Α) Του παραλύτου,
τριάντα οκτώ χρόνια ήταν παράλυτος και με έναν λόγο τον απεκατέστησε πάλι, και
Β) Της Σαμαρείτιδος η οποία είχε και αυτή παραλυσία στην ψυχή, λόγω της ζωής που έκανε .
Αυτα είναι έργα μόνο του Θεού ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τέτοια έργα.
Τώρα γίνεται κάτι ακόμη ποιο σοβαρό, τώρα θεραπεύει έναν εκ γενετής τυφλόν (γεγεννημένο τυφλό) έναν που δεν είχε κόγχες δεν είχε βολβούς, οι κόγχες αυτές ήταν άδειες!!!!
ΕΚΑΝΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΥΤΟΥ !!!!
Αμφισβητούν οι άνθρωποι και μάλιστα οι σημερινοί, τον Θεον ως δημιουργόν.
Χαίρονται, επιθυμούν να προέρχονται καλύτερα από έναν πίθηκο, να έχουν ένα ζώο άλογο για πατέρα, αρκεί τον Θεόν να μην έχουνε πατέρα και δημιουργό.
Είναι μια ευκαιρία, διότι ο Χριστός όταν έφτιασε τον κόσμο δεν υπήρχε άνθρωπος μάρτυρας να δει ποιος τον φτιάχνει, ποιος είναι ο Αρχιτέκτονας του, μόνον άγγελοι υπήρχαν κατά την δημιουργία.
Για να δείξει λοιπόν στους ανθρώπους ότι,
εγώ είμαι ο δημιουργός και είναι αλήθεια αυτά που σας λέγω δια του Μωυσέως εις την γέννεση,
ότι πήρα χώμα και από χώμα έφτιαξα τον άνθρωπο.
Οικονομεί τώρα, να έλθει ένας άνθρωπος τυφλός, και με λίγο χώμα και λίγο σίελο ,
πάλι να θαυματουργήσει επ αυτού, να δημιουργησει το πιο λεπτό όργανο του ανθρωπίνου σώματος.
Θα κάνω ξανά μια δημιουργία, θα φτιάξω ξανά το ποιο λεπτό είδος του ανθρωπίνου σώματος να σας διευκολύνω να μάθετε μία για πάντα ότι εγώ είμαι ο δημιουργός σας.
Και όπως είπε στην Σαμαρείτιδα,
εγώ είμαι ο Μεσσίας ο λαλών σοι, εγώ είμαι ο προσδοκώμενος Χριστός.
Το ίδιο λέγει τώρα, εδώ στην πράξη,
διότι εκείνα ήταν λόγια,
τώρα όμως εδώ είναι πράξη,
είμαι εγώ ο δημιουργός σας.
Ταύτα ειπών έπτυσε χαμαί εποίησε πηλόν εκ του πτύσματος και επέχρισε τον πηλόν επί τους οφθαλμούς του τυφλού, και είπεν αυτώ, ύπαγε νίψαι εις την κολυμβήθρα του Σιλωάμ, απήλθε ουν και νίψατω και ήλθεν βλέπων.
Επειδή όμως το Θαύμα έγινε Σάββατο τον έπιασαν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι και τον ανέκριναν.
Είπαν σε αυτόν, πως άνοιξαν οι οφθαλμοί σου;
Απεκρίθη εκείνος και είπε:
Άνθρωπος λεγόμενος Ιησούς πηλόν (λάσπη) εποίησεν και επέχρισε μου τους οφθαλμούς και είπε μοι, ύπαγε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και νίψαι, απελθών δε νιψάμενος, ανέβλεψα.
Ένας έτσι και έτσι που τον έλεγαν Ιησού μου έβαλε λάσπη στα μάτια που είπε να πλύνω το πρόσωπο μου το έκανα και βλέπω.
Αυτοί βεβαίως γνώριζαν πριν πει το όνομα Ιησούς αλλά και τώρα γνώριζαν ποιος είναι ο Ιησούς.
Ο Ιησούς ήταν εκείνος που τις ημέρες εκείνες κρατούσε τον λαό στο ένα πόδι από τις πράξεις που έκανε.
Αλλά όπως είπαμε η ημέρα ήταν Σάββατο που έκανε ο Χριστός αυτό το θαύμα.
Είπαν σε αυτόν που είναι εκείνος;
Από την κακία τους, από το μίσος τους δεν είπαν που είναι ο Ιησούς, αλλα που είναι εκείνος.
Και τον ξαναρωτούν πως ανέβλεψεν, αυτός φυσικότητα απήντησε όπως ακριβώς είχαν τα πράγματα, δεν ήξερε την κακία των ανθρώπων, δεν είχε δει φθόνο, δεν είχε δει μίσος που διαστρέφεται η ημέρα και γίνεται νύκτα μέρα μεσημέρι από την κακία των ανθρώπων.
Έλεγαν κάποιοι από τους Ιουδαίους, ουτος ο άνθρωπος ουκ εστι εκ του Θεού ( ο Χριστός δηλαδή), ότι το Σάββατον ου τηρεί,
(το βρήκανε μερικοί),
άλλοι έλεγαν, πως δύναται άνθρωπος αμαρτωλός τοιαύτα σημεία ποιείν;
και σχίσμα είναι εν αυτοίς.
Χωρίστηκαν και αυτοί.
Λέγουν πάλι στον τυφλό,
Συ τι λέγεις περί αυτού,
εδώ βλέπουμε η ανάκριση αυτή να είναι ενας πόλεμος νεύρων,
για να τον αναγκάσουν να αναθεματίσει λέγοντας αναθεμά την ώρα που βρήκα το φως μου, καλύτερα να έμενα τυφλός.
Τι λέγεις περί αυτού ότι άνοιξε σου τους οφθαλμούς;
Ο δε είπε ότι προφήτης εστι,
δλδ απεσταλμένος από τον Θεό.
Δεν επίστευσαν οι Φαρισαίοι ότι είναι προφήτης, αλλά επίσης δεν επίστευσαν ότι ήταν τυφλός και ανέβλεψεν.
Έφώναξαν τους γονείς του τυφλού και τους ρώτησαν αυτός είναι ο Υιός σας;
που εσεις δηλώνετε ότι εγεννήθη τυφλός;
γιατι εμεις δεν το παραδεχόμαστε, εσεις το λέτε, ειναι το παιδί σας αυτό;
πώς τώρα βλέπει; !!!
τι παραπειστικά - σατανικά ερωτήματα υποβάλλουν!!!
Απεκρίθησαν οι γονείς αυτού και είπον,
Γνωρίζουμε ότι αυτός είναι ο υιός μας και τυφλός εγεννήθη, πως τώρα βλέπει δεν γνωρίζουμε
δλδ μην μας μπλέκετε εμάς, αυτός ηλικία έχει και αυτόν ερωτήσατε.
Να αναλάβει τις ευθύνες του εμείς δεν γνωρίζουμε.
Το παιδί αυτό δεν γνωρίζουμε την ηλικία του μπορεί να ήταν και 20 , 25, 30 ετών, το πρωί εκείνο πήρε την μαγκούρα του και βγήκε από το γνωστό του δρομολόγιο να πάει στο στέκι όπου επαιτούσε και να μαζεύει δεκάρες, και να φέρει και στο σπίτι ίσως και μεροκάματο για τους άλλους.
Την ημέρα εκείνη πέρασε ο Χριστός μας και του έκανε αυτό το θαύμα επάνω του και ανέβλεψε το παιδί.
Ε!!! Τι έγινε εκείνη την ώρα;
το παιδί αυτό όταν είδε,
δεν επέστρεψε στο σπίτι του
το μεσημέρι;
Όχι, βέβαια με την βοήθεια της μαγκούρας του, αλλά με το φως του πλέον.
Όταν άνοιξε η αυλόπορτα και είδε η μάννα του το παιδί ότι βλέπει!!!!
Σαν τι φαντάζεστε ότι έγινε, δεν θα έπεσε ο ένας στην αγκαλιά του αλλου;
Ελάτε στην στιγμή που συναντήθηκε η μάννα με το παιδί, δεν θα ρώτησε γεμάτη λαχτάρα πως έγινε;
θα ρώτησε βέβαια.
Δεν θα είπε το παιδί μητέρα άνθρωπος Ιησούς έκανε αυτό κι αυτό και εγω βλέπω τώρα, θα το είπε.
Είναι αδύνατον, αυτή λοιπόν η μάννα, δεν εσκέφθηκε τίποτα από όλα αυτά;
ότι κάποιος τις εχάρισε αυτό το μεγάλο δώρο;
να βλέπει ότι, την βλέπει το παιδί της;
διότι ο καημός της μάνας δεν είναι ότι δεν βλέπει το παιδί της, το παιδί ζει στο βασίλειο του,
δεν αισθάνεται τίποτα,
δεν είχε κάτι που το έχασε,
ώστε να αισθανθεί την έλλειψη του,
δεν γνώριζε ποτέ το φως,
η μάννα νιώθει την χαρά όταν έρχεται το παιδί της και ανοίγει την αγκαλιά της, και τρέχει το παιδί της μέσα στην αγκαλιά της, όμως το παιδί της που ήταν τυφλό μέχρι εκείνη την ημέρα δεν το έκανε διότι δεν την έβλεπε την μάννα του,
ο καημός της μάννας είναι που δεν την βλέπει το παιδί της.
Τώρα ο Χριστός της έδωσε αυτή τη χαρά, να βλέπει ότι το παιδί της, βλέπει την μάννα.
Φανταστείτε εκεινη την στιγμη της συνάντησης την χαρά, τις αγκαλιές, τα φιλιά και τα κλάματα χαράς.
Ε!!!! Τον αρνείσαι λοιπόν αυτόν τον άνθρωπο που σου έδωσε αυτήν την χαρά;
Δεν ξέρω λέει όπως τα έκανε ας τα βγάλει πέρα.
Γιατι;;;
Διότι τους έκαναν οικονομικό αποκλεισμό τους έκαναν αποσυναγώγους.
Με τον φόβο αυτόν οι γονείς αρνούνται τον Ιατρό του παιδιού τους, λέγοντας, άμα αυτός θέλει να φάει το κεφάλι του ας το φάει, και απαντούν, εχει ηλικία ρωτήστε τον, και έτσι, αρνούνται τον ευεργέτη τους, τον ίδιο τον Θεόν.
Σ' αυτό ακριβώς το σημείο, ας προσέξουμε κι εμείς πολύ, διοτι οι καιροί είναι πονηροί, και να μήν αρνηθούμε τόν Θεόν για κανέναν απολύτως λόγον.
Τον ξανακαλούν οι Φαρισαίοι και τότε γίνεται ένας από τούς ποιο σπουδαίους διαλόγους, διαχρονικούς σε όλες τις εποχες, και σε όλες τις καταστάσεις.
Λέγοντας σε αυτόν δώσε δόξα στον Θεό.
Όχι τον Χριστό, προσέξτε σατανικά πράγματα, όπως συμβαίνει με τους ιεχωβάδες τώρα,
δώσε δόξα στον ιεχωβά όχι στον Χριστό.
Μα εμένα δεν με έκανε καλά ένας άλλος εμένα με έκανε ο Ιησούς καλά, σ αυτόν οφείλω το ευχαριστώ.
Επιμένουν δώσε δόξα στον Θεό διότι εμείς γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος αυτός που σε έκανε καλά είναι αμαρτωλός.
Απεκρίθη εκείνος ο πρώην τυφλός και είπεν,
εγώ δεν ξέρω αν είναι αμαρτωλός, αυτό πάρτε το πάνω σας,
εγώ είδα ότι ήμουν τυφλός και τώρα βλέπω, αυτό ξέρω να το λέω, αν είναι αμαρτωλός να τα βγάλετε εσεις πέρα,
εγώ ένα ξέρω ότι ήμουν τυφλός και τώρα βλέπω.
Τον ξαναρωτούν τι σου εκανε;
(Ο πόλεμος νεύρων συνεχίζεται, )
Πως σου άνοιξε τους οφθαλμούς;
Μας σας είπα, δεν καταλάβατε τι σας είπα;
του πέρασε όμως μια αγνή σκέψη απο τον νουν του,
βρε μήπως μου ζητάνε περισσότερες αποδείξεις για να πιστέψουν και αυτοί;
και με την καλοσύνη αυτή ξανά τους είπε.
Σας ειπα ήδη αλλά δεν ακούσατε, μήπως και σεις θέλετε να γίνετε μαθητές του;
Ο λόγος αυτός έπεσε ως κεραυνός επάνω τους και..
Ελοιδώρησαν αυτόν και είπον συ εί μαθητής εκείνου, εμείς πιστεύουμε τον Μωυσή εκείνον δεν τον πιστεύουμε, εμείς γνωρίζουμε ότι ο Θεός με τον Μωυσή μίλησε,
αυτόν δεν γνωρίζουμε ποιος ειναι.
Απεκρίθη ο άνθρωπος και τους είπε:
εδώ είναι το θαυμαστόν ότι εσεις που έπρεπε ξέρετε, δεν γνωρίζετε από που είναι, και εντούτοις εμένα μου άνοιξε τους οφθαλμούς.
Όλα αυτά αλήθεια γιατί;
Γιατί αυτή η τύφλωσις;
Γιατί αυτή η πώρωσις;
Γιατί το θαύμα έγινε την ημέρα του Σαββάτου.
Ήθελε αρα ο Θεός να παραβιάσει την ημέρα του Σαββάτου;
Ήθελε ο Θεός του κανόνες που έβαλε ο ίδιος να τους παραβιάσει και να τους χαλάσει;
Δηλώνει εδώ με τα θαύματα του,
ο Χριστός θεραπεύοντας ασθενείς την ημέρα του Σαββάτου το πόσο λατρεύει το παιδί του, το ποσο αγαπάει τον άνθρωπο και ακόμα και για το χατήρι του ανθρώπου παραβιάζει και αυτούς τους μεγάλους κανόνες που έχει βάλει, την αργία του Σαββάτου.
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που είπε:
Ουκ ο άνθρωπος για το Σάββατον, αλλά το Σάββατον για τον άνθρωπο.
Οι Φαρισαίοι λοιπόν, βλέπουν αμαρτωλότητα στον Χριστό, όχι γιατί υπάρχει αμαρτωλότητα, αλλά γιατί οι ίδιοι είναι χαντακομένοι μέσα στα πάθη.
Ποιά πάθη; ήταν πορνοι; Όχι
Ήταν ανελεήμονες; Όχι έκαναν ελεημοσύνη.
Δεν προσευχόταν; Όχι έκαναν και προσευχή.
Άρα ποιο ήταν το πρόβλημα των Φαρισαίων;
Το πρόβλημα όλων μας,
Ο άκρατος εγωισμός.
Εγώ ξέρω, εσύ δεν ξέρεις.
Εγώ καταλαβαίνω, εσύ δεν καταλαβαίνεις.
Εγώ έχω μυαλό, εσύ δεν έχει μυαλό, και πάντα όλα τα δικά μας είναι δικαιολογημένα, και ότι κάνει ο άλλος είναι αδικαιολόγητο και φρικτό.
Ο Χριστός γνώριζε την καρδιά τους, όπως και κάθε ανθρώπου εις τον αιώνα, τον έλεγαν δαιμονισμένο και τρελό, και αν είπαν εκείνον πόσο περισσότερο θα πουν και εμάς, όσοι αποφασίσαμε πραγματικά να είμαστε παιδιά του.
Αλλοίμονο αν λέει καλά λόγια για σας ο κόσμος, είναι αδύνατον ο κόσμος μονίμως να λέει καλά λόγια για εμάς, αλλά αντιθέτως ο διάβολος θα εξεγείρει πολέμους και μίσος και φθόνο εναντίον των ανθρώπων.
Και θα απαντήσει τότε ο τυφλός ο αγράμματος, δεν είχε διαβάσει ούτε ενα βιβλίο, ίσως να είχε ακούσει κάποια πράγματα, αλλά τι άλλο να είχε εκτός.απο θειο φωτισμο, για να μιλήσει μπροστά στους σοφούς του Ισραήλ, όπου οι γονείς του έτρεμαν σαν το ψάρι, που ποια θα είχαν ζήσει και την ζωή τους, δεν περίμεναν και κάτι τι περισσότερο;
Και συνεχίζει και τους λέει έναν ορισμό ο οποίος έχει και πρόσκαιρο και αιώνιο κύρος.
Κύριοι γνωρίζουμε ότι αμαρτωλόν ο Θεός δεν ακούει, αλλά εάν κάποιος είναι θεοσεβής και το θέλημα του Θεού κάνει, αυτόν τον ακούει
Αν ήταν αμαρτωλός όπως εσείς λέτε τότε δεν έπρεπε να τον ακούει ο Θεός και να κάνει αυτό το τεράστιο θαύμα.
Δεν ακούσθηκε κανένας μέχρι σήμερα να ανοίξει μάτια γεγενημένου τυφλού.
Εάν δεν ήταν από τον Θεό αυτός δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα.
Άρα είναι Θεάρεστος.!!!!
Ο συλλογισμός αυτός είναι ατράνταχτος, που είπε αυτό το παιδί.
Τον φώτισε ο Θεός και τους απάντησε τετράγωνα.
Όμως ο εγωισμός κάνει τους ανθρώπους να παραλογίζονται, και όπου υπάρχει παραλογισμός υπάρχει ο διάβολος.
Τότε ο Χριστός ξανασυναντά τον πρώην τυφλό και του λέγει:
Σ' έβαλαν έξω, ναι, με έβγαλαν έξω.
Σ' έβγαλαν έξω επειδή είπες ότι είναι από Θεού αυτός που σε θεράπευσε; Ναι, γιατί πιστεύω ότι είναι από Θεού.
Πιστεύεις στον Υιό του Θεού εσύ;
Πιστεύεις ότι ήλθε ο Χριστός στον κόσμο;
Ποιος είναι Κύριε να τον πιστέψω, έχω διάθεση, έχω καρδιά να τον πιστέψω, πες μου ποιός είναι να μάθω.
Αυτός που είδες και αυτός που σου μιλάει αυτήν την στιγμή.
Είναι μια αντίστοιχη κατάσταση
μ' αυτήν που είπε στην Σαμαρείτιδα, εγώ είμαι ο Μεσσίας.
Είναι αποκάλυψη Θεού ότι πραγματικά αυτός ειναι ο Μεσσίας που θα μας σώσει.
Γι αυτό εμείς πρέπει οπωσδήποτε να τον υπακούσουμε , οπωσδήποτε να τον ακολουθήσουμε, οπωσδήποτε να δεχθούμε τον λόγο του.
Και τότε ο πρώην τυφλός γεμάτος ευγνωμοσύνη, έπεσε μπροστά σε όλον τον κόσμο, δεν υπολόγισε το ρεζίλεμα του κόσμου και προσκύνησε τα πόδια του Χριστού, όλος ευγνωμοσύνη.
Και θα πει η υμνολογία Θεέ μου εσύ που άνοιξες τα μάτια του εκ γενετής τυφλού, βοήθησε με και μένα να ξεπεράσω την τύφλωση μου, να μπορώ να σε βλέπω όπως είσαι, να μην θεοποιώ τον εγωισμό μου, και να νομίζω κάθε φορά ότι εγώ έχω το δίκιο, και ότι εσύ Θεέ μου που τα έκανες όλα, δεν ξέρεις να τα κάνεις σωστά.
Ο Θεός να ελεήσει και να δουν τα μάτια μας την πραγματικότητα πριν έρθει εκείνη η ώρα που θα είναι οριστική και αμετάκλητη.
Γι αυτό να θυμάσαι, κάθε φορά που κοινωνείς Πάσχα επιτελείς.
Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου