Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

"Ανάγκη μετάνοιας".

ΣΧΟΛΙΟ : Στα σύγχρονα θέματα που αντιμετωπίζουμε,με τους κινδύνους της Πατρίδας μας,τις αμαρτίες που διαπράτουμε αλλά και στο θρησκευτικό ζήτημα των νεοημερολογιτών και παλαιοημερολογιτών αναφέρεται στο παρακάτω κείμενο ο Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος.
"Οφείλουν να μετανοήσουν όσοι από τούς άρχοντας τής Εκκλησίας, πατριάρχαι, άρχιερεις, Ιερείς καί ήγούμενοι, παραβαίνουν τίς εντολές τού Θεού, διότι μερικοί άπό αύτούς άντί νά γίνουν φώς, κατά τήν παραγγελία τού πρώτου Άρχιερέως καί Άρχιποίμενος Χριστού, του αρχηγοΰ καί θεμελιωτού
τής πίστεώς μας, έγιναν αιτία διχονοιών στό χριστεπώνυμο πλήρωμα' καί κατ’ αύτόν τόν τρόπο, 
άφού άποκατασταθή η ενότητα, νά στραφή η προσοχή τής Εκκλησίας πρός τά τόσον επείγοντα καί σοβαρά ζητήματα, στά οποία καλείται νά δράση, κατά τήν δύσκολη αυτή στιγμή, τήν όποια διέρχεται ο κόσμος καί ιδιαίτερα ή πατρίδα μας, δηλαδή στήν συνδιαλλαγή, τήν ειρήνη, τήν όμόνοια καί άγάπη τού έλληνικού λαού, τόν όποιο λαό οί άρχοντες τής πολιτείας έχουν διαιρέσει σέ πολλά κόμματα. Επίσης δέ καί στόν άγώνα κατά τής βλασφημίας, τής άπιστίας, κατά τών εχθρών τής Εκκλησίας (ούνιτών, εύαγγελιστών, χιλιαστών, πνευματιστών, μασόνων), εναντίον τής άσεμνης ενδυμασίας τών γυναικών, τής άνηθικότητος, τής μέθης,της ασελγείας, τής φιλαργυρίας, τής πλεονεξίας, τοϋ ψεύδους,της συκοφαντίας καί τόσων άλλων, πρέπει νά μετανοήσουν όλοι οί κληρικοί καί οί λαϊκοί, άνδρες καί γυναίκες, μικροί καί μεγάλοι καί νά παύσουν τήν ύπερηφάνεια, τόν φθόνο, τήν έχθρα, την μνησικακία, τήν φιλαργυρία, τήν πλεονεξία, τήν αρπαγή, τήν άδικία, τό ψευδός, τήν συκοφαντία, τήν κατάκρισι, τήν καταλαλιά, τήν μέθη, τήν κραιπάλη, τήν άσωτία.

Νά παύσουν αί γυναίκες τό κάπνισμα, τήν χαρτοπαιξία, τό βάψιμο στά χείλη, τό πρόσωπο, τά νύχια, καί τήν πολυτέλεια. Νά σταματήσουν μερικοί έγγαμοι τήν άποφυγή τής τεκνογονίας, τίς έκτρώσεις καί τούς φόνους των βρεφών, τά όποια ρίχνουν στούς δρόμους, στά σκυλιά, στήν θάλασσα ή θάβουν στήν γή. Νά άποφεύγουν τά περιττά έξοδα, τά όποια νά διαθέτουν γιά όσους πάσχουν, τούς όρφανούς, τίς χήρες καί τούς πτωχούς.
Νά σταματήσουν οί περισσότεροι άπό τούς Ιερείς καί μοναχούς τήν αμέλεια, τήν ραθυμία καί λοιπές παρεκτροπές καί στό έξής νά ζοϋν άξια τής κλήσεως, τής όποιας έχουν κληθή, καί σύμφωνα μέ τό θέλημα τού Θεού.

Νά σταματήσουν οι άνδρες τίς μεταξύ τους διαιρέσεις, μάχες καί φιλονικίες, καί τό νά ονομάζονται έθνικόφρονες, βασιλόφρονες, δημοκρατικοί, λαϊκοί, κομουνισταί, πνευματισταί, χιλιασταί, μασόνοι, καί νά λέγωνται στό έξής χριστιανοί άδελφοί καί 'Έλληνες, καί νά πολιτεύωνται θεάρεστα.

Νά μετανοήσουν οί κομουνισταί, οί μισέλληνες καί μισό-χριστοι, οί ασπονδότεροι έχθροί καί διώκται τοϋ Ελληνισμού καί Χριστιανισμού, εκείνοι οί όποιοι προξένησαν, στήν πατρίδα τους τήν Ελλάδα, άνυπολόγιστες συμφορές καί ζημίες, οί παραδώσαντες μέ άνήκουστα βάσανα σέ θάνατο μυριάδες Ανεύθυνους 'Έλληνες, κληρικούς καί λαϊκούς κάθε τάξεως, ήλι-κίας καί καταστάσεως. Νά συναισθανθούν τό μεγάλο Αμάρτημά τους, νά μετανοήσουν καί νά σπεύσουν στούς κόλπους τής γλυκυτάτης πατρίδος καί τής Αγίας Εκκλησίας. Θά τούς δεχθούν όταν μετανοήσουν με ανοικτές αγκάλες.

Ας μετατρέψουν την μεγάλη θλίψη και συμφορά της γλτκίτατης πατρίδας μας καί τής άγιας μας Εκκλησίας καί τής άμωμητου Ορθοδόξου πίστεώς μας σέ χαρά, γαλήνη καί ευτυχία.

’Από τούς άρχοντας τής Εκκλησίας νά καταβληθή προσπάθεια, ώστε νά δοθή ή καλύτερη λύσις στό ζήτημα του έορτολογίου, πού έδίχασε τήν Εκκλησία, καί έτσι νά έλθη ή τό-
σον άναγκαία ένότης, διότι είναι πολύ λυπηρό καί έπιβλαβές νά βλέπουμε χωρισμένους τούς όρθοδόξους Χριστιανούς σέ δύο άντιμαχόμενα στρατόπεδα, σέ παλαιοημερολογίτας καί νεοημερολογίτας. Εκφράζουμε τήν ζωηρά μας εύχή, όπως τό Πατριαρχείο τής Κων/πόλεως καί ή ’Ιεραρχία τής Ελλάδος, μέ σύνεσι, φρόνηση φόβο Θεού καί αγάπη, φροντίσουν νά άρθή ή αιτία αύτή καί έπέλθη όμόνοια στήν Εκκλησία.

Μέχρις ότου οριστικά παύση η διαίρεσις των πιστών σε νεοημερολογίτας καί παλαιοημερολογίτας, καί γιά νά άποφύγουμε μεγαλύτερο χάσμα, φρονούμε ότι μερικοί άπό τούς φανατικούς παλαιοημερολογίτας πρέπει νά σταματήσουν νά διδάσκουν καί προτρέπουν τούς Χριστιανούς, όπου δέν ύπάρχουν παλ/γιται Ιερείς, νά μήν έκκλησιάζωνται οί Χριστιανοί, νά μήν έξομολογοϋνται, νά μήν κοινωνούν τών ’Αχράντων Μυστηρίων, νά μή βαπτίζουν τά παιδιά τους, νά μήν πηγαίνουν τούς νεκρούς τους στήν Εκκλησία τών νεοημ/τών, διότι δήθεν οί νεοημ/γίται άρχιερείς καί Ιερείς έφράγκεψαν, οί εκκλησίες τους έμολύνθησαν καί ή πίστις άλλαξε. Επίσης καί γιά τόν λόγο, ότι στά μυστήρια τών νεοημ/γιτών δέν έπιφοιτά ή χάρις τού 'Αγίου Πνεύματος, καί είναι όλοι τους κολασμένοι. Βιάζουν δέ τούς Χριστιανούς νά αναθεματίζουν τήν Εκκλησία, τούς άρχιερείς καί Ιερείς* έπίσης άναβαπτίζουν καί άναμυ-ρώνουν τούς νεοημ/γίτας, επειδή φρονούν ότι έκτος τού ημερολογίου δέν ύπάρχει σωτηρία.

Οί νεοημ/γίται πιστεύουν, λατρεύουν καί προσκυνούν τόν άληθινό Θεό. Στά μυστήριό τους έπιφοιτά ή χάρις τού Παναγίου Πνεύματος, τήν όποια έπικαλούνται* «καί κατάπεμψον,λέγων οι λειτουργοί  στο άγιον Βάπτισμα, Κύριε, τό Πνεύμα σου το Άγιον και αγίασον το ύδωρ τούτο». Επίσης καί εις τήν Θείαν Ευχαριστίαν "κατάπεμψον τό Πνεύμα Σου τό "Αγιον έφ’ ημάς και επί τα προκείμενα δώρα ταΰτα». Επομένως τά μυστήρια τά τελεί καί τελειώνει τό Πνεύμα τό "Αγιον διά των υπηρετών καί λειτουργών του Ύψίστου και όχι τό παλαιό ημερολόγιο, το όποιο έχει έφευρεθή από τόν ειδωλολάτρη "Ελληνα Σωσιγένη, αστρονόμο, τόν 4ο π.Χ., καί έχει θεσπισθή από τόν επίσης ειδωλολάτρη ’Ιούλιο Καίσαρα, δι’ αυτό καί Ίουλιανό έχει ονομασθή. Διότι, εάν παραδεχθούμε ότι χωρίς τό παλαιό ήμερολόγιο τά μυστήρια δέν τελούνται καί είναι άκυρα, κατά συνέπεια είναι ανάγκη νά παραδεχθούμε, ότι τό ήμερολόγιο είναι άνώτερο από τό "Αγιο Πνεύμα. Έάν θά κολαζόμεθα μέ αιτία τό ήμερολόγιο, ό γλυκύς μας ’Ιησούς, ό όποιος μάς αγάπησε τόσο πολύ, ώστε ενώ ήτο Θεός καταδέχθηκε νά γίνη άνθρωπος καί νά χύση τό αίμα Του, επάνω στό ξύλο τού Σταυρού, γιά νά μάς έξαγοράση άπό τήν κατάρα τού νόμου καί μάς έλευθερώση άπό τά δεσμά τού "Αδου καί τής φθοράς, θά μάς έλεγε καί θά μάς παρήγγελλε, μαζί μέ τά άλλα, ότι διά νά σωθούμε πρέπει νά φυλάξουμε τό νέο ήμερολόγιο τού Σωσιγένη, διότι αυτό τό ήμερολόγιο στήν εποχή τού Χριστού ήταν νέο, επειδή το ήμερολόγιο πού εύρέθηκε άπό τόν Σωσιγένη, σάν ορθότερο, κατάργησε τό παλαιό τού Πτολεμαίου.

Κατά τήν Δευτέρα παρουσία θά μάς έξετάση ό Κύριος, έάν κάναμε έργα τής πίστεως καί τής άγάπης πρός Αύτόν καί τόν πλησίον, έάν δηλαδή άγαπήσαμε τούς πτωχούς καί τούς ελεήσαμε. Δέν θά μάς έρωτήση ποιό ήμερολόγιο έφυλάξαμε. Οί "Αγιοι Πάντες δέν άγίασαν, διότι έφύλαξαν τό παλαιό ήμερολόγιο, άλλά διότι έπίστευσαν καί άγάπησαν τόν Θεό καί τόν πλησίον τους σάν τούς έαυτούς τους.
Βέβαια είναι άλήθεια ότι ή άλλαγή τού ήμερολογίου έπέφερε σύγχυσι καί διαίρεσι στήν Εκκλησία, καί τήν κατάργησι, πότε - πότε κατά καιρούς, τής νηστείας τών 'Αγίων ’Αποστόλων. Δέν έπεται όμως μέ αύτό ότι οί νεοημ/γίται άρνήθηκαν τόν Χριστό ή ότι τό νέο ημερολόγιο θά τούς σώσει καθώς μερι κοί από τούς παλ/γίτας αποδίδουν τέτοια δύναμή έλπίζοντες ότι θά σωθούν άρκεΐ νά είναι παλ/γΐταί αυτό έχουν προεξοφλήση’ τήν γνησιότητα της ορθοδόξου πίστεως.

Πρέπει νά μετανοήσουμε, επαναλαμβάνω, όλοι μέ ειλικρίνεια νά ζητήσουμε συγχώρησι άπό τόν "Υψιστο Θεό καί Ούράνιο Πατέρα μας νά συνδεθοΰμε μέ τόν σύνδεσμο τής άγάπης, τής ειρήνης, τής όμονοίας, καί τότε μόνον θά σωθούμε άπό τόν κίνδυνο καί έμεϊς καί ή πατρίδα μας.

Ας έπιστρέψουμε πρός τόν εύσπλαγχνο Θεό και πατέρα μας, μέ άληθινή μετάνοια, μέ στεναγμούς καί δάκρυα’ «Τάδε λέγει Κύριος. Έπιστράφητε πρός με έξ όλης τής καρδίας ύμών καί εν νηστεία καί έν κλαυθμώ καί έν κοπετώ καί διαρρήξατε τάς καρδίας ύμών, ότι έλεήμων καί οίκτίρμων έστί, μακρόθυμος καί πολυέλεος καί μετανοών έπί ταϊς κακίαις» (Τωήλ 2, 12-13). «Άπολιπέτω ό ασεβής τάς όδούς αύτοΰ καί άνήρ άνομος τάς βουλάς αύτοΰ καί έπιστραφήτω έπί Κύριον, καί έλεηθήσεται, ότι έπί πολύ άφήσει τάς αμαρτίας ύμών» (Ήσ. 55, 7). «Ζώ έγώ, λέγει ό Κύριος, ού θέλω τόν θάνατον τού αμαρτωλού ώς τό έπιστρέψαι καί ζήν αύτόν» (Τεζ. 33, 11).

"Ας μετανοήσουμε άληθινά καί άς έπιστρέψουμε στόν εϋσπλαγχνο Πατέρα μας σάν τόν άσωτο υιό, καί άς πούμε όπως έκεΐνος: «Πάτερ, ήμάρτομεν εις τόν Ούρανόν καί ένώπιόν σου» καί όπως οί τρεις παΐδες, πού έβλήθησαν στό καμίνι καί μέ θεία δύναμι διεσώθησαν: «Εύλογητός εί, Κύριε ό Θεός τών πατέρων ημών, καί αίνετός, καί δεδοξασμένον τό όνομά σου εις τούς αιώνας, ότι δίκαιος εΐ έπί πάσιν οΐς έποίησας ήμΐν... ότι έν άληθεία καί κρίσει έπήγαγες ταΰτα πάντα έφ’ ημάς, διά τάς άμαρτίας ήμών. "Οτι ήμάρτομεν καί ήνομήσαμεν άποστήναι άπό Σοΰ καί έξημάρτομεν έν πάσι καί τών έντολών σου ούκ ήκούσαμεν, ούδέ συνετήρήσαμεν, ούδέ έποιήσαμεν, καθώς ένετείλω ήμΐν, ϊνα εύ ήμΐν γένηται...» (Δαν. 3, 27).

"Ας μετανοήσουμε όπως οί Νινευΐται, οί όποιοι, αφού άκουσαν από τον Προφήτη Ιωνά ότι μέλλουν νά καταστραφούν,μετενόησαν  καί έκήρυξεν ο βασιλεύς μετάνοια, λέγων' οί άνθρωποι καί τά κτήνη καί οί βόες καί τά πρόβατα μή γευσάσθωσαν μηδέ νεμέσθωσαν μηδέ ύδωρ πιέτωσαν, καί περιε-βάλλοντο σάκκους οί άνθρωποι καί τά κτήνη καί ανεβόησαν πρός τόν Θεόν έκτενώς' καί άπέστρεψαν έκαστος άπό τής οδοϋ αύτών τής πονηράς καί άπό τής αδικίας τής έν χερσίν αύτών λέγοντες' τίς οΐδεν εί μετανοήσει ο Θεός καί άποστρέψει έξ οργής θυμού αυτού καί ού μή άπολώμεθα; καί είδεν ό Θεός τά έργα αυτών, ότι άπέστρεψαν άπό των δδών αύτών των πονηρών, καί μετενόησεν ό Θεός έπί τή κακία, ή έλάλησε τού ποιήσαι αύτοΐς καί ούκ έποίησε» (Ιωνάς 3, 7-10).

Οι Νινευίται μετανοήσαντες έσώθησαν έάν καί εμεΐς άληθινά μετανοήσουμε, θά σωθούμε, έάν δέν μετανοήσουμε, θά άπολεσθούμε. «Έάν μή μετανοήτε, πάντες όμοίως άπολεΐσθε» (Λουκ. 13, 3), τό γάρ στόμα τού Κυρίου έλάλησε ταύτα.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 
Η ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΡΟΜΦΑΙΑ
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΥΨΕΛΗ.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου