~ Ενώ ακόμη ο πατήρ Ευμένιος [νυν άγιος Ευμένιος] ήταν μοναχός Σωφρόνιος, είχε πάει μια μέρα να προσκύνηση τον Άγιο Γεράσιμο, στην Πολυκλινική.
Είδε εκεί τον πατέρα Πορφύριο [νυν όσιο Πορφύριο] να λειτουργή.
Στο τέλος, μπήκε μέσα να τον χαιρετήση και να πάρη την ευχή του.
Και, καθώς μας διηγόταν αργότερα, είπε μέσα του: «Τι φωτισμένος παπάς είναι αυτός»!
Και καθόταν και τον κοίταζε.
Του λέει τότε ο πατήρ Πορφύριος:
– Τι θέλεις; Τι με κοιτάς έτσι, σαν χαζός;
Και του λέει ο Παππούλης μας:
– Είμαι από το Λεπροκομείο Αθηνών.
– Και τι με κοιτάς έτσι; τον ξαναρωτάει ο πατήρ Πορφύριος.
– Δεν κοιτάω εσένα, του λέει ο Γέροντας. Βλέπω την Χάρι της Θείας Λειτουργίας. Πω, πω, τι μεγάλο πράγμα είναι, να είσαι παπάς. Να γνωρίζης τόση Χάρι, να έχης τόσο φως, οι Άγγελοι να σε υπηρετούν την ώρα της Θείας Λειτουργίας!
Και του λέει ο πατήρ Πορφύριος:
– Και τα είδες όλα αυτά;
– Ναι, λέει, εκεί έξω που ήμουν.
Και του λέει ο πατήρ Πορφύριος:
– Είναι αλήθεια, είναι μεγάλη η χάρι της ιερωσύνης, αλλά είναι και πιο μεγάλη να την βλέπης.
Από τότε γνωρίστηκαν και διατηρούσαν πνευματική επικοινωνία.
Και, όταν ο πατήρ Σωφρόνιος αργότερα έγινε ο Ιερεύς και πνευματικός πατήρ Ευμένιος, αυτόν ζήτησε ο πατήρ Πορφύριος, κάποια φορά που ήθελε να εξομολογηθή.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος, «Πατήρ Ευμένιος, Ο ποιμήν ο καλός και θαυματουργός».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου