Μην αφήσεις τον νου σου ποτέ και πεις, ότι είσαι άξιος για κάτι. Πάντα να νιώθεις ότι είσαι ανάξιος. Έστω και αν είσαι άξιος… διότι και αν είσαι άξιος, δεν είσαι άξιος από δικά σου φόντα. Είσαι άξιος με δανεικά. Είναι τα χαρίσματα που σε έδωσε ο Θεός. Κατά συνέπεια πρέπει να ταπεινοφρονείς…
Γι’ αυτό πάντα ο άνθρωπος πρέπει να είναι δακρυσμένος, δοξολογώντας
το Θεό για όσα του έχει δώσει. Αλίμονο στον άνθρωπο, που δεν υπολογίζει
το Θεό, νομίζοντας ότι, ό,τι έχει είναι δικά του και ότι τα απέκτησε με
δικές του δυνάμεις…
Γιατί τότε θα έρθει μια μέρα, που θα εξευτελιστεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου