Όταν χάνονται νέοι άνθρωποι, ο πραγματικός αριθμός τους δεν είναι ο καταμετρημενος.

 

Όταν χάνονται νέοι άνθρωποι, ο πραγματικός αριθμός τους δεν είναι ο καταμετρημενος.Μέσα στους νεκρούς συγκαταλεγονται οι γονείς τους που η ζωή τους σταματά απότομα την συγκεκριμένη στιγμή που χάνουν το παιδί τους.
Οι παππούδες τους που δεν αντιλαμβάνονται γιατί θάβουν το εγγόνι τους και σκάβουν λάκκο μόνοι τους να θαφτούν ζωντανοί.
Είναι τα αδέρφια τους που χάνουν σε μια στιγμή το μισό του εαυτού τους.
Είναι το ταίρι τους που ονειρεύτηκε εικόνες και στιγμές να ζήσει μαζί τους.
Είναι οι φίλοι τους που στο εξής θα πίνουν στην μνήμη του φίλου που λείπει.
Κυρίως όμως είναι τα αγέννητα παιδιά τους
Είναι οι απόγονοι που δεν θα μείνουν στην Πατρίδα
Είναι το νέο αίμα που χάνεται
Οι νέες μανούλες, οι πατεράδες, οι επιστήμονες, οι γεωργοί, οι εργάτες, οι υπερασπιστές...
Είναι η συνέχεια που κόβεται βίαια και σταματά απότομα η εξέλιξη.
Είναι οι ψυχές που φεύγουν αναίτια κι αδικαιωτα.
Είναι τα παιδιά μας.
Κάθε Ελληνόπουλο είναι και δικό σου παιδί
Και είναι τόσο λίγα γαμωτο μου για να χάνονται σε καιρό "ειρήνης"
Πείτε Δόξα τω Θεώ για όσα παιδιά σώθηκαν και σήμερα αγκαλιαστε τα παιδιά σας κι εξηγήστε τα ότι, από σήμερα τους αναλογεί για το αύριο και η ευθύνη των παιδιών που χάθηκαν άδικα.
Τώρα που έρχονται τα χελιδόνια, φεύγουν τα παιδιά!

Μ.Μπαϊραχτάρη/Facebook

proskynitis.blogspot.com