Ο αριθμός 14.000
Όσον
αφορά, τέλος, τον αριθμό 14.000 που η ιερή παράδοση διασώζει για τα
σφαγιασθέντα νήπια, αυτός δεν οφείλεται σε λογιστικό σφάλμα, αλλά
προέρχεται από την επίδραση τής Ιουδαϊκής αποκαλυπτικής αριθμολογίας.
Πρόκειται στην ουσία για πολλαπλάσιο τού ιερού αριθμού 7 τών Εβραίων, ο
οποίος συμβολίζει την ολότητα και την καθολικότητα. Ομοίως στην
Αποκάλυψη του Ιωάννη συναντάται σημειολογική αναφορά στον έτερο ιερό
αριθμό 12 και στα πολλαπλάσιά του, με την επισήμανση ότι κατά τους
έσχατους χρόνους ο Ιησούς Χριστός θα συνοδεύεται και πάλι από τους
μάρτυρές του, που στην ολότητα και τελειότητά τους ανέρχονται συμβολικά
σε 144.000 (Αποκάλυψις 14/ιδ΄ 1 και 7/ζ΄4). Και σε αυτήν ασφαλώς την
περίπτωση, δεν πρόκειται για πραγματικό αριθμό, αλλά για θεολογικό
συμβολισμό τής καθολικότητας τής Εκκλησίας, η οποία συγκροτείται και
εκπροσωπείται στην ιστορία από τους Μάρτυρες. Οι ανά τους αιώνες
θυσιαζόμενοι και μαρτυρούντες Άγιοι, εκφράζουν την ιστορική και
εσχατολογική ενότητα τής Εκκλησίας. Όσοι προσεταιρίζονται την εξουσία
και τη δύναμη, συντάσσονται με τους εκάστοτε "Φαραώ" και "Ηρώδεις" τής
ιστορίας.
Η
αναφορά τού ευαγγελιστή στο γεγονός τής σφαγής και τής θυσίας εκφράζει
κατά τον πλέον εναργή τρόπο, ότι ο Ιησούς και οι πιστοί του δεν
πραγματοποιούν την ιστορική τους πορεία μέσα σε έναν κόσμο ρομαντικό και
ειδυλλιακό, αλλά κυριαρχούμενο από το ρεαλισμό τής βίας, τής
ανελευθερίας, τών καταπιέσεων και τών διωγμών. Οι ισχυροί "Φαραώ" και
"Ηρώδεις" που διαφεντεύουν συνήθως τις τύχες τών λαών, εκπροσωπούν τις
αντίθετες και δαιμονικές δυνάμεις, διαιωνίζοντας και επαυξάνοντας το
κακό και την αδικία σε βάρος τών αδυνάτων. Το Θείο Βρέφος, που από την
πρώτη στιγμή δοκίμασε την απειλή και τη βία, την αμφισβήτηση και την
απόρριψη, καθορισε το πρότυπο τής μαρτυρικής ζωής εκείνων που θα
ακολουθήσουν πιστά τα ίχνη Του, μέχρις εσχάτων τού ιστορικού χρόνου.
Η
ιστορία τής Εκκλησίας με το πλήθος τών μαρτύρων επαληθεύει συνεχώς την
τραγική πραγματικότητα πως δεν μπορεί να υπάρξει καμία αλλαγή στον κόσμο
χωρίς τους ομολογητές τής αλήθειας και τους μάρτυρες τής ελευθερίας.
Δια της αφήγησης τού περιστατικού τής σφαγής τών νηπίων υπογραμμίζεται,
λοιπόν, για ακόμη μια φορά το μόνιμο ιστορικό ερώτημα με ποιους οφείλει
κανείς τελικά να συντάσσεται, με τους ισχυρούς "Ηρώδεις" ή με τους
αθώους και αδύναμους ανθρώπους που ως τέκνα τού "εσφαγμένου Αρνίου" και
αθώα νήπια, γίνονται μάρτυρες τής αλήθειας "από καταβολής κόσμου";
(Αποκάλυψις 13/ιγ΄ 8). Αυτό άλλωστε είναι και ένα από τα καίρια
ερωτήματα στα οποία επιχειρεί να δώσει απάντηση ο Χριστιανισμός δια τών
ιερών του κειμένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου