Αν είσαι κοντά στον Χριστό, θα φανεί. Είναι μερικά πράγματα
που σε προδίδουν. Και φανερώνουν αβίαστα ότι η πνευματική ζωή σε
επηρεάζει θετικά.
Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος.
Με ρώτησε κάποιος «Πώς θα καταλάβω ότι πάω καλά στη ζωή μου, ζώντας μέσα στην Εκκλησία; Βλέπω ότι πολύς κόσμος που ζει χρόνια κοντά στον Χριστό κάνει εκκλησιαστική ζωή, εκκλησιάζεται, προσεύχεται, συμμετέχει στις ακολουθίες, στις λειτουργίες, κοινωνά, εντούτοις δεν αλλάζει… Μάλλον το αντίθετο. Παρατηρώ πράγματα που θα μπορούσα να δω παντού στον κόσμο. Θα περίμενα, όμως, κάτι διαφορετικό σε αυτό το περιβάλλον, που το ονομάζουμε “εκκλησιαστικό”. Θέλω, λοιπόν, πάτερ, να μου πεις κάποια σημάδια με τα οποία θα καταλάβω ότι πάω καλά». Η απάντησή μου: Δεν υπάρχουν σημάδια απόλυτα μετρήσιμα, διότι το μέτρημα το κάνει ο Θεός. Και οι αλλαγές που συντελούνται είναι εσωτερικές, μυστικές, κρυφές, δεν φαίνονται στον πολύ κόσμο. Υπάρχουν, όμως, και κάποια πράγματα που φαίνονται. Δηλαδή, το τι γίνεται στα βάθη της ψυχής σου, όντως, το ξέρετε μόνο εσύ κι ο Θεός. Αυτό είναι το αόρατο κομμάτι. Το πώς, όμως, φέρεσαι στον σύζυγό σου και στη σύζυγο, στα παιδιά και στον γείτονα, αυτό το βλέπουν όλοι. Αν είσαι απότομος ή προσβλητικός, νευρικός και υστερικός ή εκδικητικός… φαίνεται! Ολα αυτά και φαίνονται και μετρώνται. Ας πούμε, λοιπόν, σήμερα κάποια τέτοια σημάδια, μετρήσιμα, που δείχνουν ότι πας καλά. Εσύ ίσως να έχεις πολλά χρόνια που βαδίζεις την οδό του Κυρίου. Δεν ξέρω πόσων ετών είσαι.
Μια φορά συνάντησα κάποιον πάνω από 100 ετών και μου λέει: «Εγώ είμαι από παιδί στην Εκκλησία». Ωραία! Μια και είσαι από παιδί, τι καρπούς έφερες; Από παιδάκι, έως σήμερα που μεγάλωσες, τι μάζεψες; Δεν αρκεί να λες ότι είσαι από παιδί κοντά στον Θεό. Οπως δεν αρκεί να λέω ότι πηγαίνω γυμναστήριο πέντε χρόνια ή πέντε μήνες και ενώ ξεκίνησα με 80 κιλά τώρα να είμαι 110. Διότι αυτό είναι δυσφήμηση και ντροπή! Και για το γυμναστήριο, αλλά και για μένα (εκτός αν τα έξτρα κιλά είναι μόνο μυϊκός ιστός). Δεν αρκεί να λέω ότι μαθαίνω αγγλικά για χρόνια και να μην μπορώ να συνεννοηθώ έστω στοιχειωδώς όταν βρεθώ στο αεροδρόμιο.
Αν είσαι κοντά στον Χριστό θα φανεί. Δεν γίνεται αλλιώς. Είναι μερικά πράγματα που σε προδίδουν. Και φανερώνουν αβίαστα ότι η πνευματική ζωή σε επηρεάζει θετικά. Σημάδια πνευματικής προκοπής. Ενα σημάδι είναι το εξής: Αν είσαι κοντά στον Θεό και στη ζωή της Εκκλησίας, η ευτυχία μετακινείται από έξω προς τα μέσα. Δηλαδή, όσο περνούν τα χρόνια, με την ωριμότητα που αποκτάς, «δεν χαλιέσαι» εύκολα από εξωτερικές αλλαγές. Είναι φράση των νέων κυρίως: «Δεν χαλιέμαι». «Δεν χαλιέμαι» θα πει δεν απογοητεύομαι, δεν γκρεμίζομαι. Η ψυχολογία μου δεν πέφτει στα τάρταρα, η κατάθλιψη δεν μου χτυπάει την πόρτα απότομα με το παραμικρό που συμβαίνει στη ζωή εκεί έξω. Διότι αρχίζουν και κατοικούν μέσα μου η ευτυχία και η χαρά του Χριστού, η ηρεμία και η νηφαλιότητα του Αγίου Πνεύματος. Και γίνομαι δυνατός και ψύχραιμος. Με ανθεκτικότητα στα προβλήματα της ζωής. Τέλειο αυτό το σημάδι της πνευματικής προκοπής. Το ζηλεύω κι εγώ, μα ακόμα δεν το ζω.
*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα» των εκδόσεων Αθως.
dimokratianews.gr
Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος.
Με ρώτησε κάποιος «Πώς θα καταλάβω ότι πάω καλά στη ζωή μου, ζώντας μέσα στην Εκκλησία; Βλέπω ότι πολύς κόσμος που ζει χρόνια κοντά στον Χριστό κάνει εκκλησιαστική ζωή, εκκλησιάζεται, προσεύχεται, συμμετέχει στις ακολουθίες, στις λειτουργίες, κοινωνά, εντούτοις δεν αλλάζει… Μάλλον το αντίθετο. Παρατηρώ πράγματα που θα μπορούσα να δω παντού στον κόσμο. Θα περίμενα, όμως, κάτι διαφορετικό σε αυτό το περιβάλλον, που το ονομάζουμε “εκκλησιαστικό”. Θέλω, λοιπόν, πάτερ, να μου πεις κάποια σημάδια με τα οποία θα καταλάβω ότι πάω καλά». Η απάντησή μου: Δεν υπάρχουν σημάδια απόλυτα μετρήσιμα, διότι το μέτρημα το κάνει ο Θεός. Και οι αλλαγές που συντελούνται είναι εσωτερικές, μυστικές, κρυφές, δεν φαίνονται στον πολύ κόσμο. Υπάρχουν, όμως, και κάποια πράγματα που φαίνονται. Δηλαδή, το τι γίνεται στα βάθη της ψυχής σου, όντως, το ξέρετε μόνο εσύ κι ο Θεός. Αυτό είναι το αόρατο κομμάτι. Το πώς, όμως, φέρεσαι στον σύζυγό σου και στη σύζυγο, στα παιδιά και στον γείτονα, αυτό το βλέπουν όλοι. Αν είσαι απότομος ή προσβλητικός, νευρικός και υστερικός ή εκδικητικός… φαίνεται! Ολα αυτά και φαίνονται και μετρώνται. Ας πούμε, λοιπόν, σήμερα κάποια τέτοια σημάδια, μετρήσιμα, που δείχνουν ότι πας καλά. Εσύ ίσως να έχεις πολλά χρόνια που βαδίζεις την οδό του Κυρίου. Δεν ξέρω πόσων ετών είσαι.
Μια φορά συνάντησα κάποιον πάνω από 100 ετών και μου λέει: «Εγώ είμαι από παιδί στην Εκκλησία». Ωραία! Μια και είσαι από παιδί, τι καρπούς έφερες; Από παιδάκι, έως σήμερα που μεγάλωσες, τι μάζεψες; Δεν αρκεί να λες ότι είσαι από παιδί κοντά στον Θεό. Οπως δεν αρκεί να λέω ότι πηγαίνω γυμναστήριο πέντε χρόνια ή πέντε μήνες και ενώ ξεκίνησα με 80 κιλά τώρα να είμαι 110. Διότι αυτό είναι δυσφήμηση και ντροπή! Και για το γυμναστήριο, αλλά και για μένα (εκτός αν τα έξτρα κιλά είναι μόνο μυϊκός ιστός). Δεν αρκεί να λέω ότι μαθαίνω αγγλικά για χρόνια και να μην μπορώ να συνεννοηθώ έστω στοιχειωδώς όταν βρεθώ στο αεροδρόμιο.
Αν είσαι κοντά στον Χριστό θα φανεί. Δεν γίνεται αλλιώς. Είναι μερικά πράγματα που σε προδίδουν. Και φανερώνουν αβίαστα ότι η πνευματική ζωή σε επηρεάζει θετικά. Σημάδια πνευματικής προκοπής. Ενα σημάδι είναι το εξής: Αν είσαι κοντά στον Θεό και στη ζωή της Εκκλησίας, η ευτυχία μετακινείται από έξω προς τα μέσα. Δηλαδή, όσο περνούν τα χρόνια, με την ωριμότητα που αποκτάς, «δεν χαλιέσαι» εύκολα από εξωτερικές αλλαγές. Είναι φράση των νέων κυρίως: «Δεν χαλιέμαι». «Δεν χαλιέμαι» θα πει δεν απογοητεύομαι, δεν γκρεμίζομαι. Η ψυχολογία μου δεν πέφτει στα τάρταρα, η κατάθλιψη δεν μου χτυπάει την πόρτα απότομα με το παραμικρό που συμβαίνει στη ζωή εκεί έξω. Διότι αρχίζουν και κατοικούν μέσα μου η ευτυχία και η χαρά του Χριστού, η ηρεμία και η νηφαλιότητα του Αγίου Πνεύματος. Και γίνομαι δυνατός και ψύχραιμος. Με ανθεκτικότητα στα προβλήματα της ζωής. Τέλειο αυτό το σημάδι της πνευματικής προκοπής. Το ζηλεύω κι εγώ, μα ακόμα δεν το ζω.
*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα» των εκδόσεων Αθως.
dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου