Πολλά
θαυμαστά συμβάντα με τον Άγιο Παϊσιο είναι που δεν θα καταγραφούν. Εγώ
δεν αξιώθηκα να τον γνωρίσω όσο ζούσε. Θα διασώσω δύο, που μου
διηγήθηκαν δύο άτομα που γνώρισα προσωπικά. Αρχές της πρώτης δεκαετίας
του καινούργιου αιώνα, μπήκα τυχαία στο μαγαζί του Δημήτρη, επαγγελματία
στον Πύργο Ηλείας, που μου διηγήθηκε περίπου τα παρακάτω: «Ήμουν με ένα
φίλο μου στο νοσοκομείο του Ρίου, γιατί ο μικρός του γιος αντιμετώπιζε
σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του. Εκεί που καθόμασταν απελπισμένοι
περιμένοντας την εξέλιξη της υγείας του παιδιού, κάποιος άγνωστος
επισκέπτης μας συνέστησε να πάμε στον π.Παϊσιο να ζητήσουμε την βοήθειά
του. Εμείς δεν ξέραμε για τον γέροντα, ούτε πολλά πράγματα για το Όρος.
Παρ’ όλα αυτά φύγαμε αμέσως για να τον βρούμε. Ούτε ξέρω να σου πω πότε
φτάσαμε από την αγωνία μας να τον συναντήσουμε, ούτε και πως μπήκαμε
μέσα. Αλλά ούτε και χρειάσθηκε να τον ψάξουμε πολύ. Σε λίγο χρονικό
διάστημα από την είσοδό μας στο Όρος, μας περίμενε σ’ ένα σημείο της
διαδρομής που μας είχαν υποδείξει. Η πίστη μας πως μπορούσε να μας
βοηθήσει τον έφερε στην αναζήτησή μας πιο κοντά. Με το προορατικό του
χάρισμα μας πρόβλεψε πως το παιδί δεν θα σώζονταν από την αρρώστια. Σε
μένα που εκείνο τον καιρό αντιμετώπιζα προβλήματα στη δουλειά μου με τον
συνεργάτη μου, πρόβλεψε ότι θα αλλάξω επάγγελμα, θα ασκήσω εκείνο του
μικρασιάτη παππούλη μου και θα πάω καλά, όπως και έγινε.» Πριν από ένα
περίπου χρόνο γνώρισα και το δεύτερο πρόσωπο απόστρατο Αεροπορίας, που
μου εκμυστηρεύθηκε με διακριτικότητα και σεμνότητα ότι σε προσκύνημα του
στο Όρος και επίσκεψή του στο κελί της Παναγούδας, ο π.Παϊσιος του
απεκάλυψε ότι θα πάρει μέρος στην νικηφόρα παρέλαση στην
Κωνσταντινούπολη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου