Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον
Τῇ ΙΕ´(15ῃ) τοῦ μηνὸς Ἰανουαρίου, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Παύλου τοῦ Θηβαίου. (341)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων πριγκιπισσῶν Σαλώμης καὶ Περοζάβρας τῆς Γεωργίας, μαθητριῶν τῆς Ἁγίας Νίνας. (361)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ Ἅγιοι ἓξ Πατέρες, οἱ ἐν τῇ πανερήμῳ, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου, τοῦ Καλυβίτου. (450)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἀλεξάνδρου, κτίτορος τῆς μονῆς τῶν Ἀκοιμήτων. (†431)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων Ἐλπιδίου, Δάνακτος καὶ Ἑλένης.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Σεκουνδίνης
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ἁγίας Ἴτας τῆς ἡγουμένης, τῆς Ἰρλανδής.(570)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Μαύρου, μαθητοῦ τοῦ Ὁσίου Βενεδίκτου.(584)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Γερασίμου Β´ τοῦ Παλλαδᾶ, Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Προχόρου, κτίτορος τῆς ἐν Σερβίᾳ Ἱερᾶς Μονῆς Ψίνιε.(10ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς Γαβριήλ, κτίτορος τῆς Μονῆς Λεσνόβου ἐν Βουλγαρίᾳ. (11ος αἰ.)
Στίχοι·
Εἰ θαῦμα Θήβαις ταῖς παρ᾿ Αἴγυπτον πύλαι,
Πόσον γε Παῦλος, κἂν βίου λίπῃ πύλας;
Βλαστὸς Θηβαΐδος πέμπτῃ δεκάτῃ θάνε Παῦλος.
Στίχοι·
Ὀπίσω ἔδραμον τοῦ μύρου Κυρίου,
Σαλώμη συνάμα τε καὶ Περοζάβρα.
Στίχ. Ἀρνησίκοσμος παῖς λιπὼν γῆς καλύβην,
Ἐν οὐρανοῖς ἔπηξε καινὴν καλύβην.
Πέμπτῃ Ἰωάννης δεκάτῃ καλύβην μετέπηξεν.
Ο κρυφός αγώνας του μοναχού Λεοντίου
Πόσοι
άγιοι του Θεού υπάρχουν γύρω μας, που δεν γνωρίζουμε. Μόνο ο Κύριος
γνωρίζει τι αγωνιστές τελούν τους αόρατους άθλους τους δίπλα μας. Ο Κύριος επέτρεψε να συναντήσω έναν από αυτούς – τον εξόριστο μοναχό Λεόντιο.
Τον εξόρισαν το 1930 στην περιοχή του Ναρίμ από το Pochaev. Οι
εξόριστοι στην τάιγκα έχτισαν το χωριό Tatarinskoye, και 40 χιλιόμετρα
μακριά έφτιαξε ένα κελί – μια καλύβα 3 επί 4 μέτρα, χωρίς παράθυρα, μόνο
με μια μικρή πόρτα από την οποία έμπαινε με τα γόνατα – και
προσεύχονταν εκεί, σαν να ήταν σκήτη. Έτρωγε μούρα, μανιτάρια,
κουκουνάρι και πατάτες που φύτεψε στην τάιγκα. Πριν από τον πόλεμο
ακόμα, είχα ακούσει πολλά για αυτόν πως είναι διορατικός. Κατά τη
διάρκεια του πολέμου, προσευχόταν θερμά για τον στρατό μας να νικήσει
τους Ναζί και να έρθει η ειρήνη στη Ρωσία.
Και αυτός ο εξόριστος μοναχός είχε μιά μυστική εργασία.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν υπήρχαν θεριζοαλωνιστικές μηχανές, και
δεν έμειναν άνδρες στο χωριό – όλοι πήγαν στο μέτωπο. Έτσι, λοιπόν, το
κόψιμο και το θέρισμα του σιταριού έπρεπε να το κάνουν οι γυναίκες με το
δρεπάνι, άλλες πολύτεκνοι και άλλες άρρωστες. Ο επιστάτης είχε
καθορίσει ποιά θα θερίσει ποιό μέρος με το δρεπάνι. Έτσι, ο μοναχός Λεόντιος ήξερε ποιό τμήμα θα έκαναν πολύτεκνες μητέρες: πήγαινε τη νύχτα, θέριζε με το δρεπάνι,
και έβαζε τα στάχυα σε σωρούς – το μόνο που έμενε ήταν κάποιος να τα
δέσει. Πήγαινε το πρωί η εργάτρια στην λωρίδα της και έμενε έκπληκτη:
–
«Τι είναι αυτό; Τη νύχτα φαίνεται πως έχω μετακινήσει όλα τα στάχυα.
Από πού εμφανίστηκαν οι σωροί; Ποιος έκανε τη δουλειά για μένα; »
Και κανείς δεν ήξερε ποιος βοηθούσε κρυφά τις γυναίκες. Ο μοναχός Λεόντιος έκρυβε τα καλά του έργα και δεν καυχιόταν, όπως συνήθως καυχιόνται όλοι. Έτσι εργαζόταν όλη τη διάρκεια του πολέμου. Προσευχόταν και εργαζόταν.
Οι εκκλησίες εκείνα τα χρόνια ήταν κλειστές.
Οκτώ χιλιόμετρα από το Kolpashev μας, στο χωριό Τογούρ, υπήρχε η
εκκλησία της Ανάστασης του Χριστού, που καθαγιάστηκε από τον Άγιο Ιωάννη
του Tobolsk . Όταν ο ναός αυτός καταλήφθηκε από το τοπικό κοχλόζ, την
μετέτρεψε σε αποθήκη σιτηρών.
Το 1946, πριν επιστραφεί ο ναός στην Εκκλησία, συνέβη ένα εκπληκτικό γεγονός. Οι Τογούροι περνώντας από το ναό, έβλεπαν από τα παράθυρα ότι σε ένα μανουάλι του ιερού έκαιγαν πολλά κεριά.
Αναφωνούσαν με θαυμασμό και δεν πίστευαν στα μάτια τους. Πλησίαζαν στην
εξώπορτα αλλά υπήρχε κλειδαριά. Και ποιος θα έκανε ακολουθία στην
σιταποθήκη; Έτρεξαν να βρουν τον αποθηκάριο, που ήταν υπεύθυνος για τα
σιτηρά, και τον φώναξαν. Κοίταξε και αυτός έξω από το παράθυρο –και
πράγματι έκαιγαν τα κεριά. Άνοιξαν την εκκλησία, μπήκαν μέσα – και δεν
υπήρχε κανείς. Ούτε κηροπήγιο, ούτε κεριά. Αλλά μόλις βγήκαν από την
εκκλησία, τι βλέπουν ξανά από το τζάμι; στο ιερό έκαιγαν κεριά.
Μαζεύτηκε
κόσμος από όλο το χωριό, κι όλοι έβλεπαν ένα φανερό θαύμα από το δρόμο,
αλλά στην εκκλησία δεν ήταν κανείς. Τότε όλοι κατάλαβαν: δεν ήταν τυχαίο αυτό το όραμα – έπρεπε να ανοίξει ο ναός.
Κάλεσαν τον πρόεδρο της εκτελεστικής επιτροπής, ήρθε και τα είδε όλα
και μόνος του. Δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς: ολόκληρο το χωριό, ως ένας
άνθρωπος, του είπε: άνοιξε το ναό! Έβγαλαν τα σιτηρά από το χώρο, κι όλα
τα έπλυναν και τα καθάρισαν. Ιερέας, όμως, δεν υπήρχε για πολύ καιρό.
Αλλά οι άνθρωποι έρχονταν στο ναό και προσεύχονταν μόνοι τους.
Έρχονταν
συνεχώς στην εκκλησία και ο μοναχός Λεόντιος – πριν από όλους, αν και
έπρεπε να περπατήσει 50 χιλιόμετρα από το κελί του κοντά στον Ταταρίνσκι
μέχρι το ναό. Ήταν ήδη γέρος και αποστεωμένος, αλλά ο Κύριος του έδινε
δύναμη στον αγώνα του. Ερχόταν πρώτος στην εκκλησία , στεκόταν σε μιά
γωνία και προσευχόταν. Και γνώριζε τα πάντα για όλους όσους έρχονται – ο Κύριος του αποκάλυπτε τις σκέψεις τους. Άκουσα τη διήγηση για μια από αυτές τις περιπτώσεις.
Μια
γυναίκα ήρθε στο ναό, σταυροκοπήθηκε και έκανε τρεις μετάνοιες. Κάθισε
και σκέφτονταν: «Κύριε, ήρθα να προσευχηθώ στην εκκλησία , αλλά ποιος θα
ταΐσει το γουρουνάκι μου, ποιος θα φροντίσει τα κοτόπουλα;» Ο
διορατικός Λεόντιος γνώριζε τις σκέψεις των ανθρώπων. Του αποκαλύφθηκε
από τον Κύριο τί σκέφτόταν κι αυτή η γυναίκα. Καθόταν μακριά της – σε
μια γωνιά του ναού. Πλησίασε, στάθηκε δίπλα της, έκανε τον σταυρό του,
έκανε τρεις μετάνοιες και είπε για να ακούσει η γυναίκα:
-«Κύριε, ήρθα στην εκκλησία, αλλά ποιος θα ταΐσει το γουρουνάκι μου, ποιος θα φροντίσει τα κοτόπουλα;»
Η γυναίκα, συγκλονισμένη, έπεσε στα πόδια του:
«Παππού, είπες τις σκέψεις μου! Αυτό σκέφτηκα! »
«Ήρθες
να προσευχηθείς στον Θεό», της απαντά, «για να ζητήσεις συγχώρεση για
τις αμαρτίες σου, κι εσύ σκέφτεσαι το γουρουνάκι… »
Γνώρισα
αυτόν τον διορατικό Λεόντιο. Μετά τον πόλεμο ήμουν ενορίτης του ίδιου
Ναού της Αναστάσεως με αυτόν και έψαλα στη χορωδία. Ο Λεόντιος μπορούσε
να πει για τον καθέναν: να του αποκαλύψει τις σκέψεις του και να δει
ποιος έχει τι είδους προβλήματα και να προβλέψει το μέλλον – όχι στον
κάθε έναν ξεχωριστά, αλλά να πει για τι είδους ζωή θα έχουμε. Πολλά από
αυτά που άκουσα από αυτόν, πραγματοποιήθηκαν. Ήταν σπουδαίος άνθρωπος.
Υπέροχο πνεύμα. Αναπαύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’50 και τάφηκε
στο Ταταρίνσκι. Η ζωή του ήταν σαν
ένα αναμμένο κερί που έκαιγε για τους ανθρώπους, με τη δύναμη της
προσευχής του ακόμα και σε μια άδεια, κλειστή εκκλησία.
Πρωτοπρεσβύτερος
Βαλεντίν Μπιριουκώφ, Στη γη μόλις μαθαίνουμε να ζούμε, (прот. Валентин
Бирюков, На земле мы только учимся жить.)
Οι
Αγίες βασίλισσες Σαλώμη της Ουτζάρμα (Ujarma) και Perozhavra της Sivnia
της Κάρτλη (4ος αιώνας), μαθήτριες της αγίας Νίνας Ισαποστόλου της
Γεωργίας
https://iconandlight.wordpress.com/2019/01/14/%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b5%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%b5%cf%82-%cf%83%ce%b1%ce%bb%cf%8e%ce%bc%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bf%cf%85%cf%84%ce%b6%ce%ac%cf%81/
Να
διαβάζετε τους ΑΓΙΟΥΣ της Εκκλησίας, θα σας φωτίσουν τώρα στα δύσκολα
που έρχονται. Να ξέρεις ότι όλοι οι ΑΓΙΟΙ με πρώτη την ΠΑΝΑΓΙΑ μας, την
ΜΗΤΕΡΑ του ΘΕΟΥ, επιστρατευθήκαμε για εσάς γιατί δεν υπάρχει κανένας
άλλος να σας βοηθήσει. Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
https://iconandlight.wordpress.com/2022/01/14/%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b5%cf%8d%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf-%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%cf%85%ce%b2%ce%b5%cf%81%ce%bd%ce%ac%cf%82-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%ce%bd-%ce%bf%cf%81%ce%b8%cf%8c-2/
Ένα
καινούργιο πνεύμα χρειάζεται, πνεύμα θαρραλέας επανάστασης εναντίον του
κακού, εμπνευσμένης με το πνεύμα του Θεού. Κάντε τα παιδιά σας να
επαναστατήσουν εναντίον του κακού και παιδαγωγήστε τα. Σχεδόν όλες οι
άλλες επαναστάσεις στόχευαν στο να δημιουργήσουν απ’ τους ανθρώπους
χορτασμένα ζώα. Μόνο η χριστιανική επανάσταση στόχευε να δημιουργήσει
από τους ανθρώπους πεινασμένους θεούς. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2024/01/14/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%8d%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%bf-%cf%80%ce%bd%ce%b5%cf%8d%ce%bc%ce%b1-%cf%87%cf%81%ce%b5%ce%b9%ce%ac%ce%b6%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%80%ce%bd%ce%b5/
Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Σαλώμης τῆς Οὐτζάρμα, μαθήτριας τῆς Ἁγίας Νίνας
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον (Ποίημα Χ.Μ. Μπούσια)
Τῆς φωσφόρον βασίλισσαν εὐφημήσωμεν, Σαλώμην τῆς φωτιστρίας Νίνης τοῦ βίου σεπτὴν συγγραφέα ὡς αὐτῆς ὁδοὺς βαδίσασαν καὶ σπόρον σπείρασαν Χριστοῦ ἐν τῇ γῇ τῇ ἀγαθῇ καὶ πίονι βασιλείας αὐτῆς καὶ πρέσβειραν θείαν πιστῶν ὀφθεῖσαν πρὸς τὸν Ὕψιστον.
Ἀπολυτίκιον Ὁσίου Παύλου τοῦ Θηβαίου.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.
Θείου Πνεύματος, τῇ ἐπινεύσει, πρῶτος ᾤκησας, ἐν τῇ ἐρήμῳ, Ἠλιοὺ τὸν ζηλωτὴν μιμησάμενος· καὶ δι᾿ ὀρνέου τραφεὶς ὡς ἰσάγγελος, ὑπ᾿ Ἀντωνίου τῷ κόσμῳ ἐγνώρισαι. Παῦλε Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἕτερον. Ἦχος πλ. α´. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.
Τοῦ Προδρόμου τὸν βίον Πάτερ μιμούμενος, ἐν τῇ Αἰγύπτῳ διῆλθες, τὴν ἐν ἀσκήσει ζωήν, προσδεχόμενος Θεοῦ τὸ θεῖον ἔλεος, οὗ δαψιλῶς ἐπιτυχών, χάριν ἐκβλύζεις τοῖς πιστῶς, τὴν μνήμην σου ἐκτελοῦσι, Πάτερ Παῦλε Θεοφόρε, Θηβαΐδος τὸ ἐγκαλλώπισμα
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου.
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε
Ἐκ βρέφους τόν Κύριον, ἐπιποθήσας θερμῶς, τόν κόσμον κατέλιπες, καί τά ἐν κόσμῳ τερπνά, καί ἤσκησας ἄριστα· ἔπηξας τήν καλύβην, πρό πυλῶν σῶν γονέων· ἔθραυσας τῶν δαιμόνων, τάς ἐνέδρας παμμάκαρ· διό σε Ἰωάννη ὁ Χριστός, ἀξίως ἐδόξασεν.
Ἀπολυτίκιον Γερασίμου τοῦ Παλλαδᾶ.
Ἦχος α´. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Σοφίας τῆς κατ᾿ ἄμφω, τὸν πλοῦτον θησαυρίσας, τῆς Ἀλεξανδρείας τὸν θρόνον, ἐπέβης θεοκρί‐ τως, καὶ ἤστραψας ὡς ἥλιος φαιδρός, αὐγαῖς τῶν ἀρετῶν σου ἐξ αὐτῆς, καταυγάζων ὑπὲρ ἔννοιαν τὰς ψυχάς, τῶν πόθῳ σοι ἐκβοώντων· Χαῖρε τῆς Κρήτης βλάστημα τερπνόν, χαῖρε Χριστοῦ ἐκλόγιον, χαῖρε τῆς Ὀρθοδοξίας θαυμαστόν, γέρας Γεράσιμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου