Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. (Ιω. ιδ’ 6)
«Ο οδοιπόρος και η Αλήθεια»
Μύθος του Αισώπου
Ένας
άνθρωπος που οδοιπορούσε στην ερημιά, συνάντησε μια γυναίκα, που
στεκόταν μόνη της και με κατσουφιασμένη όψη. Την χαιρέτησε και τη ρώτησε
ποια είναι. Εκείνη είπε: «Είμαι η Αλήθεια». «Και για ποιο λόγο άφησες
την πόλη και κατοικείς μόνη σου στην ερημιά;». «Γιατί δεν με δέχεται πια
κανένας στις πόλεις. Παλιότερα το ψέμα βρισκόταν σε λίγους μόνο. Τώρα
έχει καταλάβει τις ψυχές όλων των ανθρώπων. Και, αν θέλεις να
ανταλλάξεις λόγο με οποιονδήποτε, θα δεις ότι όλοι έχουνε μέσα τους την
ψευτιά. Γι’ αυτό με βλέπεις λυπημένη να κατοικώ στις ερημιές, αφού δεν
με αφήνουνε να πλησιάσω όπου κατοικούν άνθρωποι».
Επιμύθιο: Όλος ο βίος των ανθρώπων γίνεται πάρα πολύ κακός, πανούργος και ελεεινός, όταν το ψέμα προτιμάται από την Αλήθεια.
***
Ομιλία
για την τιμωρία των ψευδομαρτύρων
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
“μάρτυς ψευδής ουκ ατιμώρητος έσται, ος δ’ αν εκκαύση κακίαν, απολείται υπ’ αυτής” (Παροιμίες 19: 9).
Ο Θεός και όλες οι ουράνιες δυνάμεις βλέπουν τα πάντα, όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Επομένως, πώς μπορεί ο άνθρωπος να αποκρύψει την αλήθεια από τόσους πολλούς μάρτυρες της αλήθειας; Όχι μόνο βλέπουν την αλήθεια οι ουράνιες δυνάμεις, αλλά επίσης έχουν ζήλο για αυτήν. Πώς μπορεί λοιπόν ένας θνητός άνθρωπος να εναντιωθεί στην αλήθεια, δηλαδή, να εναντιωθεί στις μυριάδες των ουράνιων ζηλωτών της αλήθειας; Στην πραγματικότητα, έχει σκοτισμένο νου, όποιος νομίζει ότι μπορεί ν’ αποκρύψει την αλήθεια και να κηρύξει ένα ψέμα για την αλήθεια. Όταν εκατομμύρια διακριτικών αγγέλων γνωρίζουν την αλήθεια, μπορεί κάποιος να την κρύψει; Μπορεί κάποιος να σηκωθεί εναντίον της αλήθειας και να μην τιμωρηθεί;
Ω αδελφοί μου, δεν υπάρχει τίποτα πιο ψευδές από την ψευδομαρτυρία! Τίποτε πιο αποτυχημένο! Τίποτε πιο αλαζονικό! Τίποτε πιο τρελό!
Ο Θεός και όλες οι ουράνιες δυνάμεις Του βλέπουν αυτό που συμβαίνει μέσα στον άνθρωπο. Ιδιαίτερα το βλέπει ο Φύλακας Άγγελος του ανθρώπου. Αυτός ο Φύλακας Άγγελος δεν ανέχεται να μαρτυρεί κάτι ο άνθρωπος, αφ’ εαυτού και περί αυτού, το οποίο να μην είναι εν αυτώ αληθές. Εάν ο άνθρωπος επιμένει στο ψέμα του, ο Άγγελος του θα τον εγκαταλείψει και θα τον παραδώσει εξ ολοκλήρου στα πνεύματα του ψεύδους. Τότε, αλίμονο σε αυτόν τον άνθρωπο! Ποιο το όφελος αν αυτός μαρτυρήσει ψευδώς εναντίον όλου του κόσμου, εφ’ όσον ο άγγελός του θα μαρτυρήσει αληθώς εναντίον του ενώπιον του Θεού και των ουρανίων δυνάμεων! Θα ήταν καλύτερο για τον άνθρωπο εκείνον αν δεν είχε γεννηθεί. Γιατί όποιος ψεύδεται, ψεύδεται προς το Πνεύμα του Θεού και το Πνεύμα του Θεού εγκαταλείπει τον ψεύτη στο σκοτάδι και στο θάνατο.
Ω Κύριε της Αλήθειας, προφύλαξέ μας με τη δύναμη του Αγίου Σου Πνεύματος, ώστε ουδέποτε να ψευδομαρτυρήσουμε. Κάνε την αγία Σου Αλήθεια γλυκιά σε μας και απόβαλε από τη γλώσσα μας λόγια ψευδή.
Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Ιούνιος),
***
Όπως ακριβώς ο άνθρωπος, που το στόμα του λέει την αλήθεια, αγιάζεται από την Αλήθεια, δηλαδή τον Κύριο, γιατί ο Ίδιος λέει, “εγώ ειμί η αλήθεια” (Ιω. 14,6), έτσι και εκείνος που λέει ψέματα, μολύνεται από τον πατέρα του, τον διάβολο, γιατί το ψέμα προέρχεται από τον πονηρό. (Άγιος Αντίοχος της Πανδέκτου)
Η συκοφαντία είναι ψευδής κατηγορία… Είναι, διαβολή.
Και είναι βέβαιο ότι ο διάβολος είναι εφευρέτης της συκοφαντίας, ως πατέρας του ψεύδους,
εφόσον ο συκοφάντης είναι εκείνος που κατεξοχήν ψεύδεται. Το να σηκώσει
ο άνθρωπος τη συκοφαντία είναι μεγάλος άθλος. Και τον σηκώνει μόνο
εκείνος που προσβλέπει προς τον Κύριο Ιησού, ο οποίος όταν «ενηνθρώπησε»
και ήλθε στη γη, σήκωσε τον Σταυρό της συκοφαντίας και οδηγήθηκε ως τον
ατιμωτικό θάνατο.
Είναι συγκλονιστικός ο λόγος της «Αποκαλύψεως» ποὺ μας προειδοποιεί ότι θα μείνει έξω από τη Βασιλεία και την αγάπη του Θεού «πας ο φιλών και ποιών ψεύδος», δηλαδὴ όποιος αγαπάει και πράττει το ψέμα (Ἀποκ. κβ΄ 15).
Άγιος Παΐσιος
Το
ψέμα δέν πληροφορεί τον άνθρωπο. Ας πούμε, αναγκάζεται ένας να πή ένα
ψέμα, για να γλυτώση κάποιον. Μπορεί να τον γλύτωσε ακόμη και από
θάνατο, αλλα το ψέμα πού είπε δέν παύει να είναι μισή αμαρτία.
Η λέει κανείς καμμιά φορά, με καλό λογισμό,
ένα ψέμα, γιά να βοηθήση μιά περίπτωση, να μη δημιουργηθή σκάνδαλο.
Π.χ. έρχεται στο Μοναστήρι ένας γνωστός κρυφά να πή κάποιο πρόβλημα τής
οικογενείας του, γιά να ξεσκάση.
Έρχεται μετά, ας υποθέσουμε, ό αδελφός του
και σε ρωτάει: «Πέρασε από εδώ ό τάδε;». Αν του πής «πέρασε», θα
δημιουργηθή ολόκληρο θέμα, γιατί ό άλλος εκτίθεται. Όποτε λες «δέν
ξέρω». Γιατί, αν πής «ήρθε», μπορεί να πάη ακόμη και να τον δείρη! Αυτό
είναι άλλο.
Το ψεύτικο δεν αναπαύει, γιατί δεν έχει Χάρη Θεού. Και ο άδικος πού αδικει και λέει: «αυτό είναι δικό μου», δεν αναπαύεται. Να, οι Τούρκοι στην Κωνσταντινούπολη, αν και πέρασαν τόσα χρόνια από την Άλωση, όταν βλέπουν τους Έλληνες πού πηγαίνουν εκεί, νιώθουν ότι έχουν ένα αρπαγμένο πράγμα και κοιτάνε σαν να ήρθε ό ιδιοκτήτης! Και είναι Τούρκοι και πέρασαν τόσα χρόνια!
***
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς.
O πόλεμος οπωσδήποτε θα κτυπήσει τους χριστιανούς που καταπατούν τις Εντολές του Χριστού, ακόμα και αν δεν το θέλουν όπως όταν σφάλουν τα μικρά παιδιά τα οποία δεν θέλουν τη βέργα, αλλά την προκαλούν ..
Προς κατάδικο που ρωτά για την ψευδομαρτυρία
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Επίσκοπος Αχρίδος
Καταδικάστηκες στη φυλακή. Και τώρα κάθεσαι στο κελί και στη σιωπή κοσκινίζεις ολόκληρη τη ζωή σου με ψιλό-ψιλό κόσκινο. Παραξενεύεσαι πως όλα ξετυλίχθηκαν σαν ένα κουβάρι όταν κατεβαίνει το βουνό!
Η ζωή σου έρρεε ήσυχα, με προκοπή και ικανοποίηση ώσπου ψευδομαρτύρησες για τον αδελφό σου. Δικαιολογούσες τον εαυτό σου: Αδελφός μου είναι! Ποιόν θα βοηθήσω, ακόμα και με ψευδομαρτυρία, αν όχι τον αδελφό μου; Έτσι κυλούσαν μέσα σου λανθασμένες σκέψεις, και με τέτοιες σκέψεις αμυνόσουν μπροστά στους δικαστές. Σ’ αυτό το επιχείρημα ένας δικαστής σου απάντησε ότι τελικά όλοι αδέλφια είμαστε και επομένως με αυτόν τον τρόπο σκέψης θα μπορούσαμε να δικαιολογήσουμε τα πάντα! Μόλις τότε κατάλαβες, πως οι λάθος σκέψεις σε οδήγησαν σε κακή πράξη.
Μου αφηγήθηκε ένας ψευδομάρτυρας την εξής ιστορία:
«Ψευδομαρτύρησα», λέει, «εξαιτίας ενός βοδιού». Όμως μέχρι τη δίκη δεν θα έφθανε η υπόθεση, εάν δεν πήγαινα μόνος μου να καταγγείλω τον εαυτό μου. Κι έπρεπε να με καταγγείλω. Αφού οι τιμωρίες των ανθρώπων και πάλι είναι πιο εύκολες από τις τιμωρίες του Θεού. Δύο χρόνια μετά την ψευδομαρτυρία μου το σπίτι μου έγινε σκιάχτρο για τον κόσμο. Η πρώτη ατυχία που μου συνέβη ήταν ότι τα βόδια ζεμένα στο κάρο γκρεμίστηκαν σε κάποια χαράδρα και καταστράφηκαν και τα βόδια και το κάρο. Γι’ αυτή την είδηση με προϋπάντησε η γυναίκα μου το βράδυ εκείνης της ίδιας μέρας όταν μετά από την ψευδομαρτυρία γύρισα σπίτι από το ειρηνοδικείο. Μετά από μερικές εβδομάδες χτύπησε κεραυνός τη στάνη μου και σκότωσε όλα τα πρόβατα. Και οι κλέφτες με λήστεψαν δύο φορές. Και η γυναίκα μου αδυνάτισε, και παρότι καταχρεώθηκα προσπαθώντας να τη γιατρέψω πέθανε βασανισμένη. Ένα μου παιδί, έως τότε πάντα υγιές, ασθένησε βαριά και άρχισε να πέφτει μέρα και νύχτα, και να βγάζει αφρούς από το στόμα και να τρίζει τα δόντια. Πτωχός, καταχρεωμένος, κακομοίρης, τιποτένιος, μια μέρα παραπονέθηκα σ’ ένα φίλο μου για την κακή μου μοίρα. Και αυτός, σαν κεραυνός από το ουρανό, με ρώτησε: Μήπως έχεις ψευδομαρτυρήσει ποτέ; Σαν να ξύπνησα σε κρύα νεροποντή τα θυμήθηκα όλα και όλα έγιναν ξεκάθαρα. Χωρίς να απαντήσω στον φίλο μου τίποτα, εκείνη την στιγμή πήγα στο δικαστήριο, το δήλωσα και τα ομολόγησα όλα. Πέρασα φυλακή, και τώρα άρχισα να φτιάχνω τη ζωή μου απ’ την αρχή. Αλλά έμαθα καλά να φοβάμαι τον Θεό».
Βλέπεις πόσες δυστυχίες μπορούν να συμβούν στον ψευδομάρτυρα; Αφού τέτοιος είναι ο νόμος του Θεού, αδελφέ μου: Ζωντανό πυρ, δεν μπορείς να το πατήσεις, χωρίς να καείς. Όταν πατάς τους μαλθακούς νόμους των ανθρώπων, που αλλάζουν συχνά, συμβαίνουν δυσκολίες και ταλαιπωρίες. Πόσο μάλλον ο πύρινος και αιώνιος νόμος του ζώντος Θεού.
«Ου ψευδομαρτυρήσεις» (Εξ. 20.16), είναι η εντολή του Θεού, γραμμένη και στις δύο διαθήκες του Θεού, στην Παλαιά και στην Καινή. Δεν είναι μικρό πράγμα να πείς ψέμα μπροστά στο πρόσωπο του Θεού και των αγγέλων του Θεού .
Δεν είναι μικρό πράγμα να σταθείς με ασκέπαστο κεφάλι μπροστά στον
Σταυρό και το Ευαγγέλιο και να φωνάξεις: «Ορκίζομαι στον Ζώντα και
παντοδύναμο Θεό, ότι αυτή η αλήθεια είναι ψέμα ή ότι αυτό το ψέμα είναι
αλήθεια, και όπως εγώ είπα ορθά έτσι να με βοηθήσει εμένα ο Θεός»!
Όντως δεν είναι περίεργο τότε που ο Θεός της αλήθειας και του δικαίου χτυπά ένα ψευδομάρτυρα στα χέρια με το μαστίγιό Του, τον δεύτερο στα πόδια, τον τρίτο στα μάτια, τον τέταρτο στους συγγενείς του, τον πέμπτο στα βόδια, και ούτω καθ’ εξής. Να ένα ζωντανό παράδειγμα στη γειτονιά μας, πως το αόρατο μαστίγιο του Θεού χτύπησε ένα ψευδομάρτυρα στα μάτια: Ορκίστηκε ο άνθρωπος ψευδόμενος για ένα κομμάτι γης, που πλήρωσε ακριβότερα από ένα εκατομμύριο δουκάτα, αφού πρώτα το πλήρωσε με τη ψυχή του. Βάδιζε πρώτα στο δικό του κομμάτι αργά. Όμως μόλις από το δικό του αγρό βάδισε σ’ εκείνο το καταραμένο κομμάτι γης, του αφαιρέθηκε η όραση. Το αόρατο μαστίγιο του Θεού χτύπησε αυτόν το ψευδομάρτυρα στα μάτια. Και νάτος τυφλός κάθεται δίπλα στην εστία του.
Να τι συμβαίνει στον κόσμο του Θεού σ’ όσους νομίζουν, ότι ο κόσμος είναι δικός τους και όχι του Θεού.
Αλλά εσύ, διάβαζε την Αγία Γραφή, και να φοβάσαι τον Θεό. Και θα διαφωτιστείς. Και όλα θα είναι καλά από την αρχή.
Έλεος και ειρήνη από τον Θεό.
(“Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται”, εκδόσεις “Εν Πλω”)
Η
καρδιά της αγίας Θεοφανώς, της Βασίλισσας έχει δέσει άγκυρα σ’ Αυτόν,
τον Ζωντανό Θεό. Ω! αδελφοί μου, δεν μπορούμε τίποτε να ψιθυρίζουμε εδώ
στη γη, που να μην το ακούσει ο ουρανός.
https://iconandlight.wordpress.com/2020/12/15/%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%b9%ce%ac-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%86%ce%b1%ce%bd%cf%8e-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%bb%ce%b9%cf%83/
Ο
Δανιήλ σώζει την Σωσσάνα. – Όποιος βάζει την πέτρα στο δρόμο του δίκαιου
ανθρώπου, ο ίδιος σκοντάφτει σ’ αυτήν. Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2019/02/11/27327/
Όταν σε συκοφαντούν… π.λιβυος
https://iconandlight.wordpress.com/2017/01/26/15725/
Απόστιχα
Ιδιόμελον Ἦχος γ’
Ανέτειλε το έαρ της νηστείας, και το άνθος της μετανοίας αγνίσωμεν ουν εαυτούς αδελφοί, από παντός μολυσμού, τω φωτοδότη ψάλλοντας, είπωμεν δόξα σοι, μόνε φιλάνθρωπε.
Και νυν… Θεοτοκίον Ήχος πλ. α’ Τόν συνάναρχον Λόγον
Των εν σοι τας ελπίδας, Παρθένε άχραντε, ανενδότως εχόντων σκέπη υπάρχουσα, εκ ποικίλων πειρασμών, και περιστάσεων, και κινδύνων χαλεπών, ελευθέρωσον αυτούς, πρεσβεύουσα τω Υιώ σου, συν τοις αυτού Αποστόλοις, και σώσον πάντας τους ανυμνούντάς σε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου