Η Αγία Νίνα της Γεωργίας αποσυρόταν στις ερημιές και στην εσώτατη έρημο της καρδιάς κι αφουγκραζόταν την πιο λεπτή μουσική του κόσμου, την προσευχή.

 

 

Απόδοση της Εορτής των Αγίων Θεοφανείων του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού
Αγίας Νίνας Ισαποστόλου της Γεωργίας, συγγενής του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιόφορου.
των εν Σινά και Ραϊθώ αναιρεθέντων οσίων Αββάδων (Πατέρων)
Οσίας Μακρίνας, γιαγιάς του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου
Κοίμηση του δικαίου Νικολάου Μοτοβίλωφ, μαθητού του αγίου Σεραφείμ του Σαρωφ

Εορτάζουν στις 14 Ιανουαρίου.

Στίχ.
Νίνα ὡς φῶς ἔλαμψεν ἐν Γεωργίᾳ
θανοῦσα δὲ εὕρηκεν ἄῤῥητον δόξαν.
Δεκάτ’ ἠδὲ τετάρτῃ Νίναν
μόρος έκάλυψε μέλος.

”Κάθε άγιος ή αγία –ακόμη και σε μια πολυκατοικία ή σε μια πλινθοπαράγκα, όπου μπορεί να μεγαλώνει δέκα παιδιά– έχει λίγη έρημο στην καρδιά του. Τη χρειάζεται, για ν’ αποσύρεται εκεί και ν’ αφουγκράζεται την πιο λεπτή μουσική του κόσμου, την προσευχή”.

Ύμνος
στην Αγία Νίνα
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Μια καλλιπάρθενος κόρη ήταν η ευγενής Νίνα,
που η Θεία Πρόνοια την ανέδειξε Απόστολο των Γεωργιανών.
Αψήφησε το διωγμό του αυτοκράτορα Διοκλητιανού,
Με τον Σταυρό, βάπτισε τον βασιλιά Μίριαν
τη σύζυγό του Νανά, το γιο τους Μπακάρ,
και μέσω αυτών, όλο το λαό και τους άρχοντες.

Με τον Σταυρό του Υιού του Θεού, τους βάπτισε όλους,
Η Αγία Νίνα, Απόστολος των Γεωργιανών,
από νεαρή κοπέλα προσευχόταν στον Θεό, αιτούμενη
το Ντζούλ (Ρόδο) – η Γεωργία-, απ’ αυτήν να δεχθεί το βάπτισμα
και ο καλός Θεός εκπλήρωσε το αίτημά της:
Από το χέρι της Νίνα, έλαμψε ο Σταυρός
επάνω στην ευγενική Γεωργία, όπου ακόμα και τώρα λάμπει,
Όπου το χέρι της Νίνα ακόμη και τώρα ευλογεί.
Εκεί υπάρχει ο τάφος της, και πάνω του
μια εκκλησία λάμπουσα
δοξάζει την Αγία Νίνα και τον Δεσπότη Χριστό.
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβοτς, Ημερολόγιο – «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Ιανουάριος), Εκδ. Αθως.

***

Από τον βίο της αγίας ισαποστόλου Νινας της Γεωργίας

Η Αγία Νίνα γεννήθηκε στην Καππαδοκία τον 3ο μ.Χ. αιώνα και ήταν συγγενής του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου και του Ιουβεναλίου, πατριάρχη Ιεροσολύμων. Οι γονείς της ανήκαν στους ευγενείς της Καππαδοκίας. Ο πατέρας της, Ζαβουλών, ευσεβής και φημισμένος στρατιωτικός, φλεγόμενος από αγάπη προς τον Θεό, έγινε μοναχός στην έρημο του Ιορδάνου. Η μητέρα της, Σωσάννα τοποθετήθηκε ως διακόνισσα στο ναό της Αναστάσεως. Και την Νίνα την παρέδωσαν στην ευλαβέστατη διακόνισσα γερόντισσα Σάρα – Νιοφόρα, τη Βηθλεεμίτισσα, για να την εκπαιδεύσει.

Η Αγία καθημερινά μελετούσε με δάκρυα το Ευαγγέλιο και σαν έφθανε στο κεφάλαιο που έγραφε για τη Σταύρωση του Κυρίου, ο λογισμός της σταματούσε στον άρραφο Χιτώνα του Χριστού, αναρωτιόταν που να βρίσκεται άραγε αυτή η επίγεια πορφύρα του Υιού του Θεού. Της είπαν, λοιπόν, ότι κατά την παράδοση, αυτή φυλασσόταν στην πόλη Μτσχέτα της Ιβηρίας (Γεωργίας).

Ημέρα και νύχτα ύψωνε θερμές προσευχές στην Παναγία Θεοτόκο να την αξιώσει να πάει στη χώρα των Ιβήρων, να εύρη και να προσκυνήσει τον άρραφο Χιτώνα του Υιού και Θεού της. Η Παναγία άκουσε την προσευχή της, εμφανίσθηκε στον ύπνο της και της είπε: Πήγαινε στην γη της Γεωργίας, κήρυξε εκεί το Ευαγγέλιο του Χριστού, και θα εύρεις το έλεος Του και εγώ θα είμαι προστάτης σου. Η Παναγία, αφού έδωσε στην Νίνα Σταυρό από κληματόβεργες, της είπε: Λάβε αυτόν τον Σταυρό, αυτός θα σου είναι προστάτης και φύλακας εναντίον όλων των ορατών και αοράτων εχθρών· με την δύναμή του θα στήσης εκεί την σωτήριο πίστη του αγαπητού μου Υιού και Θεού, ο οποίος· θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι, και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν. Όταν ξύπνησε η Αγία και είδε στα χέρια της τον θαυμαστό Σταυρό, με δάκρυα άρχισε να τον ασπάζεται, έκοψε μια κοτσίδα από τα μαλλιά της και την έπλεξε πάνω του. Αυτός ο Σταυρός, φυλάσσεται επαργυρωμένος μέχρι σήμερα στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Σιών, στην Τιφλίδα της Γεωργίας.

Έτσι, με την βοήθεια της Παναγίας Θεοτόκου και αυτού του Ιερού Σταυρού, η Αγία Νίνα κήρυξε  το Ευαγγέλιο στη Γεωργία. Βρήκε επίσης τον τόπο, όπου είχε εναποτεθεί ο άρραφος Χιτώνας του Χριστού, στον κήπο των ανακτόρων, στην ρίζα ενός κέδρου και εκεί ανήγειρε τον ναό του Αγίου Στύλου, στην πόλη Μτσχέτα. Από το κάτω μέρος του ζωηφόρου εκείνου στύλου άρχισε να τρέχει θαυματουργό μύρο, και θεραπεύονταν κάθε είδους ασθενείς, οι οποίοι με πίστη πήγαιναν να το μαζέψουν.

Η προσευχή της οδήγησε τους βασιλείς της Γεωργίας Μιριάν (265-342 μ.Χ.) και Νάνα στην αλήθεια του Χριστού. Με τη βοήθεια του Θεού, μαζι με τον αρχιεπίσκοπο Ευστάθιο φώτισαν μέσα σε λίγα χρόνια ολόκληρη σχεδόν τη χώρα της Γεωργίας.

Οι τελευταίοι αγώνες της αγίας Νίνας και η κοίμηση της

Η αγία Νίνα, αποφεύγοντας τη δόξα και τις τιμές του βασιλιά και του λαού, κατέφυγε σε μία ορεινή περιοχή, στις πηγές του ποταμού Άραγβι, όπου ετοιμαζόταν με προσευχές και νηστείες για νέους αποστολικούς αγώνες. Βρήκε μία μικρή σπηλιά, καλυμμένη με κλαδιά δένδρων και παρέμεινε σε αυτήν. Εκεί με δακρύρροη προσευχή, ανέβλυσε για τις ανάγκες της νερό από τον βράχο. Έως σήμερα από αυτή την πηγή το νερό στάζη ωσάν δάκρυα, και ο λαός την ονομάζει «πηγή των Δακρύων», και «γαλακτορρεούσα πηγή», γιατί δωρίζει γάλα στα στείρα στήθη των μητέρων.

Εκείνο τον καιρό οι κάτοικοι της Μτσχέτας είδαν ένα θαυμαστό σημείο: Μερικές νύχτες έλαμπε ένας σταυρός στον ουρανό, με στεφάνι από αστέρια και φώτιζε τον πρωτόκτιστο ναό. Πριν την αυγή, διαχωρίζονται από εκείνον τον σταυρό τα 4λαμπρότερα αστέρια, και απέρχονταν, το 1ο στην Ανατολή, το 2ο στην Δύση, το 3ο φώτιζε την εκκλησία, ενώ το 4ο φώτιζε το ασκητήριο της Αγίας Νίνας και εισήρχετο στο ύψος του βράχου όπου βρισκόταν ένα ψηλό δένδρο. Ούτε ο επίσκοπος Ιωάννης, ούτε ο βασιλιάς μπορούσαν να εννοήσουν αυτό το σημείο. Η Αγία Νίνα έκοψε εκείνο το δένδρο και έφτιαξε από αυτό 4 σταυρούς. Τον 1ο τον τοποθέτησε σε εκείνο τον βράχο, το 2ο στα δυτικά στο όρος Τχοτ όπου είχε τυφλωθή ο βασιλιάς, τον 3ο στην ενάρετη Σαλώμη σύζυγο του πρίγκηπα Ρεβ, για να τον στήση στην πόλη Ουτζάρμι, και τον 4ο το έδωσε στην περιοχή Μπόνμπε όπου δοικούσε η βασίλισσα Σοφία, και μόλις είχε αρχίσει να την φωτίζει με το φως του Χριστού.

Παίρνοντας μαζί της τον πρεσβύτερο Ιάκωβο και έναν διάκονο, έφυγε βόρεια, στα ορεινά, προς τις πηγές των ποταμών Άραβγι και Υιόρι, και γέμισε τις ρεματιές του Καυκάσου με το κήρυγμα του Ευαγγελίου.
Οι άγριοι ορεσίβιοι κάτοικοι του Τιαλέτι, Ερτσό, Τιονέτι και πολλοί άλλοι, αποδέχθηκαν το Ευαγγέλιο, κατέστρεψαν τα είδωλά τους και έλαβαν το Άγιο Βάπτισμα. Από εκεί ταξίδεψε για το Κοκαμπέτι και έφερε όλους τους κατοίκους στην πίστη του Χριστού. Κατόπιν κατευθύνθηκε στην νότια Καχετία, έφθασε στην περιοχή Μπόντμπε και εκεί παρέμεινε. Έφτιαξε στο ύψωμα μια καλύβα για κατάλυμα και προσευχόμενη αδιαλείπτως συνέχισε να δοξάζει το όνομα του Σωτήρος Χριστού. Εκείνο τον καιρό ζούσε στο Μπόντμπε η βασίλισσα της Καχετίας Σόντζα (Σοφία). Και εκείνη πήγε να ακούση την υπέροχη διδασκαλία της. Όταν την άκουσε δεν μπόρεσε να απομακρυνθή από αυτήν. Πίστεψε ειλικρινά στα σωτηριώδη λόγια της, και γρήγορα, μαζί με όλους τους αξιωματούχους της και πλήθος λαού, έλαβε το Βάπτισμα.

Αφού και στην Καχετία ολοκλήρωσε το έργο ης, πήρε την πληροφορία από τον ουρανό ότι πλησιάζει το τέλος της. Ενημέρωσε σχετικά με γράμμα τον βασιλέα Μίριαν, και επικαλουμένη για αυτόν και την βασιλεία του την αιώνια ευλογία του Θεού και της Θεοτόκου και την προστασία του Τιμίου Σταυρού, η Αγία έγραψε: Εγώ τώρα, ως ξένη και παρεπίδημος, αποχωρώ από αυτόν τον κόσμο, και θα ακολουθήσω την οδό των πατέρων μου. Σε παρακαλώ βασιλέα, όρισε να έλθη σε μένα ο επίσκοπος Ιωάννης, για να με προετοιμάση για την αιώνιο ζωή, γιατί η ημέρα του θανάτου μου είναι κοντά.

Διαβάζοντας αυτό το γράμμα το οποίο το έφερε η ίδια η βασίλισσα Σοφία, ο βασιλιάς, όλο το ανάκτορο και ο ιερός κλήρος ξεκίνησαν για την ετοιμοθάνατη και την πρόλαβαν ακόμα ζωντανή. Πλήθος λαού συγκεντρώθηκε γύρω από το κρεββάτι της ασθενούς, και το περιέχυσε με δάκρυα και πολλοί άρρωστοι που το άγγιζαν θεραπεύονταν. Τις τελευταίες ημέρες της ζωής της, με την παράκληση των μαθητριών της, οι οποίες θρηνούσαν, η Αγία Νίνα τους διηγήθηκε για το γένος και την ζωή της. Η Σαλώμη κατέγραψε την διήγησή της, η οποία εδώ με συντομία αναπτύσσεται, λέγοντας: Ας γραφή η πτωχή και ταπεινή ζωή μου, ώστε να γίνη γνωστή και στα παιδιά σας, όπως η πίστης σας και η αγάπη με την οποία με περιβάλατε. Ιδιαιτέρως, για να γίνουν γνωστές στις μελλοντικές γενιές, όλα τα σημεία του Θεού, τα οποία με τα ίδια σας τα μάτια είδατε και εσείς και γίνατε ζωντανοί μάρτυρές τους. Αφού κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων, παρήγγειλε το σώμά της να ταφή σε κείνη την πτωχή καλύβη, ώστε να μην μείνη ορφανή η νεοσύστατη εκκλησία της Καχετίας. Και έτσι εν ειρήνη παρέδωσε το πνεύμα της στα χέρια του ζώντος Θεού, το 335 μ. Χ.

Ο βασιλέας, ο επίσκοπος, και ο λαός, λυπημένοι, θέλησαν να μεταφέρουν το πολύτιμο λείψανο της Αγίας στον Μητροπολιτικό Ναό της Μτσχέτα, και να το ενταφιάσουν δίπλα στον ζωηφόρο εκείνον Στύλο. Αλλά δεν μπορούσαν με κανέναν τρόπο να μετακινήσουν το φορείο της ασκήτριας από τον τόπο εκείνο που η ίδια διάλεξε για την ανάπαυσή της, για αυτό και το ενταφίασαν εκεί στην πτωχή καλύβη. Ύστερα από λίγο καιρό ο βασιλιάς έκτισε ναο πάνω στον τάφο της και τον αφιέρωσε στο όνομα του συγγενούς της Αγίας Νίνας, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Αυτός ο ναός ποτέ δεν καταστράφηκε εντελώς, υπάρχει μέχρι σήμερα. Αργότερα ιδρύθηκε γυναικεία μονή. 

Προσκύνημα στον ιερό τάφο της αγίας Νίνας της καρδιάς μας, στο Μπόντμπε- Bodbe της Γεωργίας
https://iconandlight.wordpress.com/2016/01/13/%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%80%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CF%86%CE%B1%CF%81%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%8C%CF%83%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B4%CE%AF/

Η Αγία ισαπόστολος Νίνα στηριζόμενη από την ζωντανή παρουσία του Θεού και με την πύρινη πίστη του Ηλία στην καρδιά της φώτισε τους λαούς της Γεωργίας
https://iconandlight.wordpress.com/2020/01/13/%ce%b7-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1-%ce%b9%cf%83%ce%b1%cf%80%cf%8c%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%bd%ce%af%ce%bd%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%b9%ce%b6%cf%8c%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b7-%ce%b1/

Το κυριότερο δεν είναι να βαδίζεις τα μονοπάτια που η αγία Νίνα περπάτησε, αλλά να προσπαθείς να εφαρμόσεις όσα μας δίδαξε εκείνη. Άγιος Γαβριήλ του Σαμτάβρο της Γεωργίας
https://iconandlight.wordpress.com/2019/07/09/%cf%84%ce%bf-%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%bd%ce%b1-%ce%b2%ce%b1%ce%b4%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b1-%ce%bc/

Κάθε άγιος ή αγία έχει λίγη έρημο στην καρδιά του, για ν’αποσύρεται εκεί και ν’αφουγκράζεται την πιο λεπτή μουσική του κόσμου, την προσευχή. Θ. Ι. Ρηγινιώτης
https://iconandlight.wordpress.com/2014/07/09/%ce%ba%ce%ac%ce%b8%ce%b5-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%ae-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1-%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%ce%bb%ce%af%ce%b3%ce%b7-%ce%ad%cf%81%ce%b7%ce%bc%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba/

Η αγιότητα αποτελεί την φυσική κατάσταση για την θεοειδή ανθρώπινη ψυχή, Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2016/07/09/%CE%B7-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%AF-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CF%84/

Το σημαντικότερο έργο του μοναχού είναι η εσωτερική παράστασή του ενώπιον του Θεού, η προσευχή. Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ
https://iconandlight.wordpress.com/2015/07/09/%cf%84%ce%bf-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf-%ce%ad%cf%81%ce%b3%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%87%ce%bf%cf%8d-%ce%b5%ce%af%ce%bd/Απολυτίκιον  Ήχος α’

Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις, του γάρ Γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει σοι, αγαπητόν σε Υιόν ονομάζουσα, και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς, εβεβαίου του λόγου το ασφαλές. Ο επιφανείς Χριστέ ο Θεός, και τον κόσμον φωτίσας δόξα σοι.

Απολυτίκιον Αγίας Νίνας, ισαποστόλου της Γεωργίας.
Ήχος πλ. α ΄. Τον Συνάναρχον Λόγον.

Ως ωραίοι οι πόδες σου οι ζηλώσαντες ακολουθήσαι ταις τρίβοις των αποστόλων Χριστού, Νίνα, σκεύος Παρακλήτου παμφαέστατον· όθεν τιμώντές σε πιστώς, Γεωργίας φρυκτωρέ φωτόλαμπρε, σε αιτούμεν·ημών τα σκότη λιταίς σου της αγνωσίας πόρρω σκέδασον.

Απολυτίκιον.
Ήχος πλ.α ΄. Τον Συνάναρχον Λόγον.

Του Χριστού δεξαμένη την θείαν δύναμιν,των αποστόλων τον ζήλον Νίνα εκτήσω λαμπρώς, και εκήρυξας Χριστού το Ευαγγέλιον· όθεν ως θείον οδηγόν, μακαρίζει σε πιστώς,η χώρα της Γεωργίας, εν η καλώς ηγωνίσω, και τον Σωτήρα εμεγάλυνας.

Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (εορτάζει τη 23η Απριλίου)
Απολυτίκιον. Ήχος δ’.

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Απολυτίκιον Αγίας ισαποστόλου Νίνας εν Μπόντμπε. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον. (Ποίημα Χ.Μ.Μπούσια)

Χαριτόβρυτον τάφον σου ασπαζόμενοι εν τω Σεμνείω του Μπόντμπε, Νίνα, αμνάς εκλεκτή του Νυμφίου Ιησού και ισαπόστολε, θείας πληρούμεθα χαράς και διώκοντες παθών σκοτόμαιναν χαμαιζήλων ομολογούμεν σην χάριν, ην δαψιλώς θεόθεν είληφας.

Απολυτίκιον Τιμίου Σταυρού της Αγίας Νίνας.
Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον. (Ποίημα Χ.Μ.Μπούσια)

Τον Σταυρόν παραδόξως ον σοι παρέδωκεν
η Θεοτόκος Παρθένος
εν τω Ναώ της Σιών
της Τιφλίδος, Νίνα πάνυ, ασπαζόμενοι
φέροντα τρίχας κεφαλής
της τιμίας σου, σεμνή
φωτίστρια Γεωργίας,
ισχύν λαμβάνομεν θραύσαι
του πολεμήτορος τα ένεδρα.

Μεγαλυνάριον.

Συν τω Γεωργίω τω θαυμαστώ, και Πολυχρονία, συγγενέσι σου τον Χριστόν, Νίνα Ιβηρίας,ικέτευε απαύστως,υπέρ των όσοι πόθω,υμάς γεραίρουσι.

Ήχος β’. Ότε εκ του ξύλου.

Θείας απολαύουσα ζωής, και κατατρυφώσα απαύστως, των υπέρ νουν αμοιβών, Νίνα ισαπόστολε Χριστόν ικέτευε, πειρασμών και κακώσεων, και πάσης οδύνης, και πικράς συμπτώσεως, ρύεσθαι πάντοτε, πάντας τους πιστώς σε τιμώντας, και εκδεχομένους υψόθεν, την θερμήν και θείαν σου αντίληψιν.Γήθεν ανυψωθείσα, ικεσία φωσφόρω, Παρθένου την ομφήν επεγνώκεις, και εχέγγυον σκέπης αυτής, εν χερσί κατέσχες τον Σταυρού τρόπαιον, στηρίζον σε προς κήρυγμα, Ιβήρων σοι μελπόντων ούτω˙

Χαίρε, θηράτειρα ευλογίας,

Χαίρε, συνέκδημε Ριψιμίας.

Χαίρε, συμφωνίας την άνω η έξαρχος,

Χαίρε, η ροδή της τελείας αινέσεως.

Χαίρε, σμάραγδε αστράπτων μοι της ευχής μαρμαρυγάς,

Χαίρε, ίασπι πολύτιμε Γεωργίας ιεράς.

Χαίρε, Ευαγγελίου η καλλίκρουνος βρύσις,

Χαίρε, Μονογενούς πορφυρωθείσα τη τρήσει.

Χαίρε, Σταυρού τα μύρα ιμείρουσα,

Χαίρε, ώ λίμνη γάλακτος γέμουσα.

Χαίρε, κοσμήτωρ ενάστρου σοφίας,

Χαίρε, αμείνων Χριστού θυμηδία.

Χαίροις, Νίνα απόστολε.

Υπερθέν φωτισθέντι, ενεπάγησον Νίνα, τω άνακτι ναοί τη προνοία˙ όθεν άνυδρον όρος οικείς, ο ποιείς βλυστάνειν θαυμαστώς ύδατα, πλουτίζοντα εν γάλακτι, τιθήνας τας αναβοώσας˙

Αλληλούϊα.

Φάους αγλαοδώρου, εστεμμένος αστράσιν, ωράθη εις σταυρός υπεράνω, νεοδμήτου ναού ευαγούς˙ εν σταυροίς εκ δένδρου παρευθύς τέσσαρσι, διόπερ επευλόγησας, ώ Νίνα σοι τους εκφωνούντας˙

Χαίρε, ο κύκνος ευχαριστίας,

Χαίρε, ηδύτης μυσταγωγίας.

Χαίρε, σταυροτύπως τροπούσα τους δαίμονας,

Χαίρε, μελωδούσα ωδήν την ατέρμονα.

Χαίρε, δρόσον η συλλέγουσα Πασχαλίου καλλονής,

Χαίρε, πόθω η ορθρίζουσα εις σεπτήν Γεθσημανή.

Χαίρε, ταις δεσποτείοις ωτειλαίς κοσμουμένη,

Χαίρε, εις του Κυρίου την πλευράν κεκρυμμένη.

Χαίρε, ευκτής πραότητος ράδαμνος,

Χαίρε, τρυγών καλλίστης ευθύτητος.

Χαίρε, το όχημα της ευγενείας,

Χαίρε, το έαρ της μακροθυμίας.

Χαίροις, Νίνα απόστολε.

iconandlight.wordpress.com