Χρειάζεται πολλή προσευχή.
Παλιά, για νά κάνη κάτι κανείς, αν ήταν κοσμικός άνθρωπος, θά σκεφτόταν. "Αν ήταν πνευματικός άνθρωπος, θά σκεφτόταν και θά προσευχόταν. Στην εποχή μας άκόμη καί «πνευματικοί» άνθρωποι όχι μόνο δεν προσεύχονται, άλλά ούτε σκέφτονται. Καί μάλιστα, συχνά πρόκειται για σοβαρά θέματα, καί αυτοί κάνουν πρόβες με τον κόσμο. Σε όλες τις περιπτώσεις, πριν ενεργήσουμε, νά λέμε: «Σκέφθηκα γι’ αυτό; Προσευχήθηκα γι’ αυτό;». "Οταν κανείς ενεργή, χωρίς νά σκεφθή καί χωρίς νά προσευχηθή, ενεργεί σατανικά. Καί βλέπεις, συχνά πολλοί Χριστιανοί με τον τρόπο πού ενεργούν,
δεν αφήνουν τον Θεό νά έπέμβη. Νομίζουν ότι αυτοί θά τα καταφέρουν όλα μόνοι τους. Ένώ άκόμη καί ό άπιστος λέει «έχει ό Θεός», αυτοί δεν τό λένε. Τα βάζει λ.χ. κάποιος με τον καρνάβαλο, ένώ μπορεί νά κάνη προσευχή καί νά ρίξη ό Θεός τέτοιο χαλάζι, πού νά σκορπίσουν όλοι καί νά ματαιωθή κάθε εκδήλωση. ’Ή, άς υποθέσουμε, μερικοί κατηγορούν έναν δεσπότη καί οί άλλοι καταφεύγουν στο Συμβούλιο Επικράτειας. ’Αλλά ούτε εκεί σταματούν. Διαδηλώσεις, φασαρίες, άρθρα στις εφημερίδες... Συνέχεια άνθρώπινες
προσπάθειες καί δεν αφήνουν τον Θεό να ένεργήση. Δεν καταφεύγουν στην προσευχή, ώστε νά άπαντήση ό Θεός διά τής προσευχής. Με τήν ταπείνωση καί τήν προσευχή διορθώνονται όλα τα αδιόρθωτα.
Σήμερα ζοΰμε σε χρόνια Άποκαλύψεως. Δεν χρειάζεται νά είναι κανείς Προφήτης γιά νά τό καταλάβη. Τα πράγματα προχωρούν τάκ-τάκ. Τί μάς περιμένει δεν ξέρουμε. "Ολη αυτή ή κατάσταση πού επικρατεί, τό δείχνει. Γι’ αυτό, γιά έναν λόγο παραπάνω τώρα, πρέπει νά στηριχθοϋμε πιο πολύ στήν προσευχή καί νά πολεμήσουμε τό κακό με τήν προσευχή. Ή μόνη λύση αυτή είναι. Νά παρακαλούμε τον Θεό νά λυπηθή τά πλάσματά Του - αν καί δεν είμαστε γιά νά μάς λυπηθή. Δεν θά βρεθή άκρη. Καθένας δ,τι τού λέει ό λογισμός θά κάνη. Θά γίνη αυτό πού λέει ό "Αγιος Κοσμάς: «Θά περπατάς ώρα, γιά νά βρής άνθρωπο* καί όσοι ζήσουν, θά τρώνε με χρυσά κουτάλια». Μερικοί βέβαια έχουν τον λογισμό: «’Αφού οι προφητείες θά εκπληρωθούν οπωσδήποτε, τί θά ώφελήση ή προσευχή;». Ό Θεός βλέπει ότι έτσι θά εξελιχθούν τά πράγματα, άλλα εμείς κάνουμε προσευχή, γιά νά είναι πιο άνώδυνο ένα κακό καί νά μήν πάρη έκταση. Γι’ αυτό λέει καί στο Ευαγγέλιο ότι γιά τούς εκλεκτούς θά κολοβωθούν οι ημέρες. Σε έναν πόλεμο λ.χ. μέ τήν δύναμη τής προσευχής γίνεται ένα θαύμα, σώζονται περισσότεροι, υπάρχουν λιγότερα θύματα, οπότε βοηθιούνται πνευματικά οί άνθρωποι, πιστεύουν καί άλλοιώνονται μέ τήν καλή έννοια.
Τά πράγματα είναι σοβαρά. Καί μέχρι τώρα πού δεν τινάχθηκε ό κόσμος στον άέρα, θαύμα είναι. Ό Θεός νά βάλη τό χέρι Του, γιατί όλος ό κόσμος έξαρτάται άπό τρία-τέσσερα άτομα. Κρέμεται ή τύχη τού κόσμου στά χέρια μερικών παλαβών. Λέει μιά παροιμία: «Τά άλογα κλωτσούν καί τά κοτόπουλα ψοφούν». Έτσι είναι. Τά μεγάλα κράτη δταν πιάνωνται, τά μικρά τά καημένα άδικούνται. Κλωτσιούνται τά μεγάλα καί καταστρέφονται τά μικρά. Χρειάζεται πολλή προσευχή, πολλή προσευχή, για νά φωτίση ό Θεός τούς μεγάλους, γιατί, αν θέλουν, μπορούν νά καταστρέψουν τον κόσμο. Ξέρει ό Θεός πολύ εύκολα καί σ’ αύτούς νά δώση λίγη φώτιση. "Αν ό Θεός φωτίση, βγάζει ένας μιά διαταγή καί αλλάζουν όλα.
Αιτήματα στην προσευχή.
- Γέροντα, αν είναι εύλογημένο, νά μάς λέγατε μερικά θέματα, γιά τά οποία ιδιαίτερα πρέπει νά προσευχόμαστε.
- Νά παρακαλοϋμε κατ’ άρχάς ή προσευχή μας νά έχη ως αποτέλεσμα νά έρθουν σε θεοσέβεια όσοι ζοϋν καί όσοι θά ζήσουν. Έγώ στήν προσευχή μου λέω «Παράτεινον τό έλεος Σου τοϊς γινώσκουσί Σε» καί προσθέτω «καί τοϊς μή γινώσκονσί Σε». ’Ακόμη λέω «Κύριε, σώσον τους άσεβεϊς». (Βέβαια ή Εκκλησία καλά κανόνισε νά λέη «Κύριε, σώσον τούς ευσεβείς...», γιατί μπορεί νά βρίζουν οί άσεβεϊς, επειδή προσεύχονται γι’ αύτούς). "Οταν πάλι ό ίερεύς λέει «Υπέρ των έντειλαμένων ήμϊν τοϊς άναξίοις εϋχεσθαι υπέρ αυτών», προσθέτω καί «υπέρ τών μή έντειλαμένων». Γιατί πρέπει να προσευχώμαστε καί γι’ αύτούς πού μάς ζήτησαν νά προσευχηθούμε, άλλά καί γι’ αύτούς πού δεν μάς ζήτησαν, καί γιά τούς γνωστούς καί γιά τούς αγνώστους. Τόσες χιλιάδες άνθρωποι ύπάρχουν πού έχουν μεγαλύτερη άνάγκη καί σοβαρότερα προβλήματα άπό αύτούς πού μάς ζήτησαν νά προσευχηθούμε. Νά κάνουμε προσευχή καί γιά όσους έχουν άδικηθή, νά φανή τό δίκαιο* νά δοθή χάρη στούς φυλακισμένους, νά πιάση τόπο ή ταλαιπωρία πού πέρασαν καί νά βοηθηθούν.
Οταν βάζω ξύλα στην φωτιά, δοξολογώ τον Θεό και λέω: «Ζέστανε, Θεέ μου, όσους δεν έχουν ζεστασιά». "Οταν πάλι καίω τα γράμματα πού μοϋ στέλνουν - τά διαβάζω καί μετά τά καίω, γιατί έχουν καί θέματα απόρρητα καί εξομολογήσεις -, λέω: «Νά τούς κάψη ό Θεός όλα τά κουσούρια. Νά τούς βοηθάη να ζοΰν πνευματικά καί νά τούς άγιάζη». "Ακόμη συνηθίζω νά ζητώ από τούς "Αγίους νά προστατεύουν τούς άνθρώπους πού φέρουν τό όνομά τους καί άπό τούς "Αγίους Πάντες νά προστατεύουν αυτούς πού δεν έχουν προστάτη "Αγιο.
- Γέροντα, τί είναι καλύτερα, νά ζητώ τό έλεος τού Θεού γενικά ή νά αναφέρω καί συγκεκριμένα αιτήματα σύμφωνα με τό «Αιτείτε καί δοθήσεται ύμϊν»
- Νά προσεύχεσαι γενικά καί νά λες «Κύριε Ίησοϋ Χριστέ, έλέησον τούς πάσχοντας σωματικά καί ψυχικά». Σ’ αύτήν τήν εύχή περιλαμβάνονται καί οί κεκοιμημένοι. Άν σοϋ έρχεται στον νοϋ ένα συγγενικό σου πρόσωπο, πες καί μιά εύχή γι’ αύτό, «... έλέησον τον δοϋλόν Σου τάδε», καί πέρασε αμέσως στήν γενική εύχή για όλον τον κόσμο, «... έλέησον τον κόσμον Σου άπαντα». Μπορείς νά φέρνης στον νοϋ σου έναν συγκεκριμένο άνθρωπο πού έχει ανάγκη, νά προσεύχεσαι λίγο γι’ αυτόν καί μετά νά λες «Κύριε Ίησοϋ Χριστέ, έλέησον ημάς» καί νά πονάς για όλους, γιά νά μή φεύγη ή... άμαξοστοιχία μέ έναν επιβάτη. Νά μή σκαλώνουμε σέ ένα πρόσωπο καί μετά δεν μπορούμε νά βοηθήσουμε μέ τήν προσευχή ούτε τον έαυτό μας ούτε τούς άλλους. "Οταν προσεύχεσαι λ.χ. γιά έναν καρκινοπαθή, νά προσεύχεσαι γιά όλους τούς καρκινοπαθείς καί νά λές καί μιά εύχή γιά τούς κεκοιμημένους. Ή βλέπεις έναν δυστυχισμένο· νά πηγαίνη αμέσως ό νους σου σέ όλους τούς δυστυχισμένους καί νά προσεύχεσαι γι’ αυτούς. Νά, θυμάμαι, μικρός είχα δει έναν ζητιάνο
πού πέθανε έξω από ένα τούρκικο σπίτι, δέκα μέτρα μακριά από τό δικό μας. Πέτρο τον έλεγαν. Τον βρήκε τό πρωί ή Τουρκάλα πεσμένον έξω από τό σπίτι της καί τον σκουντούσε νά σηκωθή* τότε κατάλαβε ότι είχε πεθάνει. Ακόμη τον μνημονεύω. Πόσοι τέτοιοι «Πέτροι» ύπάρχουν στον κόσμο! "Οταν πηγαίνη κανείς σε ειδικά θέματα καί σκέφτεται ότι ύποφέρουν οί συνάνθρωποί μας, βοηθιέται, γιατί κεντιέται ή καρδιά. Έτσι, με πονεμένη καρδιά άπό τά ειδικά θέματα πηγαίνει καί στά γενικά, καί βοηθάει περισσότερο με την καρδιακή προσευχή.
Καλά είναι ό μοναχός νά μοιράζη τήν προσευχή του σε τρία μέρη: γιά τον εαυτό του, γιά όλο τον κόσμο καί γιά τούς κεκοιμημένους. "Αν καί με αύτόν τον τρόπο, παρόλο πού φαίνεται δίκαιη ή μοιρασιά, πάλι γιά τον εαυτό του φροντίζει περισσότερο, γιατί ό εαυτός του είναι ένας, ενώ οί ζώντες καί οί κεκοιμημένοι είναι δισεκατομμύρια.
- Γέροντα, στο διακόνημα εύχομαι συνήθως μόνο γιά τον εαυτό μου.
- Δεν είναι σωστό αύτό. "Οταν στο κελλί εύχεσαι γιά τον εαυτό σου καί έξω άπό τό κελλί πάλι γιά τον εαυτό σου, τότε πώς θά κεντηθή ή καρδιά; "Οταν μπή ή αγάπη, ό πόνος, ή θυσία, μπαίνει ένα άνώτερο ενδιαφέρον καί ή καρδιά γλυκαίνεται. Έτσι δεν ξεχνάει κανείς τήν εύχή τήν ώρα τής εργασίας. Βοηθιέται τότε καί ό κόσμος θετικά, βοηθιέται καί ό ίδιος πού προσεύχεται καί νιώθει πνευματική χαρά. Νά κάνης τό διακόνημά σου καί νά λες «Κύριε Ίησον Χριστέ, έλέησον ημάς», γιά νά βοηθιοϋνται όλοι οί άνθρωποι. Στο «έλέησον ημάς» συμπεριλαμβάνονται όλοι. ’Ακόμη καί οί πέντε-έξι μεγάλοι - πόσοι είναι αύτοί - άπό τούς οποίους κρέμεται ή τύχη όλου τού κόσμου. Νά δουλεύης καί νά εύχεσαι γι αύτούς πού δουλεύουν. Αύτή ή εύχή πιάνει καί αύτούς πού εργάζονται σωματικά καί αύτούς πού εργάζονται πνευματικά. Γιατί
είναι πολλοί αυτοί πού δουλεύουν, καί μάλιστα δουλεύουν πολύ. "Αλλοι εργάζονται γιά τό καλό της Εκκλησίας καί της Πολιτείας. "Αλλοι εργάζονται γιά τό κακό* ξενυχτούν μελετώντας πώς να καταστρέψουν τον κόσμο. "Αλλοι κάνουν συνέδρια καί προσπαθούν νά βρουν τρόπο νά εμποδίσουν τούς προηγούμενους νά κάνουν κακό. "Αλλοι πάλι δουλεύουν μερόνυχτα, ξενυχτούν, γιά νά βρουν λύσεις στά γενικά προβλήματα. Νά εύχεσαι ό Θεός νά φωτίση καί τούς κακούς νά κάνουν λιγώτερο κακό ή νά άποτρέψη τελείως τό κακό. Νά φωτίση καί τούς καλούς, γιά νά βοηθούν τον κόσμο. Νά εύχεσαι καί γιά εκείνους πού θέλουν νά δουλέψουν καί δεν μπορούν νά δουλέψουν, γιατί είναι άρρωστοι. Καί γιά τούς υγιείς πού δεν βρίσκουν δουλειά, ενώ έχουν άνάγκη. Νά σκέφτεσαι διάφορες περιπτώσεις καί νά προσεύχεσαι γι’ αύτές. "Οταν ό νούς πάη σε όλους αύτούς, κεντιέται ή καρδιά από τον πόνο καί ή εύχή γίνεται καρδιακή. Τόσοι άνθρωποι έχουν άνάγκη στήν διάρκεια όλης τής ήμέρας! Νά μή γίνεται σπατάλη στον χρόνο. Από εκείνον πού δεν έχει μεγάλη άνάγκη γιά προσευχή - άσχετα άν αύτός νομίζη ότι έχει - προχωρεί κανείς καί σκέφτεται όλους εκείνους πού έχουν μεγαλύτερη άνάγκη. Τότε βοηθιέται καί αύτός πού νόμιζε ότι έχει άνάγκη, γιατί έγινε άφορμή νά προσευχηθή ό άλλος γιά πολλούς.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑ'Ι'ΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Β'
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ.
Παλιά, για νά κάνη κάτι κανείς, αν ήταν κοσμικός άνθρωπος, θά σκεφτόταν. "Αν ήταν πνευματικός άνθρωπος, θά σκεφτόταν και θά προσευχόταν. Στην εποχή μας άκόμη καί «πνευματικοί» άνθρωποι όχι μόνο δεν προσεύχονται, άλλά ούτε σκέφτονται. Καί μάλιστα, συχνά πρόκειται για σοβαρά θέματα, καί αυτοί κάνουν πρόβες με τον κόσμο. Σε όλες τις περιπτώσεις, πριν ενεργήσουμε, νά λέμε: «Σκέφθηκα γι’ αυτό; Προσευχήθηκα γι’ αυτό;». "Οταν κανείς ενεργή, χωρίς νά σκεφθή καί χωρίς νά προσευχηθή, ενεργεί σατανικά. Καί βλέπεις, συχνά πολλοί Χριστιανοί με τον τρόπο πού ενεργούν,
δεν αφήνουν τον Θεό νά έπέμβη. Νομίζουν ότι αυτοί θά τα καταφέρουν όλα μόνοι τους. Ένώ άκόμη καί ό άπιστος λέει «έχει ό Θεός», αυτοί δεν τό λένε. Τα βάζει λ.χ. κάποιος με τον καρνάβαλο, ένώ μπορεί νά κάνη προσευχή καί νά ρίξη ό Θεός τέτοιο χαλάζι, πού νά σκορπίσουν όλοι καί νά ματαιωθή κάθε εκδήλωση. ’Ή, άς υποθέσουμε, μερικοί κατηγορούν έναν δεσπότη καί οί άλλοι καταφεύγουν στο Συμβούλιο Επικράτειας. ’Αλλά ούτε εκεί σταματούν. Διαδηλώσεις, φασαρίες, άρθρα στις εφημερίδες... Συνέχεια άνθρώπινες
προσπάθειες καί δεν αφήνουν τον Θεό να ένεργήση. Δεν καταφεύγουν στην προσευχή, ώστε νά άπαντήση ό Θεός διά τής προσευχής. Με τήν ταπείνωση καί τήν προσευχή διορθώνονται όλα τα αδιόρθωτα.
Σήμερα ζοΰμε σε χρόνια Άποκαλύψεως. Δεν χρειάζεται νά είναι κανείς Προφήτης γιά νά τό καταλάβη. Τα πράγματα προχωρούν τάκ-τάκ. Τί μάς περιμένει δεν ξέρουμε. "Ολη αυτή ή κατάσταση πού επικρατεί, τό δείχνει. Γι’ αυτό, γιά έναν λόγο παραπάνω τώρα, πρέπει νά στηριχθοϋμε πιο πολύ στήν προσευχή καί νά πολεμήσουμε τό κακό με τήν προσευχή. Ή μόνη λύση αυτή είναι. Νά παρακαλούμε τον Θεό νά λυπηθή τά πλάσματά Του - αν καί δεν είμαστε γιά νά μάς λυπηθή. Δεν θά βρεθή άκρη. Καθένας δ,τι τού λέει ό λογισμός θά κάνη. Θά γίνη αυτό πού λέει ό "Αγιος Κοσμάς: «Θά περπατάς ώρα, γιά νά βρής άνθρωπο* καί όσοι ζήσουν, θά τρώνε με χρυσά κουτάλια». Μερικοί βέβαια έχουν τον λογισμό: «’Αφού οι προφητείες θά εκπληρωθούν οπωσδήποτε, τί θά ώφελήση ή προσευχή;». Ό Θεός βλέπει ότι έτσι θά εξελιχθούν τά πράγματα, άλλα εμείς κάνουμε προσευχή, γιά νά είναι πιο άνώδυνο ένα κακό καί νά μήν πάρη έκταση. Γι’ αυτό λέει καί στο Ευαγγέλιο ότι γιά τούς εκλεκτούς θά κολοβωθούν οι ημέρες. Σε έναν πόλεμο λ.χ. μέ τήν δύναμη τής προσευχής γίνεται ένα θαύμα, σώζονται περισσότεροι, υπάρχουν λιγότερα θύματα, οπότε βοηθιούνται πνευματικά οί άνθρωποι, πιστεύουν καί άλλοιώνονται μέ τήν καλή έννοια.
Τά πράγματα είναι σοβαρά. Καί μέχρι τώρα πού δεν τινάχθηκε ό κόσμος στον άέρα, θαύμα είναι. Ό Θεός νά βάλη τό χέρι Του, γιατί όλος ό κόσμος έξαρτάται άπό τρία-τέσσερα άτομα. Κρέμεται ή τύχη τού κόσμου στά χέρια μερικών παλαβών. Λέει μιά παροιμία: «Τά άλογα κλωτσούν καί τά κοτόπουλα ψοφούν». Έτσι είναι. Τά μεγάλα κράτη δταν πιάνωνται, τά μικρά τά καημένα άδικούνται. Κλωτσιούνται τά μεγάλα καί καταστρέφονται τά μικρά. Χρειάζεται πολλή προσευχή, πολλή προσευχή, για νά φωτίση ό Θεός τούς μεγάλους, γιατί, αν θέλουν, μπορούν νά καταστρέψουν τον κόσμο. Ξέρει ό Θεός πολύ εύκολα καί σ’ αύτούς νά δώση λίγη φώτιση. "Αν ό Θεός φωτίση, βγάζει ένας μιά διαταγή καί αλλάζουν όλα.
Αιτήματα στην προσευχή.
- Γέροντα, αν είναι εύλογημένο, νά μάς λέγατε μερικά θέματα, γιά τά οποία ιδιαίτερα πρέπει νά προσευχόμαστε.
- Νά παρακαλοϋμε κατ’ άρχάς ή προσευχή μας νά έχη ως αποτέλεσμα νά έρθουν σε θεοσέβεια όσοι ζοϋν καί όσοι θά ζήσουν. Έγώ στήν προσευχή μου λέω «Παράτεινον τό έλεος Σου τοϊς γινώσκουσί Σε» καί προσθέτω «καί τοϊς μή γινώσκονσί Σε». ’Ακόμη λέω «Κύριε, σώσον τους άσεβεϊς». (Βέβαια ή Εκκλησία καλά κανόνισε νά λέη «Κύριε, σώσον τούς ευσεβείς...», γιατί μπορεί νά βρίζουν οί άσεβεϊς, επειδή προσεύχονται γι’ αύτούς). "Οταν πάλι ό ίερεύς λέει «Υπέρ των έντειλαμένων ήμϊν τοϊς άναξίοις εϋχεσθαι υπέρ αυτών», προσθέτω καί «υπέρ τών μή έντειλαμένων». Γιατί πρέπει να προσευχώμαστε καί γι’ αύτούς πού μάς ζήτησαν νά προσευχηθούμε, άλλά καί γι’ αύτούς πού δεν μάς ζήτησαν, καί γιά τούς γνωστούς καί γιά τούς αγνώστους. Τόσες χιλιάδες άνθρωποι ύπάρχουν πού έχουν μεγαλύτερη άνάγκη καί σοβαρότερα προβλήματα άπό αύτούς πού μάς ζήτησαν νά προσευχηθούμε. Νά κάνουμε προσευχή καί γιά όσους έχουν άδικηθή, νά φανή τό δίκαιο* νά δοθή χάρη στούς φυλακισμένους, νά πιάση τόπο ή ταλαιπωρία πού πέρασαν καί νά βοηθηθούν.
Οταν βάζω ξύλα στην φωτιά, δοξολογώ τον Θεό και λέω: «Ζέστανε, Θεέ μου, όσους δεν έχουν ζεστασιά». "Οταν πάλι καίω τα γράμματα πού μοϋ στέλνουν - τά διαβάζω καί μετά τά καίω, γιατί έχουν καί θέματα απόρρητα καί εξομολογήσεις -, λέω: «Νά τούς κάψη ό Θεός όλα τά κουσούρια. Νά τούς βοηθάη να ζοΰν πνευματικά καί νά τούς άγιάζη». "Ακόμη συνηθίζω νά ζητώ από τούς "Αγίους νά προστατεύουν τούς άνθρώπους πού φέρουν τό όνομά τους καί άπό τούς "Αγίους Πάντες νά προστατεύουν αυτούς πού δεν έχουν προστάτη "Αγιο.
- Γέροντα, τί είναι καλύτερα, νά ζητώ τό έλεος τού Θεού γενικά ή νά αναφέρω καί συγκεκριμένα αιτήματα σύμφωνα με τό «Αιτείτε καί δοθήσεται ύμϊν»
- Νά προσεύχεσαι γενικά καί νά λες «Κύριε Ίησοϋ Χριστέ, έλέησον τούς πάσχοντας σωματικά καί ψυχικά». Σ’ αύτήν τήν εύχή περιλαμβάνονται καί οί κεκοιμημένοι. Άν σοϋ έρχεται στον νοϋ ένα συγγενικό σου πρόσωπο, πες καί μιά εύχή γι’ αύτό, «... έλέησον τον δοϋλόν Σου τάδε», καί πέρασε αμέσως στήν γενική εύχή για όλον τον κόσμο, «... έλέησον τον κόσμον Σου άπαντα». Μπορείς νά φέρνης στον νοϋ σου έναν συγκεκριμένο άνθρωπο πού έχει ανάγκη, νά προσεύχεσαι λίγο γι’ αυτόν καί μετά νά λες «Κύριε Ίησοϋ Χριστέ, έλέησον ημάς» καί νά πονάς για όλους, γιά νά μή φεύγη ή... άμαξοστοιχία μέ έναν επιβάτη. Νά μή σκαλώνουμε σέ ένα πρόσωπο καί μετά δεν μπορούμε νά βοηθήσουμε μέ τήν προσευχή ούτε τον έαυτό μας ούτε τούς άλλους. "Οταν προσεύχεσαι λ.χ. γιά έναν καρκινοπαθή, νά προσεύχεσαι γιά όλους τούς καρκινοπαθείς καί νά λές καί μιά εύχή γιά τούς κεκοιμημένους. Ή βλέπεις έναν δυστυχισμένο· νά πηγαίνη αμέσως ό νους σου σέ όλους τούς δυστυχισμένους καί νά προσεύχεσαι γι’ αυτούς. Νά, θυμάμαι, μικρός είχα δει έναν ζητιάνο
πού πέθανε έξω από ένα τούρκικο σπίτι, δέκα μέτρα μακριά από τό δικό μας. Πέτρο τον έλεγαν. Τον βρήκε τό πρωί ή Τουρκάλα πεσμένον έξω από τό σπίτι της καί τον σκουντούσε νά σηκωθή* τότε κατάλαβε ότι είχε πεθάνει. Ακόμη τον μνημονεύω. Πόσοι τέτοιοι «Πέτροι» ύπάρχουν στον κόσμο! "Οταν πηγαίνη κανείς σε ειδικά θέματα καί σκέφτεται ότι ύποφέρουν οί συνάνθρωποί μας, βοηθιέται, γιατί κεντιέται ή καρδιά. Έτσι, με πονεμένη καρδιά άπό τά ειδικά θέματα πηγαίνει καί στά γενικά, καί βοηθάει περισσότερο με την καρδιακή προσευχή.
Καλά είναι ό μοναχός νά μοιράζη τήν προσευχή του σε τρία μέρη: γιά τον εαυτό του, γιά όλο τον κόσμο καί γιά τούς κεκοιμημένους. "Αν καί με αύτόν τον τρόπο, παρόλο πού φαίνεται δίκαιη ή μοιρασιά, πάλι γιά τον εαυτό του φροντίζει περισσότερο, γιατί ό εαυτός του είναι ένας, ενώ οί ζώντες καί οί κεκοιμημένοι είναι δισεκατομμύρια.
- Γέροντα, στο διακόνημα εύχομαι συνήθως μόνο γιά τον εαυτό μου.
- Δεν είναι σωστό αύτό. "Οταν στο κελλί εύχεσαι γιά τον εαυτό σου καί έξω άπό τό κελλί πάλι γιά τον εαυτό σου, τότε πώς θά κεντηθή ή καρδιά; "Οταν μπή ή αγάπη, ό πόνος, ή θυσία, μπαίνει ένα άνώτερο ενδιαφέρον καί ή καρδιά γλυκαίνεται. Έτσι δεν ξεχνάει κανείς τήν εύχή τήν ώρα τής εργασίας. Βοηθιέται τότε καί ό κόσμος θετικά, βοηθιέται καί ό ίδιος πού προσεύχεται καί νιώθει πνευματική χαρά. Νά κάνης τό διακόνημά σου καί νά λες «Κύριε Ίησον Χριστέ, έλέησον ημάς», γιά νά βοηθιοϋνται όλοι οί άνθρωποι. Στο «έλέησον ημάς» συμπεριλαμβάνονται όλοι. ’Ακόμη καί οί πέντε-έξι μεγάλοι - πόσοι είναι αύτοί - άπό τούς οποίους κρέμεται ή τύχη όλου τού κόσμου. Νά δουλεύης καί νά εύχεσαι γι αύτούς πού δουλεύουν. Αύτή ή εύχή πιάνει καί αύτούς πού εργάζονται σωματικά καί αύτούς πού εργάζονται πνευματικά. Γιατί
είναι πολλοί αυτοί πού δουλεύουν, καί μάλιστα δουλεύουν πολύ. "Αλλοι εργάζονται γιά τό καλό της Εκκλησίας καί της Πολιτείας. "Αλλοι εργάζονται γιά τό κακό* ξενυχτούν μελετώντας πώς να καταστρέψουν τον κόσμο. "Αλλοι κάνουν συνέδρια καί προσπαθούν νά βρουν τρόπο νά εμποδίσουν τούς προηγούμενους νά κάνουν κακό. "Αλλοι πάλι δουλεύουν μερόνυχτα, ξενυχτούν, γιά νά βρουν λύσεις στά γενικά προβλήματα. Νά εύχεσαι ό Θεός νά φωτίση καί τούς κακούς νά κάνουν λιγώτερο κακό ή νά άποτρέψη τελείως τό κακό. Νά φωτίση καί τούς καλούς, γιά νά βοηθούν τον κόσμο. Νά εύχεσαι καί γιά εκείνους πού θέλουν νά δουλέψουν καί δεν μπορούν νά δουλέψουν, γιατί είναι άρρωστοι. Καί γιά τούς υγιείς πού δεν βρίσκουν δουλειά, ενώ έχουν άνάγκη. Νά σκέφτεσαι διάφορες περιπτώσεις καί νά προσεύχεσαι γι’ αύτές. "Οταν ό νούς πάη σε όλους αύτούς, κεντιέται ή καρδιά από τον πόνο καί ή εύχή γίνεται καρδιακή. Τόσοι άνθρωποι έχουν άνάγκη στήν διάρκεια όλης τής ήμέρας! Νά μή γίνεται σπατάλη στον χρόνο. Από εκείνον πού δεν έχει μεγάλη άνάγκη γιά προσευχή - άσχετα άν αύτός νομίζη ότι έχει - προχωρεί κανείς καί σκέφτεται όλους εκείνους πού έχουν μεγαλύτερη άνάγκη. Τότε βοηθιέται καί αύτός πού νόμιζε ότι έχει άνάγκη, γιατί έγινε άφορμή νά προσευχηθή ό άλλος γιά πολλούς.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑ'Ι'ΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Β'
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου