Μνήμη Γενοκτονίας των Ποντίων, Την πατρίδα μας θα την χάσουμε, αλλά πάλι θα την βρούμε…

Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!

Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων,
19η Μαΐου

«Ελπίδα στον Θεό και πίστη. Έφτασε ο καιρός. Οι Τούρκοι δεν έχουν πολλές μέρες ακόμα… θα λειτουργήσουν οι πνευματικοί νόμοι, έχουν τα κόλλυβά τους στο ζωνάρι. Πιστεύω ότι έφτασε η ώρα να πάρουμε την Πόλη’…»  Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Ξαφνικά ένα πρωί βρεθήκαμε υπό ζυγόν, περικυκλωμένοι από “σωτήρες” που ψάχνουν με σπουδή να βρούν τρόπους εξόντωσης… Να τρώμε χώμα και να δοξάζουμε αυτούς που μας εξασφαλίζουν το έδεσμα, χώμα χωρίς ουρανό, χώμα έως θανάτου… Οι “σωτήρες” μας δεν ξέρουν ότι είμαστε από κείνη τη γενιά των αθανάτων, που βγαίνει ζωντανή από τις συμφορές… Είμαστε από κείνη τη γενιά που δεν πεθαίνει, όταν ενταφιάζεται!

Ο ενταφιασμός μας δεν είναι τέλος, είναι αρχή. Κυοφορία είναι… προσμονή επερχόμενης άνοιξης… Προσδοκία ζωής αθανάτου! Τα δικά μας χώματα είναι ζυμωμένα με ουρανό. Είναι ραντισμένα με αγιασμό. Και γι’ αυτό δεν πέθαιναν τους ζωντανούς. Ζωντανεύουν τους νεκρούς. Φυτεύεις σπόρο και παίρνεις δέντρο! Δύει ένας και αναδύεται Έθνος! (της Μαρίας Μουρζά)
Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
Η Γενοκτονία των Ποντίων και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας δεν άρχισε το 1916 ή το 1913. Το απάνθρωπο φαινόμενο της Γενοκτονίας αιώνες τώρα, χαρακτηρίζει την πολιτική των εκάστοτε τουρκικών ή οθωμανικών κυβερνήσεων. Από την ήττα στο Ματζικέρτ (1071) ως την πτώση της Αυτοκρατορίας των Μεγάλων Κομνηνών της Τραπεζούντας (1461), από την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (1915) ως την Συνθήκη της Λωζάνης (1923) και από τους βανδαλισμούς του 1955 στην Πόλη ως την εισβολή στην Κύπρο (1974) ένας ήταν και είναι ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας: η εξόντωση του Ελληνισμού.
“Θα σας κόψουμε τα κεφάλια, θα σας εξαφανίσουμε. Ή εμείς θα επιζήσουμε ή εσείς” δήλωνε ο Τούρκος πρωθυπουργός Σεφκέτ πασάς, τον Ιούλιο του 1909, στον μεγάλο πατριάρχη του Γένους, Ιωακείμ τον Γ’. Οι Γερμανοί, που πολλοί υποστηρίζουν πως ήταν οι ηθικοί αυτουργοί των εγκλημάτων, έβλεπαν τους Έλληνες και τους Αρμενίους ως φραγμό, εμπόδιο στα σχέδιά τους για οικονομική διείσδυση στην Ανατολή. Ο καθοδηγητής των Τούρκων στρατηγός Λίμαν Φον Σάντερς υποστήριζε τα εξής: “η Τουρκία δεν έχει ουδεμίαν ασφάλειαν ούτε δύναται να οργανωθεί ελευθέρως εις το μέλλον, λόγω της παρουσίας των Ελλήνων”. (“Πώς η Γερμανία κατέστρεψε τον Ελληνισμό της Μ. Ασίας”, Μ. Ροδά, εκδ. “Παρουσία”. Το βιβλίο γράφτηκε το 1916 και επανατυπώθηκε). Για να μην προκληθεί αντίδραση στον “πολιτισμένο” κόσμο προτείνει, ως “τελική λύση”, τον λευκό θάνατο, τις ατέλειωτες οδοιπορίες. “Σας διαβεβαιώνω ότι οι παγωνιές και το κρύο του χειμώνα, οι βροχές και η μεγάλη υγρασία, ο ήλιος και η τρομερή ζέστη του καλοκαιριού, οι αρρώστιες του εξανθηματικού τύφου και της χολέρας, οι κακουχίες και η ασιτία, θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα, με τις σφαγές που λογαριάζετε να κάνετε εσείς”, δήλωνε στους Τούρκους ο Σάντερς.
 Από την στιγμή εκείνη (1914) ο Ελληνισμός δεν υπήρχε. Εκμεταλλευόμενοι και τον ρωσοτουρκικό πόλεμο οι Τούρκοι διατάζουν για δήθεν λόγους ασφαλείας την μεταφορά των χριστιανών του Πόντου στα ενδότερα. Αρχίζει πλέον απροκάλυπτα η εξόντωση. Οι άνδρες δολοφονούνται στα διαβόητα “Αμελέ Ταμπουρού”, στα τάγματα θανάτου και τα γυναικόπαιδα με την διαδικασία του “λευκού θανάτου”. 353.000 Πόντιοι πεθαίνουν από φρικτό θάνατο. Εκατοντάδες χιλιάδες οι μάρτυρες των μαρτυρίων του Ποντιακού Ελληνισμού. Αδυνατεί ο ανθρώπινος νους να συλλάβει την φρίκη.
Ελάχιστα μόνο μπορούν να αναφερθούν στο παρόν αφιέρωμα… Ο Τοπάλ Οσμάν, ο πρώην αρχιχαμάλης του λιμανιού της Κερασούντας, ανέλαβε με τους Τσέτες του, ν’ αλλάξει δημογραφικά τον Πόντο, δηλαδή να εξαφανίσει το ελληνικό στοιχείο. Λήστευε, λεηλατούσε, σκότωνε και έκαιγε χωριά ολάκερα, με σκοπό να αναγκάσει τους υπολοίπους να φύγουν… Ο αρχιτσέτης, Τοπάλ Οσμάν, το μεγαλύτερο δολοφονικό εργαλείο του Κεμάλ στον Πόντο, ποτέ δεν τόλμησε να συγκρουστεί με Πόντιους αντάρτες. Έβγαζε το μένος του στα γυναικόπαιδα και τους γέρους…

Παρενθέτω στο σημείο αυτό μια συγκλονιστική επιστολή του Αλέξανδρου Ακριτίδη, εμπόρου από την Τραπεζούντα, ενός από τα θύματα του Εμίν Μπέη. Είναι αποκαλυπτική του ήθους, της αρχοντιάς, του πολιτισμού που κόμιζαν οι άνθρωποι που κατοικούσαν στα «κείθε του Αιγαίου», στην καλλίγονο Ιωνία, στον ανδρειωμένο Πόντο.
«1921 7βρ. 5 Κυριακή.
Γλυκυτάτη μου Κλειώ,
Σήμερον ετελέσθη εν τη φυλακή λειτουργία και εκοινωνήσαμε όλοι περί τους 100 από διάφορα μέρη. Έχει αποφασισθεί ο διά κρεμάλας θάνατος. Αύριον θα πηγαίνουν οι 60, μεταξύ αυτών οι 5 Τραπεζούντιοι και θα γίνει ο δι’ αγχόνης θάνατος. Την Τρίτην δεν θα είμεθα εν ζωή, ο Θεός να μας αξιώσει τους ουρανούς και σε σας να δώσει ευλογίαν κα υπομονήν και άλλο κακόν να μην δοκιμάσετε. Όταν θα μάθετε το λυπηρόν γεγονός, να μη χαλάσετε τον κόσμον, να έχετε υπομονή. Τα παιδιά ας παίξουν κι ας χορέψουν. Ας σε βλέπω να κανονίσεις όλα όπως ξέρεις συ. Ο αγαπητός μου Θεόδωρος ας αναλαμβάνει πατρικά καθήκοντα και να μην αδικήσει κανένα από τα παιδιά, τον Γέργον να τελειώσει το σχολείον και να γίνει καλός πολίτης. Τον Γιάννην ας τον έχει μαζί του στη δουλειά. Από τα μικρά, τον Παναγιώτη να στείλεις στο σχολείον, την Βαλεντίνην να τη μάθεις ραπτικήν. Την Φωφών να μη χωρίζεσαι ενόσω ζεις. Εις τον Στάθιον τας ευχάς μου και την υποχρέωσιν όπως χωρίς αμοιβήν διεκπεραιώσει όλας τα οικογενειακάς μου υποθέσεις που θα του αναθέσητε. Ο παπα Συμεών ας με μνημονεύει ενόσω ζει. Να δώσεις 5 λίρες στην Φιλόπτωχον, 5 λίρες στην Μέριμναν, 5 λίρες στον Λυκαστή το σχολείον. Και ας με συγχωρέσουν όλοι οι αδερφοί μου, οι νυφάδες και όλοι οι συγγενείς και φίλοι. Αντίο, βαίνω προς τον πατέρα και συγχωρέσατέ μου.
Ο υμέτερος
Αλ. Γ. Ακριτίδης»

Αιωνία η μνήμη των μαρτύρων
της ποντιακής γης…

«Την πατρίδα μας θα την χάσουμε, αλλά πάλι θα την βρούμε… θα απελευθερωθούν τα χωριά μας και οι αλύτρωτες πατρίδες μας..»
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

«Πότε θα πάρουμε την Πόλη Γιώργο;»
«Δεν ξέρω πάτερ», απάντησε ο λοχαγός.
«Θα την πάρουμε την Πόλη, Γιώργο, αλλά θα γίνει μεγάλος πόλεμος!
Και δε θα πάρουμε μόνο την Πόλη, Γιώργο, αλλά και όλα τα μέρη της Μ. Ασίας που μας ανήκαν, και μάλιστα από τον Εύξεινο Πόντο μέχρι την Σμύρνη. Όλα τα χαμένα μέρη μας, τις χαμένες Πατρίδες …
Κι ο πόλεμος, Γιώργο, θα αρχίσει από τα εξαμίλια.»
«Όταν ο τουρκικός στόλος ξεκινήσει να κατευθύνεται κατά της Ελλάδος και φθάσει στα έξι μίλια, πράγματι θα καταστραφεί. Θα είναι η ώρα που θα έχουν τα κόλλυβα στο ζωνάρι τους. Αλλά, αυτό δε θα γίνει από εμάς. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Το «Εξαμίλι» θα είναι η αρχή του τέλους…..Μετά θα αρχίσουν όλα τα γεγονότα, που θα καταλήξουν στο να πάρουμε την Πόλη…. Την Πόλη θα μας τη δώσουν….. Θα γίνει πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Στην αρχή, οι Τούρκοι θα νομίσουν ότι νικάνε, αλλά αυτό θα είναι η καταστροφή τους. Οι Ρώσοι, τελικά, θα νικήσουν και θα πέσει η Πόλη στα χέρια τους. Μετά θα την πάρουμε εμείς…… Θα αναγκασθούν να μας τη δώσουν…». σελ. 417 – 418
Οι Ρώσοι θα κτυπήσουν τους Τούρκους και θα τους διαλύσουν. Όπως ένα φύλλο χαρτί που το χτυπάς και διαλύεται, έτσι και οι Τούρκοι θα διαλυθούν. σελ. 439

Οι Τούρκοι έχουν να πληρώσουν πολλά, από αυτά που έχουν κάνει. Αυτό το Έθνος θα καταστραφεί, διότι δεν προήλθε με την ευλογία του Θεού. Τα κόλλυβα τους τα έχουν στο ζωνάρι τους (δηλαδή πλησίασε το τέλος τους). Ο Άγιος Αρσένιος έλεγε πριν την Ανταλλαγή: ¨Την πατρίδα μας θα την χάσουμε, αλλά πάλι θα την βρούμ娻

Πολύ σύντομα, οι προσευχές που γίνονται κάτω από την επιφάνεια της γης, θα γίνονται επάνω στην γη και τα κεράκια που ανάβονται κάτω, θα ανάβονται επάνω.(Ο Γέροντας αναφερόταν στους Έλληνες κρυπτοχριστιανούς της Τουρκίας). Θα τα δεις, παιδί μου. Πίστη και ελπίδα στο Θεό να υπάρχει και θα χαρούν πολλοί. Όλα αυτά θα γίνουν μέσα στα χρόνια αυτά. Έφτασε ο καιρός .(Λάμαρης Δημήτριος, Πάφος Κύπρου)

Η Κωνσταντινούπολη θα γίνει Ελληνική, και η Αγία Σοφία πάλι θα λειτουργήσει. Η Τουρκία θα διαλυθεί. Έτσι θα απελευθερωθούν τα χωριά μας και οι αλύτρωτες πατρίδες μας... 

Τι να πούμε, βρε παιδιά, όλα τα λένε και τα γράφουν τα βιβλία μας (της Εκκλησίας), αλλά ποιός τα διαβάζει; Ο κόσμος χαμπάρι δεν παίρνει. Κοιμάται με τα τσαρούχια!

¨Όπως ξέρεις, εγώ δεν διαβάζω εφημερίδες, αλλά αυτά τα μαθαίνω από αλλού…¨

“Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις
πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι”.

Βοήθα Άγιε μου Γιώργη, καλή μας Παναγιά,
να πάρουμε την Πόλη και την Αγιά Σοφιά. (Ανατ. Θράκη)

Απολυτίκιον των Ποντίων Νεομαρτύρων – 19 Μαΐου, (Δρ. Χ.Μ. Μπούσια)
Ήχος πλ. α’ Τον συνάναρχον Λόγον

Ανωνύμων μαρτύρων Ποντίων σύλλογον των εν εσχάτοις τοις χρόνοις αποκτανθέντων χέρσι μιαιφόνοις των υιών της Άγαρ μέλψωμεν κράζοντες• νέοι αθληται, τοις ικέταις τοις υμών βραβεύσατε ουρανόθεν χαράν και δύναμιν τρώσαι εχθρών απίστων άπαν φρύαγμα.
Ωδή στ’ Την δέησιν
Ως έχοντες παρρησίαν, άγιοι, Τραπεζούντος, Αμασείας, Σινώπης, Αργυρουπόλεως τε Κοτυώρων και των περάτων του Πόντου ανώνυμοι, τον Λυτρωτήν υπέρ ημών μη ελλίπητε καθικετεύοντες.
Ωδή ζ’ Οι εκ της Ιουδαίας
Αδελφούς κεκρυμμένους δια φόβον τυράννων εχθρών της πίστεως ημών τους εν τω Πόντω δεσμά τα της δουλείας χαλεπώς υπομείναντας, του Σουμελά θαυμαστή, επίβλεψον, Παρθένε.
iconandlight.wordpress.com