ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΕ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.
Γράφει ο Νικήτας Αποστόλου.
Σε ιστοσελίδα διάβασα ότι από τον Αντιπεριφερειάρχη Καβάλας, τον Μητροπολίτη Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου και από τον Δήμαρχο Καβάλας υποβλήθηκε “το κοινό αίτημα” προς τον Υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας και Διαχειρίσεων Κρίσεων Χαρδαλιά, χορήγησης ειδικής αδείας για την πραγματοποίηση της καθιερωμένης ΛΙΤΑΝΕΙΑΣ το απόγευμα της Δευτέρας 28 Ιουνίου 2021 στο πλαίσιο του διπλού εορτασμού του Πολιούχου Αγίου Αποστόλου Παύλου και των «Ελευθερίων» της πόλεως της Καβάλας.
Και να γιατί:
Επί ένα και πλέον χρόνο είμαστε αποκλεισμένοι από την συμμετοχή μας στην Θεία Λειτουργία και το γεγονός αυτό δεν αλλάζει βεβαίως με το αποτρόπαιο και βλάσφημο μέτρο των αριθμητικών περιορισμών στη συμμετοχή πιστών στις θείες λειτουργίες, γιατί δεν είναι μέτρο ασφαλείας αλλά είναι μέτρο αποκλεισμού και ακυρώσεως του θεσμού της Ενορίας, αφού προσβάλλεται ο πυρήνας του η συμμετοχή στη θεία λατρεία.
Ήδη ζήσαμε, την θλιβερή εικόνα ιερωμένων πού περίμεναν σε ουρές για να λάβουν πιστοποιητικά ως απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουν να μπουν στους ιερούς ναούς και να τελέσουν τις μεγαλοβδομαδιάτικες ακολουθίες.
Ζήσαμε συνέχεια γεγονός ακόμη πιο εφιαλτικό, όταν ακολούθησαν οι διώξεις των ιερέων εκείνων, πού αρνήθηκαν να μετάσχουν στην αθλιότητα της απολυμαντικής υστερίας και στο όνειδος της διημέρου Αναστάσεως. Και τέλος ζήσαμε το γεγονός ιεροί ναοί να σφραγίζονται κατά το δοκούν του κάθε μητροπολίτη (όποτε εμφανίζεται κάποιο…κρούσμα) και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας κατά τόπους να «αναστέλλονται» (κόντρα σε κάθε λογική και σε κάθε πνευματική ανάγκη).
Ζούμε λοιπόν μια πρωτοφανή εμπειρία του “πολιτισμένου” αντίχριστου διωγμού, πού συνεχώς κλιμακώνεται και βεβαίως αυτό το ολοφάνερο δεν μπορεί να μην το έχουν συνειδητοποιήσει οι ανωτέρω τρεις που υπέβαλαν το αίτημα παροχής άδειας για την τέλεση της λιτανείας.
Ως πιστοί λοιπόν οφείλουν να πειθαρχούν στο Θεό και την παράδοση της Εκκλησίας και όχι στις εντολές των κοσμικών εξουσιών. Επομένως η ενέργεια τους αυτή να ζητήσουν κοσμική άδεια, χριστιανικά είναι εκτός του πλαισίου της ορθοπραξίας.
Πέραν όμως από το γεγονός αυτό η πράξη αυτή δείχνει και έλλειψη σεβασμού προς το Σύνταγμα και να γιατί.
1.Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Συντάγματος η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος τηρεί απαρασάλευτα τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις. Διοικείται με τήρηση των διατάξεων του Πατριαρχικού Τόμου της κθ΄(29) του 1850.
2. Οι διατάξεις του ανωτέρω Πατριαρχικού Τόμου της κθ΄(29) του 1850 ορίζουν ότι η Εκκλησία της Ελλάδος θα διοικείται με βάση τους ιερούς κανόνες ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΑΚΩΛΥΤΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ.
3. Ο Κανὼν ΛΣΤ´αποστολικός κανόνας ορίζει ότι:
Εἴ τις χειροτονηθεὶς ἐπίσκοπος μὴ καταδέχοιτο τὴν λειτουργίαν καὶ τὴν φροντίδα τοῦ λαοῦ τὴν ἐγχειρισθεῖσαν αὐτῷ, τοῦτον ἀφωρισμένον τυγχάνειν ἕως ἂν καταδέξηται· ὡσαύτως καὶ πρεσβύτερος καὶ διάκονος.
4. Η Εκκλησία εμφανίζεται στην κοινωνία σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο (ενορία), ως ευχαριστιακή σύναξη των πιστών. Στη σύναξη αυτή ο πιστός συμμετέχει σε αυτήν, όπου ειδικά στη Θεία Λειτουργία δια της Θείας Μεταλήψεως ενώνεται με τον Χριστό και με τους άλλους πιστούς σε ένα σώμα αγάπης, γιατί ο Θεός αγάπη εστιν.
Από τα ανωτέρω με σαφήνεια προκύπτει ότι:
Διάταξη νόμου ή διοικητικής αποφάσεως ή υλικής ενέργειας που έχει ως αποτέλεσμα να εμποδίζεται ο πιστός να μετάσχει στην σύναξη των πιστών, που η παράδοση της Εκκλησίας μας έχει από αιώνων ορίσει, είτε αυτή να γίνεται στους Ιερους Ναούς, είτε σε λιτανείες , επιχειρεί κατάργηση της Εκκλησίας.
Επομένως η πράξη αυτή είναι πρόδηλα ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ και νομικά ανυπόστατη.
Για την λιτανεία οφείλεται μόνο γνωστοποίησή της στην αρμοδία αστυνομική αρχή για να μεριμνήσει για την τήρηση της δημοσίας τάξεως.
Οι ανωτέρω αιτούντες την άδεια πραγματοποίησης της λιτανείας από δημοσία αρχή, δικαίωμα που οι διατάξεις του Συντάγματος κατοχυρώνουν απολύτως, και ασεβούν στις ανωτέρω διατάξεις του Συντάγματος και δεν λειτουργούν ως ελεύθεροι πολίτες, αλλά ως υπήκοοι αυθαίρετης κρατικής εξουσίας.
Εμείς οι απλοί πιστοί και πολίτες θα καταλάβουμε κάποια στιγμή, θα συνειδητοποιήσουμε, που μας βγάζει η πλατιά οδός της απιστίας (αλλά και η άλλη η ακόμη χειρότερη, εκείνη της διαστρεβλωμένης πίστης), που μας σπρώχνει η έλλειψη θάρρους και ομολογίας, η αδιαμαρτύρητη σύμπλευση με πεπτωκότες ταγούς, η απραξία και η απάθεια ;
Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρα πια. Τα σημεία των Καιρών όλο και πιο έκδηλα, οι προειδοποιήσεις άνωθεν όλο και πιο εκκωφαντικές. Δεν τίθεται πλέον θέμα άγνοιας. Η εμμονή μας στον κατήφορο ισοδυναμεί πλέον με έργο ασύγγνωστης αυτοχειρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου