Άγιοι Πέτρος, Διονύσιος, Ανδρέας, Παύλος, Χριστίνα, Ηράκλειος, Παυλίνος και Βενέδιμος οι Μάρτυρες

Σεπτοὶ Ἀθληταί, ὑπὲρ σεπτῆς Τριάδος, Ὑπὲρ τὸ ζῆν εἵλοντο θανεῖν ἐμφρόνως. Ὀγδοάς, Ἀθλοφόρων ἐκ γαίης εἰς πόλιν ἤρθη. Eις τον Πέτρον. Bληθείς ο Πέτρος των τροχαντήρων μέσον, Ζωής παρήκε τους τροχούς της αστάτου. Eις τον Παύλον, Διονύσιον, και Aνδρέαν. Tρεις συντρίβουσι πίστεως στερρούς λίθους, Παύλον Διονύσιον Aνδρέαν λίθοις. Eις τον Hράκλειον. Eίς άθλος Hράκλειε σος προς το ξίφος, Άθλους καλύπτει τους όλους Hρακλέους. Eις τον Παυλίνον και Bενέδιμον. Oρών με Bενέδιμε τον σον Παυλίνον, Tμηθέντα συντμήθητι φησί Παυλίνος. Eις την Xριστίναν. Xριστώ παρέστης ηγλαϊσμένη όλη, Aίμασι τοις σοις παρθενική Xριστίνα. Oγδοάς αθλοφόρων εκ γαίης εις πόλον ήρθη.

Βιογραφία Όλοι αυτοί οι Άγιοι μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου (249-251 μ.Χ.). Ο Πέτρος ήταν από τη Λάμψακο, και όταν τον έφεραν μπροστά στον άρχοντα να θυσιάσει στην Αφροδίτη, αυτός ομολόγησε με παρρησία το Χριστό. Τότε, συνέτριψαν όλο το σώμα του με αλυσίδες και ξύλα, και έτσι παρέδωσε το πνεύμα του στο Θεό. Ο Παύλος και ο Ανδρέας ήταν από τη Μεσοποταμία, στρατιώτες του Δεκίου. Όταν πήγαν στην Αθήνα, έγιναν στρατιώτες Χριστού, και μαζί με το Διονύσιο και τη Χριστίνα, όλοι μαζί λιθοβολήθηκαν. Οι δε Ηράκλειος, Παυλΐνος και Βενέδημος, ήταν από την Αθήνα. Εκεί, έδιναν σκληρό αγώνα κατά της πλάνης των ειδώλων και των φιλοσόφων που πολεμούσαν τη χριστιανική θρησκεία. Αφού, λοιπόν, τους έπιασαν και τους βασάνισαν, τελικά τους αποκεφάλισαν.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος δ’. Ὃ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ. Τῶν ἀθλοφόρων τὸν ὀκτάριθμον δῆμον, μαρτυρικοὶς ἐγκωμιάσωμεν ὕμνοις, Παυλῖνον Διονύσιον καὶ Πέτρον ὁμοῦ, Ἀνδρέαν καὶ Βενέδιμον, τὸν θεόφρονα Παῦλον, Ἡράκλειον τὸν ἔνδοξον, καὶ Χριστίναν τὴν θείαν οὗτοι καὶ γὰρ πρεσβεύουσιν ἀεί, ὑπὲρ τοῦ κόσμου. Χριστῷ τῷ θεῷ ἠμῶν. Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον. Διαφόρων πόλεων ἐξωρμημένοι, οὐρανίου πόλεως, πολῖται ὢφθητε σεπτοί, χορόν λαμπρόν συγκροτήσαντες Μάρτυρες θεῖοι, Τριάδος ὑπέρμαχοι.