Του Γιώργου Θεοχάρη – ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.
ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2021: Μεγάλο σάλο προκάλεσε στον χριστιανικό κόσμο η υπαναχώρηση της Κυβέρνησης και η αθέτηση της αρχικής υπόσχεσής της προς την Εκκλησία ότι και στα Φώτα θα εφαρμοστούν τα ίδια μέτρα με τα Χριστούγεννα, δηλαδή η εορτή θα τελεστεί με την παρουσία 25 ή 50 πιστών, ανάλογα με το μέγεθος του ναού.
Η νέα αλλοπρόσαλλη απόφαση της Κυβέρνησης για την τέλεση των Θεοφανείων χωρίς την παρουσία πιστών σόκαρε τον κόσμο της Εκκλησίας, καθώς μάλιστα οι ναοί είχαν τηρήσει υποδειγματικά τα μέτρα ασφαλείας και δεν είχαμε καθόλου διασπορά του κορονοϊού από την λειτουργία τους, εκτός από ορισμένα fakenews, που προσπαθούσαν να παρουσιάσουν ότι 15 κάτοικοι σε ένα χωριουδάκι της Αργολίδας κόλλησαν δήθεν από την χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, ενώ οι επτά που είχαν κορονοϊό ήταν μέλη της ίδιας οικογένειας, του ιερέα του ναού!
Η απόφαση αυτή είναι άδικη για την Εκκλησία. Επιβεβαιώνει ακόμη ότι οι ιθύνοντες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της πανδημίας αποκλειστικά και μόνο με τα ανθρώπινα μέσα, χωρίς να ζητούν και χωρίς να τους ενδιαφέρει καθόλου η βοήθεια του Θεού.
Όμως, όταν αυτή η χώρα, αυτός ο λαός, προσπάθησε να λύσει έτσι τα προβλήματά του, πάντοτε απέτυχε.
Όταν έβαλε στην άκρη τον Χριστό και βασίστηκε μόνο στις δικές του ανθρώπινες δυνάμεις, μόνο χειροτέρεψε τις καταστάσεις.
Ο βαθύτατα ευσεβής και πνευματικά καλλιεργημένος βυζαντινός
αυτοκράτορας Μανουήλ Β´ Παλαιολόγος (1391-1425) κυβέρνησε σε μία
εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Η αυτοκρατορία ήταν υπό κατάρρευση.
Η Κωνσταντινούπολη δεν θα είχε πέσει το 1453, αλλά πολύ νωρίτερα, στα
χρόνια του Μανουήλ, όταν η κατάσταση ήταν ίδια και χειρότερη. Ο Τούρκος
Σουλτάνος Βαγιαζίτ την πολιορκούσε από το 1394 και η πτώση της ήταν τόσο
βέβαιη, ώστε, όταν ο αυτοκράτορας έφυγε σε ταξίδι στην Δύση για να
ζητήσει βοήθεια, ασφάλισε την οικογένειά του στον Μυστρά.
Όμως ο αυτοκράτορας δεν έλπιζε μόνο στην ανθρώπινη βοήθεια. Έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του, αλλά περισσότερο είχε την ελπίδα του στον Θεό. Προσευχόταν με πολλή πίστη και πόνο στην Παναγία και Τής έλεγε:
Παναγία μου, να μην δω στα χρόνια μου να πέσει η Πόλη σου στους αλλόθρησκους.
Και η Παναγία τον άκουσε: επήλθε εναντίον των Οθωμανών ο φοβερός Μογγόλος αυτοκράτορας Ταμερλάνος, ο οποίος τους συνέτριψε στην περίφημη μάχη της Άγκυρας το 1402. Ο Ταμερλάνος αιχμαλώτισε τον Βαγιαζίτ και τον περιέφερε μέσα σε ένα κλουβί στις στέππες της Ασίας, ώσπου πέθανε από την στενοχώρια του.
Με αυτόν τον τρόπο, χάρη στην πίστη του Μανουήλ, ο οποίος λίγα χρόνια
πριν πεθάνει πήρε το μοναχικό σχήμα και ονομάστηκε Ματθαίος, η
αυτοκρατορία, η Βασιλεύουσα, πήρε παράταση ζωής για 30 χρόνια.
Οι διάδοχοί του Ιωάννης και Κωνσταντίνος Παλαιολόγος σκέφθηκαν μόνο ανθρώπινα:
Προσπάθησαν να λύσουν το πρόβλημα με την ένωση των Εκκλησιών, για να εξασφαλίσουν την βοήθεια της Δύσης.
Προχώρησαν στην ένωση, η οποία όμως απέτυχε, δεν μπόρεσαν να την επιβάλουν στον λαό.
Τελικά ούτε την ένωση πέτυχαν ούτε την σωτηρία της Βασιλεύουσας, που έμελλε να πέσει στα χρόνια του Κωνσταντίνου.
Ο Θεός μπορεί να πάρει τον κορονοϊό από την πατρίδα μας σε λίγα δευτερόλεπτα.
Πώς θα γίνει αυτό όμως όταν Τον κλειδώνουμε ερμητικά στους ναούς μας και δεν Τον αφήνουμε να βγει λίγο παραέξω;
Πώς θα γίνει αυτό όταν δεν αφήνουμε τον σταυρό να βγει από τις εκκλησιές μας να αγιάσει τα ύδατα;
Έτσι τιμάμε τον Σταυρό του Χριστού; Οι ευσεβείς αυτοκράτορες του Βυζαντίου τί έκαναν;
Έβγαζαν το Τίμιο Ξύλο από το σκευοφυλάκιο της Αγια-Σοφιάς και το πρόσφεραν για προσκύνηση στους πιστούς από τις 23 Ιουλίου και για επτά ημέρες. Στη συνέχεια, για δύο εβδομάδες, γινόταν η Πρόοδος του Τιμίου Ξύλου προς αγιασμό, η οποία κάλυπτε όλη σχεδόν την Πόλη και τα περίχωρά της.
Στις 14 Αυγούστου περιέφεραν το Τίμιο Ξύλο στα ανάκτορα και το εναπόθεταν στο εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων, που βρισκόταν εντός του παλατιού.
Αυτό ήταν το όπλο τους κατά των επιδημιών, κατά των εχθρικών επιδρομών, κατά των βαρβάρων.
Για αυτό και η αυτοκρατορία τους κράτησε 1000 χρόνια.Εμείς τί κάνουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου