όταν είσαι στην ερημιά του Αγίου Όρους χειμώνα και νύχτα και συναντάς μετά από χρόνια συμμαθητή σου που καθόσουν στο ίδιο θρανίο στο Δημοτικό και σε παίρνει στο αυτοκίνητο του.

 

τι ΜΑΝΑ είναι αυτή; εκεί στα "τηλεγραφόξυλα" γίνονται θαύματα  

Διαβάσαμε αυτό και θυμηθήκαμε με ευγνωμοσύνη  εμπειρία μας  στο ίδιο μέρος.

( φυσικά δεν μπορεί να συγκριθεί στο ελάχιστο με αυτήν του ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ) 

☦ Άγιος Παϊσιος: "Η Παναγία απαντά αμέσως στην προσευχή μας"

–Γέροντα, γιατί η Παναγία άλλοτε µου δίνει αµέσως αυτό που της ζητώ και άλλοτε όχι;

–Η Παναγία, όποτε έχουµε ανάγκη, απαντά αµέσως στην προσευχή µας• όποτε δεν έχουµε, µας αφήνει, για να αποκτήσουµε λίγη παλληκαριά.

Όταν ήµουν στην Μονή Φιλοθέου, µια φορά, αµέσως µετά την αγρυπνία της Παναγίας µε έστειλε ένας Προιστάµενος να πάω ένα γραµµα στην Μονή Ιβήρων. Ύστερα έπρεπε να πάω κάτω στον αρσανά της µονής και να περιµένω ένα γεροντάκι που θα ερχόταν µε το καραβάκι, για να το συνοδεύσω στο µοναστήρι µας – απόσταση µιαµιση ώρα µε τα πόδια.

Ήµουν από νηστεία και από αγρυπνία. Τότε την νηστεία του Δεκαπενταυγούστου την χώριζα στα δύο• µέχρι της Μεταµορφώσεως δεν έτρωγα τίποτε, την ηµέρα της Μεταµορφώσεως έτρωγα, και µετά µέχρι της Παναγίας πάλι δεν έτρωγα τίποτε.

Έφυγα λοιπόν αµέσως µετά την αγρυπνία και ούτε σκέφθηκα να πάρω µαζί µου λίγο παξιµάδι. Έφθασα στην Μονή Ιβήρων, έδωσα το γραµµα και κατέβηκα στον αρσανά, για να περιµένω το καραβάκι. Θα ερχόταν κατά τις τέσσερις το απόγευµα, αλλά αργούσε να έρθη.

Άρχισα εν τω µεταξύ να ζαλίζωµαι. Πιό πέρα είχε µια στοίβα από κορµούς δένδρων, σαν τηλεγραφόξυλα, και είπα µε τον λογισµο µου: «Ας πάω να καθήσω εκεί που είναι λίγο απόµερα, για να µη µε δη κανείς και αρχίση να µε ρωτάη τι έπαθα». Όταν κάθησα, µου πέρασε ο λογισµος να κάνω κοµποσχοίνι στην Παναγία να µου οικονοµήση κάτι.

Αλλά αµέσως αντέδρασα στον λογισµο και είπα: «Ταλαίπωρε, για τέτοια τιποτένια πραγµατα θα ενοχλής την Παναγία;». Τότε βλέπω µπροστά µου έναν Μοναχό. Κρατούσε ένα στρογγυλό ψωµι, δύο σύκα και ένα µεγάλο τσαµπι σταφύλι. «Πάρε αυτά, µου είπε, εις δόξαν της Κυρίας Θεοτόκου», και χάθηκε. Ε, τότε διαλύθηκα• µε έπιασαν τα κλαµατα, ούτε ήθελα να φάω πιά … Πα, πα! Τι Μάνα είναι Αυτή! Να φροντίζη και για τις µικρότερες λεπτοµέρειες! Ξέρεις τι θα πη αυτό!

Πηγή ΘΗΒΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ  ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Η δική μας εμπειρία στο ίδιο μέρος .

Πριν χρόνια βρέθηκα στο Περιβόλι της Παναγίας με πνευματικό αδελφό .

Πήραμε ένα  ¨τύπου ταξί¨ από το Πρωτάτο για  μας πάει στην Ιβήρων να προσκυνήσουμε την Παναγία την ΠΟΡΤΑΙΤΙΣΣΑ .

Ο " ταξιτζής " μας το ξεκαθάρισε από την αρχή "θα σας πάω αλλά δεν πρόκειται να περάσω να σας πάρω "

Είχε μάλιστα περάσει  η ώρα και βιαζόμασταν να προλάβουμε ανοικτή την Ιερά Μονή .

- πάμε του λέμε και έχει ο Θεός .

Αυτός  εγνεψε το κεφάλι του, ενώ εμείς λέγαμε από μέσα μας... 

" αρκεί να προσκυνήσουμε την Παναγία μας και  ας διανυκτερεύσουμε έξω από την Ιερά Μονή εκεί που συνεχίζουν οι Πατέρες να στοιβάζουν τις σωρούς των ξύλων κοντά στην προβλήτα της Θαλάσσης " 

Πήγαμε, προσκυνήσαμε και βγήκαμε έξω από το Μοναστήρι που ήδη έκλεινε τις πόρτες του .

Ήταν μάλιστα και χειμώνας, αλλά το κρύο εκείνη την μέρα ήταν υποφερτό .

Σουρούπωνε και άρχισε το σκοτάδι να κυκλώνει τα πάντα .

Εκεί στη ερημιά βλέπουμε από τον δρόμο που κατεβαίνει από την Ιερά Μονή Φιλοθέου τα φώτα ενός αυτοκινήτου.

Κάναμε μεγάλη χαρά 

Είπαμε "κάποιος ευλογημένος θα φιλοτιμηθεί και θα μας πάρει "

Πετάχτηκα στην μέση του δρόμου και άρχισα τα σινιάλα.

Πράγματι ο οδηγός σταμάτησε και μας δέχτηκε .

Ένα μεγάλο ευχαριστώ προς την ΜΑΝΑ μας ξεχείλιζε από μέσα μας και έγινε μεγαλύτερο, όταν διαπίστωσα, ότι ο οδηγός ήταν ένας συμμαθητής μου στο Δημοτικό με τον οποίο μάλιστα καθόμασταν στο ίδιο θρανίο .

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com