Να
δήτε οί κοσμικοί τι τραβάνε, κι από τά παιδιά τους κι από τούς συζύγους τους.
Τό τί άκούω κάθε μέρα, είναι άνω ποταμών τί μου λέει ό κάθε ένας γιά τά παιδιά
του καί γιά τήν οίκογένειά του! Ήταν μία γυναίκα καί τήν τυραννούσε πολύ ό
άντρας της. Δεν ήξερε γράμματα, ούτε τό άλφα, καί παρακαλούσε τήν Παναγία: «Δός
μου λίγη γνώσι νά μπορέσω νά διαβάσω αύτή τήν φυλλάδα καί, άν μάθω, νά δής
πόσες Παρακλήσεις θά σου κάνω, αρκεί νά διορθώσης αύτόν τον άνθρωπο πού μέ βασανίζει»,
καί σταυρώνει τον εαυτό της. Λοιπόν αύτή έφτασε νά κάνη όλη τήν νύχτα εβδομήντα
Παρακλήσεις. Τό πιστεύετε; Τήν έμαθε τήν Παράκλησι φαρσί- τήν φώτισε ό Θεός.
Ηρέμησε κι ό άντρας της καί μετανόησε, εξομολογήθηκε καί κοινωνούσε.
’Έγινε ένα
προβατάκι. Καί γονάτιζε καί έλεγε: «Σ’ εύχαριστώ, Θεέ μου, έστω καί στο τέλος».
Άπό τις Παρακλήσεις τής Παναγίας καί άπό τήν πίστι πού είχε ή γυναίκα, έγινε
ένα άρνάκι ό άντρας της. Αλλά τότε οί γυναίκες είχαν τόση ύπομονή καί τόση πίστη
καί τόση ευλάβεια! Τώρα χωρίζουν- ένα μήνα παντρεμένοι καί λένε δέν μπορώ, ασυμφωνία
χαρακτήρων, χωρίζω. Ένώ τότε οί άνθρωποι ντρεπόταν νά χωρίσουν τούς άνθρώπους
τους καί έτσι κάναν ύπομονές καί σώζαν τις οίκογένειές τους. Τώρα μιά γυναίκα
βλέπει τήν άντίδρασι τού άνδρός της καί δέν υποχωρεί. Απαιτεί ό άνδρας: «νά
κάνης αύτό τό πράγμα». Εσύ κάνε το εκείνη τήν στιγμή καί άμα θάρθή ή ώρα καί
δεν θά έχη θυμό και οργή, πες του με καλωσύνη: «Με λύπησες». Νά ύποχωρήσης έσύ,
για να δώσης τόπο στήν οργή καί θά ερθη ή ειρήνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου