ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΙΚΟΣΤΗ ΤΡΙΤΗ
Το 2012 παρευρέθηκα στην Αγία Γη των
Ιεροσολύμων για να εορτάσω το Άγιο Πάσχα. Εκεί γνώρισα έναν νέο, ο οποίος είχε
έρθει με την οικογένεια του. Από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε ένιωσα μια
συμπάθεια αλλά λόγω του ότι διέμενε στην Κύπρο και είχε μόλις εγκατασταθεί εκεί
από το εξωτερικό δεν περίμενα να έχει ευτυχή κατάληξη η γνωριμία μας. Παρόλα αυτά
ανταλλάξαμε τηλέφωνα γιατί ήθελα να επισκεφτώ την εκκλησία του Αγίου Αποστόλου Θαδδαίου
που βρίσκεται στα Λειβάδια της Κύπρου. Όταν επέστρεψα Αθήνα επικοινώνησα μ ένα
φίλο Αγιοταφίτη Πατέρα και του είπα γι την γνωριμία μου με αυτό το παλικάρι.
-Καλούς αρραβώνες παιδί μου. Τα νέα
σου είναι καλά, μου έγραψε στο μήνυμα. Σάστισα με το νέο και μάλιστα γέλασα
γιατί θεωρούσα αδύνατον να υπάρξει μια τέτοια εξέλιξη μιας και η επικοινωνία
μας με το παιδί ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Πράγματι τον Σεπτέμβριο ήρθε για δυο ημέρες
στην Αθήνα λόγω εργασιακών υποχρεώσεων και με πήρε τηλέφωνο μετά από 3 μήνες
καμίας επικοινωνίας και επαφής. Όταν βρεθήκαμε με προσκάλεσε στην Κύπρο για ν επισκεφτούμε
τον Ναό του Αγίου Θαδδαίου που τόσο ευλαβούμαι. Μετά το ταξίδι μου στην Κύπρο
τον Οκτώβριο, αποφάσισε να έρθει τα Χριστούγεννα να δει την οικογένεια του και
κανόνισε να βρεθούμε. Ήταν 18 Δεκεμβρίου όταν βρεθήκαμε και μου ζήτησε να
αρραβωνιαστούμε. Το παράδοξο είναι ότι στην οικογένεια του άνδρα μου δεν το
έχουν με τους αρραβώνες και μάλιστα αυτό μου το είχε τονίσει και στα 2 προηγούμενα
ραντεβού μας. Τότε θυμήθηκα το μήνυμα του Αγιοταφίτη πατέρα:
- Καλούς αρραβώνες παιδί μου...
apantaortodoxias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου