Έν ταις έσχάταις ήμέραις, ό Μωάμεθ παροικήσει έν τή αύλή τοΰ Βύζαντος, καί στήσει τήν βασιλείαν αύτοϋ έν αύτή νυχθήμερα δίς δύο, καί ημέραν μίαν, καί δίς δύο ώρας νυκτερινός ύπολειπούσης τής ήμισείας ώρας.
(Εις τάς έσχάτας ήμέρας τών Παλαιολόγων Βασιλέων, ό Μωάμεθ ό πορθητής ήγούμενος τών ’Αγαρηνών θά κυριεύση τήν Κωνσταντινούπολιν ήτις αύλή τοΰ Βύζαντος άποκαλεΐται έπεί πρώτος έκτισε ταύτην Βύζας δ Μεγαρεύς, καί θά στήση τήν Βασιλείαν αύτοϋ από τής ά-λώσεως 462 έτη καί μήνας εξ έπακριβώς, ήτοι μέχρι του 1915 έτους συμπεριλαμβανομένου, καί μήνας 5, ήτοι μέχρι Μάίου τοΰ 1916 καθ’ ότι: δίς δύο νυχθήμερα — 400 έτη, μία ημέρα — 50 έτη, δίς δύο ώραι νυκτεριναί ύπολει-πούσης ήμισείας ώρας — 12 έτη καί 5 μήνες.
462 έτη καί 5 μήνες προσθέτομεν ταϋτα εις τό 1453, δπότε ή Κωνσταντινούπολή έκυριεύθη ύπό τοΰ Μωάμεθ Β' καί έχομεν 1453 + 462 έτη καί + 5 μήνες — 1915 έτη καί 5 μήνες ήτοι τόν Μάϊον του έτους 1916 ό Μωάμεθ 6 Ε' καταλείπει τήν βασιλεύουσαν).
(Αί νυκτεριναί δέ ώραι άλληγορικώς σημαίνουσι, ότι οι άνθρωποι τής σημερινής εποχής ώς ύλισταί έχοντες νύκτα καί σκότος εις τόν νουν των ποτισθέντες έκ τοΰ ποτηριού τής πόρνης Βαβυλώνος κατά τήν Άποκάλυψιν καί παχυνθείσης τής καρδίας αύτών κατά τόν Ήσάΐαν θά εχωσι άγνοιαν περί τοΰ μέλλοντος, ώς καί περί τής άπωλείας τής βασιλείας των Αγαρηνών).
Καί εν μέν τοΐς νυχθημέροις ούχ έξει επίθετα οικεία, Χ εν δέ τή ήμερα έξει δύο.
7Ων πρώτον μέ τό μεϊζον ε’ίτα δέ τό έλαττον τών τριών ώρών τών νυκτερινών καί τής ήμισείας ώρας.
Καί έσται εν τρίτη ώρα εμφανής ή άπώλεια αύτοΰ.
Τό γάρ δίποον Π.: ταραχθές πετροβολώ θυμώ πατάξει μικρόν τό δίκερον.
Καί έσονται τή αύτή ώρα έκείνη οί άνθρωποι δίγλωσσοι.
Ληγούσης δέ τής ήμισείας ώρας τής νυκτός, γενήσονται μονόγλωσσοι. Τό γάρ δίκερον: α: ήττηθέν κατά κράτος υπό τοΰ: π: άκερον μενεΐ, καί όμμα ή μικρόν, ώς ήν άπ’ άρχής.
Μεταβληθέν δέν νυστάζει έκ τοΰ πολλοΰ καμάτου, καί φθέγξεται τή Έπταλόφφ μετ’ άτελευταιον ασπασμόν τάδε.
’Ιδού έγώ ένύσταξα, καί πορεύομαι εις τήν Κλίνην μου, ινα κοιμηθώ, σοί δέ εΐη ή νύξ πανσέληνος ινα άγρυ-πνής.
Τούτων δέ γενομένων, έγερθήσεται πόλεμος εμφύλιος, καί άπολεσθήσεται πας ό λαός ό άπιστος.
Καί τότε έξυπνήσει ό "Αγιος Βασιλεύς, ό εν αρχή μέν τοΰ ονόματος αύτοΰ τόν, έν δέ τώ τέλει τό σ, έχων, ά σημαίνουσι σωτηρίαν.
«Ω βάθος πλούτου, καί σοφίας καί γνώσεως Θεοΰ», (Ρωμ. Κεφ. ια' στίχ. 33) ώ τών θαυμάσιων Σου Δέσποτα, μέλλει νά έκτυλιχθή έν τάϊς ήμέραις έκείναις, ινα παύση ό φθόνος περί τοΰ τίς άν έν αύτή τή Πόλει βασιλεύσει.
"Οθεν καθώς έκοιμήθησαν έκεινοι, oi "Αγιοι επτά παίδες εντός ενός σπηλαίου επί βασιλέως είδωλολάτρου καί διώκτου των Χριστιανών, καί θεία δυνάμει πάλιν έξύ-πνησαν εις καιρόν, όπου επαυσεν ό διωγμός των Χριστιανών καί έλαμψεν ό Χριστιανισμός, όμοιοτρόπως καί ούτος ό "Αγιος Βασιλεύς εν 5σφ ό άπιστος καί ασεβής τών ’Αγαρηνών Βασιλεύς βασιλεύσει, κοιμάται εντός κουβουκλίου τής 'Αγίας Σοφίας, ή εν ναϊδρίφ τινί τής Θεοτόκου έν Κωνσταντινουπόλει.
Μετά δε την παντελή κατάλυσιν τής ’Οθωμανικής βασιλείας καί τό τέλος του εμφυλίου σπαραγμού μεταξύ τών Χριστιανών, θέλει έξυπνησει θεϊκή προνοία καί οικονομία εγειρόμενος ύπ’ ’Αγγέλου καί στεφανούμενος, διά νά βασιλεύση εις τήν Κωνσταντινούπολης ό όποιος εις τήν αρχήν τού ονόματος του έχει τό ι, καί εις τό τέλος τό σ, τά όποια στοιχεία έχει ούτως τό όνομα ’Ιωάννης.
Τούτον δέ τόν έξυπνήσαντα τόν "Αγιον Βασιλέα όν προλέγει ό "Αγιος Ταράσιος, ύπαινίσσεται καί ό Θεολόγος ’Ιωάννης έν τή αυτού Άποκαλύψει διά λευκού'ίππου λέγων οϋτω:
«Καί είδον τόν Ούρανόν άνεωγμένον, καί ιδού 'ίππος λευκός καί ό καθήμενος έπ’ αύτοΰ πιστός καί άληθινός, καί έν τή δικαιοσύνη κρίνει καί πολεμέί». (Άποκ. Κεφ. ιθ' στίχ. 11-12).
Λοιπόν καθώς καί ό έπίγειος Βασιλεύς έφ’ ίππου καθήμενος πολεμεϊ, όπου έχει πόλεμον μέ τούς έναντίον του, οϋτω καί ό Υιός καί Αόγος τού Θεού καί Θεός ό Βασιλεύς τών Βασιλευόντων καί Κύριος τών Κυριευόντων, ό "Αναξ τών Άνάκτων ό Κύριος ήμών ’Ιησούς Χριστός ών όλος ό καθαρός καί άγιος, καί έν τοίς καθαροϊς ' Αγίοις επαναπαύεται καί κατοικεί, διά τούτο έφ’ ίππου λευκού καθήμενος παρά τώ Θεολόγφ επιγράφεται, ίνα διά τού άντιπροσώπου Αυτού έπί τής γής άνισταμένου ύπ’ ’Αγγέλων Ίωάννου έκχριστιανίση σύμπαντα τόν κόσμον.
Καί οϋτω λοιπόν καθήμενος επ’ μύτόν τόν Βασιλέα, ώς έφ’ ίππον λευκόν, πολεμήσει δι’ αύτοϋ τούς πολεμοϋν-τας αύτόν έναντίους τής ορθοδόξου πίστεως καί βασιλείας, βασιλείς, ώς πάλαι πολεμήσας τούς πολεμίους βασιλείς διά του Προφητάνακτος Δαβίδ λέγοντος: «Πολέ-μησον Κύριε τούς πολεμοϋντας Σε». Αύτούς δε τούς πο-λεμοϋντας τω Κυρίφ ύποσημαίνει καί ό "Αγιος ’Ιωάννης εις τό ίδιον Κεφάλαιον τής Άποκαλύψεως, ούτως λέγων: «καί είδον τό θηρίον καί τούς Βασιλείς τής Γής καί τά στρατεύματα αύτών συνηγμένα ποιήσαι πόλεμον μετά του καθημένου έφ5 ίππου καί μετά του στρατεύματος αύ-τοΰ». (Άποκ. Κεφ. ιθ' στίχ. 19 - 20).
Καί σώσει τά πρόβατα αύτοϋ κηρύττων αύτοίς τό α καί τό ω δπερ εν τω όνόματι αύτοϋ έχει.
Καί στήσει τήν βασιλείαν αύτοϋ εν νυχθήμερον, καί εν τέταρτον τής ώρας.
Καί θέλει σταθή ή βασιλεία αύτοϋ έκατό έτη καί δύο καί ήμισυ, επειδή τό τέταρτον τής ώρας είναι τό τέταρτον τής δεκάδος τό δέ τέταρτον τής δεκάδος είναι δύο καί ή-μισυ.
Επειδή δέ κατά τόν Προφητάνακτα «μία ημέρα ώς χίλια έτη Κύριε καί χίλια έτη ώς ήμέρα ή εχθές». Τούτου ένεκα κολοβοϋνται τά έτη διά τόν εκλεκτόν Ίωάννην καί γίνονται τά όλα έτη αύτοϋ 36 έτη.
'Ως εκ των στοιχείων τοϋ ονόματος αύτοϋ άριδήλως δείκνυται.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΣΟΦΟΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ ΝΑ ΣΥΜΒΩΣΙ
Δ.ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
(Εις τάς έσχάτας ήμέρας τών Παλαιολόγων Βασιλέων, ό Μωάμεθ ό πορθητής ήγούμενος τών ’Αγαρηνών θά κυριεύση τήν Κωνσταντινούπολιν ήτις αύλή τοΰ Βύζαντος άποκαλεΐται έπεί πρώτος έκτισε ταύτην Βύζας δ Μεγαρεύς, καί θά στήση τήν Βασιλείαν αύτοϋ από τής ά-λώσεως 462 έτη καί μήνας εξ έπακριβώς, ήτοι μέχρι του 1915 έτους συμπεριλαμβανομένου, καί μήνας 5, ήτοι μέχρι Μάίου τοΰ 1916 καθ’ ότι: δίς δύο νυχθήμερα — 400 έτη, μία ημέρα — 50 έτη, δίς δύο ώραι νυκτεριναί ύπολει-πούσης ήμισείας ώρας — 12 έτη καί 5 μήνες.
462 έτη καί 5 μήνες προσθέτομεν ταϋτα εις τό 1453, δπότε ή Κωνσταντινούπολή έκυριεύθη ύπό τοΰ Μωάμεθ Β' καί έχομεν 1453 + 462 έτη καί + 5 μήνες — 1915 έτη καί 5 μήνες ήτοι τόν Μάϊον του έτους 1916 ό Μωάμεθ 6 Ε' καταλείπει τήν βασιλεύουσαν).
(Αί νυκτεριναί δέ ώραι άλληγορικώς σημαίνουσι, ότι οι άνθρωποι τής σημερινής εποχής ώς ύλισταί έχοντες νύκτα καί σκότος εις τόν νουν των ποτισθέντες έκ τοΰ ποτηριού τής πόρνης Βαβυλώνος κατά τήν Άποκάλυψιν καί παχυνθείσης τής καρδίας αύτών κατά τόν Ήσάΐαν θά εχωσι άγνοιαν περί τοΰ μέλλοντος, ώς καί περί τής άπωλείας τής βασιλείας των Αγαρηνών).
Καί εν μέν τοΐς νυχθημέροις ούχ έξει επίθετα οικεία, Χ εν δέ τή ήμερα έξει δύο.
7Ων πρώτον μέ τό μεϊζον ε’ίτα δέ τό έλαττον τών τριών ώρών τών νυκτερινών καί τής ήμισείας ώρας.
Καί έσται εν τρίτη ώρα εμφανής ή άπώλεια αύτοΰ.
Τό γάρ δίποον Π.: ταραχθές πετροβολώ θυμώ πατάξει μικρόν τό δίκερον.
Καί έσονται τή αύτή ώρα έκείνη οί άνθρωποι δίγλωσσοι.
Ληγούσης δέ τής ήμισείας ώρας τής νυκτός, γενήσονται μονόγλωσσοι. Τό γάρ δίκερον: α: ήττηθέν κατά κράτος υπό τοΰ: π: άκερον μενεΐ, καί όμμα ή μικρόν, ώς ήν άπ’ άρχής.
Μεταβληθέν δέν νυστάζει έκ τοΰ πολλοΰ καμάτου, καί φθέγξεται τή Έπταλόφφ μετ’ άτελευταιον ασπασμόν τάδε.
’Ιδού έγώ ένύσταξα, καί πορεύομαι εις τήν Κλίνην μου, ινα κοιμηθώ, σοί δέ εΐη ή νύξ πανσέληνος ινα άγρυ-πνής.
Τούτων δέ γενομένων, έγερθήσεται πόλεμος εμφύλιος, καί άπολεσθήσεται πας ό λαός ό άπιστος.
Καί τότε έξυπνήσει ό "Αγιος Βασιλεύς, ό εν αρχή μέν τοΰ ονόματος αύτοΰ τόν, έν δέ τώ τέλει τό σ, έχων, ά σημαίνουσι σωτηρίαν.
«Ω βάθος πλούτου, καί σοφίας καί γνώσεως Θεοΰ», (Ρωμ. Κεφ. ια' στίχ. 33) ώ τών θαυμάσιων Σου Δέσποτα, μέλλει νά έκτυλιχθή έν τάϊς ήμέραις έκείναις, ινα παύση ό φθόνος περί τοΰ τίς άν έν αύτή τή Πόλει βασιλεύσει.
"Οθεν καθώς έκοιμήθησαν έκεινοι, oi "Αγιοι επτά παίδες εντός ενός σπηλαίου επί βασιλέως είδωλολάτρου καί διώκτου των Χριστιανών, καί θεία δυνάμει πάλιν έξύ-πνησαν εις καιρόν, όπου επαυσεν ό διωγμός των Χριστιανών καί έλαμψεν ό Χριστιανισμός, όμοιοτρόπως καί ούτος ό "Αγιος Βασιλεύς εν 5σφ ό άπιστος καί ασεβής τών ’Αγαρηνών Βασιλεύς βασιλεύσει, κοιμάται εντός κουβουκλίου τής 'Αγίας Σοφίας, ή εν ναϊδρίφ τινί τής Θεοτόκου έν Κωνσταντινουπόλει.
Μετά δε την παντελή κατάλυσιν τής ’Οθωμανικής βασιλείας καί τό τέλος του εμφυλίου σπαραγμού μεταξύ τών Χριστιανών, θέλει έξυπνησει θεϊκή προνοία καί οικονομία εγειρόμενος ύπ’ ’Αγγέλου καί στεφανούμενος, διά νά βασιλεύση εις τήν Κωνσταντινούπολης ό όποιος εις τήν αρχήν τού ονόματος του έχει τό ι, καί εις τό τέλος τό σ, τά όποια στοιχεία έχει ούτως τό όνομα ’Ιωάννης.
Τούτον δέ τόν έξυπνήσαντα τόν "Αγιον Βασιλέα όν προλέγει ό "Αγιος Ταράσιος, ύπαινίσσεται καί ό Θεολόγος ’Ιωάννης έν τή αυτού Άποκαλύψει διά λευκού'ίππου λέγων οϋτω:
«Καί είδον τόν Ούρανόν άνεωγμένον, καί ιδού 'ίππος λευκός καί ό καθήμενος έπ’ αύτοΰ πιστός καί άληθινός, καί έν τή δικαιοσύνη κρίνει καί πολεμέί». (Άποκ. Κεφ. ιθ' στίχ. 11-12).
Λοιπόν καθώς καί ό έπίγειος Βασιλεύς έφ’ ίππου καθήμενος πολεμεϊ, όπου έχει πόλεμον μέ τούς έναντίον του, οϋτω καί ό Υιός καί Αόγος τού Θεού καί Θεός ό Βασιλεύς τών Βασιλευόντων καί Κύριος τών Κυριευόντων, ό "Αναξ τών Άνάκτων ό Κύριος ήμών ’Ιησούς Χριστός ών όλος ό καθαρός καί άγιος, καί έν τοίς καθαροϊς ' Αγίοις επαναπαύεται καί κατοικεί, διά τούτο έφ’ ίππου λευκού καθήμενος παρά τώ Θεολόγφ επιγράφεται, ίνα διά τού άντιπροσώπου Αυτού έπί τής γής άνισταμένου ύπ’ ’Αγγέλων Ίωάννου έκχριστιανίση σύμπαντα τόν κόσμον.
Καί σώσει τά πρόβατα αύτοϋ κηρύττων αύτοίς τό α καί τό ω δπερ εν τω όνόματι αύτοϋ έχει.
Καί στήσει τήν βασιλείαν αύτοϋ εν νυχθήμερον, καί εν τέταρτον τής ώρας.
Καί θέλει σταθή ή βασιλεία αύτοϋ έκατό έτη καί δύο καί ήμισυ, επειδή τό τέταρτον τής ώρας είναι τό τέταρτον τής δεκάδος τό δέ τέταρτον τής δεκάδος είναι δύο καί ή-μισυ.
Επειδή δέ κατά τόν Προφητάνακτα «μία ημέρα ώς χίλια έτη Κύριε καί χίλια έτη ώς ήμέρα ή εχθές». Τούτου ένεκα κολοβοϋνται τά έτη διά τόν εκλεκτόν Ίωάννην καί γίνονται τά όλα έτη αύτοϋ 36 έτη.
'Ως εκ των στοιχείων τοϋ ονόματος αύτοϋ άριδήλως δείκνυται.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΣΟΦΟΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ ΝΑ ΣΥΜΒΩΣΙ
Δ.ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου