Συναξάριον.
Τῇ ΚΗʹ (28ῃ) τοῦ μηνὸς Αὐγούστου ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῶν Ἱεροσολύμων, τοῦ ῾Αγίου Ὄρους τοῦ Ἄθωνος, τῆς Γεωργίας καὶ τῶν Σλαυϊκῶν χωρῶν ἑορτάζεται ἡ Ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (15ῃ Αὐγούστου) μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο.
Τῇ ΚΗʹ (28ῃ) τοῦ μηνὸς Αὐγούστου μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Μωσέως τοῦ Αἰθίοπος (δ’ αἱ.).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων Διομήδους καὶ Λαυρεντίου, καὶ τῶν Ἁγίων μʹ. Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ νέῳ Παλατίῳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας Ἄννης τῆς θυγατρὸς Φανουήλ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ ἅγιοι Τριάκοντα τρεῖς Μάρτυρες, οἱ ἐξ Ἡρακλείας, πυρὶ τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φερρεόλ τοῦ ἐν Βιέννῃ καὶ Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν Μπριούντ Γαλατίας (Γαλλίας) (3ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Δάμωνος
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Ὁσιομάρτυρος Σουσανίκ, ἤτοι Σωσάννης βασιλίσσης τῆς Γεωργίας (475), θυγατρὸς τοῦ ἁγίου μάρτυρος Βαρδᾶν ἐν Ἀρμενίᾳ (26 Μαΐου, 451)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος Ἐπίσκοπος Saintes Γαλλίας (450)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ Πσκὸφ καὶ Κρουπὲτς (1495)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἀκακίου τοῦ νέου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ Σύναξις τῶν 52 Ὁσίων Πατέρων τῶν Μακρινῶν Σπηλαίων ἐν τῇ Λαύρᾳ τοῦ Κιέβου ἀσκησάντων (τῆς Σκήτης ῾Αγίου Θεοδοσίου), τῶν ὁποίων τά Ἱ. Σκηνώματα εἶναι ἄφθαρτα
Οἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζιλάντωφ Καζὰν: Ἀρχιμανδρίτης Σέργιος, Ἱερομόναχοι Λαυρέντιος, Ἰωσὴφ καὶ Σεραφείμ, Ἱεροδιάκονος Θεοδόσιος, Μοναχοὶ Λεόντιος καὶ Στέφανος, Δόκιμοι Γεώργιος Τιμοφέεφ, Σέργιος Γκάλιν, Ἰωάννης Σρετένσκυ καὶ Ἱλαρίων Πραβδίν. (1918)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ κοίμησις τῆς δικαίας Ἡγουμένης Ρουφίνας ἐν τῇ πόλει Χαρμπὶν τῆς Μαντζουρίας (1937).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ τοῦ ἐν Ἄθωνι (1959)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ κοίμησις τῆς ἁγίας Μόνικας, μητρός ἁγίου Αὐγουστίνου Ἱππῶνος, ἐν Ostia Ἰταλίας, ἐκ Ταγάστης (Tagaste, σημ. Souk Ahras) Ἀλγερίας (387)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ κοίμησις τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Αὐγουστίνου Καντιώτου τοῦ Παρίου, Ἐπισκόπου Φλωρίνης (1906-2010)
Στίχοι
Εἰ δακρύσας ἦν Ἐζεκίας, ὡς πάλαι,
Ζωῆς ἂν ἄλλην εὗρε προσθήκην πάλιν.
Ἡ Ὁσία Γερόντισσα Γαλακτία τῆς Κρήτης στὶς 28-8-2010 μοῦ εἶπε: «Σήμερα σείστηκαν τὰ ἐπουράνια! Ἕνας μεγάλος Ἱεράρχης ἀνέβηκε στὸν οὐρανό (ἦταν ὁ Φλωρίνης Αὐγουστῖνος). Δίπλα στὸν Πατροκοσμά! Τὸν βλέπουν οἱ κακομοίρηδες, κάποιοι ἄλλοι Ἀρχιερεῖς ἀπὸ τὴν ἄλλη πάντα (κόλαση) καὶ λιώνουν»!
(μαρτυρία Μαρίας Δασκαλάκη)
Είπε ο άγιος Ιάκωβος Τσαλικης της Ευβοίας: « Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης είναι Πατήρ της Εκκλησίας»!
Εμφανίστηκε ο π. Αυγουστίνος σε μια πρεσβυτέρα, πολύ ενάρετη και αγία ψυχή, στην Αιτωλοακαρνανία, μητρόπολη που είχε διακονήσει, και της είπε: «Να με παρακαλάς, να μου ζητάς ό,τι θέλεις, ο Θεός μας μου έδωσε την Αγιότητα, με έκανε Άγιο»!
Ο άγιος επίσκοπος Αυγουστίνος, δώρο Θεού στην Εκκλησία, ο «Νέος Χρυσόστομος», κατά τον Άγιο Παΐσιο, στον δρόμο των αγίων αποστόλων, στα ίχνη των Αγίων Πατέρων· η πρώτη δήλωσή του στο ποίμνιό του:
«Δὲν θὰ θυσιάσω τὶς ἀρχές μου χάριν τοῦ θρόνου, ἀλλὰ χίλιους θρόνους θὰ θυσιάσω γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ἀλήθεια»
***
Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Αὐγουστίνου Καντιώτου Ἐπισκόπου Φλωρίνης
Επίσκοπος των εσχάτων χρόνων
«…Tον Mέγαν Aθανάσιο τον συκοφάντησαν. Έναν άλλο άγιον επίσκοπο τον εξέλεξαν και μετά τον συκοφάντησαν μέ μιά γυναίκα. Δεν ήθελε πλέον να παραμείνει και έφυγε στην έρημο και μετά όταν αποδείχθη η αθωότητά του, πήγαν και του ζήτησαν συγνώμη και να τον παρακαλέσουν να γυρίση στην Mητρόπολη.
Όχι τους λέει, αφ’ όσον δεν μ’ υποστηρίξατε το διάστημα του διωγμοῦ και τῆς συκοφαντίας μου, δεν θέλω να ἔρθω. Mένω ἐδῶ πέρα στην ἔρημο για να κλαίω τ’ αμαρτήματά μου.
Δέν είναι άξιος ο λαός παιδί μου, για να έχη ποιμένας καλούς…»
Eμείς καλλιεργήσαμε το αγωνιστικό πνεῦμα. Δέν αξίζει ο λαός παιδί μου, για να έχη ποιμένας καλούς. Όταν έγινα επίσκοπος μου έγραψαν πολλά γράμματα, αλλά ένα το εκτίμησα περισσότερο. Ένας αγιορείτης μου έγραφε, ότι έγινες επίσκοπος σε χαλεπούς καιρούς, που λέει μιά προφητεία ότι οι ποιμένες θα γίνουν λύκοι και θα κατασπαράξουν τα πρόβατα, αλλά και τα πρόβατα θα γίνουν λύκοι για να κατασπαράξουν τους ποιμένας. Τὴν θυμάμαι συχνᾶ αυτή την εικόνα. Δέν είναι άξιος ο λαός μας για να έχη καλούς ποιμένας. (κατασκ.19-8-1993)
Tό τί υβριολόγια ακούω τις ημέρες αυτές από μακρυά, δεν περιγράφονται. Ἀλλος ἁγιορείτης ἀσκητής άκουσε μιά ομιλία μου από το ραδιόφωνο και μέ τηλεφώνησε μετά δακρύων και μοῦ εἶπε: Bάδισε μέχρι τέλους τον δρόμον αυτόν Αὐγουστῖνε, και μή σιωπήσεις.
Δὲν ἔχουμε ἐπισκόπους, ποὺ νὰ ζοῦνε καὶ νὰ πεθαίνουν γιὰ τὴν πίστι μας…. ‘Εκεῖνοι ποὺ μέσα τους ἔχουν μιὰ μικρὰ εὐλάβεια καὶ πιστεύουν στὸν Θεό, ἀκοῦνε ἐπισκοπικὸ ἀξίωμα καὶ τρέμει ἡ ψυχή τους· γιατὶ στὰ παλαιά εὐλογημένα χρόνια κόβανε αὐτιὰ, κόβανε τὶς μύτες των, γιὰ νὰ μὴ γίνουν ἐπίσκοποι καὶ τοὺς ἄρπαζε ὁ λαὸς διὰ τῆς βίας καὶ τοὺς ἔκανε ἐπισκόπους.
Ἀρπαξε τὸν Μέγα Βασίλειο διὰ τῆς βίας,
ἄρπαξε τὸν Χρυσόστομο διὰ τῆς βίας,
ἄρπαξε τὸν Μέγα Ἀθανάσιο διὰ τῆς βίας,
τώρα αὐτοὶ ἀρπάζουν διὰ τῆς βίας τοὺς θρόνους…
***
«…Στα χρόνια αυτά που ζοῦμε, αδέρφια μου, «στώμεν καλώς»! Μέσα στη γενεά μας αυτή, γενεά Σοδόμων και Γομόρρας, γενεά απίστων και διεφθαρμένων ανθρώπων, γενεά πονηρά και διεστραμμένη απ᾿ άκρου εις άκρο, «στώμεν καλώς»! Σάν στρατιώτης που κρατάει τη σημαία του Χριστού, ας σταθούμε καλώς! Κι αν ακόμα μείνεις ένας, αδελφέ μου, μην απογοητευθείς. Κι αν ακόμα όλη η πόλις ή το χωριό σου, αρνηθούν το Χριστό, συ μην τον αρνηθείς. Κι αν ακόμη πάνω στο κάθε σπίτι υψωθεί η παντιέρα του διαβόλου, στο δικό σου το σπίτι να μην υψωθεί. Ένας να μείνεις, πίστευε στο Θεό! Γιατί μπορεί να είναι ψέματα τα άστρα, ψέματα ο ήλιος, ψέματα ο κόσμος, ψέματα και οι βασιλιάδες, ψέματα τα παλάτια, όλα να είναι ψέματα· ένα δεν είναι ψέμα, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός· όν, παίδες, υμνείτε και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας. Αμήν».
***
Στα χρόνια αυτά που ζούμε τα κατηραμένα, που ο διάβολος έβαλε όλα τα δυνατά του να ξερριζώση μέσα από τις καρδιές την πίστι, να προσέξουμε πάρα πολύ.
Για να σωθή ο άνθρωπος έχει ανάγκη από πίστι. Πίστι στο Θεό, πίστι στο Χριστό, πίστι σ’ αυτά που διδάσκει η Εκκλησία μας.
Έρχεται ώρα, εγγύς είνε, που θα πέση κόσκινο πάνω στη γη. Όσα λέει η Αποκάλυψις, θα γίνουν. Θα μας κοσκινίση ο διάβολος όπως τους μαθητάς του Χριστού τη νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης. «Εμείς», λέγανε, «θα ήμαστε κοντά σου». Και ο Χριστός είπε στον Πέτρο· Απόψε ο διάβολος θα σας κοσκινίση. «Ιδού ο σατανάς εξητήσατο υμάς του σινιάσαι ως τον σίτον…» (Λουκ. 22,31). Με μικρά κόσκινα μας έχει κοσκινίσει μέχρι σήμερα· αλλά θα ‘ρθη το πιο μεγάλο κόσκινο. Και τότε από τους χίλιους Χριστιανούς, αδελφοί μου, ακούτε; ―τα λένε τα βιβλία του Θεού (βλ. Ματθ. 7,14· 22,14. Λουκ. 12,32· 13,23· 18,8. Απ. 3,11· 16,9-11,21)―, από τους χίλιους Χριστιανούς ένας αν θα μείνη πιστός στο Χριστό! οι ενιακόσοι ενενήντα εννιά δεν θα πιστεύουν πλέον τίποτε. Θα βλαστημάνε, θα κάνουν σαν τα λυσσασμένα σκυλιά που δε ‘ γνωρίζουν το αφεντικό τους.
Αλλά εμείς, και ένας αν μείνουμε, να μείνουμε. Και ένας αν μείνης στην κοινωνία, να μείνης. Ο ένας θα νικήση, αυτός που πιστεύει στο Χριστό. Και να μας αξιώση ο Θεός, να πεθάνουμε με την πίστι την ορθόδοξο και έργα μετανοίας. Κι όταν φθάση η τελευταία ώρα της ζωής μας, να πούμε· «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου» (Λουκ. 23,42). Αμήν.
† επίσκοπος Αυγουστίνος
(ι. ναός Αγίων Αναργύρων Ν. Σμύρνης – Αθηνών 29-10-1961)
https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=43757
***
«…Παιδιά μου, όσα ολίγα και να είσθε να προσέχετε, για να μην παρασυρθήτε, από το ρεύμα του κακού…
Να είστε ζωντανά ψάρια, του Μεγάλου Ψαρά του Ιησού Χριστού.
Να πάτε κόντρα με την άπιστη και διεφθαρμένη κοινωνία.
Κόντρα με τον πατέρα και την μάνα, όταν είνε άπιστοι και σας σπρώχνουν προς την αθεΐα. Κόντρα με τους δασκάλους και τους καθηγητάς, αν αυτοί εξεκλείνουν από τον προορισμό τους και σας κηρύττουν απιστία και αθεία.
Κόντρα με την διεστραμένη κοινωνία. Κόντρα στο ρεύμα αυτό το παγκόσμιο της διαφθοράς. Κόντρα μ᾿όλους τους δαίμονας.
Θ᾿αντισταθούμε ως Έλληνες, ως Ελληνίδες, ως χριστιανοί και να είστε βέβαιοι ότι όσον ολίγοι και να είστε δεν θα νικήσουν οι άθεοι και οι άπιστοι, θα νικήσουν οι πιστοί, γιατί πράγματι ο Χριστός δεν απέθανε, αλλά ζη και βασιλεύει εις τους αιώνας των αιώνων.
Γέρος πλέον επίσκοπος, που βρίσκομαι στο τέλος της επιγείου ζωής μου, ύστερα από πολύπλακτον και περιπετειώδη βίον 40 ετών στην Πατρίδα σας συνιστώ παιδιά. Αν έρθη εποχή που θα ακούσωμε και εμείς όχι στο θέατρο, αλλά στην πραγματικότητα διωγμός.
Καί θ᾿ ακουστή η λέξη διωγμός εναντίον των πιστών χριστιανών, μη φοβηθείτε, μη δειλιάσετε. Εγώ μεν δεν θα ζω πλέον, θα βρίσκομαι υπό τον τάφο, αλλά εσείς την φωνήν της Νικομηδείας, την φωνή των μαρτύρων, θ᾿ ακούσετε να φωνάζουν, απ᾿ άκρου εις άκρου διωγμός και οι Εκκλησίες και οι ιερείς και οι επίσκοποι θα εξαλείψουν το Ευαγγέλιο, για να κηρυχθή νέον ευαγγέλιο.
Καί ότι γίνεται στην Αλβανία και ότι γίνεται σε χώρες μακριά, θα γίνη και στην Ελλάδα, προφητεύω. Αλλά ένα πράγμα να ξέρετε πολύ καλά, ότι δεν θα νικήσουν οι άθεοι, αλλά οι πιστοί. Εσείς παιδιά μου όσο λίγα και αν μείνετε με τον Χριστό, μη φοβηθείτε, θα νικήσετε.
Καί αν ακόμα παιδί μου, παιδί του Κατηχητικού Σχολείου, παιδί της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Μακεδονίας και αν σ᾿αρνηθεί η μάνα σου και ο πατέρας και μείνεις ένας μέσα στην Πτολεμαίδα και αν όλη η κοινωνία της Πτολεμαίδος γονατίσει μπροστά στον διάβολο, εσύ μη γονατίσεις, να τον πολεμήσης και συ ο ένας θα νικήσης. Σας το είπα και το τονίζω· Μπορεί να γονατίσουν άλλες πόλεις, αλλά η Πτολεμαίδα που είνε βαμένη με το αίμα των μαρτύρων, δεν θα γονατίση ποτέ. Στις φλέβες σας μικρών και μεγάλων ρέει αίμα μαρτύρων της Νικομηδείας, της Μικράς Ασίας και του Πόντου. Η Πτολεμαίδα μας θα γίνη Κάστρο του Χριστού και θα αποδείξουμε για μια ακόμη φορά προς πείσμα των δαιμόνων ότι ο Χριστός δεν απέθανε, αλλά ζη εις αιώνας αιώνων».
Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου σε μαθητές και μαθήτριες των Κατηχητικών Σχολείων Πτολεμαΐδος, 1978
***
Mακάρι να έχω τέλος όπως είχε ο ιερός Χρυσόστομος και άλλοι μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας, δεν υπάρχει άλλο ανώτερο πράγμα.
«…Παρακαλώ τον Θεό να ισχυροποιηθήτε. Γιατί θα περάσωμε μεγάλη θύελλα. Θα περάση μεγάλη θύελλα η πατρίδα μας. Τα λέμε αυτά και δεν τα αισθανόμεθα, και δεν ενθυμούμεθα τους μάρτυρες της Αλβανίας και των άλλων αθέων καθεστώτων τι τραβούνε, τι υποφέρουνε. Δεν έχομε κ’ εμείς αυτήν την πίεσιν που αισθάνονται άλλοι· απολαμβάνομε τα αγαθά μιάς δημοκρατικής ζωής. Θα τα έχωμε πάντοτε αυτά;
Mακάρι ο Θεός να μας αξιώση και μαρτυρίου. Είδατε τι έλεγε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός; «Χριστέ μου», έλεγε, «όπως εσύ έχυσες το αίμα σου για μένα, αξίωσε με κ’ εμένα να χύσω το αίμα μου για σένα». Αυτό το πνεύμα να έχωμε.
Εμείς, που λέμε ότι αγαπούμε τον Χριστόν και ψάλλουμε ύμνους εις αυτόν, πρέπει να έχουμε την διάθεσιν αυτή του μαρτυρίου που είχε και ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός· να επιθυμούμε κ’ εμείς να χύσουμε το αίμα μας για το Xριστό, όπως ο Χριστός έχυσε το αίμα του για μας, και κάθε περιπέτεια να την υποστούμε.
Εγώ τουλάχιστον έχω χαρά αυτές τις ημέρες. Πολλοί μου γράφουν γράμματα και εκφράζουν τη λύπη τους που θα με δικάσουν γιατί δεν υπογράφω το αυτόματο διαζύγιο. Εγώ όμως χαίρομαι. Δεν ξέρω πως σκέπτονται αυτοί οι μεγάλοι, γιατί έχουν τρομερή λύσσα εναντίον μου και θέλουν οπωσδήποτε να με δικάσουν και να με καταδικάσουν. Δεν ξέρω τι θα κάνουν. Μακάρι να πάω στο δικαστήριο και να καταδικαστώ όχι για πορνείες, για μοιχείες, για κλοπές και αρπαγές, για πλεονεξίες, αλλά να δικαστώ και να καταδικαστώ γιατί υποστηρίζω την χριστιανική οικογένεια, που είνε το θεμέλιο της πατρίδος, γιατί υποστηρίζω τα ήθη τα χρηστά, τους ιερούς κανόνες, την πίστι των πατέρων μας. Mακάρι να δικαστώ γι’ αυτά· θα αισθανθώ μεγάλη χαρά. Αλλά είμαι αμαρτωλός και δεν είμαι άξιος ενός τέτοιου προνομίου. Nα έχω τέλος στη φυλακή, όπως είχε ο ιερός Χρυσόστομος και άλλοι μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας, δεν υπάρχει άλλο ανώτερο πράγμα.
Tέτοια τέλη να έχουμε, αυτή τη διάθεσι του μαρτυρίου να καλλιεργούμε.
Θυμάμαι παλαιότερα, όταν ήμουν ιεροκήρυκας, είχα κάποιον κοντά μου. Κάποιον, που έγινε σε νεαρά ηλικία επίσκοπος – δεν σας λέω το όνομα. Του χάρισα ένα βιβλίο μου, που μόλις είχε κυκλοφορήσει, και μου ζήτησε να του γράψω αφιέρωσι. Του έγραψα τότε την εξής αφιέρωσι.
«Τω αγαπητώ τάδε, ίνα διά του αίματός του μαρτυρήση υπέρ της πίστεως και της πατρίδος».
Μόλις είδε την ευχή, κραπ, το πέταξε.
—Βρε πάτερ μου, λέει, τέτοια ευχή μου δίνεις;
―Υπάρχει, του απαντώ, παιδάκι μου – πατέρα μου – αδελφέ μου, άλλη ευχή μεγαλύτερη απ’ αυτήν, από το να χύση κανείς το αίμα του για το Χριστό;
Βλέπετε τώρα πως έχουν αλλάξει τα πράγματα. Θέλουμε τα εύκολα. Θέλουμε να έχουμε τη θέσι μας, το μισθό μας, τη σύνταξί μας, τα μέγαρά μας, τις μητροπόλεις μας, τις απολαύσεις μας και όλες τις ανέσεις μας, και όταν μας συμβούν μερικά δυσάρεστα πράγματα αναστατωνόμεθα. Αν συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους πατέρας της Εκκλησίας μας, είμεθα μηδέν.
Από το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ», σελ. 54
***
Ταὐτότητες – Ἡ ἀποκτήνωσις τοῦ ἀνθρώπου!
«Ὑπεράνω ὅλων ὁ μαμωνᾶς. Διότι αὐτὸς εἶνε ὁ θεὸς τῆς λεοντείου ταύτης ἐταιρείας, ἡ ὁποία λέγεται Ε.Ο.Κ. Ἕνας μυστηριώδης ἔγκέφαλος, ποὺ ἑδρεύει εἰς τὸ κέντρον τῆς Ε.Ο.Κ., καὶ ἀσφαλῶς δὲν φωτίζεται ἀπὸ τὸ ἅγιον Πνεῦμα, ρυθμίζει τὰ καθ᾽ ἡμᾶς. Καὶ ἰδοὺ μία ἐκ τῶν πολλῶν ἀποδείξεων. Ἡ Ε.Ο.Κ. διατάσσει·
Πολῖται ὅλων τὼν κρατῶν τῆς Ε.Ο.Κ., σχίσατε ὅλας τὰς ἰδιαιτέρας σας ταὐτότητας, καὶ ἐφοδιασθῆτε ὅλοι μὲ ἕνα τύπον ταὐτότητος. Μὲ τὸν κοινὸν αὐτὸν τύπον ταὐτότητος θὰ γίνωνται τοῦ λοιποῦ ὅλαι αἱ συναλλαγαί, ἀγοραὶ καὶ πωλήσεις. Καὶ ὄχι μόνον τοῦτο… Πρέπει νὰ κατανοήσετε, ὅτι πλέον ἀνήκετε εἰς τὴν πολιτικὴν ζούγκλαν, ἡ ὁποία λέγεται Ε.Ο.Κ., καὶ εἰς τὸ μέλλον ἐπὶ τοῦ δέρματός σας θὰ φέρετε, ἐντυπωμένον μὲ ἀκτῖνας λέϊζερ, τὸν ἀριθμὸν 666. Θά σημειώνεσθε ὅπως τὰ ζῷα.
Τάδε ἐλάλησεν Ε.Ο.Κ.!
Λαὲ τῆς Ἑλλάδος! Ὑποτάγηθι εἰς τὰς διαταγὰς τῆς Ε.Ο.Κ. καὶ ὕπαγε νὰ λάβης ἀσυζητητὶ τὸ νέον δελτίον ταυτότητος…
Ἀλλ᾽ ἡ νέα ταὐτότης, μὲ τὴν ὁποίαν τὸ κράτος θέλει ἐντὸς ὀλίγου νὰ ἐφοδιασθοῦν ὅλοι οἱ Ἕλληνες πολῖται, πρέπει νὰ ἀπορριφθῇ ὄχι μόνον ἀπὸ θρησκευτικῆς ἐπόψεως ἀλλὰ καὶ ἐξ ἄλλης ἐπόψεως λίαν σημαντικῆς. Ἡ δὲ ἄλλη ἔποψις εἶνε ἡ τῆς ἀτομικῆς ἐλευθερίας. Ὅπως ἐξηγοῦν εἰδικοὶ ἐπιστήμονες, οἱ ὁποῖοι κατέχουν τὰ μυστικὰ τῆς ἠλεκτρονικῆς τεχνολογίας, οἱ ἀτομικοὶ φάκελλοι, οἱ ὁποῖοι κατηρτίζοντο καὶ ἐφυλάσσοντο εἰς τὰ ἀρχεῖα ὅλων τῶν κρατῶν, καὶ ἰδιαιτέρως τῶν ὁλοκληρωτικῶν, θὰ ὠχριοῦν πρὸ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελλώματος, τὸ ὁποῖον θὰ γίνεται μὲ τὰς νέας ταὐτότητας. Ὄχι μόνον ἡ πολιτικὴ καὶ ἡ οἰκονομικὴ κατάστασις τοῦ πολίτου, ἀλλὰ καὶ ἄλλαι καταστάσεις, γεγονότα καὶ λεπτομέρειαι τῆς ζωῆς τοῦ ἀτόμου, ποὺ ἠσφαλίζοντο μέχρι τώρα εἰς τὸ ἀπαραβίαστον ἄσυλον τῶν ἀτομικῶν δικαιωμάτων καὶ ἐλευθεριῶν, ἐντὸς δευτερολέπτων θὰ γίνωνται γνωστά. Γνωστὰ εἰς ποίους; Ὄχι μόνον εἰς τοὺς ὑπαλλήλους, ἀλλὰ καὶ εἰς ἄλλα πρόσωπα, κακοποιά, τὰ ὁποῖα θὰ εὑρίσκουν τρόπον νὰ πληροφοροῦνται τὰ μυστικὰ τῆς ἀτομικῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων. Ἐὰν δὲ ἡ κρατικὴ ἐξουσία περιέλθῃ εἰς ἀπολυταρχικὸν καθεστώς –καὶ ἀπολυταρχικὸν καθεστὼς εἰς ἀπόλυτον βαθμὸν θὰ εἶνε τὸ καθεστὼς τοῦ Ἀντιχρίστου–, τότε πρέπει νά παραδεχθῶμεν, ὅτι πρὸ τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Ἀντιχρίστου διὰ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελλώματος θὰ ἔχῃ ἐξασφαλισθῆ ἡ προϋπόθεσις καὶ ὁ ὅρος τῆς ἀσκήσεως ὑπὸ τοῦ Ἀντιχρίστου συγκεντρωτικοῦ ἐλέγχου τῆς ἀνθρωπότητος. Οἱ ἄνθρωποι τότε, ἀφοῦ θὰ ἔχουν στερηθῆ τῆς ἐλευθερίας, ἐξόχου γνωρίσματος τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος ἐκ Θεοῦ δοθέντος, θὰ παύσουν νὰ λογίζωνται ἄνθρωποι, καὶ θὰ λεί- τουργοῦν ὡς ρομπότ. Πλήρης ἀποκτήνωσις τοῦ ὄντος ἄνθρωπος!».
(«Καιροὶ Ἀποκαλύψεως [666]», ἔκδ. Ὀρθ. Ἱερ. Ἀδελφ. «Ὁ Σταυρός», Ἀθῆναι 19922, σελ. 90-95).
***
Η νίκη ανήκει στον Χριστό
«Ἐὰν ἡ μελέτη τῆς Ἀποκαλύψεως εἶνε πάντοτε ὠφέλιμος, πολὺ περισσότερο στὶς ἡμέρες τῶν μεγάλων θλίψεων. Τότε φαίνεται ἡ ἀξία τοῦ βιβλίου αὐτοῦ τῆς Καινῆς Διαθήκης.
Ὁ χριστιανὸς ποὺ ἀγωνίζεται τὸν ἀγῶνα τῆς πἰστεως καὶ τῆς ἀρετῆς καὶ εἰς τὴν πορεία του συναντᾶ μεγάλα ἐμπόδια καὶ τρομεροὺς πειρασμούς, καὶ βλέπει τὸν σατανᾶ νὰ ὠρύεται ἕτοιμο νὰ τὸν καταπιῇ καὶ ὀλιγοπιστεῖ καὶ ἀπελπίζεται καὶ νομίζει ὅτι δὲν ὑπάρχει καμμία διέξοδος, καμμία ἐλπίδα, καμμία ἀκτίνα φωτός, ἔρχεται ἡ Ἀποκάλυψις τοῦ Ἰωάννου καὶ δείχνει τὸν ἀστέρα τὸν λαμπρὸ τὸν πρωϊνὸ καὶ λέγει· «Ἡ νίκη ἀνήκει στὸν Χριστὸ καὶ εἰς τοὺς πιστοὺς ποὺ μένουν κοντά Του, τοὺς ἀγωνιζομένους μέχρις ἐσχάτων.
Καμμία ὀλιγοπιστία. Καμμία δειλία ἄς μὴ σὲ ἀπομακρύνη ἀπὸ τὴν πορεία, τὴν ὁποία ἐχάραξε ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρίου. Ὁ Χριστὸς θὰ θριαμβείσῃ. Οἱ ἐχθροί Του θὰ νικηθοῦν. Οἱ μισοῦντες Αὐτὸν θὰ καταστραφοῦν. Οἱ ἀγαπῶντες Αὐτὸν θὰ εὐλογηθοῦν ἀπεριγράπτως».
Ὤ πόσους ἔχει παρηγορήσει καὶ ἐμψυχώσει ἡ Ἀποκάλυψις…».
Τι λέει η Αποκάλυψη;
Πουλήστε το πουκάμισό σας και αγοράστε την Αποκάλυψη. Αυτά που είναι γραμμένα, όλα θα γίνουν. Ο ουρανός και τα άστρα θα πέσουν, τα ποτάμια θα ξηρανθούν, θα λειώσει η γη σαν το μολύβι, θα πέσουν θρόνοι και καθεστώτα, αλλά ό,τι λέει η Αποκάλυψις, όλα θα γίνουν.
«Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσι», είπε ο Χριστός.
Αυτά που λέγει η αποκάλυψις, αυτά που είπε ο απόστολος, αυτά που είπε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, γίνονται στις ημέρας μας. Κ’ εμείς τι κάνουμε, αδελφοί μου;
Να ξυπνήσουμε!
Διάβασα κάποτε για έναν που πήγε πάνω σ’ ένα βουνό. Το βουνό ήταν ο Βεζούβιος κ’ ήταν οι παραμονές της εκρήξεως του ηφαιστείου. Πήγε λοιπόν και κάθισε πάνω στο Βεζούβιο.
Εδώ, λέει, ωραία είναι, χορταράκι άφθονο, δέντρα με ωραία σκιά… Έβγαλε την κάπα του, ξάπλωσε κάτω, και πήρε έναν θαυμάσιο ύπνο. Ροχάλιζε επάνω στο χορταράκι. Από κάτω όμως τι έκανε; Δούλευε ο Βεζούβιος. Ποιος θα του το έλεγε; Από κάτω ήτανε κρατήρας. Σε ολίγα λεπτά, ενώ αυτός κοιμόταν και ροχάλιζε, άνοιξε ο κρατήρας, τον πέταξε και η λάβα τον έκανε κάρβουνο.
Κοιμούμεθα, αδέρφια μου!
Κοιμούμεθα επιμενίδειον ύπνον, και οι πολιτικοί μας και οι εκκλησιαστικοί μας άρχοντες και οι πάντες, και οι μικροί και οι μεγάλοι, όλων των χρωμάτων, και δεξιοί και αριστεροί και όλων των αποχρώσεων. Οφείλω να το κηρύξω σήμερα και να πω, ότι κοιμούμεθα επάνω σε ένα ηφαίστειο.
Άς γλεντούνε, ας διασκεδάζουν ας χορεύουν ας οργιάζουν το ηφαίστειο λειτουργεί, και μια ημέρα θα εκραγεί.
Ουαί και αλλοίμονον σε όλους μας.
Θα μας εκτινάξει ο Βεζούβιος της οργής του Θεού εις τα πέρατα του κόσμου. Ουαί τω κόσμω! Κοιμάσαι λοιπόν; Κοιμάσαι όταν λειτουργάει ο ιερεύς, κοιμάσαι όταν κηρύττει ο ιεροκήρυκας, κοιμάσαι όταν γίνωνται μεγάλα γεγονότα;
Θα σαλπίσουν σάλπιγγες Αποκαλύψεως. Και τότε και άρχοντες και αρχόμενοι και μεγάλοι και μικροί θα ξυπνήσουν.
Θα είναι όμως πλέον αργά. Θα πάνε στα βουνά και θα λένε:
Είναι ταύτα παραμύθια; Όχι, αδελφοί μου. Είναι γεγονότα, γεγονότα της Αποκαλύψεως. Γεγονότα, τα οποία έρχονται.
Λοιπόν σαλπίζω κ’ εγώ ένας μικρός σαλπιγκτής μέσα στην Εκκλησία του Χριστού μου, σαλπίζω κ’ εγώ και λέγω:
Ξυπνάτε, ξυπνάτε!
«Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα τι καθεύδεις;…», λέει ένα τροπάριο της Εκκλησίας μας. Ξύπνα ψυχή, ξύπνα ψυχή. «Το τέλος εγγίζει και μέλλεις θορυβείσθαι…».
Άς μη κοιμώμεθα, αδελφοί μου, για ν’ ακούσωμε το «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός…». Άς ξυπνήσωμε και ας γρηγορούμε, για να δοξάζουμε Πατέρα Υιόν και άγιον Πνεύμα εις αιώνας αιώνων, αμήν.
Ν’ ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας εναντίον του κακού
Η Εκκλησία μας σήμερα πολεμείται. Πολεμείται περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Και οι Χριστιανοί κοιμούνται.
Εγώ, λέει ο ψευτοχριστιανός, πάω στην εκκλησία, κάνω το σταυρό μου, προσκυνώ τις εικόνες ανάβω το κερί μου, ακούω, κοινωνώ, και τίποτα παραπάνω μέχρι εκεί σταματούν. Ενώ τώρα οι δύσκολοι καιροί μας επιβάλλουν, ο Χριστιανός να είναι μαχητικός και να αγωνίζεται για την πίστη του.
Θέλω να είστε έτοιμοι για να δώσετε το παρών εις όλα τα προσκλητήρια εις τα οποία ενδεχομένως – με σάλπιγγα Χριστού – να σας καλέσει ο επίσκοπος.
Σας ερωτώ: Είστε σύμφωνοι; Έχετε διάθεση ν’ αγωνιστήτε;
«Οι Χριστιανοί στους έσχατους καιρούς», Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«Το πιστεύω ακραδάντως, ότι στο τέλος θα νικήσει η Ορθοδοξία!!».
Έλεγε χαρακτηριστικά : «Εμείς με την “Αμαρτωλών σωτηρία” υπομάσχαλα θα πορευθούμε στην Εκκλησία». Τα κηρύγματα της θεώσεως και τα αγιοπατερικά του ξένιζαν του παππού και με πολλή πικρία έλεγε. «Γιατί εμείς μέχρι τώρα τι κηρύτταμε, τον πελοποννησιακό πόλεμο;».
Κι ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς έλεγε: «Εσείς στην Ελλάδα δεν έχετε καμμία ανάγκη. Έχετε έναν επίσκοπο τον Αυγουστίνο Καντιώτη που δείχνει τον σωστό δρόμο τον οποίο πρέπει να βαδίσετε. Θα θέλαμε και εμείς στην Σερβία να έχουμε ένα τέτοιο επίσκοπο».
Ω Αββά Μωϋσή, παρεβίασες την εντολή των ανθρώπων και τήρησες την εντολή του Θεού.
https://iconandlight.wordpress.com/2021/08/27/%cf%89-%ce%b1%ce%b2%ce%b2%ce%ac-%ce%bc%cf%89%cf%8b%cf%83%ce%ae-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b5%ce%b2%ce%af%ce%b1%cf%83%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%cf%84%cf%89%ce%bd/
Όσιος Αββάς Μωυσής ο Αιθίοπας Προφητεία περί των Μοναχών της εσχάτης γενεάς.
https://iconandlight.wordpress.com/2018/08/27/%CE%B7-%CE%B1%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC/
Βλέπω ἄγγελο Κυρίου μὲ λευκὰ φτερὰ νὰ κρατεῖ ποτήριο καὶ συλλέγει σταλαγματιὰ – σταλαγματιὰ τὸ αἷμα ὅλων τῶν ἀθῴων θυμάτων… πετᾷ ὑπεράνω τῆς Εὐρώπης, τῆς Ἀγγλίας καὶ τῆς Ἀμερικῆς, σείει τὸ ποτήριο αὐτὸ καὶ φωνάζει· Δολοφόνοι διπλωμάται, πίετε τὸ αἷμα τῶν λαῶν… π. Αυγουστίνου Καντιώτου Μητρ. Φλωρίνης
https://iconandlight.wordpress.com/2022/08/27/%ce%b2%ce%bb%ce%ad%cf%80%cf%89-%e1%bc%84%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bf-%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%bc%e1%bd%b2-%ce%bb%ce%b5%cf%85%ce%ba%e1%bd%b0-%cf%86%cf%84%ce%b5%cf%81%e1%bd%b0-%ce%bd-2/
Ο Άγιος Παΐσιος μας προειδοποιούσε, σιγά-σιγά, μετά την ταυτότητα, θα προχωρήσουν πονηρά στο σφράγισμα, ο Χριστός όσους δεν σφραγισθούν θα τους βοηθήση. Θα γίνονται μεγάλα θαύματα, θα’ χει κανείς ένα μπουκάλι λάδι και δεν θα τελειώνει, έναν τενεκέ αλεύρι και δεν θα τελειώνει. Μέχρι που να κυκλοφορήσουν οι νέες ταυτότητες, μπορεί να ᾿ρθή και η οργή του Θεού.
https://iconandlight.wordpress.com/2021/08/24/%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%90%cf%83%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bf%cf%8d%cf%83%ce%b5-%cf%83%ce%b9/
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Μωσέως τοῦ Αἰθίοπος
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τῶν παθῶν καταλείψας Πάτερ τὴν Αἴγυπτον, τῶν ἀρετῶν ἐν τῷ ὄρει ἀνῆλθες πίστει θερμῇ, τὸν Σταυρὸν τὸν τοῦ Χριστοῦ ἄρας ἐπ’ ὤμων σου· καὶ δοξασθεὶς περιφανῶς, τύπος ὤφθης Μοναστῶν, Μωσῆ Πατέρων ἀκρότης· μεθ’ ὧν ἀπαύστως δυσώπει, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιον τῆς ἁγίας Ὁσιομάρτυρος Σουσανὶκ βασιλίσσης τῆς Γεωργίας
Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως
Θείας πίστεως, ὁμολογίαν, κατεκόσμησας τὴν Ἐκκλησίαν, Σουσανίκη Μαρτύρων ὁμότροπη, ὅθεν στεῤῥῶς τῷ συζύγῳ ἀντέστησες, ξύλο εἱρκτὴ ὑπομείνας καὶ βάσανα, Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῆς ἁγίας Ὁσιομάρτυρος Σουσανὶκ βασιλίσσης τῆς Γεωργίας
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Βασιλέως συζύγου σου εἰδωλόφρονος ὁρῶντος διαγωγήν σου τὴν εὐσεβῆ, Σουσανίκ, προσταγῇ στεῤῥῶς ὑπέμεινας μαρτύριον· ὅθεν θεόθεν ὁ Χριστὸς πολυχεύμονα πηγὴν ἀνέδειξεν ἰαμάτων σὸν τάφον ἐν τῇ Τιφλίδι καὶ πρὸς Αὐτὸν ἡμῶν σε πρέσβειραν.
Ἀπολυτίκιον τῶν ἐν τῇ Λαύρᾳ τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου ἀσκησάντων Ὁσίων Πατέρων
Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα.
Τὴν πολυΰμνητον, πόλιν τιμήσωμεν, τὴν ἐξανθήσασαν, ἄνθη τὰ τίμια, τοὺς μαργαρίτας τοὺς σεπτούς, Ὁσίων τοὺς ἀκραίμονας· πλεῖστοι γὰρ ὑπάρχουσιν, ἀριθμὸν οἱ μακάριοι, πᾶσαν τὴν μυρίοπλον, ἐχθροῦ πλάνην νικήσαντες· διὸ καὶ τοὺς στεφάνους ἐδέξαντο, ἐκ Θεοῦ οἱ γενναῖοι ἀδάμαντες.
Ἀπολυτίκιον τῆς ἁγίας Μόνικας, μητρός ἁγίου Αὐγουστίνου Ἱππῶνος.
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν δακρύων τοῖς ῥείθροις ἐν Χριστῷ ἀνεγέννησας, ὃν τὸν πρώην Μόνικα φύσει, Αὐγουστῖνον ἀπέτεκες· ὁ πλοῦτος γὰρ τῆς Χάριτος Χριστοῦ, ἐδείχθη ὑπερμέτρως ἐν αὐτῷ, καὶ ἀνύψωσεν εἰς θρόνον Ἐπισκοπῆς, Ἱππῶνος ᾗ διέπρεψε. Δόξα τῷ φιλανθρώπῳ Ἰησοῦ, ὅτι σωθῆναι ἅπαντας, θέλει σφοδρῶς ἁμαρτωλούς, δι’ οὓς σάρκα προσείληφε.
Ἀπολυτίκιον τοῦ ὁσίου Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ τοῦ ἐν Ἄθωνι
Ἦχος πλ. α ́. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὴν ψυχὴν ἐκκαθάρας συντόνοις σκάμμασι, σκληραγωγίᾳ, νηστείᾳ, ἀδιαλείπτῳ εὐχῇ, ἀγρυπνίᾳ καὶ πεντάδος τῶν αἰσθήσεων θεοφρουρήτῳ φυλακῇ ἄρτι, μάκαρ Ἰωσήφ, ἀπῆλθες Χριστῷ συνεῖναι, Ὃν δυσωπεῖς ὑπὲρ πάντων, Ἡσυχαστά, νῦν εὐφημούντων σε.
Τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Αὐγουστίνου Καντιώτου τοῦ Παρίου, Ἐπισκόπου Φλωρίνης
Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα.
Ὅτε πρὸς Κύριον, σὺ ἐξεδήμησας, τότε ἐσείσθησαν, τὰ ἐπουράνια, ἱεραρχῶν ἡ καλλονή, πανένδοξε Αὐγουστῖνε, καὶ κατατηκόμενοι, ἐν δεινοῖς ἐθεώρουν σε, ἀπὸ τῆς κολάσεως, ἱεράρχαι ἀνόσιοι, ὡς ἔφη ἡ σεπτὴ Γαλακτία, Κρήτης ἀγλάισμα τὸ νέον.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Μυροβλύζει ὁ τάφος ὁ σὸς ἀοίδιμε, καὶ καταρδεύει καρδίας διδασκαλία ἡ σή, Αὐγουστῖνε νήσου Πάρου θρέμμα ἅγιον, θεῖε διδάσκαλε πιστῶν, τῆς Φλωρίνης θησαυρέ, προφῆτα καὶ ἱεράρχα, τῶν αἱρέσεων καθαιρέτα, καὶ θεοδώρητε Ἑλλάδος φρουρέ.
Στιχηρὰ τοῦ Προδρόμου, Ἦχος β’
Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου
Στείρας ὁ πανάγιος βλαστός, βλάστημα τερπνὸν τῆς ἐρήμου, ἡ χελιδὼν ἡ τερπνή, ἀηδὼν ἡ εὔλαλος, περιστερὰ ἡ χρυσή, τὴν στειρεύουσαν πάντοτε, ἀθλίαν ψυχήν μου, εὔκαρπον ἀνάδειξον, ἀγαθῶν πράξεων, ὅπως ἐκβλαστάνουσα στάχυν, τὸν ἑκατοστεύοντα Μάκαρ, ἔνθεον προσάξῃ σοι τὴν αἴνεσιν.
Ῥῦσαι αἰωνίου με πυρός, σκότους ἀφεγγοῦς καὶ ἀνάγκης, καὶ πάσης θλίψεως, πάσης κακουχίας τε, πάσης στενώσεως, ἱκετεύω σε Πρόδρομε, καὶ δεῖξον μερίδος, τόν αὐτοκατάκριτον, ὄντα τοῖς πταίσμασι, Μάκαρ, σῳζομένων εὐχαῖς σου, ἔνθα τῶν Ἁγίων χορεῖαι, καὶ χαρὰ ὑπάρχει ἡ ἀνέκφραστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου