Μέσα στὸ ἔτος 2005 ἕνα ἀπόγευμα ἐπισκέφθηκαν τὴ Μονὴ Κουδουμὰ μιὰ κοπέλα μὲ τὸν πατέρα της ἀπὸ τὴ Λάρισα, ζητῶντας νὰ προσκυνήσουν τὸν Ναὸ τῆς Παναγίας. Εἰσερχόμενη στὸν Ναὸ ἡ κοπέλα δὲν μποροῦσε νὰ προσκυνήσει, διότι κάτι τὴν ἐμπόδιζε.
Ὁ πατέρας ἐξήγησε στὸν Ἡγούμενο ὅτι ἡ κόρη του ἔπασχε ἀπὸ δαιμονικὴ ἐπήρεια καὶ τῆς ἐνεφανίσθη πρὸ καιροῦ ὁ μακαριστὸς Γέροντας (Ἅγιος) Εὐμένιος ἀπὸ τὸ χωριὸ τῆς Κρήτης Ἐθιὰ (δὲν εἶχαν ἀκούσει ποτὲ γι’ αὐτὸν) καὶ τὴν προέτρεψε ἐπίμονα νὰ ἔρθει στὸν τάφο του καὶ ἐκεῖνος θὰ τὴν θεραπεύσει.
Διότι, ὅπως τῆς εἶπε, ἐκεῖνος εἶχε ταλαιπωρηθεῖ τὸ ἴδιο ἀπὸ τὰ δαιμόνια, «μόνο ποὺ ἐγὼ τὸ ἔπαθα ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια, ἐνῷ ἐσὺ ἀπὸ βλασφημία».
Ἔτσι ἤρθαμε σήμερα στὴν Κρήτη καὶ πήγαμε στὸν τάφο τοῦ Γέροντα καὶ ἐνῷ προσκυνήσαμε, ἡ κόρη μου ἄκουσε τὴ φωνὴ τοῦ Γέροντα νὰ τῆς λέει:
“Νὰ πᾶς εἰς τὴ Μονή του Κουδουμὰ νὰ ζητήσεις ἀπὸ τὸν Ἡγούμενο νὰ σὲ σταυρώσει καὶ θὰ γίνεις καλά”.
Μετὰ ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ πονεμένου πατέρα, τῆς διάβασαν τὶς καθορισμένες ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία εὐχὲς γιὰ τὶς περιπτώσεις αὐτές, μετὰ πολλῶν δυσκολιῶν ποὺ προκλήθηκαν ἀπὸ τὴν πάσχουσα κατὰ τὴν ὥρα τῆς ἀνάγνωσής τους, καὶ μετὰ τὸ τέλος τῶν εὐχῶν ἡ κοπέλα στράφηκε στὸν Ἡγούμενο λέγοντάς του:
«Ὁ Γέροντας Εὐμένιος ποὺ μ’ ἔστειλε ἐδῶ μοῦ εἶπε νὰ σοῦ πῶ ὅτι, μετὰ ποὺ θὰ μὲ σταυρώσεις, νὰ βγάλεις ἀπὸ τὸ Ἱερὸ Βῆμα τὴν θαυματουργὸ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου νὰ τὴν προσκυνήσω».
Ὁ Ἡγούμενος δὲν γνώριζε γιὰ καμιὰ θαυματουργὸ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ποὺ νὰ ὑπάρχει στὴ Μονὴ καὶ ἰδιαίτερα νὰ βρίσκεται στὸ Ἱερὸ Βῆμα καὶ τῆς εἶπε ὅτι δὲν ὑπάρχει αὐτὸ ποὺ ζητᾶ.
Ἐκείνη ἐπέμεινε, ὅπως τῆς εἶχε πεῖ ὁ Γέροντας, ὅτι ὑπάρχει στὸν βοηθητικὸ χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, κρεμασμένη πάνω ἀπὸ τὴν πόρτα.
Μπαίνοντας μέσα ὁ Ἡγούμενος, διαπίστωσε ὅτι πράγματι πάνω ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ ἱεροῦ βρισκόταν ἡ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ἔργο τοῦ ἔτους 1917, καὶ δόξασε τὸν Θεὸ γιὰ τὴ θαυμαστὴ ἐπέμβαση τοῦ γέροντα.
Ἐξαμηνιαῖο Περιοδικὸ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κουδουμὰ Κρήτης, «Κουδουμιανὰ Μηνύματα» (Ἴουλ. Δέκ. 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου