Έναν αι­ρε­τι­κό άν­θρω­πο ο διά­βο­λος δεν τον πει­ρά­ζει.

 

Έναν αι­ρε­τι­κό άν­θρω­πο ο διά­βο­λος δεν τον πει­ρά­ζει. Δεν τον βά­ζει επι­θυ­μία χρή­μα­τος, γυ­ναί­κας, κό­σμου κ.ά. για να φαί­νε­ται ''ά­γιο­ς'' στα μά­τια του κό­σμου, ώστε να μπο­ρεί να πλα­νί­σει, όσο το δυ­να­τόν πε­ρισ­σό­τε­ρους στην αί­ρε­ση του.

Έτσι ακούς πολ­λούς αι­ρε­τι­κούς να λένε, ότι από τη στιγ­μή που μπή­καν σε μια αί­ρε­ση, μπό­ρε­σαν να κό­ψουν κά­ποια πάθη τους π.χ. χαρ­το­παι­ξία, κά­πνι­σμα, πορ­νεία κ.ά.

Εμ, έτσι εί­ναι. Γί­να­νε αι­ρε­τι­κοί και δεν τους πο­λε­μά­ει άλλο ο διά­βο­λος με τα πάθη τους.

Για­τί άμα εί­σαι αι­ρε­τι­κός, δεν εί­ναι ανάγ­κη να εί­σαι για πα­ρά­δειγ­μα και πόρ­νος, αφού η αί­ρε­ση αρ­κεί να σε κο­λά­σει.

Και εμ­φα­νί­ζε­ται αυ­τός στον κό­σμο ως άγ­γε­λος, ως αρ­νά­κι, ενώ στην ου­σία εί­ναι ένας αρ­νη­τής της πί­στε­ως και του Χρι­στού και εί­ναι από τώρα κο­λα­σμέ­νος..

Αί­ρε­ση εί­ναι η δια­στρο­φή του Θεί­ου Νό­μου και των Θεί­ων Γρα­φών. Αι­ρε­τι­κός ση­μαί­νει, ότι βρί­σκο­μαι έξω από την Εκ­κλη­σία του Χρι­στού..

Ξέ­ρε­τε τί θα πει, να εί­σαι και να δη­λώ­νεις άθε­ος; Κά­νεις ένα βήμα πα­ρα­πά­νω από τον διά­βο­λο και τον ξε­περ­νάς ακό­μα και αυ­τόν, διό­τι ο διά­βο­λος πι­στεύ­ει και μά­λι­στα φρίτ­τει στο όνο­μα του Ιη­σού Χρι­στού!.

Εί­ναι πολύ αστείο, να κα­τα­πιά­νον­ται οι Χρι­στια­νοί με τους αι­ρε­τι­κούς, για να τους με­τα­πεί­σουν και να με­τα­νο­ή­σουν.

Οι άν­θρω­ποι αυ­τοί κο­ροϊ­δεύ­ον­ται από τον διά­βο­λο και αγνο­ούν, ότι ο διά­βο­λος εί­ναι μέσα στους αι­ρε­τι­κούς και δεν τους αφή­νει να με­τα­νο­ή­σουν.

Γι' αυτό όταν μι­λά­με με κά­ποιον αι­ρε­τι­κό, δεν μι­λά­με με κά­ποιον πλα­νε­μέ­νο και άπι­στο, αλλά μι­λά­με με τον ίδιο τον διά­βο­λο. Όλες οι αι­ρέ­σεις εί­ναι κα­τα­σκευά­σμα­τα του σα­τα­νά.

Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας (13-2-1982)

 

facebook.com/Ηλιας Καλλιωρας