Ο Άγιος Ιωσήφ ο Αρραβωνιαστικός ήταν ένας μεσήλικας, χήρος Εβραίος που φημιζόταν για τη δικαιοσύνη του. Ανέλαβε τη φροντίδα της νεαρής Μαρίας, γνωρίζοντας τον όρκο Της να διατηρήσει την παρθενία. Είναι γνωστό ότι και οι δύο ήταν από την οικογένεια του Δαβίδ. Αλλά ακόμη και το όνομα του πατέρα του Ιωσήφ είναι υπό αμφισβήτηση, αφού οι γενεαλογίες που δίνονται στα δύο Ευαγγέλια διαφέρουν: είτε ήταν γιος του Ηλία είτε ο Ιακώβ. Η ασυμφωνία μπορεί να εξηγηθεί από το έθιμο του levirate, που ήταν ευρέως διαδεδομένο εκείνες τις ημέρες, όταν μια χήρα γυναίκα έπαιρνε για σύζυγο ο αδελφός του αποθανόντος για να συνεχίσει την οικογένειά του και ο αποθανών θεωρούνταν επίσημα ο πατέρας των παιδιών. Δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία για το πόσα παιδιά είχε ο ίδιος ο Ιωσήφ. Η πιο συνηθισμένη εκδοχή είναι ότι υπάρχουν τέσσερις γιοι και δύο κόρες από τον πρώτο του γάμο. Παρά το γεγονός ότι ο Ιωσήφ καταγόταν από βασιλική οικογένεια, ήταν ένας απλός ξυλουργός.
Όταν ο Ιωσήφ έμαθε ότι η Παναγία περίμενε παιδί, με τη γέννηση του οποίου δεν είχε καμία σχέση, θέλησε να την αφήσει κρυφά. Συνήθως ακολουθούσε αυστηρά τους κανόνες και τους κανονισμούς, αλλά από την καλοσύνη του ήταν έτοιμος ακόμη και να παραβεί το νόμο, συμπονώντας τη Μαρία, μη θέλοντας να την ατιμάσει και να της προκαλέσει κακό. Ωστόσο, υπάρχει μια άλλη άποψη για αυτήν την κατάσταση: ήθελε να την αφήσει να φύγει, αν και γνώριζε ήδη το μυστικό της Άμωμης Σύλληψης, αλλά ένιωθε ανάξιος να εμπλακεί στο μεγάλο σχέδιο του Θεού. Όπως και να έχει, ο Άγιος Ιωσήφ, όπως και η Μητέρα του Θεού, τελικά δέχτηκε ταπεινά όλα όσα του είχε ετοιμάσει ο Κύριος. Παρά τα προχωρημένα του χρόνια, ήταν αυτός που έπαιξε τον ρόλο του πατέρα και προστάτη του Βρέφους Χριστού μέχρι να γίνει αρκετά ανεξάρτητος.
Ήταν σε αυτόν που εμφανίστηκε ένας άγγελος για να τον ενημερώσει ότι ο βασιλιάς Ηρώδης ήθελε να καταστρέψει το Μωρό. Ο Ιωσήφ πήρε τον μικρό Χριστό και τη Μαρία και έσπευσε μαζί τους στην Αίγυπτο, όπου ο βασιλιάς δεν μπορούσε να βρει την Αγία Οικογένεια και όπου τους περίμενε πλήρης αβεβαιότητα. Φυσικά, ο Κύριος δεν μπορούσε παρά να φροντίσει τον Υιό Του, αλλά και πάλι ο γέρος Ιωσήφ έπρεπε να λύσει καθημερινά προβλήματα και να αντιμετωπίσει τις καθημερινές δυσκολίες και ανάγκες. Είναι γενικά αποδεκτό ότι έζησε περίπου 100 χρόνια.
Το Ευαγγέλιο δεν λέει τίποτα για τον θάνατό του. Η τελευταία φορά που εμφανίστηκε στη Βίβλο ήταν όταν, μαζί με τη Μητέρα του Θεού και τον 12χρονο Ιησού, επισκέφτηκε την Ιερουσαλήμ το Πάσχα και μετά ο Υιός του Θεού παρέμεινε στο ναό. Αν και λέγεται περαιτέρω ότι ο Χριστός επέστρεψε με τους γονείς του στη Ναζαρέτ, όπου έζησε η οικογένεια μετά το θάνατο του Ηρώδη, δεν υπάρχει άλλη αναφορά για τον Ιωσήφ.
Ο Ηγούμενος Δανιήλ, ο οποίος τον 12ο αιώνα περιέγραψε λεπτομερώς το προσκύνημα του στους Αγίους Τόπους, μιλά για την επίσκεψη του τάφου του Αγίου Ιωσήφ και αφηγείται τον θρύλο ότι «ο ίδιος ο Χριστός τον έθαψε με τα πιο αγνά Του χέρια».
Αυτές είναι όλες οι πληροφορίες για τον άνθρωπο που μεγάλωσε και φρόντισε τον Χριστό. Υπάρχει, ωστόσο, ένας άλλος όμορφος μύθος ότι όταν διάλεγαν γαμπρό για την Παναγία, ένα ραβδί άνθισε στα χέρια του Ιωσήφ. Υπάρχουν επίσης καλλιτεχνικές εικασίες για το πόσο συναισθηματικά αντέδρασε στην είδηση της εγκυμοσύνης της πιο αγνής. Αλλά στην πραγματικότητα, οι λεπτομέρειες της ζωής του δεν είναι τόσο σημαντικές. Φτάνει που ήταν δίπλα στον Χριστό όταν τον χρειαζόταν και απομακρύνθηκε ήσυχα και ανεπαίσθητα όταν ήρθε η ώρα. Και, όπως σημειώνεται με ακρίβεια στον ακάθιστο αφιερωμένο στον άγιο δίκαιο Ιωσήφ, κέρδισε «αιώνια δόξα μέσω της αφάνειας».
ΑΠΟΔΟΣΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου