Ο ΝΕΟΣ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.

Είδατε τί μάς έλεγε προχθές ό κ. Ν.; Δέν σάς τό είπα; Οί γονείς ενός νέου τού έλεγαν: «Τί ζωή είναι αύτή πού κάνεις; Νά πάς νά γλεντήσης, νά βρής γυναίκες, νά κάνης, νά φτιάξης...». Ό νέος απελπίστηκε καί σκέφτηκε νά πάη στήν Πάτμο, στο έρημο αύτό νησί, γιά νά ήσυχάση. Μόλις έφτασε στο νησί, πήγε στο ξενοδοχείο. Τό πρωί βγήκε βόλτα νά δή τό νησί. Στον περίπατο πού πήγε, τον πλησίασε μία νέα μέ σκοπό νά προσβάλη τήν άγνότητά του. Σκέφτηκε όμως ότι ό διάβολος τήν έβαλε, και πολέμησε μέ πολλή βία τον έαυτό του. Έπέστρεψε στο ξενοδοχείο στενοχωρημένος από τήν κακία τού διαβόλου. Μέσα στο δωμάτιό του βλέπει ένα φώς ούράνιο καί βλέπει τον Χριστό μπροστά του νά τον κοιτάζη μέ ένα χαμόγελο, μέ μιά στοργή, μέ μιά αγάπη! Δέν μπορεί νά τό φανταστή ή διάνοια τού άνθρώπου! Πληροφορήθηκε τότε μέσα του ότι έπειδή άντέδρασε στις «προτάσεις» τών γονέων του και άντιστάθηκε σ’ αύτή τή γυναίκα τό πρωί, γι’ αύτό τον βοήθησε ή Χάρις τού Θεού και τον έπισκέφτηκε ό Χριστός. Καί αμέσως είπε: 

«Σ’ εύχαριστώ Θεέ μου, πού μέ παρηγόρησες τόσο πολύ, πού μέ στερέωσες καί μοΰ έδιωξες αυτό τό δαιμόνιο!». Σκεφτήτε τί κάνει ό διάβολος! Γονείς τώρα νά στέλνουν τά παιδιά τους στην αμαρτία! Κοιτάξτε όμως, τί κάνει και ό Θεός! Παρουσιάζεται και σε κοσμικούς άνθρώπους! Πόσο βοήθησε αυτό τον νέο ή Χάρις τού Θεού! Γιά σκεφτήτε, εμάς δέν θά μάς βοηθήση, αν επιδοθούμε εξ ολοκλήρου σ’ Αυτόν και όταν ή αγάπη μας θά είναι θερμή και δέν θά είναι ψεύτικη; Νά Τον αγαπούμε θερμά, μέ έρωτα, μέ ζήλο. Είναι τόσο γλυκύς, τόσο ωραίος, τόσο όμορφος, πού δέν μπορεί νά τό συλλάβη ή διάνοια τού άνθρώπου! Άν μία ψυχή γευθή αύτό τό μεγαλείο, δέν θά θέλη νά μιλάη καθόλου! Θά θέλη νά έπικοινωνή άδιαλείπτως μέ τον Θεό! Τόσο πολύ! 

Ας έλπίσουμε κι εμείς στήν Χάρι Του. Ώς Νυμφίο πού Τον έχουμε και ώς εραστή πού Τον έχουμε, νά Τον παρακαλούμε. Και ή Παναγία μας δέν Τον είχε μόνο Υίό, Τον είχε καί έραστή καί Θεό’ είχε μέσα Της καί τή μητρική αγάπη, είχε καί τήν άγάπη ώς προς μνηστήρα. Τήν χαρίτωσε από τήν πολλή άγάπη πού είχε σ’ Εκείνον. Είδατε τήν Παναγία νά ά κούγεται πουθενά; Ούτε κουβέντα ούτε λαλιά, τόσο πολλή άγάπη Τον είχε! Νά παρακαλούμε τήν Παναγία πού τόσο πολύ μάς άγαπάει καί μάς δίνει τόσο πράγματα, νά μάς χαρίση λίγη από τήν ταπείνωση Της. Μόλις Τήν επικαλεσθούμε, μάς δίνει τόση χαρη καί τόση άγαλλίασι. Έτσι λοιπόν πρέπει νά έχουμε πολλή Αγάπη στον Χριστό καί πολύ έρωτα.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ  ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/02/blog-post_696.html