ΣΤΟΝ
ΕΞΩΝΑΡΘΗΚΑ του Κυριακού της Μεγίστης Λαύρας ιστορείται ό Παράδεισος και
ή Κόλαση. Στην Κόλαση υπάρχουν πολλές κατηγορίες κολασμένων μέσα σε
διάφορες τυραγνίες και , βασανιστήρια.
ΕΛΕΓΕ ένας μοναχός:
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ιδιωτικός παράδεισος ούτε προσωπική ευτυχία. Τίποτα δεν είναι δικό σου, όταν είναι μονάχα για τον εαυτό σου.
ΕΙΠΕ μοναχός:
ΕΠΕΣΕΣ σε μία βαριά αμαρτία; Τήν προετοίμασες ήδη από το δωμάτιό σου, ετοίμασες από πριν το έδαφος, απλώς τώρα εκδηλώθηκε ή πνευματική σου κατάσταση. Γι’ αυτό οι Γέροντες λένε ούτε καν να συνομιλούμε με έναν ακάθαρτο λογισμό.
ΕΙΠΕ μοναχός:
ΟΣΗ είναι ή φιλαυτία και ή υπερηφάνεια σε έναν άνθρωπο, τόση θά είναι ή αναστάτωση του μυαλού του και το μπέρδεμα μέσα στην καρδιά του.
ΕΛΕΓΕ ένας μοναχός:
- Δεν είναι κακό ούτε το φαί ούτε το σώμα ούτε το χρήμα. Δώρα τού Θεού είναι και αυτά. Κακή όμως είναι ή λαιμαργία, ή πορνεία και ή φιλαργυρία.
ΕΙΠΕ μοναχός:
- Όποιος δεν έχει κάνει πνευματική δουλειά στο εαυτό του, δεν μπορεί να αποκτήσει υπομονή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου