Η μάτουσκα Ναταλία η διά Χριστόν σαλή της Βίριτσα περιτριγυρισμένη από πολλά ζώα, περνούσε κεκλεισμένων των θυρών, σταματούσε τα τραμ με ένα λόγο της, θεράπευε ασθενείς, ήταν μια ζωντανή μαρτυρία της αλήθειας, ότι η βασιλεία του Χριστού δεν είναι «εκ του κόσμου τούτου»·

 

 

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον
Τῇ ΙΣΤ’ (16ῃ) τοῦ μηνὸς Ἰανουαρίου, ἡ προσκύνησις τῆς τιμίας Ἁλύσεως τοῦ Ἁγίου καὶ ἐνδόξου Ἀποστόλου Πέτρου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶς Ἁγίων Μαρτύρων καὶ αὐταδέλφων, Πευσίππου, Ἐλασίππου, καὶ Μεσίππου· καὶ Νεονίλλης τῆς μάμμης αὐτῶν.(~†161-180)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Ἰουνίλλης τῆς ἐν Καισαρείᾳ. (~†161-180)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Δάνακτος τοῦ ἀναγνώστου ἐξ Αὐλῶνος Βορείου Ηπείρου. (β´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μήλα τοῦ Ὁμολογητοῦ, ἐπισκόπου Ῥινοκούρων τῆς Συρίας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ὀνωράτου, ἀρχιεπισκόπου Ἀρελάτης τῆς Γαλλίας καὶ κτίτορος τῆς μονῆς Λερίνων (Lerins) ἐν Γαλλίᾳ. (†429)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Ῥωμύλου τοῦ ἡσυχαστοῦ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ· Νέστορος, Μαρτίνου, Δανιήλ, Σισώη, Ζωσιμᾶ καὶ Γρηγορίου.(†1375)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ, τοῦ ἐν Τότμα τοῦ Βολογκντᾷ τοῦ Θαυματουργοῦ. (†1650)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Νέου Ἱερομάρτυρος Δαμασκηνοῦ τοῦ Χιλανδαρινοῦ, μαρτυρήσαντος εἰς Γάμπροβον τοῦ Τυρνόβου, καὶ δι᾿ ἀγχόνης τελειωθέντος. (†1771)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Νικολάου τοῦ ἐν Μυτιλήνῃ, μαρτυρικῶς τελειωθέντος. (†1777)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι νεο-ἱερομάρτυρες καὶ Ὁμολογητες: Βασίλειος (Χολμογκόροφ ,1938) ἐν Νοβοσιμπίρισκ, Γεώργιος (Καντούλιν, 1938) καὶ Παυλος (Μπαλούεφ, 1938) ἐν Μπασκιρία, ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ διωγμοῖς ὑπό τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ὁσίας μητρὸς Ναταλίας τῆς διὰ Χριστὸν σαλῆς ἐν Βίριτσᾳ (1976)

Στίχοι ·
Σὴν προκυνοῦντα Πέτρε σειρὰν τιμίαν,
Σειρᾶς μακρᾶς λῦσόν με τῶν ἐγκλημάτων.
Σειρὴν προσκυνέῳ Πέτρου δεκάτῃ ἑνὶ ἕκτῃ.
Στίχ. Κἂν ὦσιν ἱππεῖς, κλήσεων σημασίᾳ,
Πεζοὶ τρέχουσι τρίδυμοι τρεῖς πρὸς φλόγα.
Νεονίλλα γραῦς· ἀλλὰ πῦρ ἀνημμένον,
Ὥς πέρ τις ἀκμάζουσα καρτερεῖ νέα.
Στίχ. Μακάριος Μάξιμος, σαλὸς Κυρίου!
Μωρῶς βιώσας ἠπάτησε τὸν πλάνον.

Η μάτουσκα Ναταλία της Βίριτσα η «διά Χριστόν σαλή»

 

Μόλις η Ναταλία εγκαταστάθηκε στην Βίριτσα γέμισε το σπίτι της με διάφορα κατοικίδια ζώα, κατσίκες, κουνέλια, κότες και πάπιες. Πάντα φορούσε απλά ρούχα, ένα μαντήλι στο κεφάλι και στη μέση μια απλή ζώνη…

Την επισκέπτονταν πολύς κόσμος. Οι άνθρωποι ζητούσαν απ’ αυτήν συμβουλές και τους τις έδινε. Η κυρία του σπιτιού άρχισε να ενοχλείται μ΄ αυτήν την κατάσταση. Δεν της άρεσε να βλέπει κάθε μέρα στο σπίτι της τόσους ανθρώπους. Γι αυτό η Ναταλία άφησε εκείνο το σπίτι και πήγε να μείνει μαζί με τις δύο αδελφές. Εκείνες οι αδελφές παραχώρησαν στην Ναταλία ένα μικρό κομμάτι γης στο οποίο αυτή άρχισε να χτίζει δικό της σπίτι. Το έχτιζε επί είκοσι χρόνια… Και σ’ αυτό το σπίτι είχε η Ναταλία πολλά ζώα, εκτός από κατσίκες, κουνέλια, κότες και πάπιες είχε και σκύλους, οι οποίοι δεν άφηναν κανένα ξένο να πλησιάσει το σπίτι της.
Τα σκυλιά της Ναταλίας την βοηθούσαν στην διακονία των ανθρώπων. Πήγαιναν στο σιδηροδρομικό σταθμό και περίμεναν εκεί τους ανθρώπους που έρχονταν να την επισκεφτούν. Καταλάβαιναν αμέσως ποιοί από τους επιβάτες ήλθαν για την Ναταλία, τους παίρνανε προσεκτικά από τα ρούχα και τους οδηγούσαν στο σπίτι της. Άνθρωποι που το έβλεπαν πρώτη φορά παραξενεύονταν αλλά οι άλλοι τους έλεγαν:
– Προφανώς πάτε στην μητέρα Ναταλία, μη φοβάστε, είναι δικά της τα σκυλιά.

Τα ζώα της Ναταλίας ήταν πολύ περίεργα όντα, σαν να ήταν σκεπτόμενα. Κανένα από τα ζώα της ποτέ δεν έπαθε τίποτα, ούτε πατήθηκε πότε από αυτοκίνητο ή τρένο. Ούτε τα άλλα ζώα τα πείραζαν, ούτε οι άνθρωποι…

Μια γνωστή μου είχε μάθει για τη Mάτιουσκα από τον στάρετς Συμεών (Jelnine, κοιμήθηκε το 1960) της Λαύρας των Σπηλαίων και με ρώτησε: «Ο μπάτουσκα Συμεών την αγαπά τόσο πολύ, και λέει ότι είναι τόσο γεμάτη χάρη. Σε παραρακαλώ πες της να έλθει το σπίτι μας να το ευλογήσει με την παρουσία της».
Η μητέρα Ναταλία δέχθηκε αυτή την παράκληση της γνωστής μου και πήγε. Αλλά, μπαίνοντας στο σπίτι της, άρχισε αμέσως να παριστάνει την οικοδέσποινα. Πήγε στην κουζίνα πήρε μια κατσαρόλα με σούπα και άρχισε να βγάζει από κει τα κομμάτια του κρέατος, λέγοντας:
-“Αυτό είναι για τη γάτα, αυτό είναι για τα σκυλάκια…”
Η συμπεριφορά της Μάτουσκα Ναταλίας δυσαρέστησε την κυρία του σπιτιού. :
– Μάτουσκα, αν θέλεις μπορείς να έρχεσαι στο σπίτι μας, αλλά να μην κάνεις κουμάντο εδώ!
-«Σε λίγο όλοι εδώ θα κρυώσετε», της απάντησε η μητέρα Ναταλία.
Η κυρία του σπιτιού δεν κατάλαβε τι ήθελε να πει μ΄αυτό, αλλά σε λίγες μέρες ξέσπασε μια ισχυρή καταιγίδα, η οποία παρέσυρε τη στέγη του σπιτιού και έσπασε τα τζάμια. Τη στέγη και τα τζάμια γρήγορα τα διόρθωσαν, αλλά μέσα στο σπίτι είχε τόσο πολύ κρύο που ο γαμπρός της οικοδέσποινας αρρώστησε. Ήταν άρρωστος για πολύ καιρό. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να κατάλαβουν τι ήταν και τον πήγαν στο νοσοκομείο.
Έτσι θυμήθηκαν τα λόγια της Μάτουσκα. Την παρακάλεσαν να προσευχηθεί γιά την υγεία του γαμπρού της. Η Μάτουσκα Ναταλία της απάντησε:
“Μην ανησυχείς. Μην ανησυχείς. Αφήστε τον να ξεκουραστεί λίγο στο νοσοκομείο».
Και ο γαμπρός της ήταν καθηλωμένος στο κρεβάτι του νοσοκομείου γιά καιρό χωρίς καμία βελτίωση στην υγεία του. Ξαναπαρακάλεσαν την Ναταλία να βοηθήσει τον άρρωστο. Τότε η μητέρα Ναταλία πήγε στο σπίτι τους και είπε:
– Φέρτε το σίδερο και τα εσώρουχά του.
Σιδέρωσε τα ρούχα με το καυτό σίδερο και είπε:
–Λοιπόν, τα ζέστανα. Πάρε τα στο νοσοκομείο και δώστε του να τα φορέσει.
Σχεδόν αμέσως ο γαμπρός της πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο.

Η Μαρία, μια άλλη γνωστή μου, είχε ακούσει πολλά για τη Μάτουσκα Νατάλια και με παρακαλούσε να της την φέρω σπίτι της για να τη γνωρίσει. Η Μάτουσκα στην αρχή αρνήθηκε, αλλά μετά άλλαξε γνώμη και δέχτηκε. Πήγαμε στη Μαρία, η οποία είχε ετοιμάσει πλούσιο τραπέζι. Ξαφνικά, η μητερούλα Ναταλία με ένα σάλτο ανέβηκε στο τραπέζι, πήρε μια εικόνα που κρεμόταν στον τοίχο και άρχισε να φωνάζει:
– Είναι δική μου η εικόνα!
– Όχι, είναι δική μου! της απάντησε με θυμό η Μαρία.
– «Είναι δική μου, είναι η εικόνα μου. Βοήθεια, με σκοτώνουν! φώναζε η Μάτιουσκα.
Το σκάνδαλο διογκώθηκε, κάλεσαν την αστυνομία. Πήραν την εικόνα από τα χέρια της Μάτιουσκα και την έδωσαν στην κυρία του σπιτιού, η οποία άρχισε να παραπονιέται:
– «Μα ποιαν μου έφερες; Αυτή είναι τρελή.»
Δεν άργησεόμως να ξεκαθαρίσουν όλα. Η Μαρία χώρισε με τον άντρα της και αυτός μεθυσμένος μπήκε στο σπίτι και άρχισε να φωνάζει:
– Θέλω να μοιραστούμε την περιουσία. Ή θα μου δώσεις τις εικόνες ή δώσε μου λεφτά.
Η Μαρία διαφώνησε. Τότε, ο πρώην σύζυγός της ανέβηκε στο τραπέζι και άρχισε να ξεκρεμάει τις εικόνες από τον τοίχο (όπως ακριβώς η μητέρα Ναταλία πριν από αυτόν), φωνάζοντας:
– Είναι δική μου η εικόνα!
– Όχι, δική μου! του απαντούσε η Μαρία.
Και όταν άρχισε να τη χτυπάει, η Μαρία φώναζε: «Βοήθεια, με σκοτώνουν!». Κλήθηκε η αστυνομία και όλα έγιναν όπως τα είχε προβλέψει η μητέρα Ναταλία.
Μετά η Μαρία ζήτησε συγγνώμη από την Ναταλία και την κάλεσε να έλθει ξανά στο σπίτι της, αλλά η Ναταλία της απάντησε:
– Όχι, καλύτερα εσύ να έρχεσαι σε μένα…

***

Μια γυναίκα που ζούσε στην Βύριτσα, και γνώριζε πολύ καλά την Μάτουσκα, μου είπε ότι ένα βράδυ άκουσε ένα μικρό θόρυβο στο δωμάτιό της. Ήταν μόνη στο σπίτι και είχε κλειδώσει την πόρτα της. Νόμιζε ότι είχε παραισθήσεις. Όταν όμως άναψε το φως, είδε τη μητέρα Ναταλία να είναι γονατιστή μπροστά στις εικόνες.
– Μάτουσκα, πώς βρέθηκες εδώ;
– Γλίστρησα κάτω από την πόρτα, της απάντησε.

Μια μέρα πήγα στην εκκλησία και είδα στο δρόμο την μητέρα Ναταλία που ανέβαινε στο τραμ μ’ ένα σάκο γεμάτο παξιμάδια και μια δική μου εικόνα. «Μόνο να μην είναι η εικόνα του Χριστού» (την οποία αγαπούσα πάρα πολύ), σκέφτηκα μέσα μου .
– Δεν είναι αυτή, άλλη είναι, μου απάντησε η Ναταλία, διαβάζοντας την σκέψη μου…

Σταμάτησε το τραμ

Μιά μέρα μαζί με μια γνωστή μου πηγαίναμε με το τραμ στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Ξαφνικά το τραμ σταμάτησε απότομα (ενώ δεν είχε εκεί στάση), άνοιξαν οι πόρτες και μέσα μπήκε η μητέρα Ναταλία με πρόσωπο που έλαμπε από χαρά. Μας πλησίασε και μας είπε:
– Περπατάω στο δρόμο και ξαφνικά βλέπω ότι οι γνωστοί μου πάνε στην εκκλησία. Και λέω: Αμαξά! Σταμάτα!, και το τραμ σταμάτησε.
Ο οδηγός του τραμ μας κοιτούσε με απορία. Δεν μπόρεσε να καταλάβει τι συμβαίνει. Πώς σταμάτησε το τραμ χωρίς να πατήσει αυτός το φρένο;

Μιά φορά την ημέρα των εκλογών η μητέρα Ναταλία ήλθε στο εκλογικό κέντρο με έλκηθρο που το έσυρε ένας τράγος. Όταν την ρώτησαν τί σημαίνει αυτό, απάντησε:
– Ήλθα να ψηφίσω το κομμουνιστικό κόμμα. Ας ζήσει ακόμα για λίγο.

Διήγηση Σεβασμιωτάτου Πρόκλου αρχιεπισκόπου Σιμπίρσκ και Μελεκές(+2014):
…Η μητέρα Ναταλία προείπε το θάνατο του τότε πάπα Ρώμης και του ηγέτη του κομμουνιστικού κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης Μπρέζνιεφ. Όταν μιλούσε γι’ αυτούς ρωτούσε φωναχτά:
– Σωστά το λέω Κύριε;
Και μόνη της απαντούσε:
– Σωστά…
Απόσπασμα από το βιβλίο “Σεραφείμ της Βίριτσα, Ο νεοφανής άγιος της Ρωσίας, Βίος, θαύματα, προφητείες” Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη, 2003.

Το αγαπημένο της σκυλί

 

Μιά φορά πήγαμε μαζί με την μητέρα Ναταλία στην αγορά και συναντήσαμε εκεί έναν άνδρα που είχε μαζί του ένα μικρό σκυλί. Η μητέρα Ναταλία τον πλησίασε και του είπε:
– Είναι δικό μου αυτό το σκυλί, δώσ’ μου το πίσω!
– Όχι είναι δικό μου, απάντησε ο άνδρας.
Άρχισε καυγάς. Η μητέρα Ναταλία δεν ήθελε να κάνει πίσω. Ήρθε αστυνόμος. Ο άνδρας έξω φρενών φώναζε ότι η γριά θέλει να του πάρει το σκυλί. Τότε η Ναταλία είπε:
– Ας αφήσουμε τον σκύλο ελεύθερο και θα δούμε με ποιόν θα πάει.
Μόλις τον αφήσανε ο σκύλος με χαρά και προθυμία έτρεξε στην μητέρα Ναταλία παρά τις φωνές του άνδρα. Ο αστυνόμος του είπε αυστηρά:
– Δεν ντρέπεστε; Γιατί ενοχλείτε την γιαγιά;
Το σκυλάκι αυτό το αγαπούσε πάρα πολύ η Ναταλία. Ήταν το αγαπημένο της. Και συχνά όταν πήγαινε κάπου το έπαιρνε μαζί της, βάζοντάς το μέσα σ’ ένα κοφίνι.

Μιά φορά ένας άνθρωπος που είχε ακούσει για την μητέρα Ναταλία αποφάσισε να την επισκεφθεί στην Βίριτσα. Αλλά δεν ήξερε την διεύθυνσή της. Οι άλλοι του είπαν να πάει και η μητέρα Ναταλία μόνη της θα τον βρει.
– Προφήτη Ηλία στείλε μου έναν άνθρωπο να μου φτιάξει την σόμπα.
Εκείνος την πλησίασε και της είπε:
– Μητερούλα μου, μήπως μπορώ να σε βοηθήσω;Αυτό είναι το επάγγελμά μου, ασχολούμαι με τις σόμπες.
– Σ’ ευχαριστώ προφήτη, μου έστειλες τον άνθρωπο, είπε η γιαγιά. Ήταν η μητέρα Ναταλία…

***

Πριν πεθάνει, η μητέρα Ναταλία είπε σε όσους ήταν κοντά της: «Τα αιτήματα όσων έρχονται στον τάφο μου θα εκπληρωθούν!»
Πριν από το θάνατο της μητέρας της εμφανίστηκε ο Άγιος Νικόλαος, που της ανακοίνωσε την επικείμενη αναχώρησή της. Η μητέρα Νατάλια κοιμήθηκε εν Κυρίω σε ηλικία ογδόντα έξι ετών. Την παραμονή των Θεοφανείων το 1976. Τάφηκε στο νεκροταφείο της Βίριτσας τη γιορτή των Θεοφανείων.

Η ανακομιδή των άφθαρτων λειψάνων της έγινε στις 4 Οκτωβρίου 2012. Αναπαύονται, μαζί με αυτά άλλων αγίων ανδρών και γυναικών, ακριβώς δίπλα στο παρεκκλήσι όπου τιμούνται τα λείψανα του Αγίου Σεραφείμ όπως και της κατά κόσμον συζύγους του της Μάτουσκα Σεραφίμα.

***

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

 

Μακάριοι, όσοι κατόρθωσαν να ζουν στην αφάνεια και απέκτησαν μεγάλες αρετές και δεν απέκτησαν ούτε και μικρό όνομα.

Μακάριοι, όσοι κατόρθωσαν να κάνουν τον παλαβό και, με αυτόν τον τρόπο, προφύλαξαν τον πνευματικό τους πλούτο.

Μακάριοι, όσοι έχουν γεννηθεί τρελλοί και θα κριθούν και ως τρελλοί· και, έτσι, θα εισαχθούν στον Παράδεισο χωρίς διαβατήριο.

Μακάριοι, και τρις μακάριοι, είναι εκείνοι οι πολύ γνωστικοί που κάνουν τον τρελλό για την αγάπη του Χριστού και κοροϊδεύουν όλη την ματαιότητα του κόσμου, που η δια Χριστόν αυτή τους τρέλλα και σαλότητα αξίζει περισσότερο απ’ όλη την γνώση και την σοφία των σοφών όλου του κόσμου τούτου.

Παρακαλώ, να μου δώσει ο Θεός –ή μάλλον, να μου πάρει– το λίγο μυαλό μου, για να μου εξασφαλίσει έστω με τον τρόπο αυτόν τον Παράδεισο, με το να με κρίνει ως τρελλό. Ή, να με τρελλάνει με την αγάπη Του, για να βγω έξω από τον εαυτό μου, έξω από την γη και από την έλξη της γης, διότι αλλιώς δεν έχει νόημα η ζωή μου.

Παλιά που υπήρχαν οι δια Χριστόν Σαλοί, υπήρχαν ελάχιστοι τρελλοί στον κόσμο. Μήπως θα πρέπει να παρακαλέσουμε τους δια Χριστόν Σαλούς να κάνουν καλά τους φύσει σαλούς και να αναδειχθούν πάλι δια Χριστόν Σαλοί;…».

***

π. Κάλλιστος Ware

Ο σαλός είναι μια οικουμενική μορφή. Αποτελεί ο ίδιος μια ζωντανή μαρτυρία της αλήθειας, ότι η βασιλεία του Χριστού δεν είναι «εκ του κόσμου τούτου»·
Ο πραγματικός δια Χριστόν σαλός, με την αγιότητα της καρδιάς, έχει στους γύρω του μια επίδραση που κάνει τη ζωή καλύτερη.
Αυτός είναι η ζωντανή συνείδηση της κοινωνίας.
Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware,Ο Ορθόδοξος Δρόμος,

Η αγία Μητέρα Αλυπία του Κιέβου, η δια Χριστόν σαλή
https://iconandlight.wordpress.com/2017/10/29/20006/

Η μάτουσκα Ναταλία της Βίριτσα η «διά Χριστόν σαλή» περιτριγυρισμένη από σκυλιά, γάτες, κατσίκες, κουνέλια, κότες και πάπιες, περνούσε κεκλεισμένων των θυρών, σταματούσε τα τραμ με ένα λόγο της, θεράπευε ασθενείς, ήταν ανάπαυση και παρηγοριά για τους φτωχούς και απελπισμένους.
https://iconandlight.wordpress.com/2024/01/15/%ce%b7-%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%ba%ce%b1-%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%af%cf%81%ce%b9%cf%84%cf%83%ce%b1-%ce%b7-%ce%b4%ce%b9%ce%ac-%cf%87/

Ἀπολυτίκιον προσκύνησις τῆς τιμίας Ἁλύσεως τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Πέτρου.
Ἦχος δ’

Τὴν Ῥώμην μὴ λιπών, πρὸς ἡμᾶς ἐπεδήμησας, δι’ ὧν ἐφόρεσας τιμίων Ἀλύσεων, τῶν Ἀποστόλων Πρωτόθρονε· ἃς ἐν πίστει προσκυνοῦντες δεόμεθα, ταῖς πρὸς Θεὸν πρεσβείαις σου, δώρησαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον προσκύνησις τῆς τιμίας Ἁλύσεως τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Πέτρου. (Χαραλάμπους Μπούσια)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τῶν τιμίων δεσμῶν σου τὴν θείαν ἅλυσιν πανευλαβῶς προσκυνοῦντες, Εὐαγγελίου σεπτοῦ χριστοκῆρυξ, Πέτρε, πάνσοφε Ἀπόστολε, κλεὶς ὁ βαστάζων ἐν χερσί, Βασιλείας οὐρανῶν, διάνοιξον Παραδείσου κἀμοί τὰς πύλας εὐχαῖς σου καὶ κληρονόμον πόλου δεῖξόν με.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Δάνακτος. (ὑπὸ Ἱερομ.Ἀθανασίου Σιμωνοπετρίτου)
῏Ηχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς σάλπιγξ θεόφθογγος, τὰς ἐντολὰς τοῦ Χριστοῦ, καλῶς ἀνεγίνωσκες, τῇ ᾿Εκκλησίᾳ αὐτοῦ, ὦ Δάναξ μακάριε· πλάνην δὲ τῶν εἰδώλων, μυκτηρίσας πανσόφως, ξίφει τὴν κεφαλήν σου, ἐν Αὐλῶνι ἐτμήθης, αὐλαῖς δὲ τοῦ Θεοῦ νῦν οἰκῶν, ἡμῶν μνημόνευε.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου νέου ̔Ὁσιομάρτυρος Δαμασκηνοῦ τοῦ Χιλανδαρηνοῦ(Ἀθανασίου Σιμωνοπετρίτου)
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Ἐν τῷ Ἄθῳ ἀσκήσας ἐν Σφιστόβῳ ἐνήθλησας, διὰ τὴν ἀγάπην Κυρίου, ὡς ἀμνὸς ἐθελόθυτος· καὶ γὰρ συκοφαντίας τὸν ζυγόν, δεξάμενος ἐνέμεινας πιστῶς, ἐν τῇ πίστει τῶν Πατέρων Δαμασκηνέ, φαυλίσας Ἄγαρ δύσθεον. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἀναδείξαντι ἡμῖν, σὲ πρέσβυν ἀκαταίσχυντον.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου καί Ἐνδόξου Νεομάρτυρος Νικολάου τοῦ Μυτιληναίου.
Ἦχος πλ. α΄.

Νεομάρτυς Κυρίου ἀξιοθαύμαστε, τού τήν μνήμην τελοῦντας τοῦ μαρτυρίου σου, καί ἀθροισθέντας τῶ ναῶ περιφρούρησον, ἀπό πάσης ἀπειλῆς σεισμοῦ, λοιμοῦ τε καί ὀργῆς, Νικόλαε νεομάρτυς, βραβεύων πᾶσιν εἰρήνην πταισμάτων λύσιν καί μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίας Ναταλίας τῆς διὰ Χριστὸν σαλῆς ἐν Βίριτσᾳ
Ἦχος πλ. δ’

Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ’ εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ· καὶ πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Ναταλία τὸ Πνεῦμά σου.

iconandlight.wordpress.com