Τα θαύματα του Αγίου Σπυρίδωνα του Τριμιφούντσκι συνεχίζουν να προκαλούν έκπληξη στις μέρες μας. Σήμερα θα σας πούμε δύο ιδιαίτερα εντυπωσιακές περιπτώσεις.
Αυτή η ιστορία συνεχίζει να συναρπάζει πολλούς ανθρώπους μέχρι σήμερα.
Στις 28 Οκτωβρίου 1940 η Ιταλία μπήκε σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ελλάδα και μέχρι την 1η Νοεμβρίου ξεκίνησε μια σειρά βομβαρδισμών στο νησί της Κέρκυρας, που κράτησε αρκετούς μήνες.
Η ιταλική αεροπορία επιχείρησε σε εξαιρετικά χαμηλά υψόμετρα, λόγω έλλειψης συστημάτων αεράμυνας στο νησί, και δεν σταμάτησε τις επιδρομές της ούτε κατά τις γιορτές των Χριστουγέννων.
Οι κάτοικοι του νησιού έγιναν μάρτυρες ανεξήγητων γεγονότων: βόμβες που έπεσαν στον ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, αντίθετα με τους νόμους της φυσικής, παρέκκλιναν από την ευθεία και έπεσαν υπό μια ορισμένη γωνία, σαν μια αόρατη δύναμη να τους έπαιρνε στο πλάι, αφού που έπεσαν στη θάλασσα ή εξερράγησαν στον αέρα αφήνοντας ανέπαφο τον οικοδομικό ναό.
Εκείνες τις στιγμές, οι κάτοικοι της περιοχής αναζήτησαν καταφύγιο στο ναό, πεπεισμένοι ότι οι προσευχές του Αγίου Σπυρίδωνα συνεπάγονταν την προστασία και τη σωτηρία του Θεού.
Παρά το γεγονός ότι πολλά γύρω κτίρια υπέστησαν σοβαρές ζημιές ή καταστράφηκαν, ο ναός επέζησε μέχρι το τέλος του πολέμου άθικτος.
Κάποτε, όταν μια βόμβα έπεσε στο γυναικείο τμήμα του ναού, όπου υπήρχαν πολλές γυναίκες και παιδιά εκείνη την ημέρα, δεν έγινε έκρηξη: ο εκρηκτικός μηχανισμός δεν εξερράγη.
Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι είδαν στον ουρανό τον Άγιο Σπυρίδωνα, ο οποίος προφανώς με τις προσευχές των ανθρώπων καταπολέμησε όλες τις βόμβες, γι' αυτό και παρέκκλιναν από την πορεία τους.
Και να άλλη μια υπέροχη περίπτωση βοήθειας και εμφάνισης του Αγίου Σπυρίδωνα.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στις 12 Οκτωβρίου 1939, στον Ατλαντικό Ωκεανό, 175 μίλια από τις ιρλανδικές ακτές, το ελληνικό πλοίο Aris βυθίστηκε από ένα γερμανικό υποβρύχιο. Τα επιζώντα μέλη του πληρώματος μπόρεσαν να εγκαταλείψουν το πλοίο, βρίσκοντας καταφύγιο σε δύο σωσίβιες λέμβους και κολλώντας τα μαζί για να παραμείνουν μαζί ενώ περίμεναν τη διάσωση. Το μόνο μέσο σήμανσής τους ήταν οι πύραυλοι. Πέρασαν πάνω από μια μέρα στην ανοιχτή θάλασσα χωρίς φαγητό και ποτό, σε κρύο φθινοπωρινό καιρό και η πίστη στη σωτηρία σταδιακά έσβησε. Ένας από τους ναυτικούς, ο Γιώργος Κόκκινος, με καταγωγή από την Κέρκυρα, γνώριζε για τη θαυματουργή βοήθεια του Αγίου Σπυρίδωνα και του έκανε προσευχή.
Στις 13 Οκτωβρίου, στις 16:30 περίπου, μια φωτεινή εικόνα του επισκόπου Σπυρίδωνα εμφανίστηκε στον ορίζοντα, και αυτό ενέπνευσε τους ναυτικούς· το είδαν αυτό ως ένδειξη συμπαράστασης από τον άγιο.
Τα μεσάνυχτα παρατήρησαν φώτα στο βορειοανατολικό τμήμα της θάλασσας και αποφάσισαν ότι μπορεί να ήταν ψαρόβαρκες. Άρχισαν να κάνουν σήμα και κατευθύνθηκαν προς τα φώτα, αλλά σύντομα εξαφανίστηκαν. Μερικοί από τους ναυτικούς που δεν συμμερίζονταν την πίστη άρχισαν να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους και να μαλώνουν, αλλά ο Γεώργιος τους διέταξε να σωπάσουν και να βασιστούν στο θέλημα του Θεού.
Μέχρι το πρωί, οι βάρκες τους εντοπίστηκαν από ένα δανικό ατμόπλοιο, το οποίο τους έσωσε λόγω του ότι κινούνταν προς τη σωστή κατεύθυνση κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι διασωθέντες ναυτικοί ευχαρίστησαν τον Θεό και τον Άγιο Σπυρίδωνα για την καταπληκτική διάσωσή τους.
Μετά την επιστροφή τους στην Ελλάδα, οι δεκατρείς διασωθέντες ναύτες έστειλαν δύο ασημένια μοντέλα σκαφών που συνδέονται με ασημένια αλυσίδα στον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη θαυματουργή διάσωσή τους και τη μεσιτεία του Αγίου.
Μοιραστείτε τις ιστορίες σας στα σχόλια.
Δόξα τω Θεώ για όλα!
ΑΠΟΔΟΣΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου