Χριστέ μου…εἶπε καὶ ἔνιωσε μεγάλη ἔκπληξη σὲ αὐτὴν τὴν φράση! Δὲν θυμόταν νὰ τὴν εἶχε ξαναξεστομίσει στὸ πρόσφατο πα- ρελθὸν τουλάχιστον…Πέρασαν ἀπὸ μπροστά του σὰν ἀστραπὴ ὅλα του τὰ παιδικὰ χρόνια, στὸ ἱερὸ τῆς Ἐκκλησίας ποὺ πήγαινε τὶς Κυριακὲς μὲ τοὺς γονιούς του, τὸ λιβανιστήρι καὶ τὸ καντήλι στὸ σπίτι, ὁ πατέρας του νὰ τοῦ διηγεῖται Ἱστορίες γιὰ Ἁγίους λίγο πρὶν κοιμηθεῖ τὸ βράδυ…Θυμήθηκε τότε καὶ τὸ…κάτω συρτάρι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου