Παράλληλα μέ τους μοναχούς δίδασκε ό Όσιος και τους κοσμικούς. Διόρθωνε ιις
Λανθασμένες τους τοποθετήσεις και τους στήριζε στά θεμέλια της χριστιανικής ζωής. Ένας ευλαβής κληρικός ώδήγησε στόν όσιο κάποιο καθηγητή θεολογικού σεμιναρίου. Ό καθηγητής αυτός δεν πήγαινε τόσο γιά νά άκούση τόν λόγο του στάρετς, όσο γιά νά πάρη τήν ευλογία του προκειμένου νά άκολουθήση τή μοναχική ζωή. Ό όσιος τόν ευλόγησε κατά τήν ίερατική συνήθεια, άλλά σχετικά μέ τόν μοναχισμό δεν τού είπε τίποτε καί άρχισε νά συνομιλή μέ τόν Ιερέα. Ό καθηγητής όρθιος δίπλα του παρακολουθούσε τή συζήτησι. Ό ιερεύς προσπάθησε πολλές φορές νά στρέψη τόν λόγο
στό θέμα, γιά τό όποιο είχε έρθει ό μορφωμένος φίλος του. Ό όσιος όμως αδιαφορούσε γι' αυτό, καί μόνο κάποια στιγμή παρετήρησε:
- Μήπως
χρειάζεται νά μάθη κάτι ακόμη;
-
Ό φίλος μου, εξήγησε τότε ό ιερεύς,
γνωρίζει τήν ορθόδοξη πίστι, είναι καθηγητής σεμιναρίου καί επιθυμεί νά λύση
μερικές απορίες του γιά τόν μοναχισμό.
-
Κι έγώ γνωρίζω, συμπλήρωσε ό όσιος ότι
είναι επιτήδειος στό νά συνθέτη κηρύγματα. Τό νά διδάσκης τούς άλλους είναι
τόσο εύκολο, όσο τό νά ρίχνης πέτρες άπό ένα καμπαναριό. Τό νά έφαρμόζης όμως
όσα διδάσκεις, αυτό είναι σάν νά άνεβάζης τίς πέτρες εκεί πάνω. Τόσο διαφέρει
ή διδασκαλία άπό τήν εφαρμογή.
Καί
απευθυνόμενος στόν καθηγητή συνέχισε:
- Νά μελετήσετε
τόν βίο του άγιου Ιωάννου του Δαμασκηνού κι έκεί θά βρήτε τί πρέπει ακόμη νά
διδαχθήτε. ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου