Ο Μωϋσής δέχεται διαδοχικά τρία οράματα από το Θεό: πρώτα βλέπει το Θεό σ’ ένα όραμα φωτός στην Φλεγομένη Βάτο (Έξοδ. 3,2)· έπειτα ο
Θεός του αποκαλύπτεται μέσα από ένα φως ανακατεμένο με σκοτάδι, στη
«στήλη νέφους και πυρός» που συνοδεύει τους Ισραηλίτες μέσα στην έρημο
(Έξοδ. 13,21)· και τέλος συναντά το Θεό σ’ ένα «μη όραμα», όταν μιλάει μαζί του μέσα στο «γνόφο», στην κορφή του Όρους Σινά (Έξοδ. 20,21).
Ο
Αβραάμ ταξιδεύει από το γνώριμο σπίτι του μέσα σε μιαν άγνωστη χώρα· ο
Μωϋσής προχωρεί από το φως στο σκοτάδι. Κι έτσι αποδεικνύεται πως συμβαίνει με τον καθένα που ακολουθεί την πνευματική Οδό. Φεύγουμε από το γνωστό προς το άγνωστο, προχωρούμε από το φως στο σκοτάδι.
Δεν
προχωρούμε απλώς από το σκοτάδι της άγνοιας στο φως της γνώσης, αλλά
κατευθυνόμαστε από το φως της μερικής σε μια μεγαλύτερη γνώση που είναι
τόσο πολύ βαθύτερη ώστε μπορεί μόνο να περιγραφεί σαν «σκοτάδι του
αγνώστου».
Επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Ware, "Ο Ορθόδοξος Δρόμος"
+4 Σεπτεμβρίου-Μνήμη αγίου προφήτου και νομοθέτου Μωυσέως του Θεόπτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου