Εδώ στη γη οι εικόνες της αλήθειας ανακατεύονται μ’ εκείνες του ψεύδους. Η γη μας είναι τόπος όπου συνυπάρχουν το καλό με το κακό, ένας τόπος όπου έχουν εξοριστεί άνθρωποι και δαίμονες. Ο σαρκωμένος Θεός κατέβηκε στον τόπο αυτόν για να σώσει τους ανθρώπους. Προτού σηκωθεί κι ενανθρωπίσει ο Λόγος του Θεού, στον τόπο αυτό κατέβαιναν άγιοι άγγελοι στους ανθρώπους στα εκπεσμένα πλάσματα που όμως είχαν λάβει υπόσχεση σωτηρίας. Μετά την ενσάρκωση του Θεού Λόγου, οι άγιοι άγγελοι κατεβαίνουν στη γη αυτή για να βοηθήσουν τους ανθρώπους που αγωνίζονται για τη σωτηρία τους. Η γη αυτή όμως κατοικείται από ανθρώπους που μένουν θεληματικά στην κατάσταση της πτώσης κι από εκπεσμένους αγγέλους που επιμένουν στην πτώση τους και στο μίσος τους για το Θεό.
Οι άνθρωποι που αρέσκονται κι επιμένουν στην αμαρτία προσπαθούν να τραβήξουν κι άλλους στον ίδιο δρόμο. Τα πονηρά πνεύματα είναι ειδικά επιφορτισμένα με το καθήκον αυτό. Κι οι δαίμονες είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί στην απώλεια των ανθρώπων, από πολλούς κακότροπους ανθρώπους.
Η ζημιά στους ανθρώπους βρίσκεται στην ολοκληρωτική κυριαρχία του κακού, στον απόλυτο αποκλεισμό του καλού. Οι ικανότητες των πονηρών πνευμάτων ξεπερνούν εκείνες των πονηρών πνευμάτων, που είναι περιορισμένες από το βάρος και την ταχύτητα του σώματος. Οι δαίμονες κινούνται ελεύθερα και γρήγορα σ’ όλον τον κόσμο, κάνουν εύκολα πράγματα που είναι αδύνατα για τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι δεν έχουν άλλη επιλογή, παρά να μένουν ικανοποιημένοι με όσα πονηρά μπορούν να κάνουν στη σύντομη πορεία τους στη γη. Οι πονηρές προθέσεις τους σβήνουν από μόνες τους τη στιγμή που εγκαταλείπουν την πραγματικότητα την πραγματικότητα της επίγειας ζωής παρά τη θέλησή τους, την ώρα που τους καλεί ο Θεός στην κρίση για την αιωνιότητα. Οι δαίμονες αντίθετα παραμένουν στη γη από τη στιγμή της τελικής πτώσης τους (βλ. Γέν. γ’ 14), ως το τέλος του κόσμου.
Εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς πόση εμπειρία από πονηρίες και κακουργίες έχουν συσσωρεύσει όλο αυτό το χρονικό διάστημα, έχοντας υπόψη πως οι ικανότητες κι οι κακές τους προθέσεις δεν αναστέλλονται από κάποια καλή φιλοδοξία ή πρόθεση. Ακόμη κι όταν προσποιούνται πως έχουν καλό σκοπό, μοναδικός τους στόχος είναι πώς θα πραγματοποιήσουν καλύτερα τα πονηρά σχέδιά τους. Δεν μπορούν να έχουν καλές προθέσεις. Εκείνοι που βλέπουν πνεύματα με τα σωματικά τους μάτια, εύκολα μπορούν να πλανηθούν και στη συνέχεια να βλαφτούν ή και να καταστραφούν. Αν την ώρα που βλέπει πνεύματα κάποιος άνθρωπος τα πιστέψει ή τα εμπιστευτεί, σίγουρα θα πλανηθεί, θα ξεστρατίσει και το πνεύμα του θα εκμαυλιστεί. Αυτό δεν το καταλαβαίνει ο άπειρος. Στη συνέχεια η δυνατότητα διόρθωσης και σωτηρίας σχεδόν χάνεται. Αυτό το έπαθαν πολλοί, πάρα πολλοί άνθρωποι.
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Οσίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ «Τα Πνεύματα»,
σε μετάφραση και επιμέλεια του συγγραφέα Πέτρου Μπότση, «Έργα Δ’»,
Αθήνα 2010, σελ. 58-60.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου