Έχει
επικρατήσει τα τελευταία χρόνια, ο νονός να είναι ένας άνθρωπος κοντά
στην οικογένεια, ο οποίος στην Βάπτιση αναλαμβάνει ένα μέρος των εξόδων
και στις γιορτές φέρνει δώρα.
Ποια όμως είναι η πραγματική αποστολή ενός νονού όπως την αντιλαμβάνεται η Εκκλησία; Ο νονός ή ανάδοχος όπως είναι η επίσημη ονομασία του, ονομάζεται έτσι γιατί αναδέχεται, παραλαμβάνει δηλαδή, το παιδί από την κολυμβήθρα ως βαπτισμένο πλέον Χριστιανό.
Για την Εκκλησία ο ανάδοχος είναι άνθρωπος ο οποίος δημιουργεί έναν ισόβιο δεσμό με το παιδί, αφού ουσιαστικά μετατρέπεται σε πνευματικό πατέρα με όλες τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται ένας τέτοιος ρόλος. Γίνεται μέλος της οικογένειας του παιδιού αλλά και το παιδί μέλος της δικής του οικογένειας.
Ο
ρόλος του είναι κυρίως πνευματικός. Υποχρέωση του είναι να κατηχήσει το
παιδί στη χριστιανική πίστη και ζωή και είναι αυτός που εγγυάται στην
Εκκλησία για την πίστη του βαπτιζομένου και αναλαμβάνει τη φροντίδα μετά
το βάπτισμα να τον μυήσει στην Ορθόδοξη πίστη μαζί με τους γονείς.
Αυτός ουσιαστικά είναι και λόγος, για τον οποίο δεν επιτρέπεται να γίνει νονός κάποιος που ανήκει σε διαφορετικό θρήσκευμα ενώ στην διαδικασία που προηγείται του μυστηρίου ο νονός καλείται να αποδείξει την πίστη του λέγοντας τρεις φορές το «Πιστεύω».
Επίσης ανάδοχοι δεν μπορούν να γίνουν, οι γονείς του παιδιού, δηλωμένοι άπιστοι και άτομα τα οποία έχουν τελέσει πολιτικό γάμο.
Οι υποχρεώσεις του νονού δεν τελειώνουν μετά το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Για την ακρίβεια τότε αρχίζουν!
Εκτός από τις τρεις συνεχόμενες Κυριακές που οφείλει να συνοδεύσει το παιδί στην Εκκλησία για να κοινωνήσει οφείλει να το ακολουθεί σε κάθε βήμα του. Ακόμη και η πασχαλινή λαμπάδα που οφείλει να δίνει κάθε χρόνο στο παιδί έχει το δικό της συμβολισμό.
ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ
Σύμφωνα με μια λαϊκή παράδοση τα παιδιά που έχουν βαπτιστεί από τον ίδιο άνθρωπο, θεωρούνται συγγενείς. Γι αυτό και αρκετοί φροντίζουν να βαπτίζουν μόνο αγόρια ή μόνο κορίτσια. Αυτό σύμφωνα με την Εκκλησία δεν ισχύει.
Αυτονόητο ωστόσο θεωρείται το γεγονός πως ο νονός δεν μπορεί να συνάψει σχέσεις με το βαφτιστήρι. Η ίδια απαγόρευση ισχύει και για τους κουμπάρους.
Οι γονείς δηλαδή του παιδιού δεν μπορούν να συνάψουν σχέσεις με τον νονό και την σύζυγο του.
Στην περίπτωση μάλιστα που συμβεί ένας τέτοιος γάμος η Εκκλησία θα τον θεωρήσει άκυρο και ο κληρικός που θα τον έχει επιτελέσει θα καθαιρεθεί.
Προσοχή λοιπόν σε όσους και όσες σκοπεύετε να γίνετε Νονοί και Νονές γιατί πρόκειται για μια αρκετά σοβαρή υπόθεση που ξεπερνά τη λαμπάδα και το χαρτζιλίκι. - See more at: http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=3933&catid=24#sthash.cHzkT6ij.dpuf
Ποια όμως είναι η πραγματική αποστολή ενός νονού όπως την αντιλαμβάνεται η Εκκλησία; Ο νονός ή ανάδοχος όπως είναι η επίσημη ονομασία του, ονομάζεται έτσι γιατί αναδέχεται, παραλαμβάνει δηλαδή, το παιδί από την κολυμβήθρα ως βαπτισμένο πλέον Χριστιανό.
Για την Εκκλησία ο ανάδοχος είναι άνθρωπος ο οποίος δημιουργεί έναν ισόβιο δεσμό με το παιδί, αφού ουσιαστικά μετατρέπεται σε πνευματικό πατέρα με όλες τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται ένας τέτοιος ρόλος. Γίνεται μέλος της οικογένειας του παιδιού αλλά και το παιδί μέλος της δικής του οικογένειας.
Ο
ρόλος του είναι κυρίως πνευματικός. Υποχρέωση του είναι να κατηχήσει το
παιδί στη χριστιανική πίστη και ζωή και είναι αυτός που εγγυάται στην
Εκκλησία για την πίστη του βαπτιζομένου και αναλαμβάνει τη φροντίδα μετά
το βάπτισμα να τον μυήσει στην Ορθόδοξη πίστη μαζί με τους γονείς. Αυτός ουσιαστικά είναι και λόγος, για τον οποίο δεν επιτρέπεται να γίνει νονός κάποιος που ανήκει σε διαφορετικό θρήσκευμα ενώ στην διαδικασία που προηγείται του μυστηρίου ο νονός καλείται να αποδείξει την πίστη του λέγοντας τρεις φορές το «Πιστεύω».
Επίσης ανάδοχοι δεν μπορούν να γίνουν, οι γονείς του παιδιού, δηλωμένοι άπιστοι και άτομα τα οποία έχουν τελέσει πολιτικό γάμο.
Οι υποχρεώσεις του νονού δεν τελειώνουν μετά το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Για την ακρίβεια τότε αρχίζουν!
Εκτός από τις τρεις συνεχόμενες Κυριακές που οφείλει να συνοδεύσει το παιδί στην Εκκλησία για να κοινωνήσει οφείλει να το ακολουθεί σε κάθε βήμα του. Ακόμη και η πασχαλινή λαμπάδα που οφείλει να δίνει κάθε χρόνο στο παιδί έχει το δικό της συμβολισμό.
ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ
Σύμφωνα με μια λαϊκή παράδοση τα παιδιά που έχουν βαπτιστεί από τον ίδιο άνθρωπο, θεωρούνται συγγενείς. Γι αυτό και αρκετοί φροντίζουν να βαπτίζουν μόνο αγόρια ή μόνο κορίτσια. Αυτό σύμφωνα με την Εκκλησία δεν ισχύει.
Αυτονόητο ωστόσο θεωρείται το γεγονός πως ο νονός δεν μπορεί να συνάψει σχέσεις με το βαφτιστήρι. Η ίδια απαγόρευση ισχύει και για τους κουμπάρους.
Οι γονείς δηλαδή του παιδιού δεν μπορούν να συνάψουν σχέσεις με τον νονό και την σύζυγο του.
Στην περίπτωση μάλιστα που συμβεί ένας τέτοιος γάμος η Εκκλησία θα τον θεωρήσει άκυρο και ο κληρικός που θα τον έχει επιτελέσει θα καθαιρεθεί.
Προσοχή λοιπόν σε όσους και όσες σκοπεύετε να γίνετε Νονοί και Νονές γιατί πρόκειται για μια αρκετά σοβαρή υπόθεση που ξεπερνά τη λαμπάδα και το χαρτζιλίκι. - See more at: http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=3933&catid=24#sthash.cHzkT6ij.dpuf
Έχει
επικρατήσει τα τελευταία χρόνια, ο νονός να είναι ένας άνθρωπος κοντά
στην οικογένεια, ο οποίος στην Βάπτιση αναλαμβάνει ένα μέρος των εξόδων
και στις γιορτές φέρνει δώρα.
Ποια όμως είναι η πραγματική αποστολή ενός νονού όπως την αντιλαμβάνεται η Εκκλησία; Ο νονός ή ανάδοχος όπως είναι η επίσημη ονομασία του, ονομάζεται έτσι γιατί αναδέχεται, παραλαμβάνει δηλαδή, το παιδί από την κολυμβήθρα ως βαπτισμένο πλέον Χριστιανό.
Για την Εκκλησία ο ανάδοχος είναι άνθρωπος ο οποίος δημιουργεί έναν ισόβιο δεσμό με το παιδί, αφού ουσιαστικά μετατρέπεται σε πνευματικό πατέρα με όλες τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται ένας τέτοιος ρόλος. Γίνεται μέλος της οικογένειας του παιδιού αλλά και το παιδί μέλος της δικής του οικογένειας.
Ο
ρόλος του είναι κυρίως πνευματικός. Υποχρέωση του είναι να κατηχήσει το
παιδί στη χριστιανική πίστη και ζωή και είναι αυτός που εγγυάται στην
Εκκλησία για την πίστη του βαπτιζομένου και αναλαμβάνει τη φροντίδα μετά
το βάπτισμα να τον μυήσει στην Ορθόδοξη πίστη μαζί με τους γονείς.
Αυτός ουσιαστικά είναι και λόγος, για τον οποίο δεν επιτρέπεται να γίνει νονός κάποιος που ανήκει σε διαφορετικό θρήσκευμα ενώ στην διαδικασία που προηγείται του μυστηρίου ο νονός καλείται να αποδείξει την πίστη του λέγοντας τρεις φορές το «Πιστεύω».
Επίσης ανάδοχοι δεν μπορούν να γίνουν, οι γονείς του παιδιού, δηλωμένοι άπιστοι και άτομα τα οποία έχουν τελέσει πολιτικό γάμο.
Οι υποχρεώσεις του νονού δεν τελειώνουν μετά το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Για την ακρίβεια τότε αρχίζουν!
Εκτός από τις τρεις συνεχόμενες Κυριακές που οφείλει να συνοδεύσει το παιδί στην Εκκλησία για να κοινωνήσει οφείλει να το ακολουθεί σε κάθε βήμα του. Ακόμη και η πασχαλινή λαμπάδα που οφείλει να δίνει κάθε χρόνο στο παιδί έχει το δικό της συμβολισμό.
ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ
Σύμφωνα με μια λαϊκή παράδοση τα παιδιά που έχουν βαπτιστεί από τον ίδιο άνθρωπο, θεωρούνται συγγενείς. Γι αυτό και αρκετοί φροντίζουν να βαπτίζουν μόνο αγόρια ή μόνο κορίτσια. Αυτό σύμφωνα με την Εκκλησία δεν ισχύει.
Αυτονόητο ωστόσο θεωρείται το γεγονός πως ο νονός δεν μπορεί να συνάψει σχέσεις με το βαφτιστήρι. Η ίδια απαγόρευση ισχύει και για τους κουμπάρους.
Οι γονείς δηλαδή του παιδιού δεν μπορούν να συνάψουν σχέσεις με τον νονό και την σύζυγο του.
Στην περίπτωση μάλιστα που συμβεί ένας τέτοιος γάμος η Εκκλησία θα τον θεωρήσει άκυρο και ο κληρικός που θα τον έχει επιτελέσει θα καθαιρεθεί.
Προσοχή λοιπόν σε όσους και όσες σκοπεύετε να γίνετε Νονοί και Νονές γιατί πρόκειται για μια αρκετά σοβαρή υπόθεση που ξεπερνά τη λαμπάδα και το χαρτζιλίκι. - See more at: http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=3933&catid=24#sthash.cHzkT6ij.dpuf
Ποια όμως είναι η πραγματική αποστολή ενός νονού όπως την αντιλαμβάνεται η Εκκλησία; Ο νονός ή ανάδοχος όπως είναι η επίσημη ονομασία του, ονομάζεται έτσι γιατί αναδέχεται, παραλαμβάνει δηλαδή, το παιδί από την κολυμβήθρα ως βαπτισμένο πλέον Χριστιανό.
Για την Εκκλησία ο ανάδοχος είναι άνθρωπος ο οποίος δημιουργεί έναν ισόβιο δεσμό με το παιδί, αφού ουσιαστικά μετατρέπεται σε πνευματικό πατέρα με όλες τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται ένας τέτοιος ρόλος. Γίνεται μέλος της οικογένειας του παιδιού αλλά και το παιδί μέλος της δικής του οικογένειας.
Ο
ρόλος του είναι κυρίως πνευματικός. Υποχρέωση του είναι να κατηχήσει το
παιδί στη χριστιανική πίστη και ζωή και είναι αυτός που εγγυάται στην
Εκκλησία για την πίστη του βαπτιζομένου και αναλαμβάνει τη φροντίδα μετά
το βάπτισμα να τον μυήσει στην Ορθόδοξη πίστη μαζί με τους γονείς. Αυτός ουσιαστικά είναι και λόγος, για τον οποίο δεν επιτρέπεται να γίνει νονός κάποιος που ανήκει σε διαφορετικό θρήσκευμα ενώ στην διαδικασία που προηγείται του μυστηρίου ο νονός καλείται να αποδείξει την πίστη του λέγοντας τρεις φορές το «Πιστεύω».
Επίσης ανάδοχοι δεν μπορούν να γίνουν, οι γονείς του παιδιού, δηλωμένοι άπιστοι και άτομα τα οποία έχουν τελέσει πολιτικό γάμο.
Οι υποχρεώσεις του νονού δεν τελειώνουν μετά το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Για την ακρίβεια τότε αρχίζουν!
Εκτός από τις τρεις συνεχόμενες Κυριακές που οφείλει να συνοδεύσει το παιδί στην Εκκλησία για να κοινωνήσει οφείλει να το ακολουθεί σε κάθε βήμα του. Ακόμη και η πασχαλινή λαμπάδα που οφείλει να δίνει κάθε χρόνο στο παιδί έχει το δικό της συμβολισμό.
ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ
Σύμφωνα με μια λαϊκή παράδοση τα παιδιά που έχουν βαπτιστεί από τον ίδιο άνθρωπο, θεωρούνται συγγενείς. Γι αυτό και αρκετοί φροντίζουν να βαπτίζουν μόνο αγόρια ή μόνο κορίτσια. Αυτό σύμφωνα με την Εκκλησία δεν ισχύει.
Αυτονόητο ωστόσο θεωρείται το γεγονός πως ο νονός δεν μπορεί να συνάψει σχέσεις με το βαφτιστήρι. Η ίδια απαγόρευση ισχύει και για τους κουμπάρους.
Οι γονείς δηλαδή του παιδιού δεν μπορούν να συνάψουν σχέσεις με τον νονό και την σύζυγο του.
Στην περίπτωση μάλιστα που συμβεί ένας τέτοιος γάμος η Εκκλησία θα τον θεωρήσει άκυρο και ο κληρικός που θα τον έχει επιτελέσει θα καθαιρεθεί.
Προσοχή λοιπόν σε όσους και όσες σκοπεύετε να γίνετε Νονοί και Νονές γιατί πρόκειται για μια αρκετά σοβαρή υπόθεση που ξεπερνά τη λαμπάδα και το χαρτζιλίκι. - See more at: http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=3933&catid=24#sthash.cHzkT6ij.dpuf
Στην
Ιαπωνία έκαναν ένα μνημείο για τα θύματα
της Ατομικής βόμβας της Χιροσίμα, το οποίο
επισκέπτονται εκατομμύρια άνθρωποι από
όλον το κόσμο, ενώ ... κάθε χρόνο στην
επέτειο πήγαινε εκεί ο Ιάπωνας
αυτοκράτορας και όλη η κυβέρνηση.
Το
παρόν κείμενο είναι αφιερωμένο στήν
άγνωστη μέχρι προχθές Ρεπούση πού δεν την
ήξερε ούτε ο θυρωρός τής πολυκατοικίας της,
καί πού θέλει σήμερα να καταργηθούν τα
Θρησκευτικά, τά Αρχαία Ελληνικά καί η
Ελληνική Ιστορία !
Γιατί
άραγε ;
Στη μέση του μνημείου υπάρχει η περίφημη
"καμπάνα της Ειρήνης".
Η οποία έχει μια φράση, σε τρείς (3) γλώσσες.
Η μία είναι τα σανσκριτικά,
η δεύτερη τα Ιαπωνικά και
η τρίτη ....Ελληνική !
Η μία είναι τα σανσκριτικά,
η δεύτερη τα Ιαπωνικά και
η τρίτη ....Ελληνική !
Πήγαν και έγραψαν στην καμπάνα "ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ" !!!
Ακόμη και
στη μακρινή Ιαπωνία, ένα πολύ σημαντικό
μνημείο, με ένα κορυφαίο για την
ανθρωπότητα μήνυμα, έχει επιγραφή στα
αρχαία Ελληνικά!
Δες
τι γράφει η είσοδος στο Yale, Πανεπιστήμιο με
ιστορία 310 ετών, που βρίσκεται στις "λατρεμένες"
μας ΗΠΑ.
Πανεπιστήμιο
Βαλέτας, Μάλτα:
Αυτή
η φωτογραφία απεικονίζει την είσοδο στο
κτίριο της γραμματείας του Πανεπιστημίου
Εδιμβούργου :
«Πλέων
επί οίνοπα πόντον επ' αλλόθροους ανθρώπους»
('Ομηρος, Οδύσσεια, Α.183)
(Ταξιδεύοντας
σε ξένες θάλασσες με ανθρώπους που μιλούν
άλλες γλώσσες...)
Αρχαία
Ελληνική επιγραφή στήν αψίδα κεντρικής γέφυρας
επί του ποταμού Μάϊν, στην πόλη της
Φρανκφούρτης, στη Γερμανία, με μετάφραση
στη Γερμανική γλώσσα, στο πλαϊνό της αψίδας:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου