του από κλήρο και λαό. Και η προσπάθεια αυτή αποσκοπεί στο να διατηρήσει τουλάχιστον τη συνοχή μερικών επιστήθιων φίλων του Ιεραρχών, όπως λ.χ. των, Μαντινείας Αλεξάνδρου, Μυτιλήνης Ιακώβου, Λήμνου Ιεροθέου, Ναυπάκτου Ιεροθέου, Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, Ιλιού Αθηναγόρα, Κιλκισίου Εμμανουήλ και Θηβών Γεωργίου!

Αυτός είναι και ο λόγος που ενέταξε στο επιτελείο του, όπως λέγεται εκτενώς στα Συνοδικά γραφεία, ορισμένους «φίλους οικονομολόγους» προκειμένου να τον συμβουλεύσουν για το πως θα έπρεπε να κινηθεί. Εκείνοι λοιπόν τον προέτρεψαν να ακολουθήσει τακτική που θα απέβλεπε σε δύο συγκεκριμένους στόχους.

Ο πρώτος στόχος είχε να κάνει με πρωτοβουλία -παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου στην όλη δυσμενή οικονομική κατάσταση. Κάτι τέτοιο σύμφωνα με το επιτελείο του θα βοηθούσε στην ανατροπή της εικόνας του κομπάρσου και της εμφανούς περιθωριοποίησης της Εκκλησίας της Ελλάδος που έντονα επικρατεί στη συντριπτική πλειονότητα του χριστεπώνυμου ποιμνίου. Επιπλέον θα συνέβαλε στην αποδυνάμωση των αρχιερατικών εκείνων φωνών που ανοικτά μιλούν για συνειδητή αποδοχή από μέρους του κ. Ιερωνύμου ενός ρόλου κοινωνικού κομπάρσου. Και επιπροσθέτως θα κέρδιζε τις εντυπώσεις της κοινής γνώμης σε περίοδο που πολλοί αναζητούν κάποιο αποκούμπι παρηγοριάς.

Ως απόρροια λοιπόν της εφαρμογής των συμβουλών που έλαβε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εκλαμβάνονται η επιστολή που απέστειλε στις αρχές Φεβρουαρίου προς τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο αλλά και η πρότασή του για διευκολύνσεις στα δάνεια λόγω της μείωσης των μισθών που διατύπωσε προς τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλο.

Πέραν τούτων ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος αύξησε τον Φεβρουάριο τις δημόσιες εμφανίσεις του κάνοντας έντονη την παρουσία του σε κοινωνικές εκδηλώσεις!

Ακόμη επέλεξε και μία πιο επιθετική πολιτική σε βάρος αυτών που μεθοδευμένα υποβαθμίζουν την Εκκλησία μέσα από συστηματική κατασυκοφάντηση και βάναυση παραποίηση της αληθείας. Άργησε, όπως διαπιστώνεται να κατανοήσει ότι δεν πρέπει να αφήνει χωρίς τη δέουσα απάντηση τα δημοσιεύματα εκείνα που στοχεύουν στη μείωση του κύρους της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος εντός και εκτός της χώρας. Έτσι για πρώτη φορά στα τρία χρόνια από μία αμιγώς απολογητική πλέον θέση και όχι ενημερωτική, όπως έπρεπε να είναι, προβαίνει σε διευκρινιστικές απαντήσεις.

Τέλος μιμούμενος -έστω και καθυστερημένα- τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο αρθρογράφησε στην εφημερίδα «Καθημερινή» διατυπώνοντας απόψεις για την οικονομική κρίση και μιλώντας για την ανάγκη αυτοκριτικής!

Είναι όμως, φως φανάρι, ότι τέτοιες ενέργειες και πρωτοβουλίες, που είθισται να ακολουθούν κατά κόρον πολιτικοί και όχι εκκλησιαστικοί ταγοί αποβλέπουν στη δημιουργία ενός προσωπικού «ίματζ» και όχι στην προστασία η αναβάθμιση της Εκκλησίας, η οποία στην ουσία χρησιμοποιείται σαν μία κομματική παράταξη για την εκπλήρωση μύχιων προσωπικών κυρίως επιδιώξεων! Ως εκ τούτου τέτοιες πράξεις εμπεριέχουν ιδιοτέλειες μ’ αποτέλεσμα να βλάπτουν στην παρούσα φάση, παρά να εξυπηρετούν την Εκκλησία.

Λέγοντας για παράδειγμα ότι η Εκκλησία της Ελλάδος πλήρωσε φόρους πάνω από 12 εκατομμύρια ευρώ το μυαλό του απλού ανθρώπου που δέχεται βάναυσα στην καθημερινότητά του τα μέτρα της προσχεδιασμένης εδώ και χρόνια οικονομικής κρίσης οδηγείται στο ύψος των εσόδων της!!! Και αυτό βραχυπρόθεσμα και με μία πρώτη επιπόλαια ματιά φαίνεται πως ωφελεί, μακροπρόθεσμα όμως βλάπτει και ζημιώνει. Και βλάπτει γιατί το λιγότερο είναι πως σηματοδοτεί διάφορες έμμεσες η άμεσες διεκδικήσεις που χωρίς καμιά αμφιβολία ανοίγουν την όρεξη, σε πολλούς «εχθρούς» και «φίλους»!

 

Κύκνειο άσμα

 

Γι’ αυτό πολλοί είναι αυτοί που χαρακτηρίζουν ως «κύκνειο άσμα» τις πρωτοβουλίες του κατά κόρον και κοινά πλέον αποδεκτού ως αποτυχημένου, όπως επισημαίνουν εκκλησιαστικοί κύκλοι και επικίνδυνου για την χώρα Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου σύμφωνα με τον πρωτοσυγκελεύοντα Επίσκοπο Δωδώνης (πρώην Ζακύνθου) Χρυσόστομο!

«Δεν είναι μόνον ότι απέτυχε παταγωδώς σε όλους τους τομείς ΕΚΥΟ, Ραδιοφωνικό Σταθμό, κοινωνική και εθνική πρωταρχική παρουσία της Εκκλησίας της Ελλάδος κ.ο.κ. αλλά επιπλέον φαίνεται πως δεν ελέγχει την κατάσταση και στους κόλπους της Ιεραρχίας», σχολίαζε Ιεράρχης της Βορείου Ελλάδος που ανήκει σ’ αυτούς που τον ψήφισαν. Και πρόσθετε: «Το έντονο για παράδειγμα φραστικό επεισόδιο του Μεσσηνίας Χρυσοστόμου με τους Γλυφάδας Παύλου και Κερκύρας Νεκταρίου κατά την εορτή του Αγίου Φωτίου στη Μονή Πεντέλης, εμπρός στα μάτια του αποτελεί σαφές δείγμα της ολοφάνερης διοικητικής αδυναμίας του. Ως εκ τούτου η από μέρους του απόφαση να υποβάλλει την παραίτησή του θα διευκόλυνε τις διαδικασίες και θα συνέβαλε, έτσι ώστε η Εκκλησία της Ελλάδος να ανακτήσει έστω και την ύστατη στιγμή τα όσα απώλεσε από την ανεξήγητη πολιτική της σιωπούσας ταπεινολογίας. Είναι σαφές πως η επιλογή μας να του εμπιστευθούμε μία τέτοια καίρια θέση δεν ήταν σωστή. Κάναμε λάθος. Ο ίδιος πρέπει να καταλάβει όμως πως θα ήταν καλύτερα να αποχωρήσει πριν αρχίσουν οι διαξιφισμοί και οι κριτικές εντός της Ιεραρχίας, οι οποίες θα οδηγήσουν εν μέσω της κρίσης σε επιπλέον περιθωριοποίηση της Εκκλησίας ακόμη και από την πλευρά των πιστών»!

Ο έκδηλος φόβος του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου εξάλλου έναντι της αναμενόμενης κριτικής στην Ιεραρχία διαπιστώνεται και από τα θέματα που ορίστηκαν στην ημερήσια διάταξη της. Σ’ αυτά κυριαρχεί λ.χ. η προσφορά της Εκκλησίας στην οικονομική κρίση (!!!) που κατά τη γνώμη μας ερμηνεύεται με την εύστοχη λαϊκή ρήση του να «ευλογούμε τα γένια μας» και συμπεριλήφθηκε ως αντίδοτο στην υποθάλπουσα λαϊκή δυσαρέσκεια και κατακραυγή. Εκτός του θέματος που αφορά τον νέο κανονισμό περί εφημερίων, ο οποίος στοχεύει στη δυνατότητα αξιολόγησής τους, τα υπόλοιπα αποβλέπουν απλά στο να αιτιολογήσουν κατά κάποιο τρόπο την απόφαση του Προκαθημένου να συγκαλέσει εκτάκτως την Ιεραρχία μόνο και μόνο για να προβεί στην εκλογή δύο νέων βοηθών Επισκόπων και τίποτε άλλο περισσότερο, εκπληρώνοντας πιθανόν παλαιές υποσχέσεις.

Μύχια ελπίδα όλων είναι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να συνειδητοποιήσει πως επιβάλλεται και είναι πρέπον να επιλέξει αντί της δημιουργίας «ίματζ» κατά το πρότυπο των πολιτικών ανδρών την έξοδο από το αρχιεπισκοπικό θρόνο. Και η έξοδος αυτή στην παρούσα κρίσιμη περίοδο θα του προσέδιδε τουλάχιστον το στοιχείο του εκκλησιαστικού ηγέτη, το οποίο επί τρία χρόνια αποδεδειγμένα δεν κατάφερε να έχει...

Ωστόσο, για να λέμε τα σύκα -σύκα και τη σκάφη -σκάφη επί του παρόντος διαπιστώνεται πως υφίσταται και ένας περίεργος εφησυχασμός σε μεγάλο μέρος της Ιεραρχίας, ο οποίος πηγάζει από τον έκδηλο ωχαδελφισμό που επικρατεί. Γιατί πολλοί Αρχιερείς αν και βλέπουν να καταστρέφεται η εικόνα της Εκκλησίας πιστεύουν πως η όποια αλλαγή οφείλει να γίνει μετά την πάροδο ολίγων μηνών και αφού πρώτα ηρεμήσουν τα πράγματα. Μέσα στο πλαίσιο αυτό, μητροπολίτες που θα μπορούσαν να αναλάβουν τα ηνία προτιμούν να «οικονομούν» τον τόπο και την Εκκλησία με την ένοχη σιωπή τους (!) συνηγορώντας στο μεθοδευμένο ξήλωμα του κοινωνικού ιστού του Έθνους μας, μέσα στο οποίο εμπεριέχεται μεταξύ των άλλων σε πρωτεύουσα θέση και η περιθωριοποίηση της Εκκλησίας της Ελλάδος.

 

 

 

Παρέμβαση Ιερωνύμου και για τις τράπεζες

 

Εκτός της επιστολής που απέστειλε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος προς τον μη εκλεγέντα από τον ελληνικό λαό πρωθυπουργό της χώρας, τέως αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής τράπεζας Λουκά Παπαδήμο (βλ. σελ. 6) παρενέβη και στο τραπεζικό σύστημα. Προέβη σε μία ανούσια έκκληση προς τον Γ. Προβόπουλο να παρέμβει όσο είναι δυνατόν προς τις ελληνικές τράπεζες, με την ιδιότητά του ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, για να διευκολύνει τους χιλιάδες Έλληνες που είναι εγκλωβισμένοι με υπέρογκα -με δεδομένη τη σημερινή οικονομική τους κατάσταση - δάνεια!

Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και η Οικονομική Υπηρεσία της Ιεράς Συνόδου, η οποία εν μέσω κρίσης φρόντισε να συνάψει δάνεια ύψους 53 εκατομμυρίων ευρώ με δύο τράπεζες, (ετήσια δόση 4 εκατομμύρια ευρώ) τα οποία δυσκολεύεται κατά πολύ να αποπληρώσει... Το δάνειο ( βλ. Σ.Ο τ. 130) κρίθηκε αναγκαίο προκειμένου να συμμετάσχει στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας το 2009!!!

Συγκεκριμένα σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Αρχαιολογική Εταιρεία ο κ. Ιερώνυμος ζήτησε από τον Γ. Προβόπουλο να κάνει ότι περνά από το χέρι του για να επιμηκυνθούν και να αποπληρωθούν τα δάνεια του κόσμου, χωρίς να υπάρξουν και άλλες επιβαρύνσεις αφού ο λαός "δεν αντέχει άλλο", όπως τόνισε.

«Ας γίνει ότι είναι δυνατόν για να επιμηκυνθούν αυτά τα δάνεια και να μπορεί ο κόσμος να τα αποπληρώσει» επεσήμανε, ζητώντας από τις τράπεζες να σταματήσουν τους πλειστηριασμούς και «να μην πάρουν τα σπίτια του κόσμου».

«Όπως κόβονται οι μισθοί και περικόπτονται τα εισοδήματα των ανθρώπων να κουρέψουν και οι τράπεζες τα χρέη των Ελλήνων» είπε χαρακτηριστικά, ξαφνιάζοντας ευχάριστα τους παρευρισκομένους... αλλά και κάποιους ευκολόπιστους Ιεράρχες!

Ανάλογο στόχο είχε και το άρθρο που δημοσίευσε στην εφημερίδα «Καθημερινή»! Η διαφορά ήταν ότι εκεί χρησιμοποίησε μία πιο θεολογική γλώσσα απευθυνόμενος κυρίως στην τάξη των διανοουμένων και όχι στον απλό λαό... Σαφές δείγμα της επιδίωξης του αυτής αποτελεί το μικρό απόσπασμα που παραθέτουμε προς ενημέρωσή σας.

«Μία κρίση σαν αυτή αποτελεί εκπληκτική ευκαιρία να ανακαλύψουμε τον Θεό γι’ αυτό που είναι και να τον αγαπήσουμε για εκείνα που έχει να μας δώσει. Και αυτά δεν είναι τίποτε λιγότερο από τον πλούτο της Θεότητός Του, από την θαυμαστή ικανότητά Του να μεταμορφώνει τον άνθρωπο και να τον αγιάζει.

Να τον θεραπεύει από τα πάθη και να τον καθιστά κοινωνό της ανείπωτης δόξας Του.

Η κρίση μπορεί να μας αποκαλύψει πως η παθολογική εξωστρέφεια και ο θόρυβος τα οποία καλλιεργεί η κοινωνία του θεάματος και της κατανάλωσης μας αποκρύπτουν τον Θεό, ο Οποίος συνηθίζει να μιλά σε χαμηλότερους τόνους, στα μάτια της ψυχής μας...»

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012                               http://www.orthodoxia.gr/newsclicks.cfm?ID=1651&obcatid=1