Να φοβείται η γυνή τον άνδρα ή ο άνδρας την γυναίκα; - Ιάκωβος

Τελικά μπερδευτήκαμε!

Μήπως  σήμερα φοβείται η γυνή τον άνδρα; Ούτε συζήτηση!

Μήπως όμως φοβείται καί ο ..ανήρ την γυναίκα; Καθόλου!

Μα πού να βρει ο ένας τον άλλο για να τον φοβείται; Τα μισά ανδρόγυνα είναι ήδη ..χωρισμένα, διαζευγμένα ή σε διάσταση – με ή χωρίς διαζύγιο! Τα περισσότερα από τα άλλα μισά δουλεύουν νυχθημερόν, ή πηγαίνουν ξεχωριστά σε διακοπές ή αλλάζουν .. σύντροφο σαν τα πουκάμισα ! Ποιός λοιπόν να φοβείται ποιόν;

Θα λέγαμε πως δεν είναι απαραίτητο να φοβείται ούτε ο ανήρ την γυναίκα, ούτε η γυναίκα τον άνδρα . Όμως υπάρχει μια σύγχυση – πραγματική, ή σκόπιμη – γιατί ο Μέγας Απόστολος Παύλος δεν εννοεί στην περικοπή του τον φόβο και τον τρόμο αλλά τον σεβασμό και την υποταγή για να κυβερνηθή η οικογένεια.

Και πού να βρει σήμερα κανείς αυτά τα «φρούτα», στον κόσμο όπως κατάντησε, μάλλον όπως εμείς τον καταντήσαμε!

Αφού τον Θεό, που μας δημιούργησε από το τίποτα και χωρίς Αυτόν είμαστε σκέτα μηδενικά, όχι μόνο δεν Τον σεβόμαστε μα ούτε καν Τον θυμόμαστε κι ούτε υποτασσόμαστε στο Άγιο Θέλημά Του.

Είμαστε αθεόφοβοι λοιπόν παραβαίνοντας συνεχώς τις εντολές Του...

++++++++++++++++++++++++++

«Να μην σκοτώσεις!» μας λέγει, κι εμείς κάνουμε καθημερινά σχεδόν φόνους για ψύλλου πήδημα! ( μέ τίς εκτρώσεις πρώτοι )

«Να μην κλέψεις!» κι εμείς ληστεύουμε συνεχώς τράπεζες, καταστήματα, γυναικείες τσάντες, περίπτερα .

«Να μη μοιχεύσεις!» κι εμείς προδίδουμε την γυναίκα και τα παιδιά μας ή τον άντρα και τα παιδιά μας.

«Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου» κι εμείς, πριν καλά-καλά χρειαστούν μπαστούνι, τους .. εξαποστέλλουμε στα ιδρύματα για ν’ απαλλαγούμε από αυτούς και την .. εκνευριστική μουρμούρα τους – αφού, έτσι κι αλλιώς μας έχουν μεταβιβάσει τα χωράφια !

Αφού λοιπόν τον Θεό – που είναι ο Πρώτος – και τους γονείς – που είναι οι δεύτεροι – δεν τους σεβόμαστε τότε ποιον θα σεβαστούμε;

Σήμερα, ούτε η γυνή φοβείται τον άνδρα ούτε ο άνδρας την γυναίκα, αλλά και οι δυο μαζί .. φοβούνται τα παιδιά τους! Έχουν αλλάξει οι καιροί και όλα τώρα γίνονται ανάποδα! Η ιστορία αρχίζει από πολύ νωρίς.

Όταν είναι ακόμα μικρά παιδιά! «Μπαμπά, θέλω αμέσως κινητό!»- Ότι θέλει το μωρό! «Μαμά, χρειάζομαι αμέσως μοτοσυκλέτα!»

- Πάρε χίλια ευρώ ( προκαταβολή ), σε φτάνουν;

--«Θέλω παπούτσια των 200 Eυρώ!» Πες το κι έγινε!

---«Θέλω λίγα σκουλαρίκια, οι άλλοι βάζουν!» - Αύριο θα σου πάρω!

--«Χρειάζομαι ..τατουάζ εκεί πάνω στη ράχη μου!»

Και δεν βρίσκεται ένας να του πει :

--«Η ράχη σου δεν είναι για τατουάζ αλλά κάμποσο ξύλο χρειάζεσαι με βέργα από ροδιά!»

Βλέπεις, αν το πει, σίγουρα θα κατηγορηθεί για .. βία στην οικογένεια!

Η «βία» όμως αυτή – λίγος θυμός και κάποια τιμωρία, όταν χρειάζονται, πάντα όμως «ζυμωμένα» με αγάπη - έχουν φύγει πια από την οικογένεια και απλώθηκε στην κοινωνία η πραγματική εγκληματική βία από αυτούς που κατάντησαν ασύδοτοι επειδή ανατράφηκαν μέσα στην παρεξηγημένη «αγάπη» και ατιμωρησία.

π. Ιάκωβος.

anastasiosk.blogspot.com