Αυτή είναι η τεχνική του τέλειου εγκλήματος. Μεφιτισμός – συμπεριφερόμενοι με περιφρόνηση απέναντι στους άλλους, πιέζοντάς τους ψυχολογικά, καταστρέφετε τη ζωή. Όσιος Σωφρόνιος του Έσσεξ.

 

 

Όσιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης
Άγιος Αβράμιος ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Αρβήλ της Περσίας
Άγιος Ιωσήφ ο Χαλεπλής
Όσιος Νικόλαος ο Ομολογητής ο Στουδίτης
Όσιος Ιωάννης επίσκοπος Ειρηνουπόλεως
Όσιος Ιάσιμος ο Θαυματουργός
Άγιος Θεόκτιστος
Όσιοι Ευάγριος και Σίος εκ Γεωργίας
Όσιος Νικήτας «ο εν τοις Πυθίοις»
Άγιος Γεώργιος ο Πρίγκιπας
Όσιοι Αβραάμ και Κόπρις
Όσιος Κύριλλος ο Θαυματουργός
Αγία Δοσιθέα Βασίλισσα της Ρωσίας

Εορτάζουν στις 4 Φεβρουαρίου.

Μεφιτισμός – μη σκέπτεστε άσχημα για τους άλλους!
Οσίου Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ

…Θέλουν να δημιουργήσουν κατά έναν κοσμικό τρόπο, μια πυραμίδα που να υψώνεται όρθια. Με άλλους όρους, μια μειονότητα εξουσιάζει και συνθλίβει τους άλλους, δεν ενδιαφέρεται για τη σωτηρία τους, δεν σκέπτεται για το καλό τους.

Ο Θεός να δώσει σε όλους το πνεύμα της προσευχής να το καταλάβουν αυτό.

Ειδικά τα μέλη μιας μονής πρέπει να έχουν στο νου τους αυτή τη χαρακτηριστική γραμμή της πνευματικής ζωής. Και όσοι έρχονται να το καταστρέψουν αυτό, συμπεριφερόμενοι με περιφρόνηση απέναντι στους άλλους και κάνοντας τη ζωή τους αφόρητη, πιέζοντάς τους ψυχολογικά, οφείλουν να εγκαταλείψουν το μοναστήρι. Ναι, να το κάνουν! Διότι εξαιτίας μιας τέτοιας συμπεριφοράς, ενός πνεύματος υπεροχής, το μοναστήρι υποβαθμίζεται και γίνεται πνευματικά άχρηστο. Ο Χριστός είπε ότι είναι ‘’στενή η πύλη’’.  Αυτοί που έρχονται στο μοναστήρι οφείλουν να το γνωρίζουν αυτό και να συγκατατίθενται να ακολουθήσουν αυτή την στενή ατραπό, διαφορετικά προκαλούν ‘’πόλεμο’’ μέσα στους κόλπους της αδελφότητος.

Πριν λίγο καιρό προσπάθησα στην τράπεζα να σας εξηγήσω πως εμφανίζονται οι συγκρούσεις στη ζωή μας και ότι αυτές μπορεί να διαρκούν για χρόνια. Το επαναλαμβάνω πάλι σήμερα.

Κάθε φορά που είστε στο κελί σας ή οπουδήποτε και σκέπτεστε με έναν τρόπο υποτιμητικό για τους αδελφούς ή τις αδελφές σας, καταστρέφετε τη ζωή και οι αδελφοί και οι αδελφές που κατηγορείτε το αισθάνονται και πληγώνονται. Πως συμβαίνει αυτό; Ακόμη και μεταξύ αυτών που δεν προσεύχονται υπάρχει μια ψυχολογική ευαισθησία και αισθάνονται τα ψυχικά κύματα, την ψυχική ενέργεια που εκπέμπουν οι άλλοι. Κανείς δεν αντιλαμβάνεται τίποτε, δεν ακούει λόγια, δεν βλέπει χειρονομίες. Ό,τι γίνεται, γίνεται μυστικά, η ζωή όμως καταστρέφεται.

Θα σας δώσω τώρα ένα παράδειγμα που δεν είναι τόσο ευχάριστο. Υπάρχει ένα ζώο, η μεφίτις (ο ασβός), το οποίο για να εξασφαλίσει την ησυχία του εκπέμπει κάποιες φορές ένα υγρό που έχει μια ανυπόφορη δυσωδία, ακόμη και για τα μεγάλα ζώα. Το ίδιο το ζώο αντέχει την οσμή με ευχαρίστηση. Μεταξύ των ανθρώπων συμβαίνει επίσης μερικοί να δημιουργούν μια ατμόσφαιρα σαν αυτή που δημιουργεί η μεφίτις, με αποτέλεσμα να καθιστούν την ατμόσφαιρα γύρω τους ανυπόφορη, έτσι που να μην μπορεί κανείς ούτε να αναπνέει. Αυτοί οι ίδιοι είναι ευχαριστημένοι στη σκέψη της υπεροχής τους.

Να είστε όλοι και όλες συνετοί και προσεχτικοί σ’αυτό που λέω: να μη σκέπτεστε άσχημα για τους άλλους!

….Τι να κάνεις στην περίπτωση αυτή, πώς να θεραπεύσεις;

Ο σκοπός μας είναι να καταλάβουμε και να θεραπεύσουμε αυτή την αρρώστια του ‘’μεφιτισμού’’ κάθε φορά που εμφανίζεται, κυρίως στην εκκλησία ενάντια στους ιερείς. Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα από τη ζωή μας: Κάποιοι δεν αγαπούν τα ελληνικά για παράδειγμα. Μόλις προφέρεις μια λέξη στα ελληνικά, παθαίνουν σοκ! Με έναν αόρατο τρόπο όμως, το πνεύμα του ιερέως ή του διακόνου που διακονεί την προσευχή το αισθάνεται, είναι τρωτός, μπορείς να τον σκοτώσεις με παρόμοιες συμπεριφορές, ακόμη και αόρατες κλπ. Αυτή η ψυχική ενέργεια δημιουργεί κάτι σαν ‘’ηλεκτρικές εκκενώσεις’’.

Γνώρισα μια Ρωσίδα στο Παρίσι. Ο σύζυγός της ήταν σπουδαίος μηχανικός και εργαζόταν στο Βιετνάμ. Μου είπε ότι οι Βιετναμέζοι είναι πολύ ευαίσθητοι ψυχικά και πολύ δυνατοί. Αν κάποιος δεν τους αρέσει, αρχίζουν να μπλοκάρουν αυτό το πρόσωπο με κάθε είδους “επιθέσεις”, ψυχολογικές απορρίψεις. Εξωτερικά δεν παρατηρεί κανείς τίποτε, αλλά το πρόσωπο έπειτα από έναν χρόνο – ή δύο αν έχει μεγάλη αντοχή – πεθαίνει. Αυτή είναι η τεχνική του τέλειου εγκλήματος. Κανείς δεν λέει τίποτε, δεν υπάρχουν λόγια ούτε χειρονομίες, παρά μόνο μια άρνηση να ακούσει κάποιος κάποιον.

Χάρη στην ασκητική στάση με την οποία καταδικάζουμε τον εαυτό μας στην κόλαση, αυτή η ενέργεια καθίσταται –πώς να το πω- λιγότερο δυνατή, αλλά παρ’ όλα αυτά εμποδίζει τη ζωή και τη σωτηρία.
Από το αποκαλυπτικό βιβλίο του Γέροντος Σωφρονίου: “Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας”, Τόμος Α’, “Φυλάξτε τις εντολές του Θεού και τις υποθήκες των Πατέρων’’, Ομιλία 3: (20 Ιουνίου 1988), σελ. 70-73, Ι. Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας, 2014.

***

Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

«Η ζωή των άλλων έχει για μένα μεγαλύτερη αξία από τον ίδιο τον εαυτό μου, από την ίδια τη ζωή μου». Όταν καταλάβετε αυτό, δεν θα υπάρχουν πια προστριβές μεταξύ σας. Η λύση ενός προβλήματος ή μιας διαμάχης δεν εξαρτάται από τις τυπικές διαδικασίες, ούτε από τον τρόπο συμπεριφοράς, αλλά από την απόφαση να υπομείνουμε το παν. Ο καθένας μας οφείλει να έχει για τους άλλους την αγάπη της μητέρας.

Οφείλουμε να είμαστε άκρως ευαίσθητοι στις ανάγκες των άλλων. Τότε θα είμαστε ένα και η ευλογία του Θεού θα μένει πάντοτε μαζί μας. Άφθονη!

Για να φυλάξουμε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, οφείλουμε ν’ απέχουμε από κάθε λογισμό που δεν αρέσει στον Θεό, μας λέει ο Γέροντας Σιλουανός. Ιδού το έργο μας. Ιδού η πνευματική μας καλλιέργεια. Εφόσον πρόκειται για την αιώνια σωτηρία, αυτό δεν τελειώνει ποτέ. Αρχίζουμε και ξαναρχίζουμε χωρίς τέλος.

Φυλαχθείτε από κάθε λογισμό εναντίον των αδελφών, γιατί κάθε τέτοιος λογισμός προκαλεί ρωγμή στον τοίχο της Μονής μας.

Ο Κύριος μας έδωσε την εντολή να ταπεινωθούμε, για να ομοιάσουμε προς Αυτόν. Η ταπείνωση, σε αντίθεση με την υπερηφάνεια, ανοίγει την καρδιά με κίνηση αγάπης προς όλη την κτίση· κάνει τον άνθρωπο να αισθάνεται ευτυχής βλέποντας τους άλλους σε δόξα. Καθιστά τον άνθρωπο αληθινά θεοειδή.

Δεν θα μας έδινε ο Κύριος την εντολή, «μη καταφρονήσητε ενός των μικρών τούτων» (Ματθ. 18, 10), αν ο Ίδιος δεν ενεργούσε με αυτό τον τρόπο. Η γνήσια πνευματική αγάπη ασπάζεται τον τόπο όπου στάθηκαν τα πόδια του Χριστού, που μας χάρισε την ουράνια αυτή κατάσταση.

Τείνουν να χαρακτηρίσουν μερικοί την εποχή μας σαν μετά-Χριστιανική. Εγώ δε προσωπικά, στα όρια των γνώσεών μου περί της ιστορίας του κόσμου και του Χριστιανισμού, έχω πεισθεί ότι ο Χριστιανισμός στις αυθεντικές του διαστάσεις ουδέποτε μέχρι τώρα έγινε δεκτός από τη μεγάλη μάζα, ως όφειλε. Κράτη είχαν την αξίωση να ονομάζονται «χριστιανικά», και οι λαοί αυτών έφεραν προσωπείο ευσεβείας, όμως «την δύναμιν αυτής ηρνούντο». Έζησαν και ζουν εθνικώς. Όσον και αν φαίνεται παράδοξο, ακριβώς οι χριστιανικές αυτές χώρες κρατούν επί αιώνες το μέγιστο μέρος της οικουμένης στα σιδηρά δεσμά της δουλείας· κατά τους τελευταίους δε χρόνους έχουν περικαλύψει τον κόσμο με σκοτεινό νέφος αναμονής του αποκαλυπτικού πυρός: Στην παρούσα κρίση του Χριστιανισμού μέσα στις λαϊκές μάζες, είναι τελείως δικαιολογημένο να διακρίνουν αυτές την εξέγερση της φυσικής συνείδησης εναντίον εκείνων των διαστροφών, στις οποίες υποβλήθηκε η Ευαγγελική διδαχή κατά την ιστορική της πορεία. 

Στις ημέρες μας η “αποκτήνωση” του κόσμου έλαβε φοβερές διαστάσεις. Η έκπτωση από την αυθεντική χριστιανική πίστη έχει γίνει καθολικό φαινόμενο. Η λέξη που χαρακτηρίζει τον αιώνα μας είναι η «αποστασία»… Όσο όμως οι άνθρωποι παραμένουν όμοιοι με τα άγρια θηρία, δεν πρέπει να αναμένουμε ειρήνη επάνω στη γη. Είναι μάταιες όλες οι προσπάθειες με τις οδούς της διπλωματίας και με άλλα παρόμοια μέσα για την αποτροπή της συμφοράς του πολέμου. Είναι πρωτίστως απαραίτητη η πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου, απαραίτητη η “ανθρωποποίηση” του θηριώδους αυτού κόσμου.

Η απόγνωση για τους κατοίκους του πλανήτη μας δεν παύει να αυξάνει, και είναι βαρύ μέχρις αίματος να προσεύχεται κάποιος για τον κόσμο αυτό, έτσι ως είναι.

Ο άνθρωπος αρχίζει πραγματικά να υπάρχει από τη στιγμή που συνειδητοποιεί τον εαυτό του ως υιό του αιωνίου Πατρός και προφέρει την προσευχή «Πάτερ ημών» με τη συνείδηση αυτή. Εμείς όμως δεν έχουμε αισθανθεί ακόμη πλήρως την αξία αυτή του ανθρώπου, και γι’ αυτό παρακάμπτουμε τον δρόμο της διαμορφώσεώς μας, της αυξήσεώς μας εν Πνεύματι Αγίω. Χωρίς τον Χριστό είναι αδύνατο να δικαιώσουμε την ανθρωπότητα …

Το πάλαι υπέρ των προβάτων απέθνησκον οι ποιμένες, νυν δε μάλλον αυτοί αναιρούσι τα πρόβατα.Όσιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης
https://iconandlight.wordpress.com/2014/02/03/%CF%84%CF%8C-%CF%80%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CE%B9-%E1%BD%91%CF%80%CE%AD%CF%81-%CF%84%E1%BF%B6%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD-%E1%BC%80%CF%80%CE%AD%CE%B8%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%BF/

Αββάς Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης, Αδελφοί, συγχωρήστε και θα συγχωρηθούν και οι δικές σας αμαρτίες.
https://iconandlight.wordpress.com/2020/02/03/%CE%B1%CE%B2%CE%B2%CE%AC%CF%82-%CE%B9%CF%83%CE%AF%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BF-%CF%80%CE%B7%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CE%BF%CE%AF/

Απολυτίκιο Οσίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Σοφία κοσμούμενος, παντοδαπεί ευκλεώς, τοις λόγοις εκόσμησας, την Εκκλησίαν Χριστού, Ισίδωρε Όσιε· συ γαρ δι’ εγκρατείας, σεαυτόν εκκαθάρας, πράξει και θεωρία, διαλάμπεις εν κόσμω· δι’ ων μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τα κρείττονα.

Ήχος βαρύς.

Εγγιζούσης κρίσεως εσχάτης Χριστού Σωφρόνιε και Παρουσίας Δευτέρας Αυτού, ετοίμαζε ημάς ευχαίς σου γρηγορούντας, νήφοντας, μεταγνόντας και αίροντας ελαφρόν φορτίον των δικαιωμάτων Θεού, άπερ πάσης αδικίας χωρίζουσιν ημάς˙ ώσπερ συ αφανώς έζης και επόνεις φερεπόνως, παρώθει ημάς μιμείσθαί σε ασκήσει, και μη εκακκείν εν προσευχαίς και δος ημίν γευθήναι Πνεύματι ότι χρηστός ο Κύριος˙ Ούπερ στέρησιν φοβείσθαι εντύπωσον ημίν και αίτει Αυτώ σωθήναι ημάς.

iconandlight.wordpress.com