“Ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου”
1. Η εορτή της Υπαπαντής 40 ημέρας μετά τα Χριστούγεννα ολοκληρώνει τον χρόνο των Χριστουγέννων, αφήνοντας ένα αίσθημα βαθιάς και καθαρής χαράς. Η εικόνα του πρεσβύτη Συμεών που συναντά το Χριστό, είναι μία από τις συγκλονιστικότερες εικόνες της Αγίας Γραφής, αλλά και του κόσμου. Από την μία ο Ιησούς- βρέφος, η νέα ζωή, η Ζωή γενικά που φέρνει ο Θεός στον άνθρωπο, και από την άλλη ο πρεσβύτης Συμεών, το λυχνάρι που σβήνει, τα γηρατειά, το τέλος της ζωής. Η αρχή και το τέλος ενώνονται σε μια συνάντηση που προξενεί ανείπωτη χαρά…
2. Η εικόνα του Συμεών είναι πράγματι συγκλονιστική. Είναι αυτός που περιμένει να συναντήσει Εκείνον που αγαπά, αλλά και τον αγαπά. Όλη του η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο από αυτή τη λαχτάρα της συνάντησης. Η προσευχή του, η σκέψη του, η προσδοκία του είχε κατεύθυνση αυτή τη συνάντηση με τη σωτηρία, τη συνάντηση με την Αγάπη. Και πραγματικά, όταν έρθει αυτή η συνάντηση, τότε δεν υπάρχει άλλος λόγος ζωής, ακριβώς διότι η Ζωή πλέον κατοικεί μέσα στον άνθρωπο αυτό και τίποτε δεν το φοβίζει, ούτε ο θάνατος…
3. Γεννώνται πολλά ερωτήματα από αυτή την εικόνα για μας. Είναι η ζωή μας προσανατολισμένη στη συνάντηση με το Χριστό; Λαχταρούμε την ώρα και τη στιγμή που θα τον κοινωνήσουμε; Υπερβαίνουμε μέσα από την αγάπη Του τον φόβο, ακόμα και του θανάτου; Συναντούμε τον Άλλο και γινόμαστε φίλοι μαζί του, διαλύοντας με τη χάρη του Θεού ό,τι μας χωρίζει από αυτόν (κατάκριση, εγωισμός, κλειστή καρδιά, αμαρτία);
4. Ο κόσμος μας ζει σήμερα την απομάκρυνση. Ελάχιστοι προσμένουν τη συνάντηση, την υπαπαντή, είτε με το Θεό είτε με το συνάνθρωπο. Κυβερνούν οι βόμβες της αποξένωσης. Τα γηρατειά και ο θάνατος αποτελούν εχθρούς του ανθρώπου. Κι εμείς ζούμε στον ατομισμό μας, κλεισμένοι στον κόσμο μας. Έχουμε όμως δυνάμεις. Αρκεί να βάλουμε στη ζωή μας αυτή την προσδοκία της συνάντησης.
5. Αυτή η συνάντηση Συμεών και Ιησού γίνεται στο Ναό. Έτσι και σήμερα. Στην Εκκλησία γίνεται η μεγάλη συνάντηση, της αγάπης, της ενότητας και της κοινωνίας. Στο ποτήρι της ζωής συναντιόμαστε εν αγάπη με τον Κύριό μας, αλλά και ταυτόχρονα βιώνουμε την συνάντηση με τους άλλους. Στον αποξενωμένο κόσμο μας η συνάντηση στην κοινότητα της Εκκλησία αποτελεί την μεγάλη ελπίδα. Όπου κλήρος και λαός, Επίσκοποι, πρεσβύτεροι και άνθρωποι, πλούσιοι και πένητες, άγιοι και αμαρτωλοί συναντούμε το Χριστό και λαμβάνουμε το σωτήριον αλλά και το φως εις αποκάλυψιν εθνών.
6. Ας προσανατολίσουμε λοιπόν έργοις και ου λόγοις την ζωή μας σ’ αυτή τη συνάντηση, κι ας είμαστε σίγουροι ότι η αγάπη του Χριστού θα εμβάλλει έξω το φόβο, κάθε φόβο και κάθε αποξένωση.
Βιβλιογραφία π. Αλεξάνδρου Smeman, Εορτολόγιο. http://nefthalim.blogspot.gr/2013/02/blog-post_3785.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου