Κάποτε, μια συντροφιά προσκυνητών ξεκίνησε από το Ρέθυμνο για τον Κουδουμά. Όλη μέρα οδοιπορούσαν, αλλά δεν πρόλαβαν να φτάσουν στο Μοναστήρι και νυχτώθηκαν στη θέση "Λυγιά" (δύσβατο φαράγγι με χείμαρρο δυτικά της Μονής).
Ο καιρός ήταν κακός, διότι ήταν χειμώνας και τους έπιασε καταρρακτώδης βροχή, αποκλείστηκαν και δεν ήξεραν πού να πάνε να προφυλαχθούν.
Ο Όσιος Παρθένιος όμως, με το χάρισμά του γνώριζε τι συνέβαινε. Φώναξε μέσα στη νύχτα ένα Μοναχό και το βοσκάκι Γεώργιο και τους είπε:
-Πάρετε ένα φανάρι και πηγαίνετε γρήγορα στη "Λυγιά", διότι εκεί αποκλείστηκαν από τον καιρό κάποιοι προσκυνητές Ρεθεμνιώτες και κινδυνεύουν. Πηγαίνετε να τους βοηθήσετε και να τους οδηγήσετε μέχρις εδώ.
Πράγματι πήγαν και τους βρήκαν βρεγμένους και απελπισμένους. Τους οδήγησαν στο Μοναστήρι και τους πρόσφεραν τις αναγκαίες περιποιήσεις. Οι άνθρωποι αυτοί με ευγνωμοσύνη διηγούνταν τη διάσωσή τους από το χαρισματούχο Άγιο.
Πράγματι πήγαν και τους βρήκαν βρεγμένους και απελπισμένους. Τους οδήγησαν στο Μοναστήρι και τους πρόσφεραν τις αναγκαίες περιποιήσεις. Οι άνθρωποι αυτοί με ευγνωμοσύνη διηγούνταν τη διάσωσή τους από το χαρισματούχο Άγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου