Συναξάριον
Τῇ ΚΕ´ (25η) τοῦ μηνὸς Μαρτίου, ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου τῆς Βάτου, ἐν τῷ ὄρει Σινᾷ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν Σεννούφιος ὁ Σημειοφόρος ἐν Θεσαλονίκῃ ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. (9ο αἰών)
Αἱ Ἅγιαι Μάρτυρες Πελαγία καὶ Θεοδοσία ἐν Καισάρειᾳ τῆς Παλαιστίνης, ξίφει τελειοῦνται. (361)
Δήμιός τις τὸν Χριστὸν ἐπιγνούς, καὶ ἐν ζοφώδει φρουρᾷ βληθείς, τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Τίμωνος τοῦ ᾿Ερημίτου. (10ο αἰών)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ , μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Παρθενίου τοῦ Κιέβου. ( 1855)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ , μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Τύχωνος, πατριάρχου Μόσχας. (1925)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ κοίμησις τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν Ἁγίου Ἰουστίνου (Πόποβιτς), τοῦ νέου ὁμολογητοῦ
καὶ θεοσόφου θεολόγου τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ θαυματουργοῦ, κοιμηθέντος ἐν
τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τοῦ Ἀρχαγγέλου Τσέλιγιε Σερβίας, κατὰ τὸ ἔτος 1979.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ , ἑορτάζουμε τὴν ἐπέτειο τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας τοῦ 1821
Στίχοι
Ἤγγειλεν Υἱὸν Ἄγγελος τῇ Παρθένῳ,
Πατρὸς μεγίστης Βουλῆς μέγαν.
Γήθεο τῇ Μαρίῃ ἔφατ᾿ Ἄγγελος εἰκάδι πέμπτῃ
«Ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμα Σου».
Γενηθήτω το θέλημά σου, είναι η πιο υπέροχη δοξολογία του Θεού.
Η ολοκληρωτική μας παράδοση στη βούληση του Θεού αποτελεί την πεμπτουσία όλων των πράξεών μας και των κόπων για την πίστη αλλά και όλων των σκέψεων και αισθημάτων και ενεργειών μας, με μια λέξη ολόκληρης της ζωής μας. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Ομιλία
για την Παναγία Παρθένο Θεοτόκο
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Εἶπε δὲ Μαριάμ· Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου. (Λουκ. α’ 38)
Δείτε,
αδελφοί μου, μία αληθινή δούλη του Κυρίου! Αν δούλη είναι αυτή που
ανταλλάσσει πλήρως το θέλημά της με το θέλημα του Θεού, τότε η Παναγία
είναι η πρώτη μεταξύ όλων των δούλων του Κυρίου!
Αν δούλη είναι αυτή που προσβλέπει στον
Κύριό της με τέλεια αφοσίωση, τότε και πάλι η Παρθένος Παναγία είναι η
πρώτη μεταξύ των δούλων του Κυρίου.
Αν δούλη είναι εκείνη που ταπεινά
κι αγόγγυστα υπομένει κάθε προσβολή και δοκιμασία, προσδοκώντας μονάχα
την ανταμοιβή από τον Κύριό της, τότε ακόμη περισσότερο η Παναγία
Παρθένος είναι η πρώτη και υπερέχουσα όλων των άλλων δούλων του Κυρίου.
Διότι εκείνη δεν μεριμνούσε για να αρέσει
στον κόσμο, φρόντιζε μόνο να αρέσει στον Θεό. Δεν φρόντιζε να δικαιώσει
τον εαυτό της ενώπιον του κόσμου, αλλά μόνον ενώπιον του Θεού. Η ίδια η Παναγία είναι η υπακοή· η ίδια αυτή είναι η διακονία· η ίδια αυτή είναι η πραότητα! Ιδοὺ η δούλη Κυρίου: Η Παρθένος Παναγία μπορούσε όντως να εκφέρει αυτό τον λόγο στον άγγελο του Θεού.
Η μεγαλύτερη δυνατή τελειότητα αλλά και η μεγαλύτερη τιμή, που μπορεί μια γυναίκα να επιτύχει επί της γης, είναι να γίνει δούλη του Κυρίου! Η Εύα έχασε αυτή την τελειότητα και τιμή στον Παράδεισο, ακόπως. Η Παρθένος Μαρία πέτυχε αυτή την τελειότητα και αυτή την τιμή, εκτός του Παραδείσου, με τους κόπους της!
Διά πρεσβειών της Υπεραγίας Παρθένου Θεοτόκου, Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς!
Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο πρόλογος της Αχρίδος: Δεκέμβριος, εκδ. «Άθως», σ. 246-247.
***
Μητροπολίτης Σουρόζ Anthony Bloom
…Να ποια ήταν η αδυναμία και η άνευ όρων παράδοση που διακρίνουμε στη γενναιόδωρη προσφορά της Μητέρας του Θεού πρός τον Κύριό Της. Είναι εκείνη που στο πρόσωπο Της ανταποκρίθηκε ολόκληρη η δημιουργία στον Δημιουργό. Ο Θεός προσφέρει τον εαυτό Του και η κτίση στο δικό Της πρόσωπο Τον δέχεται, Τον υποδέχεται λατρευτικά, αγαπητικά, με μια ελεύθερη και τολμηρή απόφαση….
Συχνά, δεν συνειδητοποιούμε το ακριβές νόημα των λόγων του Αρχαγγέλου κατά τον Ευαγγελισμό. Ο Αρχάγγελος είπε στην Παρθένο ότι θα γεννήσει ένα γιο και εμείς θαυμάζουμε και μένουμε έκπληκτοι με το όνομα του Παιδίου Ιησού που είναι ο σωτήρας μας. Εκείνη όμως τη στιγμή η υπόσχεση ήταν και απειλή: Σύμφωνα με τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, ένα άγαμο κορίτσι που εγκυμονούσε έπρεπε να τιμωρηθεί με λιθοβολισμό. Η Μαρία δεν είπε: «Αυτό δεν μπορεί να γίνει· θα μου κοστίσει τη ζωή». Και δεν το είπε γιατί πίστευε ότι κάθε λόγος του Θεού, κάθε υπόσχεσή Του εκπληρώνεται. Είπε: «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου». Και το «ρήμα Του», ανθρωπίνως ήταν ο θάνατος Της, εκτός αν συνέβαινε κανένα θαύμα. Κάτι μπορούμε να μάθουμε από αυτό, εμείς που τόσο συχνά δυσπιστούμε στην αμεσότητα και τις υποσχέσεις του Θεού: «Ποιό είναι το κόστος που πρέπει να πληρώσουμε; Ποιόν κίνδυνο εμπεριέχει η υπακοή και η υποταγή στο θέλημα Του ή στην κλήση Του;», διστάζουμε. Και σ’ αυτό, η Παρθένος του Ισραήλ αποδείχθηκε άξια θυγατέρα Αβράμ, όπως ο Ισαάκ….
Εμπιστεύθηκε τον λόγο του Θεού ως αληθινό, και πρέπει να μάθουμε από αυτό ότι, εάν θέλουμε να ανήκουμε στη νέα κτίση… πρέπει να δείχνουμε την πιστότητα που έδειξε η Παναγία…..( Anthony Bloom, Ο Ευάλωτος Θεός, Το μυστήριο της Γέννησης του Σωτήρα, Εκδ. «Εν πλώ», Αθήνα 2008, σ.87 κ.ε. αποσπάσμα).
***
Ομιλία
για την Παναγία και Παρθενο Θεοτόκο
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον (Λουκ. α’ 46)
Αδελφοί, έχουμε πέντε λέξεις όλες κι όλες ειπωμένες από την Παναγία, καταγεγραμμένες στα Ευαγγέλια. Όλες αυτές οι λέξεις της αναφέρονται στην εξύμνηση του μεγαλείου του Θεού. Η Παναγία ήταν σιωπηλή μπροστά στους ανθρώπους, όμως η ψυχή της συνομιλούσε αδιαλείπτως με τον Θεό. Κάθε μέρα και κάθε ώρα έβρισκε μια νέα αιτία και αφορμή για να μεγαλύνει τον Θεό. Ω, αν ήταν δυνατόν να γνωρίζουμε και αν μπορούσαμε να καταγράψουμε όλες τις φορές που η Παναγία μεγάλυνε τον Θεό, σε όλη τη διάρκεια της ζωής της, ω, πόσα πολλά βιβλία θα χρειαζόμασταν! Αλλά έστω και με τη μία αυτή δοξολογία, την οποία εκείνη εξέφρασε στη συγγενή της Ελισάβετ, τη μητέρα του αγίου Προφήτου και Προδρόμου Ιωάννου, κάθε χριστιανός μπορεί να εκτιμήσει πόσο ευώδες και θεάρεστο άνθος ήταν η παναγία ψυχή της!
Αυτό δεν είναι παρά ένα ψήγμα χρυσού από την ψυχή της Θεοτόκου, το οποίο έχει φθάσει σ’ εμάς μέσω του Ευαγγελίου. Υπήρξαν αναρίθμητα τέτοια ψήγματα στη διάρκεια της ζωής της Υπερευλογημένης Θεοτόκου! Ακόμη και προτού ακούσει το Ευαγγέλιο από τα χείλη του Υιού της, εκείνη γνώριζε πώς να μιλά με τον Θεό και να Τον δοξάζει σύμφωνα με το δίδαγμα του Ευαγγελίου. Αυτή η γνώση ήλθε σ’ αυτήν από το Άγιο Πνεύμα, η χάρις του οποίου εκχεόταν ακαταπαύστως εντός της σαν το καθαρό νερό μέσα σ’ ένα καθαρό δοχείο. Η ψυχή της μεγάλυνε τον Θεό με ύμνους σε όλη τη ζωή της και, συνακολούθως, ο Θεός μεγάλυνε αυτήν υπεράνω των Χερουβείμ και των Σεραφείμ. Έτσι και στην περίπτωσή μας: παρότι είμαστε μικροί και αμαρτωλοί, ο ίδιος ο Θεός θα μεγαλύνει στη Βασιλεία Του εμάς που μεγαλύνουμε τη Θεοτόκο, εάν ασκηθούμε να γεμίζουμε τον σύντομο βίο μας με την εξύμνηση και δοξολογία του Θεού στα έργα, στα λόγια, στις σκέψεις και στις δεήσεις μας.
Ω Παναγία, Πάναγνη και Υπερευλογημένη, κάλυψέ μας κάτω απ’ τις φτερούγες των πρεσβειών σου.
Σοι και τω Υιώ Σου πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πηγή: Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Ο πρόλογος της Αχρίδος: πνευματικό ημερολόγιο, Δεκέμβριος, εκδ. Άθως, σ. 254-255.
***
Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ (Σαχάρωφ)
Η Παναγία είπε στον αρχάγγελο Γαβριήλ: “ιδού η δούλη Κυρίου” (Λουκ. α’, 38). Αυτό το “ιδού η δούλη Κυρίου” είναι αποδοχή του Σταυρού. Η Παναγία συμμετείχε σε όλη την ζωή της στον Σταυρό του Υιού της.
Η Παναγία μας, πόνεσε πιο πολύ απ΄ όλες
τις γυναίκες, πιο πολύ απ΄ όλες τις μανάδες του κόσμου, γιατί κανένα δεν
έβλαψε, σε κανένα δεν έκανε κακό κι΄ όμως Της έκαναν το μεγαλύτερο κακό
όλης της οικουμένης.
Σταύρωσαν Τον Υιό Της .
Και αντικρύζοντάς Τον πάνω Στο Σταυρό, πόνεσε τόσο η καρδιά της…
Γι΄ αυτό μπορεί να καταλάβει την
κάθε πονεμένη ύπαρξη, και συμπάσχει με τον κάθε άνθρωπο που πονά, γιατί
ακριβώς, ξέρει τι πάει να πει “πόνος”.
Όταν η ψυχή κατέχεται από την αγάπη του Θεού, τότε, ω, πώς είναι όλα ευχάριστα, αγαπημένα και χαρμόσυνα! Η αγάπη, όμως, αυτή συνεπάγεται θλίψη· και όσο βαθύτερη είναι η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη είναι και η θλίψη.
Η Θεοτόκος δεν αμάρτησε ποτέ, ούτε καν με το λογισμό, και δεν έχασε ποτέ τη χάρη, αλλά και Αυτή είχε μεγάλες θλίψεις. Όταν στεκόταν δίπλα στο Σταυρό, τότε ήταν η θλίψη Της απέραντη σαν τον ωκεανό, και οι πόνοι της ψυχής Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτεροι από τον πόνο του Αδάμ μετά την έξωση από τον Παράδεισο, γιατί και η αγάπη Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη από την αγάπη του Αδάμ στον Παράδεισο. Και αν επέζησε, επέζησε μόνο με τη θεία δύναμη, με την ενίσχυση του Κυρίου, γιατί το θέλημά Του ήταν να δει η Θεοτόκος την Ανάσταση και ύστερα, μετά την Ανάληψή Του, να παραμείνει παρηγοριά και χαρά των Αποστόλων και του νέου χριστιανικού λαού.
Εμείς δεν φτάνουμε στο πλήρωμα της αγάπης της Θεοτόκου, και γι’ αυτό δεν μπορούμε να εννοήσουμε πλήρως το βάθος της θλίψεώς Της. Η αγάπη Της ήταν τέλεια. Αγαπούσε άπειρα τον Θεό και Υιό Της, αλλ’ αγαπούσε και το λαό με μεγάλη αγάπη. Και τι αισθανόταν άραγε, όταν εκείνοι, που τόσο πολύ η ίδια αγαπούσε και που τόσο πολύ ποθούσε τη σωτηρία τους, σταύρωναν τον αγαπημένο της Υιό;
Αυτό δεν μπορούμε να το συλλάβουμε, γιατί η αγάπη μας για τον Θεό και τους ανθρώπους είναι λίγη. Κι όπως η αγάπη της Παναγίας υπήρξε απέραντη και ακατάληπτη, έτσι απέραντος ήταν και ο πόνος της που παραμένει ακατάληπτος για μας.
Η Θεοτόκος δεν παρέδωσε στη Γραφή ούτε τις σκέψεις Tης ούτε την αγάπη Tης για τον Υιό και Θεό Tης ούτε τις θλίψεις της ψυχής Tης κατά την ώρα της σταυρώσεως, γιατί ούτε και τότε θα μπορούσαμε να τα συλλάβουμε. Η αγάπη Tης για τον Θεό ήταν ισχυρότερη και φλογερότερη από την αγάπη των Χερουβείμ και των Σεραφείμ, και όλες οι δυνάμεις των αγγέλων και αρχαγγέλων εκπλήσσονται με Αυτήν.
Στην καθημερινή ζωή είναι πολύ σπουδαίο να «αφουγκραζόμαστε» από το πρωί μέχρι το βράδυ για να ακούσουμε τις υποδείξεις του Θεού, πού μας λέει τι να κάνουμε και πώς να ενεργούμε. Αλλά δεν μπορούμε να ελευθερωθούμε οριστικά από τους κακούς λογισμούς. Ακόμη και αυτοί πού είναι τέλειοι δεν το μπορούν. Η τελειότητά τους δεν είναι τέτοιας φύσεως πού να μην ενοχλούνται από τίποτε.
***
Στάρετς Σάββας ο Παρηγορητής
«Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ, τω Θεώ παραθώμεθα». Αυτή είναι μια εκφώνηση την οποία συχνά ακούμε κατά τη Θεία Λειτουργία. Ας αντηχεί όχι μόνο στ’ αυτιά μας, αλλά ας φθάνει μέχρι την καρδιά, μέχρι το βάθος της και ας βρίσκει εκεί ειλικρινή και καταφατική απόκριση.
«Γεννηθήτω το θέλημά Σου». Τα λόγια αυτά της Κυριακής προσευχής, σαν τις θωπευτικές θερμές ακτίνες του ήλιου, ας θερμαίνουν την ύπαρξή μας χύνοντας σ’ αυτήν τη μακαρία ειρήνη και την ήσυχη στάση μας σε όλες τις δυστυχίες και τις χαρές της ζωής, ενισχύοντάς την σε κάθε δραστηριότητα που επιβάλλεται σε κάθε θέση ή κατάσταση που βρισκόμαστε.
Το να παραδώσεις τον εαυτό σου στη θεία καθοδήγηση, το να μπεις κάτω από τη ζεστή και γεμάτη αγάπη σκέπη του Θεού, αυτός είναι ο σπουδαιότερος όρος μιας ευτυχισμένης ζωής…
***
«Ω, Κύριε, αξίωσέ μας με τη δύναμη της χάριτος του Αγίου Πνεύματος να ζούμε σύμφωνα με το άγιο θέλημά Σου».
Θεέ μου, Συ που γνωρίζεις το καθετί και η Αγάπη Σου ξεπερνά τα ανθρώπινα μέτρα, πάρε τη ζωή μου στα χέρια Σου, κάνε αυτό που εγώ θα ήθελα τόσο πολύ να κάνω, αλλά δεν μπορώ. Μητροπολίτης Σουρόζ Anthony Bloom
***
π.Ανανίας Κουστένης: Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όταν άρχισε την Επανάσταση, πήρε δυο ξύλα, δυο κλαριά δέντρου, και τα έκαμε σταυρό, Τον ύψωσε και φώναξε σε όλους: «Τα πρωτεία στον Σταυρό και δόξα στους σταυρωμένους όλων των αιώνων». Κι είχε δίκαιο. Ακολούθησε εκείνος και το γένος μας την πορεία του Σταυρού και είχε ως αποτέλεσμα τη νίκη, την ανάσταση και την παλιγγενεσία τους έθνους μας…. (18/3/2012, Τα πρωτεία στον Σταυρό, κατανυκτικός εσπερινός)
Να
‘χα δύο μεγάφωνα να τα βάλω στα πεύκα και να βάλω στο μαγνητόφωνο το
«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον…» δεν το έγραψαν άνθρωποι αλλά
το Άγιον Πνεύμα. Κλαίω, κάθε φορά πού το ακούω. Άγιος Πορφύριος o
Καυσοκαλυβίτης
https://iconandlight.wordpress.com/2020/03/24/%ce%bd%ce%b1-%cf%87%ce%b1-%ce%b4%cf%8d%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%cf%86%cf%89%ce%bd%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%ce%b2%ce%ac%ce%bb%cf%89-%cf%83%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b5%cf%8d%ce%ba/
Χαίρε,
ευλογημένη! Χαίρε, αυγή της σωτηρίας του ανθρώπου! Στον ασπασμό του
Αγγέλου η Κεχαριτωμένη Θεοτόκος είπε: «Ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι
κατά το ρήμά σου». Η ολοκληρωτική μας παράδοση στη βούληση του Θεού
αποτελεί την πεμπτουσία ολόκληρης της ζωής μας.
https://iconandlight.wordpress.com/2022/03/24/%cf%87%ce%b1%ce%af%cf%81%ce%b5-%ce%b5%cf%85%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b7%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%cf%87%ce%b1%ce%af%cf%81%ce%b5-%ce%b1%cf%85%ce%b3%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%89%cf%84%ce%b7%cf%81/
Η φλεγόμενη και μη κατακαιόμενη βάτος,Ο Προφήτης Μωϋσής
https://iconandlight.wordpress.com/2014/09/05/3754/
«Έχω
το θάρρος μου εις τον Προστάτην της Ελλάδος Θεόν… Παναγία μου, βοήθησε
και τούτην την φορά τους Έλληνες διά να εμψυχωθούν». Θεόδωρος
Κολοκοτρώνης
https://iconandlight.wordpress.com/2022/03/25/%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b2%ce%bf%ce%ae%ce%b8%ce%b7%cf%83%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%86%ce%bf/
Το ᾽21 είναι το «άγιο Βήμα» της ιστορίας μας!! Κι η Υπέρμαχος Στρατηγός των Ρωμηών γίνεται η Αγία Σκέπη των αγωνιστών.
https://iconandlight.wordpress.com/2022/03/22/%cf%84%ce%bf-%e1%be%bd21-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf-%ce%b2%ce%ae%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b1%cf%82/
Τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς.
Ἦχος δ´.
Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον, καὶ τοῦ ἀπ᾿ αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται, καὶ Γαβριὴλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διὸ σὺν αὐτῷ τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.
Ἀπολυτίκιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Βάτου, ἐν τῷ ὄρει Σινᾶ.
(ποίημα Εὐφροσύνου Ἱερομονάχου Σαββαΐτου.)
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως
Βάτος ἄφλεκτος , διηνθισμένη, μόνη Ἄχραντος, εὐλογημένη, ἀνεδείχθης Θεομήτωρ πανύμνητε τὴν γὰρ Μονὴν τοῦ Σινᾶ περιέπουσα, μὴ διαλίπης Χριστὸν ἱκετεύουσα, πᾶσιν ἄνωθεν, δοθῆναι τοῖς προσκυνοῦσί σε, ταπείνωσιν, ἀγάπην καὶ θεῖον ἔλεος.
Κοντάκιον.
Ἦχος πλ. δ´.
Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε. Ἀλλ᾿ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε νύμφη ἀνύμφευτε.
Ο Αγγελος. Μεγαλυνάριον.
Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν μεγάλην, αἰνεῖτε οὐρανοὶ Θεοῦ τὴν δόξαν.
Ὡς ἐμψύχω Θεοῦ κιβωτῶ, ψαυέτω μηδαμῶς χεὶρ ἀμυήτων, Χείλη δὲ πιστῶν τὴ Θεοτόκω ἀσιγήτως, Φωνὴν τοῦ Ἀγγέλου ἀναμέλποντα, ἐν ἀγαλλιάσει βοάτω, Χαῖρε Κεχαριτωμένη ὁ Κύριος μετά σοῦ.
Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν μεγάλην, αἰνεῖτε οὐρανοὶ Θεοῦ τὴν δόξαν.
Θαυμαστὸν τῶ Ἱεροφάντη Μωσεῖ, Ἡ βᾶτος καὶ τὸ πὺρ ἔδειξε τέρας, Ζητῶν δὲ τὸ πέρας εἰς διάβασιν χρόνου, Ἐν Κόρῃ ἁγνή, ἕψη, κατοπτεύσω, ἢ ὡς Θεοτόκω λεχθείη, Χαῖρε κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.
Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν μεγάλην, αἰνεῖτε οὐρανοὶ Θεοῦ τὴν δόξαν.
Δανιὴλ σὲ ὄρος καλεῖ νοητόν, Γεννήτριαν Θεοῦ ὁ Ἡσαίας, Βλέπει δὲ ὡς πόκον Γεδεῶν, ὁ Δαυὶδ δέ, Ἁγίασμα φάσκει, πύλην δὲ σὲ ἄλλος, ὁ δὲ Γαβριὴλ σοὶ κραυγάζει, Χαῖρε κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.
Ἦχος πλ. α’. Τῷ Σωτῆρι Θεῷ
Φωτοδόχε λαμπάς, τήν ταπεινήν μου ψυχήν, ἐσκοτισμένην πλημμελήμασιν, ὡς ἀγαθή τῷ φωτί σου νῦν καταλάμπρυνον· ᾠδήν χαριστήριον ὅπως βοήσω σοί.
Χαῖρε θρόνε Θεοῦ, δεδοξασμένῃ Ἀγνή· χαῖρε παλάτιον εὐρύχωρον, χαῖρε σκέπη τῶν πίστει ἐκζητούντων σε, τό ἄνθος τῆς πίστεως· χαῖρε πανθαύμαστε.
Χαῖρε
στάμνε χρυσῇ, τό θεῖον Μάννα φρικτῶς, ἐν σῇ κοιλίᾳ ἡ χωρήσασα,, τόν
Φωτοδότην Παρθένε καί λυτρωτήν Ἰησοῦν, τόν πάντα ἑδράσαντα θείῳ
βουλήματι.
(Θεοτοκάριον τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, Κανών εἰς τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον. Ποιήμα ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ)
Φῶς ἀναλλοίωτον Λόγε.
Ἡ Βάτος ἐν τῷ Σιναίῳ, σὲ προετύπου Παρθένε, τὸ πῦρ τῆς θείας Οὐσίας, ἀφλέκτως ἐγγυμονοῦσα, διὸ ἡμᾶς τοὺς σοὺς δούλους, ποίησον οἴκους, τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Η Παναγία έφερε στον κόσμο την παραδεισένια χαρά.
Εύχομαι η Παναγία να σου δώση την χαρά του Ευαγγελισμού και ο Άγγελος να σε ευλογήση, για να έχης πνευματική πρόοδο. Αμήν.
Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου (24.3.2019) Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου
https://www.youtube.com/watch?v=iLC2Pg6eMMQ&ab_channel=%CE%9F%CE%9C%CE%99%CE%9B%CE%99%CE%95%CE%A3%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A1%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%A4%CE%9F%CE%A5%CE%9C%CE%9F%CE%A1%CE%A6%CE%9F%CE%A5
Μόρφου Νεόφυτος: Ἡ «Νέα Τάξη Πραγμάτων» πολεμᾶ τὴν ἀλήθεια τῶν Ὀρθοδόξων (25.03.2022)
iconandlight.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου