Πέτρος και Παύλος! Οι κορυφαίοι του ουρανού και της γης! οι στύλοι της Εκκλησίας, οι ολοφώτεινοι οφθαλμοί του Χριστού, οι άσπιλοι χειραγωγοί και νυμφοστόλοι της νέας Σιών, οι πάγκαλοι και θεηγόροι!

Συναξάριον τοῦ Μηναίου.
Τῇ ΚΘʹ(29η) τοῦ αὐτοῦ μηνός Ἰουνίου, μνήμη τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων καὶ πρωοτοκορυφαίων, Πέτρου καὶ Παύλου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Πέτρου τοῦ ἐν Ῥοστώφ, πρίγκηπος τῆς ταταρικῆς Ὀρδῆς, τοῦ θαυματουργοῦ. (†1290).

Ύμνος
στους αγίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ο ένας εγγράμματος και ο άλλος αγράμματος,
αλλά ήταν ισοδύναμοι στο πνεύμα
και στην αγάπη του Θεού κραταιοί, ως οι άγγελοι.
Ο Πέτρος απλούς, και ο Παύλος μορφωμένος
και οι δύο φωτισμένοι, από τη Χάρη του Πνεύματος,
Δύο φλεγόμενες λαμπάδες, ακοίμητες,
φωστήρες τρισμέγιστοι και οι δύο, αστέρες λαμπροι.
Διέσχισαν όλο τον κόσμο και σκόρπισαν το φως.
Τίποτα δεν κράτησαν, όλα τα έδωσαν στους ανθρώπους,
Πάμφτωχοι, αλλά τον κόσμο κατεπλούτισαν,
Φυλακισμένοι και δούλοι, αλλά όλο τον κόσμο κατέκτησαν,

Με τη διδασκαλία του Χριστού, πλούτισαν τον κόσμο,
με νέα όπλα, κατέκτησαν την οικουμένη:
με ταπεινωση και ειρήνη και πραότητα ευλογημένη,
με προσευχή και νηστεία και έλεος πανίσχυρο.

Όταν η θυελλώδης μέρα, έγινε θυελλώδης νύχτα,
ο αιμοδιψής Νέρων, έκοψε απότομα το νήμα της ζωής τους.
Αλλά όταν ο τύραννος του κόσμου, εξέδωσε εντολή
να παραδοθούν ο Πέτρος και ο Παύλος σε βασανισμούς,
ο κόσμος πια ήταν δικός τους και όχι του Νέρωνα,
με τον θάνατο, οι απόστολοι κέρδισαν τη Βασιλεία της Αιώνιας Ζωής.
Ο πρόλογος της Αχριδος, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
http://livingorthodoxfaith.blogspot.com/2010/04/prologue-june-29-july-12.html

***Η θαυματουργή απελευθέρωση της αγίας Μητέρας Αλυπίας (+30 Οκτωβρίου 1988) του Κιέβου από τη φυλακή, από τον Αποστόλο Πέτρο

Η Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 άλλαξε ανελέητα τη ζωή της. Η ίδια επέζησε με θαυμαστό τρόπο. Οι σκληρές δοκιμασίες δεν σκλήρυναν την συμπονετική καρδιά της, αλλά την έκαναν ακόμα πιο φιλεύσπλαχνη. Η απέραντη ανθρώπινη θλίψη ώθησε το κορίτσι να προσεύχεται συνεχώς για τους πονεμένους και βασανισμένους. Το δώρο της ευγνώμονος αγάπης, η μάτουσκα το είχε σε όλη της τη ζωή. Αυτά τα χρόνια της απιστίας και των διωγμών, συνελήφθη και πέρασε δέκα χρόνια φυλακή, παρά τις δύσκολες συνθήκες κράτησης, προσπαθούσε να κρατήσει τη νηστεία και την αδιάλειπτη προσευχή.

Στη φυλακή όπου κρατήθηκε, υπήρχαν πολλοί ιερείς. Κάθε βράδυ, έπαιρναν 5-6 ανθρώπους και δεν ξαναγύριζαν. Τέλος, όταν έμειναν μόνο τρεις φυλακισμένοι στο κελί: ένας ιερέας, ο γιος του και η μάτουσκα, ο ιερέας είπε στον γιο του: “Ας ψαλλουμε την κηδεία μας, σήμερα την αυγή θα μας πάρουν “. Μετά από αυτό, ο ιερέας είπε ότι η μάτουσκα θα ζήσει. Η μάτουσκα παρέμεινε μόνη, η πόρτα άνοιξε ήσυχα μέσα στην φυλακή, κι ο Απόστολος Πέτρος μπήκε μέσα και από την πίσω πόρτα την οδήγησε στη θάλασσα όπου την διέταξε να πάει κατά μήκος της ακτής. Για την υπόλοιπη ζωή της δεν σταμάτησε να τον ευχαριστεί για την απελευθέρωσή της, τον θεωρούσε προστάτη της και στον ναό η θέση της ήταν πάντα στην εικόνα των ιερών αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Περπάτησε χωρίς φαγητό και νερό για 11 ημέρες. Σκαρφάλωσε σε τεράστια βράχια, χτύπησε, έπεσε, σηκώθηκε, ξανάπεσε… Αλλά ο Κύριος την βοήθησε. Της έμειναν βαθιά σημάδια στα χέρια της, τα οποία μετά έδειχνε. Η περιπλάνηση άρχισε ξανά, αλλά ο Κύριος προστάτευε την εκλεκτή Του.
Η ασκήτρια ήταν πάντα μοναχική, αθέατη, ταπεινή, δεν άκουγε τίποτα και δεν κατέκρινε κανέναν. Κανείς δεν γνώριζε για τις προσευχές της, αλλά κάθε εργασία της την εκτελούσε προσεκτικά και ευσυνείδητα. Ήταν μια ενσάρκωση της καλοσύνης και της ευγένειας. Της δόθηκε από τον Θεό το δώρο της προόρασης και διόρασης, να διαβάζει τις καρδιές των ανθρώπων που έρχονταν σε αυτήν, σαν ανοιχτό βιβλίο, της ίασης αλλά πάνω απ ‘όλα – το δώρο της αγάπης.

Προέβλεψε όλα τα επόμενα δεινά και τον επερχόμενο πόλεμο. Δεν θα είναι πόλεμος, αλλά εκτέλεση λαών για τη σάπια κατάσταση τους. Τα νεκρά σώματα θα είναι σαν βουνά, και κανείς δεν θα τα παίρνει για να τα θάψει. Ο πόλεμος θα ξεκινήσει από του Πέτρου και Παύλου – στις 12 Ιουλίου, την ημέρα των πρωτοκορυφαίων Μεγάλων Αποστόλων. Τα βουνά και οι λόφοι θα διαλυθούν, θα ισοπεδωθούν. Οι άνθρωποι θα τρέχουν από τόπο σε τόπο. Ο Κύριος τους δικούς του δεν θα επιτρέψει να πεθάνουν • τους πιστούς θα τους κρατάει και μόνο με αντίδωρο. Θα υπάρχουν πολλοί μάρτυρες που θα μαρτυρήσουν και άνευ αίματος για την Ορθόδοξη πίστη. «Το μέλλον του κόσμου κρύβεται από τους ανθρώπους. Ποιος γνωρίζει τις οδούς και τους τρόπους του Κυρίου; Είναι ο Ένας – ο Δημιουργός όλων των δημιουργηματων, μπορεί να αλλάξει τα πάντα σε μια στιγμή».
«Μας είπε για ολόκληρη την καταστροφή του κόσμου», θυμάται ο LA. Cherednichenko, «μας μίλησε για περίπου μια ώρα, ακούγαμε προσεκτικά, αλλά όλα διέφυγαν από τη μνήμη μας, παρέμειναν μόνο δύο ή τρεις φράσεις, ως οδηγός στο σκοτάδι». Η προφητευμένη ημερομηνία έναρξης του πολέμου μπορεί να μην αντιστοιχεί στη κοινή χρονολογία, καθώς η μητέρα Αλυπία ένα χρόνο πριν από το θάνατό της το 1988, άρχισε να ζει σύμφωνα με ένα μόνο σε αυτή κατανοητό ημερολόγιο, το οποίο ονόμαζε Ιερουσαλημίτικο.
Η εορτή των αγίων Πέτρου και Παύλου σημειώνεται στο ημερολόγιό της το φθινόπωρο.
Η οσία Αλυπία κοιμήθηκε την Κυριακή στις 17/30 Οκτωβρίου 1988.

***

Η θαυμαστή αφθαρσία του αυτιού και του χεριού του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αγάπησε όσο κανείς άλλος στην ιστορία της Εκκλησίας τον απόστολο Παύλο και είχε μεγάλη επιθυμία να ερμηνεύσει τις επιστολές του και επεδόθη με μεγάλη προθυμία στο έργο αυτό. Παρακάλεσε λοιπόν τον Θεό να του αποκαλύψει, για να βεβαιωθεί, εάν η ερμηνεία των επιστολών ήταν αρεστή στον Παύλο.
Μια νύχτα που ο Πρόκλος πήγε στο κελλί του Αγίου, είδε από μια θυρίδα τον μεν Άγιο να γράφει, άνθρωπο δε φαλακρό, πλατυγένειο να είναι πάνω από τους ώμους του σκυμμένος και να του ομιλεί στο αριστερό ωτίο. Ο Πρόκλος νόμισε ότι κάποιος είχε επισκεφθεί τον Άγιο. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και την επομένη και ο Πρόκλος αποφάσισε, μένοντας άγρυπνος, να παρατηρήσει αν θα μπεί κάποιος στο κελλί του Χρυσοστόμου. Την τρίτη νύχτα, όντας σίγουρος ότι κανείς δεν έχει επισκεφθεί τον δάσκαλό του, αφού δεν είδε κανένα να μπαίνει, πήγε και πάλι στο κελί. Αντίκρισε όμως την ίδια εικόνα.
Το πρωί της τέταρτης ημέρας, ο Πρόκλος είπε στον Άγιο τι έβλεπε τόσες ημέρες και του περιέγραψε τη μορφή του ανδρός. Ο Χρυσόστομος κατάλαβε τότε ότι επρόκειτο για τον Απόστολο Παύλο και ότι ο Θεός είχε εισακούσει την προσεχή του και ότι θέλημά του ήταν να ερμηνεύσει τις επιστολές του Αποστόλου. Συνέγραψε, έτσι, ο φωστήρ Ιωάννης τις δεκατέσσερις επιστολές του Αποστόλου Παύλου, έργο που σώζεται ως σήμερα. Έτσι εξηγείται γιατί ο χρυσορρήμων Άγιος έχει ερμηνεύσει καλύτερα από κάθε ερμηνευτή τις γραφές και γιατί το αριστερό του ωτίο παρέμεινε αναλλοίωτο, άφθαρτο και το δεξί χέρι του, το οποίο έχει σχήμα ευλογίας και παραμένει και εκείνο άφθορο (διακρίνονται το δέρμα και τα νεύρα) ευρίσκεται στη Ιερά Μονή Φιλόθεου του Αγίου Όρους .

Μακαριστού Μητροπολίτη Γεράσιμου
σε εορτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου

“… Ἰουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ Ἕλληνες σοφίαν ζητοῦσιν, ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν ανά τους αιώνας επί γενεάς γενεών Χριστὸν ἐσταυρωμένον” διαλαλεί ο Απόστολος Παύλος και προσθέτει: “ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, δι’ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ.”
Και ο Ιερός Χρυσόστομος συνεχίζει λέγοντας ότι υπάρχουν στην οικουμένη πολλοί ζωγράφοι ανάμεσα τους, όμως κι ένας ζωγράφος τρανός ως κανένας άλλος. Πόσο να ζωγραφίσει κανείς, να αγιογραφήσει ένα ναό, δύο, τρεις, χίλιους; Πόσους να φτιάξει; Ο δικός μας ο ζωγράφος όμως, δεν ζωγραφίζει σε ναούς πέτρινους που τους τρώει η υγρασία, αλλά σε ναούς αθάνατους, στις καρδιές των ανθρώπων. Και σ’ αυτό το ναό, που είναι η καρδιά μας, ζωγραφίζει όνομα αθάνατο, Ιησούς Χριστός. Αυτός ο ζωγράφος είναι ο Παύλος, που όλη του η ζωή, όλη του η αναπνοή, όλη του η θυσία, όλη του η πορεία, όλο το μαρτύριο του είναι αυτό: Μες στις καρδιές των ανθρώπων να ζωγραφίζει Χριστό, να έχουν οι άνθρωποι στην καρδιά τους Χριστό, να αναπνέουν Χριστό, να ζουν Χριστό, να βλέπουν Χριστό, να ακούν Χριστό, να βαδίζουν Χριστό, να πορεύονται Χριστό. Τέτοια ήταν η αγάπη του Παύλου, η επιθυμία του, να μορφωθεί στην καρδιά μας ο Ιησούς Χριστός. Και γράφει πιο κάτω “τεκνία μου, οὓς πάλιν ὠδίνω, ἄχρις οὗ μορφωθῇ Χριστὸς ἐν ὑμῖν!” “ Παιδιά μου, για σας πάλι έχω ωδίνες μέχρις ότου μορφωθεί ο Χριστός μέσα σας”.

***Δεύτερος Παύλος
Άγιος Νήφων ο Κωνσταντιανής

Μόλις ο μακάριος Νήφων τελείωσε τη συζήτηση με τον αδελφό, σηκώθηκε για να προσευχηθεί. Γιατί η προσευχή ήταν πάντα η κύρια εργασία του. Πολλές φορές προσευχόταν νοερά, ακόμα κι όταν βρισκόταν μέσα σε πλήθος ανθρώπων. Κάθε ώρα, είτε έτρωγε είτε συζητούσε με κάποιον, δεν έπαυε να λέει με το νού του τους Ψαλμούς του Δαβίδ, που τους είχε μάθει απ’ έξω. Μα το πιο θαυμαστό είναι, πως, κι όταν κοιμόταν, η καθαρή του διάνοια στοχαζόταν τα λόγια του Κυρίου, ενώ τα χείλη του μουρμούριζαν περικοπές ολόκληρες απ’ τις επιστολές του αγίου αποστόλου Παύλου!

Ναι, απέραντη αγάπη έτρεφε ο όσιος στον κήρυκα των εθνών και με πολλή ευλάβεια αναφερόταν στο πρόσωπό του. Μα κι εκείνος ερχόταν συχνά στον ύπνο του, τον παρηγορούσε και τον δίδασκε.

Και τ΄ όνομα μονάχα του φωστήρα της οικουμένης ν’ άκουγε ο Νήφων, αναπηδούσε και αναφωνούσε με ιερό πόθο:

Ο Παύλος! Ο κορυφαίος του ουρανού και της γης! Ο πολυσέβαστος και πολυαγαπητός μου! ο στύλος της Εκκλησίας, ο ολοφώτεινος οφθαλμός του Χριστού, ο άσπιλος χειραγωγός και νυμφοστόλος της νέας Σιών, ο πάγκαλος και θεηγόρος!… Ας δοξάζεται παντοτινά!

Ποτέ δεν έσβηνε η θεία φλόγα, που έκαιγε μέσα του, για τον κορυφαίο απόστολο του Χριστού. Εξάλλου – τι παράξενο! – και στην όψη έμοιαζε καταπληκτικά με τον άγιο Παύλο, μόνο που δεν ήταν φαλακρός, όπως εκείνος. Ήταν κι ο όσιος γλυκόλαλος και μειλίχιος και ζηλωτής της σωτηρίας των ανθρώπων και φλογισμένος από το θείο έρωτα… Δεύτερος Παύλος!
Απόσπασμα από το βιβλίο «Ένας Ασκητής επίσκοπος, Άγιος Νήφων ο Κωνσταντιανής (4ος αι.)» – Ιερά Μονή Παρακλήτου.

Το διάβασα και το διόρθωσα!

Ο αββάς Μη­νάς, ο κοι­νο­βιά­ρχης του ιδίου κοινοβίου, μας διηγήθηκε και τούτο, πως δηλαδή είχε α­κού­σει από τον ί­διο τον αββά Ευ­λό­γιο, τον επίσκοπο Α­λε­ξαν­δρεί­ας, που έλεγε:
«Πήγα στην Κων­σταν­τι­νού­πο­λη στον αρχιδιάκονο της Ρώμης τον κύρο Γρηγόριο, άνδρα ενάρετο, και μας διηγήθηκε για τον αγιότατο και μακαριότατο Λέοντα, τον πά­πα της Ρώμης, που αναφέρεται γρα­πτώς σ’ επιστολή της Εκκλησίας της Ρώμης. Όταν έγραψε την επιστολή προς τον Φλα­βια­νό τον πα­τριά­ρχη Κωνσταντινουπόλεως, εναντίον των κα­κω­νύ­μων Ευ­τυ­χέ­ως και Νεστορίου, έβαλε αυτό το γράμμα στον τάφο του κο­ρυ­φαί­ου των αποστόλων Πέτρου και με δεήσεις και νη­στεί­ες και ύπνους καταγής πα­ρα­κα­λού­σε τον πρωτοστάτη των μαθητών, λέγοντας:
“Σαν άνθρωπος παρέλειψα, ε­σύ όμως που σου έχει εμ­πι­στευ­θεί ο Κύριος και Θεός και Σωτήρας μας Ι­η­σούς Χρι­στός την Εκκλησία και τον θρόνο, διόρθωσε το.”
»Μετά σαράντα μέ­ρες εμφανίσθηκε σ’ αυτόν ο απόστολος και του λέει:
“Το διάβασα και το διόρθωσα.”
»Πράγματι α­φού πή­ρε την επιστολή από τον τάφο του αγίου Πέτρου, την άνοιξε και την βρήκε διορθωμένη από το χέ­ρι του αποστόλου.»

Πηγή: Ιωάννου Μόσχου, Πνευ­μα­τι­κος Λειμών. Μετάφραση: Χρη­στος Μη­τσιου, Πα­τε­ρι­και Εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς», Θεσσαλονίκη, 1987, σς 266-267.

***

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Πριν από το θάνατό του, ο Λέων (Α’ πάπας Ρώμης) πέρασε σαράντα ημέρες νηστεύοντας και προσευχόμενος στον τάφο του Αγίου Πέτρου, ικετεύοντας τον να του φανερώσει αν είχαν συγχωρεθεί οι αμαρτίες του. Ο Απόστολος Πέτρος εμφανίστηκε σε αυτόν και του είπε ότι όλες οι αμαρτίες του είχαν συγχωρεθεί, εκτός από τις αμαρτίες που είχαν να κάνουν με τη χειροτονία ιερέων, έτσι είναι προφανές πόσο σοβαρή αμαρτία είναι να χειροτονεί κάποιος στην ιερωσυνη άνθρωπο που είναι ανάξιος. Ο άγιος έπεσε πάλι στην προσευχή μέχρι που πληροφορήθηκε ότι ακόμη και αυτές οι αμαρτίες του είχαν συγχωρεθεί. Ο Άγιος Λέων (Α’ πάπας Ρώμης) παρέδωσε ειρηνικά την ψυχή του στον Κύριο το έτος 461 μ.Χ.

Η πορεία του αποστόλου Παύλου προς τη Δαμασκό και τα ίχνη του από το πέρασμά του στην Μακεδονία
https://iconandlight.wordpress.com/2020/06/28/%ce%b7-%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b5%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%cf%8c%ce%bb%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b1%cf%8d%ce%bb%ce%bf%cf%85-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7-%ce%b4/

Ο σοφός απόστολος Παύλος διατάζει όλους τους βαπτισμένους: Καθετί που λέτε ή κάνετε ας γίνεται στο όνομα του Κύριου Ιησού… Ας ζήσουμε όπως οι άγιοι πατέρες μας, που έζησαν στο όνομα του Ιησού Χριστού… αδελφοί μου, ας μην ακούσουμε εκείνους που μας φωνάζουν να ενεργούμε στο όνομα του πολιτισμού, στο όνομα της επιστήμης, στο όνομα της προόδου. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2022/06/28/%ce%bf-%cf%83%ce%bf%cf%86%cf%8c%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%8d%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%8c%ce%bb%ce%bf/

Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου
Ἦχος δ’

Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρονοι, καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλοι, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων πρεσβεύσατε, εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν Ἀποστόλων.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Θεῖοι κήρυκες, τῆς εὐσεβείας, κρήνη δίκρουνος, θεογνωσίας, καὶ δογμάτων οὐρανίων ἐκφάντορες, Πέτρε καὶ Παῦλε σαφῶς ἀνεδείχθητε, ὡς Ἀποστόλων τῶν θείων Πρωτόθρονοι. Ἀλλ᾽ αἰτήσασθε, σωτήριον ἡμῖν ἔλλαμψιν, καὶ λύτρωσιν παθῶν καὶ μέγα ἔλεος.

Δοξαστικὸν Ἦχος πλ. β’ Κοσμᾶ Μοναχοῦ

Ἡ πάνσεπτος τῶν Ἀποστόλων, ἐπεδήμησεν ἑορτή, τῇ Ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ, προξενοῦσα σωτηρίαν ἡμῖν, μυστικῶς οὖν κροτήσαντες τούτοις προσείπωμεν· Χαίρετε φωστῆρες τῶν ἐν σκότει, τοῦ ἡλίου ἀκτῖνες ὑπάρχοντες. Χαίρετε Πέτρε καὶ Παῦλε, δογμάτων τῶν θείων θεμέλιοι ἀρραγεῖς, φίλοι τοῦ Χριστοῦ, σκεύη τίμια. Πάρεστε μέσον ἡμῶν ἀοράτως, καταξιοῦντες δωρεῶν ἀΰλων, τοὺς τὴν ἡμῶν ἑορτήν, εὐφημοῦντας ᾄσμασι.

iconandlight.wordpress.com