Καθολικοί, Ορθόδοξοι και Προτεστάντες είναι εκπρόσωποι των τριών βασικών κλάδων του Χριστιανισμού. Κάποια στιγμή συνέβη ένα «σχίσμα» στη χριστιανική εκκλησία και από τότε υπήρξαν διαφωνίες μεταξύ χριστιανών διαφορετικών δογμάτων, αφού κάθε κατεύθυνση θεωρεί τον εαυτό της τη μόνη σωστή.
Πώς συνέβη το Σχίσμα της Εκκλησίας
Οι πρώτες που χωρίστηκαν από τους πρώτους χριστιανούς ήταν οι Ανατολικές Ορθόδοξες Εκκλησίες και η Ασσυριακή Εκκλησία της Ανατολής το 400 μ.Χ.
Τυπικά, η διαίρεση της εκκλησίας έγινε το 1054, όταν προέκυψε σύγκρουση μεταξύ του Πάπα Λέοντα Θ' και του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ Κερουλάριου. Διαφωνούσαν για σφαίρες επιρροής στα εδάφη της Νότιας Ιταλίας. Ο Λέων Θ' έστειλε τους πρεσβευτές του στην Κωνσταντινούπολη, όπου έπρεπε να αναγνωρίσουν την πρωτοκαθεδρία του Πάπα έναντι του Μιχαήλ Κερουλάριου. Ωστόσο, ο Μιχαήλ δεν υποστήριξε την πρόταση του Λέοντα και γι' αυτό υποβλήθηκε σε ανάθεμα, δηλαδή αφορίστηκε από την εκκλησία. Ο Πατριάρχης, μη σκοπεύοντας να μείνει χρεωμένος, αναθεμάτισε τους πρεσβευτές που είχαν φτάσει.
Πολλά χρόνια αργότερα, και οι δύο εκκλησίες ήθελαν να ενωθούν, αλλά υπήρχαν πάρα πολλές διαφορές. Εξάλλου, οι Ανατολικοί Σλάβοι, και λίγο νωρίτερα οι Έλληνες και οι Νότιοι Σλάβοι, εξίσωσαν την εθνότητα με μια ορισμένη κατεύθυνση του Χριστιανισμού.
Αργότερα, τον 16ο αιώνα, ως αποτέλεσμα της Εκκλησιαστικής Μεταρρύθμισης, οι Προτεστάντες, με επικεφαλής τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, χωρίστηκαν από τους Καθολικούς. Αιτία του χωρισμού ήταν η προσποιητή πολυτέλεια της Καθολικής Εκκλησίας, η αφθονία των περιττών τελετουργιών, η απληστία του κλήρου και η αναγκαιότητα να υπάρχουν μεσάζοντες μεταξύ Θεού και ανθρώπου.
Τι κοινό έχουν οι διαφορετικές θρησκείες;
Όλα τα μεγάλα δόγματα (Ορθόδοξοι, Καθολικοί, Προτεστάντες) μοιράζονται τις κύριες αρχές του Χριστιανισμού, πιστεύουν ότι ο Ιησούς θάφτηκε και στη συνέχεια αναστήθηκε και αναγνωρίζουν τη σημασία της Αγίας Τριάδας. Όλοι δέχονταν τη Βίβλο ως Λόγο του Θεού και πίστευαν ότι χρειαζόταν πίστη για να αποφύγουν την κόλαση και να κερδίσουν την αιώνια ζωή.
Διαφορές Ορθοδοξίας, Προτεσταντισμού και Καθολικισμού
Η πηγή της πίστης για τους Καθολικούς και τους Ορθόδοξους Χριστιανούς είναι οι βίοι των αγίων και η ίδια η Βίβλος, ενώ για τους Προτεστάντες είναι αποκλειστικά η Βίβλος.
Η ιδέα ότι το Άγιο Πνεύμα προέρχεται μόνο από τον Θεό Πατέρα υποστηρίζεται μόνο από τους Ορθόδοξους, ενώ οι Προτεστάντες και οι Καθολικοί θεωρούν επίσης άγιο τον Θεό Υιό.
Οι προτεστάντες διαβάζουν οι ίδιοι τη Βίβλο, ερμηνεύοντας τις πράξεις και τις ιδέες τους σύμφωνα με αυτήν. Μεταξύ των Καθολικών και των Ορθοδόξων Χριστιανών, η Βίβλος διαβάζεται στους λαϊκούς από έναν ιερέα, ερμηνεύοντάς την σύμφωνα με τους κανόνες και την ιερή γραφή.
Ο Ορθόδοξος και ο Καθολικός λαός δεν έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν οι ίδιοι ιερέα και, επιπλέον, ιερέας μπορεί να είναι μόνο ένας άνδρας. Για τους Προτεστάντες, το φύλο του κληρικού δεν είναι σημαντικό. ένας ιερέας εδώ μπορεί να είναι και γυναίκα. Αυτός (αυτή) επιλέγεται από τον λαό.
Οι Καθολικοί και οι Ορθόδοξοι έχουν εικόνες σχεδιασμένες σύμφωνα με ορισμένους κανόνες, αλλά οι Προτεστάντες δεν έχουν εικόνες.
Ορθόδοξοι και Καθολικοί προσκυνούν και τιμούν τα λείψανα. Οι Προτεστάντες δεν πιστεύουν ότι υπάρχει δύναμη στη «νεκρή σάρκα».
Ο στολισμός των καθολικών και των ορθόδοξων εκκλησιών είναι απίστευτα πλούσιος. Υπάρχει πολύς χρυσός, αγάλματα, καμπάνες, κεριά, σταυροί, και ο βωμός είναι ιδιαίτερα πολυτελής. Οι προτεστάντες δεν τα έχουν όλα αυτά: το εσωτερικό μιας προτεσταντικής εκκλησίας είναι αυστηρό και λακωνικό.
Οι μέθοδοι σωτηρίας της ψυχής ενός πιστού είναι επίσης διαφορετικές. Για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, η πίστη που δεν υποστηρίζεται από δράση είναι νεκρή. Οι Καθολικοί αποκτούν τη σωτηρία μέσω της πίστης, αλλά ιδιαίτερα εκτιμούν οτιδήποτε αυξάνει τον πλούτο των εκκλησιαστικών. Για τους Προτεστάντες, το μόνο θεμελιώδες πράγμα είναι η ίδια η πίστη.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι διαφορές στους τρόπους βάπτισης. Τα ορθόδοξα μωρά βαπτίζονται περίπου την 40ή ημέρα της ζωής τους και ιδιαίτερα τα άρρωστα μωρά βαπτίζονται ακόμη και την πρώτη μέρα της ζωής τους. Η βάπτιση γίνεται με βύθιση του κεφαλιού στο νερό. Ένας ενήλικος πιστός μπορεί επίσης να βαπτιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Μεταξύ των Καθολικών, το βάπτισμα γίνεται με «βράντισμα» με νερό. Οι προτεστάντες σπάνια βαφτίζουν παιδιά, αφού πιστεύεται ότι το βάπτισμα πρέπει να προηγείται της μετάνοιας.
Ο καθένας σταυρώνει επίσης διαφορετικά κατά την προσευχή. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί κάνουν κινήσεις πάνω-κάτω-δεξιά-αριστερά. Οι Καθολικοί διασταυρώνονται πάνω-κάτω-αριστερά-δεξιά. Οι προτεστάντες κάνουν κινήσεις πάνω-κάτω-αριστερά-δεξιά, αλλά αυτές οι κινήσεις δεν είναι υποχρεωτικές κατά τη διάρκεια της προσευχής και στην καθημερινή ζωή.
Οι αμαρτίες των Ορθοδόξων και των Καθολικών συγχωρούνται από τους ιερείς. Η διαφορά εδώ είναι ότι στον Καθολικισμό υπήρχε η έννοια της τέρψης: στην αρχή ήταν ένα ολόκληρο σύμπλεγμα ενεργειών, συμπεριλαμβανομένων προσευχών και εξομολογήσεων, αλλά αργότερα μια τέρψη για άφεση αμαρτιών μπορούσε να αγοραστεί με χρήματα, γεγονός που συνέβαλε στον εμπλουτισμό της Καθολικής Εκκλησίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι τέτοιες «επιστολές άδειας» ήταν επίσης δημοφιλείς στη Ρωσία τον 17ο αιώνα. Για τους Προτεστάντες, οι αμαρτίες συγχωρήθηκαν μόνο από τον ίδιο τον Θεό.
Γιατί δεν μπορούν όλοι οι Χριστιανοί να ενωθούν;
Εκτός από μια σειρά από διεθνικές διαμάχες, η αδυναμία της ενοποίησης επηρεάζεται από το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν έως και 45 χιλιάδες διαφορετικές ομολογίες, μερικές φορές πολύ διαφορετικές μεταξύ τους ως προς το δόγμα. Για παράδειγμα, οι ίδιοι Ορθόδοξοι θεωρούν τους Καθολικούς αιρετικούς που, έχοντας αποχωριστεί από την Μία Εκκλησία, «ειρωνεύονται» την αληθινή πίστη, την παρερμηνεύουν και την διαστρεβλώνουν. Οι Καθολικοί θεωρούν τους Ορθόδοξους Χριστιανούς αιρετικούς.
Εκτός από τα τρία κύρια ρεύματα του Χριστιανισμού, υπάρχουν και λιγότερο δημοφιλείς τάσεις. Αυτή είναι η Ασσυριακή Εκκλησία, η οποία θεωρεί τον Ιησού Χριστό ως τον αληθινό και μοναδικό Θεό. Μορμόνοι που πιστεύουν στην «Αγία Τριάδα»· Η Αρμενική Εκκλησία, για την οποία ο Ιησούς είναι ένα αιώνιο και άφθαρτο ον. Μάρτυρες του Ιεχωβά, που πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι στην πραγματικότητα ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, και πολλοί άλλοι. Στην πραγματικότητα, όλοι αναγνωρίζουν τον Ιησού ως Θεό τους, αλλά βλέπουν τη χριστιανική θρησκεία, προσεύχονται και κοινωνούν με εντελώς διαφορετικούς τρόπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου