Είναι δύσκολη η αναγνώριση ενός αγίου μετά θάνατον αλλά πιο δύσκολη είναι η αναγνώριση ενός αγίου εν ζωή!…..
Κατά το «άραγε γινώσκεις α αναγινώσκεις;» ……. αναγνωρίζεις ον γνωρίζεις;.. Κρυπτο-άγιοι ….υπό το μόδιον !
”ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασι αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον” και όμως υπάρχουν και άγιοι ……υπό το μόδιον.
Υπάρχει και η περίπτωση του Άη Γιάννη του Καλυβίτη που οι δικοί του που τον θεωρούσαν χαμένο όταν επέστρεψε ως ”άσωτος” κατά Θεόν, αλήτης του Θεού στην πατρική εστία τοποθετήθηκε σε μια καλύβη στην αυλή ως το τέλος του και οι δικοί του όχι μόνο δεν αντιλήφθηκαν την αγιότητα του αλλά δεν είχαν πάρει καν χαμπάρι ότι ήταν ο πολυπόθητος γιος τους όπως έγινε και με τον άγιο Αλέξιο τον Άνθρωπο του Θεού..
Ούτε το άλλο το κατά Θεόν απολωλός που χάθηκε για το Θεό τον Άγιο Αλέξιο τον Άνθρωπο του Θεού τον αναγνώρισαν οι απεσταλμένοι των γονιών του που τον αναζητούσαν σε όλη την Μέση Ανατολή όταν έπεσαν πάνω του στο ναό της Έδεσσας της Μεσοποταμίας.
Αυτά τα ”θηρία” του Θεού αποζητούσαν όχι την αναγνώριση αλλά τον κρυψώνα τους.
Έτσι κι ο Αλέξιος όταν με θεοσημείο αποκαλύφθηκε η αγιότητα του στη Μ Ανατολή τα μάζεψε και άρον άρον επέστρεψε στη γενέτειρα του τη Ρώμη. Όταν ο πνευματικός Οδυσσέας επέστρεψε στον οίκο του ο πατέρας του δεν τον αναγνώρισε. Έμεινε λοιπόν για 17 χρόνια στον πατρικό οίκο χωρίς να τον γνωρίζει κανένας. Ως ξένος ο οικοδεσπότης, ως δούλος ο κύριος όπως ήρθε ο Κύριος των Κυρίων στον κόσμο μας.
Και πάλι με θεοσημείο αποκαλύφθηκε μετά το θάνατο του τόσο η επίγεια ταυτότητα του όσο και η επουράνια δηλ. η αγιότητά του!
Ο Θεός έχει και κρυπτο-αγίους….υπό το μόδιον…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου