Πατρός Επιφανίου Θεοδωροπούλου.
Ἐν τῇ ἱστορίᾳ τόσον τῆς Ἁγίας Γραφῆς ὅσον καί τῆς Ἐκκλησίας,
ἐμφανίζονται πλήθη προσώπων μεστά ἐνθέου δυνάμεως καί ζήλου πυρίνου. Δέν
θά ἔλεγέ τις ὅμως ὑπερβολήν, ἄν ἰσχυρίζετο, ὅτι ὁ κατά τόν μῆνα αὐτόν
ἑορταζόμενος ἅγιος προφήτης Ηλίας ὁ ἐκ Θεσβῶν τῆς Γαλαάδ καταγόμενος,
ὑπερβάλλει πάντας κατά τόν θεῖον ζῆλον καί ἵσταται εἰς τήν κορυφήν τῆς
ἱερᾶς τῶν Ζηλωτῶν πυραμίδος. Καί ἀληθῶς: Ὁ ζῆλος τοῦ Ἠλιού ὑπῆρξε μέγας,
ἰσχυρός, ἀπαράμιλλος. Ἡφαίστειον πραγματικόν ὑπῆρξεν ὁ προφήτης.
Ἡφαίστειον, οὗ αἱ ἐκρήξεις ἐδόνουν τήν ζοφώδη ἀτμόσφαιραν τῆς ἐποχῆς
ἐκείνης, ἐφώτιζον ἀπαστραπτούσαις λάμψεσι τά «ψηλαφητά σκότη» αὐτῆς καί
ἐσκόρπιζον εἰς μέν τούς ἀσεβεῖς τόν τρόμον, τήν φρίκην, τόν θάνατον, εἰς
δέ τούς ὀλίγους εὐσεβεῖς τήν ἀνακούφισιν καί τήν ἐλπίδα. Ἀλλ᾽ ἄς ἴδωμεν
λεπτομερέστερον τάς ἐκδηλώσεις τοῦ προφητικοῦ ζήλου, ὡς καί τήν ἀμοιβήν
αὐτοῦ: