1. Ο
Θεός μας ήρθε εδώ ανάμεσά μας για να μας επαναφέρει στην αυθεντική μας κατάσταση,
την κατάσταση της δημιουργίας μας. Έκανε τα πάντα, ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει
να κατανοήσει το θέλημά Του. Θα μπορούσε να σώσει την ανθρωπότητα με διαφορετικό
τρόπο , αλλά η πεπτωκυία ανθρωπότητα διετάραξε το εκλεπτυσμένο εργαλείο της ανθρώπινης
νόησης και έγινε ανίκανη για το καλό. Υποτάχθηκε στην εξουσία των πονηρών πνευμάτων
και παραδόθηκε εκουσίως σ’ αυτά. 
2. Ο
θεός δεν δημιούργησε το κακό. Το κακό προήλθε από τις πνευματικές εκείνες
υπάρξεις που αποστράφηκαν την αγάπη του Θεού και τον ίδιο τον εαυτό τους , και
έπαψαν να υπακούν στον Θεό, ακολουθώντας τη δική τους συλλογιστική. Αν μια πνευματική
δύναμη δεν είναι ενωμένη με την πηγή της Ζωής, όσο κι αν παλεύει να κάνει ή να
πει κάτι σωστό, όλα της τα έργα και τα λόγια είναι διαποτισμένα με τη δυσωδία
του Άδη, διότι μόνο ο Θεός είναι η πηγή της ειρήνης, της χαράς , της αγάπης και
της αγαθοσύνης.
3. Όλα
τα κτιστά όντα είναι περιορισμένα και ό,τι είναι περιορισμένο δεν μπορεί να
είναι τέλειο. Στα κτιστά όντα έχει δοθεί η δυνατότητα να πασχίζουν για την
τελειότητα.
4. Ωστόσο,
κάποια κτιστά όντα είναι πεπτωκότα όντα. Κάποιο άγγελοι απέτυχαν αρχικά να
διατηρήσουν τη μεγαλοπρέπειά τους και κατόπιν, ως συνέπεια του φθόνου τους,
έπεσαν και οι προπάτορές μας, ο Αδάμ και η Εύα. Αυτό το ίδιο χαρακτηριστικό , ο
φθόνος, ρίζωσε και μέσα μας επίσης. Ο φθόνος δεν σταματά πουθενά και εναντιώνεται
στο Θεό κατά πρόσωπο συνέχεια και παντού.
5. Πώς
λειτουργεί ο φθόνος; Ο φθόνος είναι ένα πνεύμα του Άδη . Μάχεται αδιάκοπα τη
δικαιοσύνη και τον Θεό. Ο Θεός είναι αγάπη και ο φθόνος δεν αντέχει να μας βλέπει
να κάνουμε καλό στον πλησίον μας. Όταν ο Κύριος , που είναι αγάπη, θεράπευσε τη
γερόντισσα εκείνη που ήταν συγκύπτουσα για πάνω από 18 χρόνια, το κακό έδειξε
μεμιάς το πρόσωπό του και άρχισε αμέσως να επαναστατεί, διότι ο φθόνος δεν μπορεί
να αντέξει να γίνεται καλό στον οποιονδήποτε ( βλ. Λουκ. 13, 11-17 ) . Ο φθόνος
δεν σταματά ποτέ∙ το πνεύμα του Άδη φθονεί όλους τους ανθρώπους για πάντα.
6. Ένας
από του θεοφόρους Πατέρες, ο άγιος Νείλος ο Μυροβλύτης (εμφανίστηκε στον μοναχό
Θεοφάνη, που κατοικούσε στο σπήλαιο του αγίου Νείλου τον 18ο αιώνα) ,
μας έχει εξηγήσει πολλά από τα μυστήρια της Βασιλείας των Ουρανών. Είπε ότι ο φθόνος
είναι η σφραγίδα του Αντιχρίστου στην καρδιά του ανθρώπου. Βλέπετε τώρα, τι
τρομερό πράγμα είναι ο φθόνος; Όμως, αλίμονο, εμείς φθονούμε συχνά το γείτονά μας,
ακόμα και τον πλησιέστερό μας συγγενή. Δεν φροντίζουμε ούτε καν να
προσπαθήσουμε να γιατρέψουμε τον εαυτό μας από αυτή τη συμφορά, και να συνέλθουμε.
(συνεχίζεται)
Από το βιβλίο : «ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Εκδόσεις : «Εν πλω»
Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Εκδόσεις : «Εν πλω»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου