Τῇ ΙΕʹ (15ῃ) τοῦ μηνὸς Αὐγούστου, μνήμη τῆς σεβασμίας Μεταστάσεως τῆς ὑπερενδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐφήβου μάρτυρος Ταρσιζίου τοῦ διακόνου, ἐν τῇ παλαιᾷ Ῥώμῃ ἀθλήσαντος, ἐν ἔτει 257ῳ. [Ἐορτάζει στὶς 14 Αὐγούστου καὶ 3 Φεβρουαρίου ]
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Ἀνάμνησις τοῦ μεγάλου θαύματος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐναντίον τῆς βαρβαρικῆς ἐπιδρομῆς τῶν Σαρακηνῶν κατὰ τῆς Bασιλευούσης, ἐπὶ Λέοντος τοῦ Γ΄, ἐν ἔτει 718ῳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, κοίμησις τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Μούρομ (διὰ τοῦ ἁγίου καὶ ἀγγελικοῦ σχήματος μετονομασθείσης Ἀρσένιος) (1851), φίλου τοῦ ἁγίου Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου γερο-Γεωργίου Λάζαρ τοῦ προσκυνητοῦ ἐν Βαράτεκ, Ῥουμανίας (1916) [Ἐορτάζει στὶς 17 Αὐγούστου]
Στίχοι
Οὐ θαῦμα θνῄσκειν κοσμοσώτειραν Κόρην,
Τοῦ κοσμοπλάστου σαρκικῶς τεθνηκότος.
Ζῇ ἀεὶ Θεομήτωρ, κἂν δεκάτῃ θάνε πέμπτῃ.
«Μείνον μεθ’ ημών, η ημετέρα παράκλησις, το μόνον επί γης ημών παραμύθιον.
Μη εάσης ημάς ορφανούς, Μήτερ…».
Tὸ Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ
π. Ἀνανίας Κουστένης
….Εἶναι Πάσχα ἡ σημερινὴ μέρα. Mέγα Πάσχα. Δεύτερο Πάσχα. Ποὺ σημαίνει διάβαση τὸ Πάσχα. Διάβαση καὶ πέρασμα ἀπὸ τὰ ἐδῶ στὰ ἐκεῖ, ἀπὸ τὰ ἐπίκαιρα καὶ γηραιά, στὰ αἰώνια καὶ ἀθάνατα. Ἡ Kυρία Θεοτόκος μας πέρασε τὶς πύλες τῆς αἰωνιότητος καὶ ψυχικῶς, καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρες, καὶ μὲ τὸ ἄχραντον σῶμα της, μετέστη πρὸς οὐρανούς. Δηλαδή, ἀνέστη καὶ ἀνελήφθη. Αὐτὸ σημαίνει ὁ ὅρος μετάσταση, κατὰ τοὺς Πατέρας.
Ἡ Kυρία μας, λοιπόν, Θεοτόκος, μετέστη πρὸς οὐρανούς. Ἀλλὰ καὶ δὲν ἄφησε, ποτὲ μὰ ποτέ, τὴ γῆ καὶ τὴν ἐπίγεια Ἐκκλησία, ὅπως τὸ ὑποσχέθηκε. Mᾶς φροντίζει κατὰ τὸν καλύτερο τρόπο… ἡ Παναγία μας, ἐκεῖ στὴ Βασιλεύουσα, στὴ νέα ἐπίγεια Ἱερουσαλήμ, ποὺ ἐγένετο ἡ Kωνσταντινούπολη, πρυτάνευε, βασίλευε, θαυματουργοῦσε, προστάτευε καὶ πρόσφερε ὅλα της τὰ καλὰ καὶ τὰ ἐλέη της. Kι ὅταν βάρβαροι, κατὰ καιρούς, ἤρχοντο καὶ πολιορκοῦσαν τὴ Βασιλεύουσα, μὲ σκοπὸ νὰ τὴν ἀφανίσουν καὶ νὰ τὴν καταστρέψουν, ἡ Kυρία Θεοτόκος ἐπενέβαινε, καὶ τοὺς ἐσκόρπιζε, καὶ τοὺς ἐδίωκε. Kαὶ κρατοῦσε ἐλεύθερη τὴ Θεοσκέπαστη Πόλη, καὶ γλίτωνε, ὄχι μόνο ἡ Kωνσταντινούπολη καὶ τὰ ὑπόλοιπα, ἀλλὰ καὶ ὅλη ἡ ἀνθρωπότης ἀπὸ τὴ βαρβαρότητα. Xρωστᾶμε πολλὰ στὸ Βυζάντιο. Xρωστᾶμε πολλὰ στὴν Kυρία Θεοτόκο, τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγό. Ἡ Ὁποία ἔσωζε τὴν Πόλη αἰῶνες ἀπὸ βαρβάρους καὶ γλίτωνε ἡ ἀνθρωπότηττα, κάθε φορά, ἀπὸ τὴ βαρβαρότητα.
Ἐπὶ Λέοντος τοῦ Γ΄, στὰ 718, οἱ Σαρακηνοί, μὲ 1500 καράβια καὶ ἀμέτρητο στράτευμα, εἶχαν κυκλώσει ἀπὸ ξηρᾶς καὶ ἀπὸ θαλάσσης τὴν Kωνσταντίνου Πόλη. Kαὶ ἐπέμεναν νὰ τὴν ἀφανίσουν. Ἐπέμεναν πολύ. Ὁ Λέων ἦλθε σὲ συμφωνία μαζί τους. Nὰ τοὺς δώσει δῶρα, νὰ τοὺς χαρίσει ὅ,τι θέλουν καὶ νὰ λύσουν τὴν πολιορκία καὶ νὰ φύγουν. Ἐκεῖνοι, ὅμως, ἐπέμεναν. Ἐπέμενε καὶ ὁ Λέων… —δὲν εἶχε ἀρχίσει, ἀκόμη τὴν Eἰκονομαχία, ἦταν ἱκανός, κατὰ τὰ ἄλλα, αὐτοκράτωρ καὶ πολὺ σπουδαῖος, καὶ πρόσφερε πολλὰ στὴν Kωνσταντίνου Πόλη καὶ στὴν αὐτοκρατορία. Nὰ τὰ λέμε κι αὐτά. Kαὶ ποῦ ξέρεις ὁ Θεός, τί ἔχει νὰ κάνει καὶ πῶς θὰ φερθεῖ στὸν καθένα;— Kαὶ ἐπέμενε, λοιπόν, καὶ ἐπέμεναν κι οἱ Βυζαντινοὶ καί, προπαντός, ἐπέμενε ἡ Kυρία μας Θεοτόκος. Ἐπέμενε Ἐκείνη. Kαὶ ἀνήμερα στὴ χάρη Της, 15 Αὐγούστου, σὰν σήμερα, στὰ 718, τοὺς ἀφάνισε. Ἀφοῦ τὴν προηγούμενη μέρα ἀνάγκασε τὸν ἀρχηγό τους, ποὺ ἐχλεύαζε τὸν Xριστὸ καὶ τὴν Παναγία, τοῦ ’δωσε τέτοια σύγχυση φρενῶν, ἀλλὰ τοῦ ἔφερε καὶ τέτοιο ζόρι, ποὺ τὸν ἀνάγκασε νὰ μπεῖ ταπεινὰ στὴν Kωνσταντινούπολη μόνος του, νὰ πάει νὰ προσκυνήσει τὴ χάρη τῆς Παναγίας, νὰ ὁμολογήσει τὸ ὄνομα τοῦ Xριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας, καὶ νὰ βγεῖ ταπεινωμένος. Ὁ Kύριος κι ἡ μητέρα Tου κάνουν ὅσα βούλονται. Ὅσα βούλονται! Kαὶ ὕστερα, ἀφοῦ δὲν ἄλλαζε, ἔριξε πάνω του τοὺς φοβεροὺς Βουλγάρους ἀπὸ ξηρᾶς καὶ ἀφανίστηκαν χιλιάδες Σαρακηνοί, ἔριξε πεῖνα μεγάλη, ποὺ ἔτρωγαν ὅ,τι εὕρισκαν καὶ δὲν εὕρισκαν, ἀκόμα καὶ ἀνθρώπους, καὶ ὕστερα τοὺς ἔβαλε μία διάθεση νὰ φεύγουν καὶ νὰ τρέχουν. Mπῆκαν στὰ καράβια, ὅσοι ἀπόμειναν, βγῆκαν στὴν Ἄσπρη Θάλασσα, στὸ Αἰγαῖον Πέλαγος, κι ἐκεῖ ἔγινε χαλάζι καὶ βροχὴ καὶ τρικυμία, ποὺ ἐπνίγησαν τὰ ὑπόλοιπα, πλὴν ἑνός, ποὺ μετέβη στὴ Συρία, γιὰ νὰ μεταφέρει τὴ δυσάρεστη γι’ αὐτοὺς εἴδηση. Ἔτσι γράφει ὁ Xρονογράφος Θεοφάνης.
Καὶ στὰ χρόνια τῆς Tουρκοκρατίας, ἡ Kυρία μας Θεοτόκος ἦταν κοντά μας, στὴν πικρὴ σκλαβιά, στὶς δυσκολίες καὶ στὰ βάσανα. Δὲν μᾶς ἄφησε ποτέ, μαζὶ μὲ τὸν Yἱὸ καὶ Θεό Της καὶ τοὺς Ἀγγέλους καὶ τοὺς Ἁγίους. Kαὶ μᾶς βοήθησε πολύ. Καὶ μᾶς βοηθάει ἀκόμα. Καὶ στὶς χαλεπὲς ἡμέρες ποὺ διαβαίνομε, ἡ χάρη καὶ ἡ εὐχή Της εἶναι μαζί μας. Mαζὶ κι ἐδῶ στὴν πατρίδα μας. Γι’ αὐτὸ καὶ ἂν συμβαίνουν τόσα πολλά, Ἐκείνη εἶναι ποὺ μᾶς κρατάει. Γιατὶ ἀλλοιῶς θὰ εἴχαμε γίνει γῆς μαδιάμ, κι ἀλλοιῶς θὰ εἴχαμε καταστραφεῖ. Ὁ Γέροντας Παΐσιος, ποὺ τὸν εἶχε ἐκείνη ἐπισκεφθεῖ καὶ τὸν παρεκάλσε νὰ φροντίζει τοὺς πονεμένους, λέει πὼς τοῦ εἶπε: «Φρόντιζε σύ, Γέροντα, τοὺς πονεμένους κι ἐγὼ θὰ φροντίζω τὰ σύνορα τῆς πατρίδος σου.» Γι’ αὐτὸ καὶ σήμερα Πασχαλιά. Γι’ αὐτὸ καὶ σήμερα χαρά. Γι’ αὐτὸ καὶ σήμερα ἀγαλλίαση. Πανηγυρίζουν τὰ πάντα….
Mεγάλη, λοιπόν, καὶ τρισμεγάλη ἡ σημερινη ἡμέρα. Xαρμόσυνη καὶ ὑπέροχη καὶ μοναδική. Tὸ Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ. Xαίρονται τὰ πάντα, τὰ μέσα καὶ τὰ ἔξω, ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ. Πᾶσα ἡ γῆ εὐφραίνεται. Kι ὁ οὐρανὸς πανηγυρίζει καὶ ἀγάλλεται. Tὸ αἰσθάνεται ἡ ψυχή μας. Tὸ νοιώθουμε στὰ κατάβαθα. Συγκινούμεθα πολὺ καὶ αἰσθανόμεθα ὑπέροχα.
Ἂς εὐλογεῖ ἡ Kυρία Θεοτόκος μας, ἂς εὐλογεῖ τὴ γῆ μας.
Ἂς εὐλογεῖ τὴν πατρίδα μας.
Ἂς εὐλογεῖ τὸν καθένα.
Ἂς εὐλογεῖ τὴ νεολαία μας.
Ἂς περικρατεῖ τὰ γηρατειά.
Ἂς ἐπισκέπτεται τοὺς ἀρρώστους καὶ πονεμένους καὶ φτωχούς. Ἂς πηγαίνει παντοῦ. Διότι, κάποτε, Τὴ ζήτησαν στὸν οὐρανὸ κάποιοι ἔνθεοι, καὶ εἶπαν πὼς λείπει. Καὶ ρώτησαν: «Ποῦ εἶναι ἡ Kυρία;» Kαὶ ἀπήντησαν πὼς εἶναι κάτω στὴ γῆ, μὲ τοὺς ἀρρώστους, μὲ τοὺς πονεμένους, μὲ τοὺς φτωχούς, μὲ τοὺς φυλακισμένους, μὲ τοὺς θλιμμένους, μὲ τὶς χῆρες, μὲ τὰ ὀρφανά, μὲ τοὺς πονεμένους, μὲ τοὺς ἀδικημένους, μὲ ὅλο τὸν κόσμο. Mὲ ὅλη τὴν πλάση. Mὲ κάθε ψυχὴ καὶ μὲ κάθε ὕπαρξη. Ἄλλωστε, ἡ ὀντότητα τοὺ καθενός μας ζητάει μιὰ μανούλα, μία στοργή, μία ἄφατη θωπεία, μιὰ ἀσφάλεια καὶ μιὰ Θεϊκὴ ἀγκάλη.
Αὐτὴ εἶναι τῆς Kυρίας Θεοτόκου!..
Απόσπασμα, Ἐξεφωνήθη τὴν 15η Αὐγούστου 2007, Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης, Θερινὸ Συναξάρι, Τόμος Β´.
***
Άγιος Πορφύριος
«Αυτά πού θέλετε να πείτε στα παιδιά σας, να τα λέτε με την προσευχή σας.
Τα παιδιά δεν ακούν με τα αυτιά• μόνο όταν έρχεται η Θεία Χάρις πού τα φωτίζει, τότε ακούνε αυτά πού θέλουμε να τους πούμε.
Όταν θέλετε να πείτε κάτι στα παιδιά σας, πέστε το στην Παναγία κι αυτή θα ενεργήσει. Η προσευχή σας αυτή θα γίνει ζωογόνος πνοή, πνευματικό χάδι, πού χαϊδεύει, αγκαλιάζει, έλκει τα παιδιά»…
***
Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής
Σας ζητώ αγαπημένα μου τέκνα, έλεγε, με ζήλο να προσεύχεσθε στην Υπεραγία Θεοτόκο, πάντοτε να παίρνετε την ευλογία Της για κάθε έργο σας. Και μην λησμονείτε να την ευχαριστείτε μετά το τέλος του έργου σας για τη βοήθεια που σας έστειλε. Σας ζητώ ιδιαιτέρως να κάμετε τον Θεομητορικό Κανόνα -150 φορές το «Θεοτόκε Παρθένε»- και να διαβάζετε το «ακοίμητο Ψαλτήρι».
Προσευχηθείτε στη Μητέρα του Θεού, όταν η καταιγίδα της εχθρότητας και της κακίας ξεσηκώνεται στο σπίτι σας. Αυτή η Πανάγαθη και Κραταιά, πάρα πολύ εύκολα, μπορεί να ειρηνεύσει τις ανθρώπινες καρδιές. Η ειρήνη και η αγάπη προέρχονται σαν από Πηγή, από τον Ένα Θεό. Αλλά η Δέσποινά μας, ενωμένη με το Θεό και ως Μητέρα του Χριστού προσεύχεται θερμά υπέρ ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, πολύ περισσότερο υπέρ πάντων των χριστιανών.
Ξεκινώντας την προσευχή στην Κυρία Θεοτόκο, πριν από την προσευχή να είσαι πεπεισμένος ότι δεν θα φύγεις απ’ Αυτή , χωρίς να λάβεις έλεος».
***
Άγιος Γέρ. Ιουστίνος Πίρβου ο Ρουμάνος
Είναι επιτακτική ανάγκη να λέμε την Ευχή στον Ιησού και να προσευχόμαστε στην Παναγία, λέγοντας: Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς ή Τη Υπερμάχω Στρατηγώ…
Οι σύντομες αυτές προσευχές μάς ένωσαν μέσα στην φυλακή και έτσι μπορέσαμε να αντέξουμε τον διωγμό του κομμουνιστικού καθεστώτος, χωρίς να υποταχθούμε στο κόκκινο θηρίο…
***
Όλη η ζωή της Παναγίας μας ήταν ένας πόνος.
π. Γεράσιμος Φωκά, Μητροπολίτης Κεφαλληνίας
Όλη η ζωή της Παναγίας μας ήταν ένας πόνος.
Εσήκωσε τους σταυρούς των ανθρώπων. Δεν υπάρχει πόνος ανθρώπου που να μην τον ένιωσε η Παναγία: την ορφάνια από μικρό παιδί, τη συκοφαντία, τι σκληρό πράγμα, όταν εβρέθηκε έγκυος χωρίς άντρα, δεν είναι εύκολο πράγμα αυτό, την προσφυγιά, όταν έφυγε πρόσφυγας εις την Αίγυπτο. Είπε, θυμάστε, ο Άγγελος εις τον Ιωσήφ, “πάρε τη μητέρα”, όχι τη γυναίκα σου, τη μητέρα, τη μητέρα του Θεού και των ανθρώπων και “φεύγε εις Αίγυπτον”, όταν είδε το παιδί της επάνω εις τον σταυρό και κάτω τον λαό αχάριστο και αγνώμονα, ο οποίος συνεχίζει να είναι.
Όλοι μας, αν ψάξουμε, έχουμε αυτά τα στοιχεία, της αγνωμοσύνης και της αχαριστίας, όλοι μας αν ψάξουμε, οι πάντες, πρώτος εγώ….
Γι’ αυτό, αδελφοί μου, ακριβώς, όλοι οι χαροκαμένοι, όλοι οι απελπισμένοι, όλοι οι αδικημένοι, όλοι οι πονεμένοι, όλα τα ορφανά έχουν την Παναγία καταφύγιο, έχουν την Παναγία προσκέφαλο, έχουν την Παναγία λιμάνι ..
***
Η ολοζώντανη παρουσία της Παναγίας μας
π. Στεφάνου Κ. Αναγνωστοπούλου
Μια μέρα ένας νέος βρέθηκε στην Τήνο μαζί με τους οικείους του, -είναι γραμμένο στο βιβλίο- το λέμε σύντομα, κάνοντας ένα βραδινό περίπατο σε ένα στενό, του επιτέθησαν δυο-τρεις εκεί ημίγυμνες τουρίστριες και με χειρονομίες προσπάθησαν να ασελγήσουν μαζί του. Ο νέος αντέδρασε και τους έδωσε και σπρωξιές και κλωτσιές και έφυγε τρέχοντας μονολογώντας «Παναγία μου εγώ ήρθα εδώ για να προσκυνήσω τη Χάρη σου και όχι για να αμαρτήσω».
Στη βραδινή κατά μόνας προσευχή μετά το Απόδειπνο, άρχισε τους Χαιρετισμούς. Δεν πρόλαβε να τελειώσει την πρώτη στάση και ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά του ολόσωμη και ολόλαμπρη η Παναγία περιβεβλημένη από υπερκόσμιον φως. Γεμάτος έκσταση και θάμβος ο νέος, βρέθηκε γονατιστός να απολαμβάνει την παραδοξότατη γι’ αυτόν παρουσία. Και τότε η Βασίλισσα των Ουρανών, η Υπεραγία Θεοτόκος, του χάρισε με άπειρη γλυκύτητα ένα πανέμορφο μειδίαμα κι εξαφανίστηκε και μαζί της η ολόλαμπρη φωτοχυσία. Ο νέος εκστατικός και έκθαμβος παρέμεινε γονατιστός μέχρι το πρωί απολαμβάνοντας πανεμφρόσυνα ό,τι εβίωσε από την απρόσμενη θεϊκή της παρουσία, και το γλυκύτατο χαμόγελο που δεν ξέχασε ποτέ, ούτε μέχρι σήμερα. Να λοιπόν, πώς βραβεύτηκε η αυθόρμητη αντίδρασις του νέου για τη διατήρηση της αγνότητος και της καθαρότητός του. Αντίδραση που μοιάζει με την του παγκάλου Ιωσήφ απέναντι στη γυναίκα του Πετεφρή, γνωστό από την ιστορία. Ας με συγχωρέσει ο παππούλης, -του είπα ότι θα το λέω ανωνύμως-, σήμερα είναι ένας έγγαμος καταξιωμένος ιερεύς που το πρόσωπό του λάμπει από αγνότητα, μετάνοια και εγκράτεια.
***
Πριν λίγα χρόνια, ένας Άγιος λειτουργός του Υψίστου, λίγο πριν από την κοίμησή του, ρωτήθηκε από έναν αδελφό ιερέα:
«Γιατί πάτερ μου αργούσες τόσο πολύ να πάρεις καιρό και μάλιστα μπροστά στην εικόνα της Παναγίας»;.
Τότε ο Άγιος εκείνος λειτουργός, ομολόγησε τα εξής: «Όταν χειροτονήθηκα ιερεύς η Υπεραγία Θεοτόκος ήταν αυτή, που μ’ έβαλε μπροστά στο θυσιαστήριο να γονατίσω και έτσι να δεχθώ δια των χειρών του Επισκόπου το χάρισμα της ιεροσύνης».
Κι άρχισε να κλαίει. Σε λίγο το πρόσωπο του ιερέως αυτού του ετοιμοθανάτου άστραψε και συνέχισε «Από τότε δεν έπαιρνα καιρό, αν δεν ερχόταν πρώτα η Παναγία να με ευλογήσει. Ουδέποτε λειτούργησα χωρίς την παρουσία της. Και τώρα Αυτήν περιμένω να έρθει να με πάρει. Μου το υποσχέθηκε». Σε κάποια στιγμή όταν πρόφερε τ’ όνομά της κι έκαμε το σημείον του σταυρού, άστραψε ο τόπος και το πρόσωπό του, και κλίνας την κεφαλή παρέδωκε το πνεύμα. Τον πήρε η Παναγία και τον πήγε στους ουρανούς. Αυτή η διήγησις είναι από τον μακαριστό πατέρα Σεραφείμ τον Κάρτσωνα.
***
Αυτό το γεγονὸς τὸ διηγήθηκε κατὰ τὸ ἔτος 2002 ἕνας Χριστιανός, ὁ ὁποῖος εἶχε παπποῦ ἕναν ἐνάρετο ῾Ιερέα σ᾿ ἕνα χωριὸ στὰ περίχωρα τῆς Δράμας
«῞Οταν ἦταν μικρός, διακονοῦσε τὸν παπποῦ του, τὸν παπα-Γιώργη, στὸ ῾Ιερὸ Βῆμα. ῾Ο παπα-Γιώργης ἦλθε πρόσφυγας ἀπὸ τὴν Μικρὰ ᾿Ασία μετὰ ἀπὸ τὶς σφαγὲς στὴ Σμύρνη καὶ τὸ κάψιμο τῆς πόλης. ῏Ηταν δέ, ἂν καὶ ἀγράμματος, εὐλαβέστατος.
Τὸ ἐκκλησάκι τοῦ χωριοῦ ἦταν πτωχό, μὲ δάπεδο κακοστρωμμένο ἀπὸ πρόχειρες πλάκες, καὶ ὁ παπα-Γιώργης, κάθε τόσο σκόνταφτε σ᾿ αὐτές.
• ῞Ενα Σάββατο ποὺ λειτουργοῦσε μὲ πέντε-ἕξι πιστούς, στὴ Μεγάλη Εἴσοδο σκόνταψε καὶ παρ᾿ ὀλίγον νὰ σωριαστῆ κάτω μὲ τὰ Τίμια Δῶρα. ῾Ο ἔγγονός του τότε εἶδε ξαφνικὰ μιὰ ὁλόλαμπρη Κυρία νὰ τὸν συγκρατῆ γιὰ νὰ μὴ πέση, καὶ νὰ τοῦ λέγη: “Μὴ φοβᾶσαι… σὲ κρατῶ καλά… προχώρα…”.
Τρέμοντας ὁ παπα-Γιώργης ἀπὸ τὴν ἱερὴ συγκίνησι, εἰσῆλθε μαζί της στὸ ῞Αγιο Βῆμα. ᾿Εκείνη ἔκλεισε τὰ βημόθυρα τῆς ῾Ωραίας Πύλης καὶ τοῦ ἔδωσε τὸ θυμιατὸ γιὰ νὰ θυμιατίση, ὅταν τὰ Τίμια Δῶρα τοποθετήθηκαν πάνω στὴν ῾Αγία Τράπεζα.
῾Ο μικρὸς ἐγγονὸς τὰ ἔβλεπε ὅλα κατάπληκτος, ἄφωνος καὶ θαμπωμένος ἀπὸ τὴν ἀκτινοβολία τῆς μεγαλόπρεπης ᾿Εκείνης Κυρίας. ῾Η ψυχούλα του –καὶ δὲν τὸ ξεχνάει αὐτὸ– πλημμύρισε ἀπὸ ἱερὸ θαυμασμὸ καὶ δέος. Καθόλου ὅμως δὲν κατάλαβε πῶς τὸ θυμιατὸ ποὺ κρατοῦσε μὲ τὸ χεράκι του, βρέθηκε στὰ χέρια τῆς ὁλόλαμπρης ᾿Εκείνης Κυρίας, τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Βασίλισσας τῶν Οὐρανῶν!
Συνῆλθε ὁ μικρὸς καὶ εἶδε τὸν παπποῦ του νὰ κλαίη. Σὲ κάθε αἴτησι, ἐκφώνησι καὶ Εὐχὴ ποὺ διάβαζε, συνεχῶς ἐπανελάμβανε τὴ λέξι “Παναΐα μου”.
“᾿Αντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον… Παναΐα μου”.
“῎Αγγελον εἰρήνης… Παναΐα μου”.
“Διὰ τῶν οἰκτιρμῶν… Παναΐα μου”.
“῎Αξιον καὶ δίκαιον σὲ ὑμνεῖν… Παναΐα μου”.
Στὸν Καθαγιασμὸ τῶν Τιμίων Δώρων τὸ ἴδιο. Εἰδικώτερα στὸ “᾿Εξαιρέτως τῆς Παναγίας…”, ἐκεῖ λυγμοί, δάκρυα πολλὰ καὶ πολλὲς φορὲς “Παναΐα μου”. Καὶ αὐτὸ συνεχίθηκε μέχρι τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας.
᾿Αφοῦ ἔκανε καὶ τὴν Κατάλυσι τοῦ ῾Αγίου Ποτηρίου, εἶπε στὸν ἐγγονό του: “Δὲν θὰ πῆς σὲ κανέναν ὅ,τι εἶδες καὶ ἄκουσες… σὲ κανέναν, γιατὶ ἡ Παναΐα θὰ σοῦ κόψη τὴ γλῶσσα…”.
Στὰ χρόνια τῆς κατοχῆς (1941-1944) ἐμφανίσθηκε ξανὰ ἡ Παναγία στὸν παπα-Γιώργη, γιὰ νὰ τὸν βοηθήση καὶ νὰ τὸν στηρίξη –ἀνήμερα τῶν Χριστουγέννων– δύο χρόνια πρὶν κοιμηθῆ.
᾿Απὸ τότε ὁ παπα-Γιώργης μέρα νύχτα, συνεχῶς μουρμούριζε “Παναΐα μου”. Μ᾿ αὐτὴ τὴν ἔκφρασι τὸν “πείραζαν” καλόκαρδα οἱ συγχωριανοί του, ποὺ ἦσαν συγχρόνως καὶ τὰ λογικά του πρόβατα.
᾿Εκοιμήθη ὁσιακῶς. ῞Ενα πρωϊνὸ ποὺ ἦταν ἀδιάθετος, ἄνοιξε ὁ γυιός του (ὁ πατέρας τοῦ διηγουμένου) τὴν πόρτα τοῦ δωματίου του καὶ τὸν εἶδε γονατιστὸ μὲ τὰ γεροντικά του χέρια ὑψωμένα καὶ λουσμένο μέσα σ᾿ ἕνα ὑπερκόσμιο φῶς νὰ ψελλίζη: “Παναΐα μου… Παναΐα μου… Παναΐα μου, ἔρχομαι…”. Παρέλαβε τὴν ψυχή του ᾿Εκείνη, τῆς ῾Οποίας τὸ ῎Ονομα δὲν ἔλειψε ποτὲ ἀπὸ τὰ χείλη καὶ τὴν καρδιά του»*
* Πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Κ. ᾿Αναγνωστοπούλου, ῾Ερμηνεία στὴν Θεία Λειτουργία μέσα ἀπὸ Πραγματικὰ Γεγονότα καὶ ᾿Εμπειρίες ῾Αγίων ῾Ιερέων, Μοναχῶν καὶ Πιστῶν, Πειραιὰς 2003, σελ. 250-251, § 107.
***
Καλημέρα Παναγία μου!
Κάποιος κύριος, πνευματικοπαίδι μου, μεγάλος κάπως στην ηλικία, οδηγούσε ένα πρωινό το αυτοκίνητο του και σε κάποιο σημείο του δρόμου είδε ένα προσκυνητάρι.
Επειδή λόγω της ηλικίας του οδηγούσε σχετικά αργά, πρόλαβε να δει μέσα στο προσκυνητάρι την εικόνα της Παναγίας. Τότε σκύβοντας ελαφρώς και απευθυνόμενος προς την εικόνα της Παναγίας είπε:
-Καλημέρα, Παναγία μου!
Και αμέσως ή Παναγία βρέθηκε μπροστά του, ολόσωμη, ολοζώντανη, ολόλαμπρη και του απάντησε με γλυκύτητα:
– Καλημέρα, παιδί μου!
Όταν συνήλθε, βρισκόταν έξω από το αυτοκίνητο του, στη μέση του δρόμου, γονατιστός και γεμάτος δάκρυα. Από τότε κάθε φορά πού βλέπει εικόνα της Παναγίας κατανύσσεται και τα μάτια του γεμίζουν δάκρυα.
Πηγή: Από το βιβλίο «Γνώσις και βιώμα της Ορθοδόξου Πίστεως», π. Στέφανου Αναγνωστόπουλου
***
Η Παναγία είναι δεν τη γνωρίζεις;
Μου έδειξε την αξονική και μου είπε να μη φοβάμαι
«Ένα βράδυ, πριν πολλά χρόνια, μπήκα σε έναν θάλαμο ενός καρκινοπαθούς νεαρού προκειμένου να του χορηγήσω ένα παυσίπονο.
Θα ήταν γύρω στα 25. Ακούγαμε και την ίδια μουσική.
Η μάνα του ήταν απέναντι στη καρέκλα σκυφτή, σχεδόν κουλουριασμένη και μυριοταλαιπωρημένη.
Καλοκαιράκι ήταν.
Έξω διασκέδαζε ο κόσμος και χαιρόταν τη ζωή. Μέσα παλεύαμε να σώσουμε το νεαρό.
Ο ογκολόγος του ήταν σαφής. ”Δεν εξαρτάται μόνο από εμάς παιδί μου. Τώρα πια εξαρτάται και από σένα και από τη πίστη σου. Θα το παλέψουμε όλοι μαζί, αλλά δεν ξέρω τί θα γίνει”.
Ο νεαρός πονούσε και μαρτυρούσε κάθε βράδυ. Και εμείς προσπαθούσαμε να τον ηρεμήσουμε είτε με τα παυσίπονα είτε με μια κουβέντα παρηγοριάς.
Έτσι κι εκείνο το βράδυ που έλαχε να ήμουν εγώ βάρδια. Του μιλούσα για μουσική, για συναυλίες. Περνούσαμε λίγη ώρα μαζί (είχαμε κι άλλους ασθενείς και ήμασταν μόνο δυο στη βάρδια) και αυτό έδειχνε να τον ανακουφίζει λίγο. Μάλιστα εκείνο το βράδυ είχαμε και τη πρώτη διαφωνία μας. Εγώ επέμενα πως το δικό μου αγαπημένο συγκρότημα ήταν το καλύτερο, εκείνος έλεγε τα δικά του. Τί τα θες; Παιδιάστικα πράγματα. Από αυτά όμως που σε κάνουν και ξεχνάς τη μαυρίλα μέσα σου. Στο τέλος γελάσαμε και οι δυο και συμφωνήσαμε, ότι και οι δυο είχαμε δίκιο. Να μη σας τα πολυλογώ, τον άφησα να κοιτά το ταβάνι και να αναπολεί δίκες του στιγμές και πήγα στον επόμενο θάλαμο.
Θα πρέπει να είχαν περάσει 10 λεπτά όταν άκουσα μια φωνή από τον θάλαμο του νεαρού. Γυρίζω και βλέπω τη μάνα του να έρχεται προς το μέρος μου με γουρλωμένα μάτια. Με τραβαει από το χέρι και με μπάζει στο θάλαμο του γιου της.
Τον βρήκα όπως τον άφησα. Να καρφώνει το ταβάνι με το βλέμμα του, αλλά μούσκεμα στον ιδρώτα.
Η μάνα νόμισε πως είχε πεθάνει ο γιος της αφού ήταν ακίνητος.
– Αύριο η αξονική θα είναι καθαρή, μου λέει εκείνος κοιτώντας επίμονα το ταβάνι.
– Μακάρι, του λέω και ασυναίσθητα κοιτάζω κι εγώ το ταβάνι.
– Την ειδές κι εσύ έτσι δεν είναι; Με ρωτάει με αγωνιά.
– Ποια; Απαντώ.
– Η Παναγία είναι δεν τη γνωρίζεις; Μου έδειξε την αξονική και μου είπε να μη φοβάμαι.
Έπειτα από δυο μέρες ο νεαρός έκανε αξονική. Ήταν καθαρός. Κανένα σημάδι καρκίνου ή μετάστασης πια.
Οι ορθολογιστές θα πουν ότι ήταν μια παραίσθηση από την ελπίδα του νεαρού και τη δίψα του για ζωή. Τον έσωσε η θεραπεία κι όχι η Θεϊκή παρέμβαση. Οι κυνικοί θα πουν ότι του σάλεψε. Οι θρησκόληπτοι θα πουν ”Θαύμα”.
Εγώ θα πω τούτο. Ο καθένας μας καβαλάει τον σταυρό του. Και εκείνη τη μαύρη ώρα του μαρτυρίου του έχει το δικαίωμα να πιστέψει ΚΑΙ στο θαύμα. Έχει το δικαίωμα να πιστεύει γενικά.
Γιατί είναι καλύτερα να πιστεύεις κάπου, παρά πουθενά.
Η μάνα του νεαρού λοιπόν, ύστερα από αυτό που συνέβη ανέβηκε την ανηφόρα στην Τήνο γονατιστή γιατί πίστευε πως χρωστούσε αυτόν τον ”εξευτελισμό” που λένε οι άλλοι στη Παναγία.
Και να σας πω κάτι; Ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω αυτή τη πράξη;
Ποιος είμαι εγώ που θα ευτελίσω αυτή τη πίστη;
Ποιος είμαι εγώ που θα διακωμωδήσω αυτή την ενέργεια;
Ποιος είμαι εγώ που θα πω τί είναι σωστό και τί όχι για τον καθένα;
Ποιος γνωρίζει γιατί κάνει ο καθένας τέτοιες κινήσεις;
Τί μαύρο καβαλάει μέσα του και τί νόημα έχει μια τέτοια κίνηση γι’ αυτόν που την κάνει;
Μόνο σεβασμό τρέφω σε τέτοια άτομα γιατί τολμούν να δηλώσουν πίστη σε κάτι.
Α, ξέχασα να σας πω πως ο νεαρός ζει ανάμεσα μας, υγιής αλλά ταλαιπωρημένος και μάλιστα νομίζω πως τον είδα και στη συναυλία των Ιron Maiden πρόσφατα.
Λάμπρος Λιάπης (εχθρός της πραγματικότητας).
Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ: Ὁμιλία στήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου
https://immorfou.org.cy/%e1%bc%81%ce%b3%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%b3%cf%81%ce%b7%ce%b3%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%bc%e1%be%b6-%e1%bd%81%ce%bc%ce%b9%ce%bb%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%ae%ce%bd/
Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής: Ἡ κοίμησις τῆς Θεοτόκου
https://immorfou.org.cy/%e1%bc%85%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%ac%ce%be%ce%b9%ce%bc%ce%bf%cf%82-%e1%bd%81-%e1%bd%81%ce%bc%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%82-%e1%bc%a1-%ce%ba%ce%bf%ce%af%ce%bc%ce%b7%cf%83/
Σύ κράτησε μας στο άσπιλο βλέμμα Σου, Δέσποινα… Η Αρχιστράτηγός μας Παναγία κάθεται στο τιμόνι της Ελλάδος και φυλάει τα σύνορα της πατρίδος μας
https://iconandlight.wordpress.com/2019/08/15/%ce%b7-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%ac%cf%84%ce%b7%ce%b3%cf%8c%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%ac%ce%b8%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%83/
Ὤ! Τί θάνατος εἶναι αὐτός, ποὺ γέμισε τὴν οἰκουμένη καὶ τὶς καρδές μας μὲ τὴ χαρὰ τῆς ἀθανασίας! Σήμερα τ’ αγέρι φυσά γλυκύτερα στα κουρασμένα πρόσωπά μας…
https://iconandlight.wordpress.com/2022/08/14/%e1%bd%a4-%cf%84%ce%af-%ce%b8%ce%ac%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%b5%e1%bc%b6%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%e1%bd%90%cf%84%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%bf%e1%bd%ba-%ce%b3%ce%ad%ce%bc%ce%b9%cf%83%ce%b5/
Προσκύνημα στον αγαπημένο τόπο της Παναγίας, στην Μικρή Γαλιλαία του Όρους των Ελαιών, εκεί που προσευχόταν και έλαβε την πληροφορία της μεταστάσεώς της στην αιώνια ζωή.
https://iconandlight.wordpress.com/2022/08/11/82620/
Ως εμψύχω Θεού κιβωτώ, ψαυέτω μηδαμώς χειρ αμυήτων… Η Θεοτόκος ως Κιβωτός της Διαθήκης
https://iconandlight.wordpress.com/2021/08/13/%ce%b7-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%84%cf%8c%ce%ba%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%b1-%ce%b2%ce%bf%ce%b7%ce%b8%cf%8c%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b7-%ce%bc%ce%b7/
Παναγία η Ιεροσολυμίτισσα: Η Αχειροποίητη Εικόνα της Γεθσημανής
https://iconandlight.wordpress.com/2017/08/22/14320/
Παναγία η Ιεροσολυμίτισσα «Μην ανησυχής, εγώ θα σε βοηθήσω· ο Υιός μου είναι Βασιλιάς. Θα περάσετε δύσκολες ημέρες»,
https://iconandlight.wordpress.com/2016/08/13/%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%B7-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CE%AF%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B7%CF%83%CF%85/
Προσεύχου με το Θεοτόκε, Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, και η Μητέρα του Κυρίου μας δεν θα σε εγκαταλείψη ποτέ
https://iconandlight.wordpress.com/2020/03/06/40996/
Κυρά μου Παναγία, σκέπασε τα παιδιά μου, διότι δεν είναι δικά μου, αλλά δικά σου. Να ξέρετε ότι δεν υπάρχει άνθρωπος, κάτω από τον ουρανό, που να έθεσε στην ζωή του, όλη την ελπίδα του στην Κυρία Θεοτόκο και να επέστρεψε εντροπιασμένος. Οσίου Γέροντος Κλεόπα Ηλιέ
https://iconandlight.wordpress.com/2022/04/01/%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%ac-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%ad%cf%80%ce%b1%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%ac-%ce%bc%ce%bf%cf%85/
Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς
Ἦχος α’
Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε. Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ὁ Οἶκος
Τείχισόν μου τὰς φρένας Σωτήρ μου· τὸ γὰρ τεῖχος τοῦ κόσμου ἀνυμνῆσαι τολμῶ, τὴν ἄχραντον Μητέρα σου, ἐν πύργῳ ῥημάτων ἐνίσχυσόν με, καὶ ἐν βάρεσιν ἐννοιῶν ὀχύρωσόν με· σὺ γὰρ βοᾷς τῶν αἰτούντων πιστῶς τὰς αἰτήσεις πληροῦν. Σὺ οὖν μοι δώρησαι γλῶτταν, προφοράν, καὶ λογισμὸν ἀκαταίσχυντον· πᾶσα γὰρ δόσις ἐλλάμψεως παρὰ σοῦ καταπέμπεται φωταγωγέ, ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον.
Δόξα· καὶ νῦν. Τοῦ Μηναίου – –
Ἦχος αʹ.
Θεαρχίῳ νεύματι, πάντοθεν οἱ θεοφόροι Ἀπόστολοι, ὑπὸ νεφῶν μεταρσίως αἰρόμενοι.
Ἦχος πλ. αʹ.
Καταλαβόντες τὸ πανάχραντον, καὶ ζωαρχικόν σου σκῆνος, ἐξόχως ἠσπάζοντο.
Ἦχος βʹ.
Αἱ δὲ ὑπέρτατοι τῶν οὐρανῶν Δυνάμεις, σὺν τῷ οἰκείῳ Δεσπότῃ παραγενόμεναι,
Ἦχος πλ. βʹ.
Τὸ θεοδόχον καὶ ἀκραιφνέστατον σῶμα προπέμπουσι, τῷ δέει κρατούμεναι· ὑπερκοσμίως δὲ προῴχοντο, καὶ ἀοράτως ἐβόων, ταῖς ἀνωτέραις ταξιαρχίαις· Ἰδοὺ ἡ παντάνασσα Θεόπαις παραγέγονεν.
Ἦχος γʹ.
Ἄρατε πύλας, καὶ ταύτην ὑπερκοσμίως ὑποδέξασθε, τὴν τοῦ ἀεννάου φωτὸς Μητέρα.
Ἦχος βαρύς.
Διὰ ταύτης γὰρ ἡ παγγενὴς τῶν βροτῶν σωτηρία γέγονεν· ᾗ ἀτενίζειν οὐκ ἰσχύομεν, καὶ ταύτῃ ἄξιον γέρας ἀπονέμειν ἀδύνατον.
Ἦχος δʹ.
Ταύτης γὰρ τὸ ὑπερβάλλον, ὑπερέχει πᾶσαν ἔννοιαν.
Ἦχος πλ. δʹ.
Διὸ ἄχραντε Θεοτόκε, ἀεὶ σὺν ζωηφόρῳ Βασιλεῖ, καὶ τόκῳ ζῶσα, πρέσβευε διηνεκῶς, περιφρουρῆσαι καὶ σῶσαι, ἀπὸ πάσης προσβολῆς ἐναντίας τὴν νεολαίαν σου· τὴν γὰρ σὴν προστασίαν κεκτήμεθα.
Ἦχος αʹ.
Εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀγλαοφανῶς μακαρίζοντες.
Καταβασία, Ἦχος α’
Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, μακαρίζομέν Σε, τὴν μόνην Θεοτόκον.
Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν Σοὶ Παρθένε ἄχραντε· παρθενεύει γὰρ τόκος, καὶ ζωὴν προμνηστεύεται θάνατος. Ἡ μετὰ τόκον παρθένος, καὶ μετὰ θάνατον ζῶσα, σῴζοις ἀεί, Θεοτόκε τὴν κληρονομίαν Σου.
Ἡ Κοίμηση καὶ ἡ Μετάσταση τῆς Θεοτόκου καὶ ἡ προσευχὴ ὡς τροφοδοσία τῆς ψυχῆς (14.8.2018) Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος
https://www.youtube.com/watch?v=Q_7xbWxXPFE&ab_channel=%CE%9F%CE%9C%CE%99%CE%9B%CE%99%CE%95%CE%A3%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A1%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%A4%CE%9F%CE%A5%CE%9C%CE%9F%CE%A1%CE%A6%CE%9F%CE%A5
Οἱ εὐκαιρίες τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας ποὺ ἔρχονται (14.8.2020) Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος
https://www.youtube.com/watch?v=6P0pa3p8Ogs&ab_channel=%CE%9F%CE%9C%CE%99%CE%9B%CE%99%CE%95%CE%A3%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A1%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%A4%CE%9F%CE%A5%CE%9C%CE%9F%CE%A1%CE%A6%CE%9F%CE%A5
Η Παναγία μας, Πατήρ Ζαχαρίας – Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Essex
Πλατύ Αγλαντζιάς, 17/11/98
http://www.omilies.net/omilies/13pzx/13004_1%20%20H%20PANAGIA%20MAS.mp3
Υπεραγία Θεοτόκος, Π. ΖΑΧΑΡΙΑΣ, Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου ΕΣΣΕΞ,
Ἡ Κοίμησις καί ἡ Μετάστασις τῆς Θεοτόκου π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου
https://www.youtube.com/watch?v=MYmioeXu6yw&ab_channel=PatroparadotoSevas
Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξον ἡμᾶς υπό την σκέπην Σου
Όρος των Ελαιών, Ιερουσαλήμ Σήμερα. Εικονικό ταξίδι
https://www.youtube.com/watch?v=8rVv0BHqP3A&ab_channel=RelaxingWALKER
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου