ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΑΠΕΥΘΥΝΩ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ, ΕΠΙ ΤΩ ΝΕΩ ΕΤΕΙ, Ν’ ΑΚΟΥΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ
ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
+++
Φύγατε από κοντά Μου,
δύστυχα , φτωχά παιδιά,
Και βαδίζετε εσπευσμένως,
Εύχεστε ο εις στον άλλον,
χρόνια στην ζωή πολλά,
και ξεχνάτε την ψυχή σας,
που θα ζει αιώνια.
σαν θα φύγετε από δω,
που αιώνια θα ζείτε
με τον άσπονδο εχθρό.
Τι θα φάτε, τι θα πιείτε,
πως θα ζήσετε καλά,
είναι η μόνη αγωνία,
πού χετε στα ψυχικά.
Γι’ αυτό από δω και πέρα,
θα ’ρθουνε οι συμφορές,
θα σας λείψουν οι ανέσεις,
θα σας λείψουν οι χαρές.
Όσα γίνανε αιτία
να σας πάρουν μακρυά Μου,
όλα αυτά θα στερηθείτε,
δύστυχα φτωχά παιδιά Μου.
Πλούσιες οι δωρεές Μου,
που σας έστελνα ο Πατέρας,
μα Με αρνηθήκατε όλοι,
προτιμήσατε το τέρας.
Ένα ευχαριστώ δεν βγήκε,
μέσα από τα δικά σας χείλη,
γιατί έχετε σβησμένο,
της ψυχής σας το καντήλι.
Εδιαλέξατε το σκότος,
εμισήσατε το Φως,
πόσο ακόμα να αντέξω
ο Μεγάλος ο Θεός;
Πήρατε την κατηφόρα,
δεν υπάρχει γυρισμός,
γι’ αυτό πρέπει να επέμβω
ο Πατέρας ο Θεός.
Μέχρι να περάσει η μία,
άλλη θα φθάνει συμφορά,
έτσι θα ναι η ζωή σας,
από δω και πέρα.
Όλα τα υπάρχοντά σας,
ερείπια θα σωριαστούν,
αφού δεν θα χουν ευλογία,
όρθια πώς θα σταθούν;
Τα παιδιά σας θα πεθαίνουν,
στην δική σας την ποδιά,
αφού για να ’ρθετε σε Μένα,
ήτανε εμπόδια.
Έρημοι, φτωχοί και μόνοι,
με το δάκρυ συντροφιά,
θα περνάει η ζωή σας,
δίχως ούτε μια χαρά.
Μες στην μαύρη απελπισία,
θα κυλάει η ζωή,
αφού Εγώ θα απουσιάζω
από την δική σας την ζωή.
Πιο πολύ Εγώ πονάω,
για ό, τι μέλλει να γενεί,
που θα ζήσετε την κόλαση,
από τούτη την ζωή.
Μα τον κώδωνα κινδύνου,
σας τον κρούω συνεχώς,
προσπαθώ να σας ξυπνήσω,
ο Πανάγαθος Θεός.
Χρόνια σας ενημερώνω,
για ό,τι μέλλει να γενεί,
μα ασυγκίνητοι βρισκόσαστε
στην δική Μου απειλή.
Αψηφάτε την Φωνή Μου,
κάθε Θεία εντολή Μου,
γι’ αυτό όλοι σας θα πιείτε
το ποτήρι της Οργής Μου.
Θα πεθαίνετε από φόβο,
απ’ όσα έχουν να γενούν,
γιατί αντοχή δεν θα χετε
εις την μανία του εχθρού.
Η καρδιά σας να αντέξει
άλλο πια δεν θα μπορεί,
θα ναι τόση η δυστυχία,
σε ολόκληρη την γη.
Νέοι , γέροι και παιδάκια,
θάνατο θα βρουν φρικτό,
αφού όλοι προσκυνούνε
και λατρεύουν τον εχθρό.
Την μανία του θα δείξει
εις τους δύστυχους λαούς,
μα πιο πολύ θα βασανίσει,
τους δικούς του οπαδούς.
Όσους τον ακολουθούσαν
και όργανα ήσανε τυφλά,
τη κακία θα γευθούνε
του πανούργου σατανά.
Θάναι αργά σαν μετανοιώσουν,
θάχει κλείσει η Κιβωτός,
και έρμαια όλοι θα μείνουν
εις τον καταποντισμό.
Μαύρα δάκρυα θα χύνουν,
μα θα είν’ πολύ αργά,
γιατί Εγώ κλειστά θα έχω
τα δικά Μου τα αυτιά.
Όπως εκείνοι Μ’ αγνοούσαν
στην δική τους την ζωή,
έτσι τώρα μοναχοί τους,
θα δεχθούνε την Οργή.
Μα καθόλου μην φοβάται,
ο δικός Μου οπαδός,
όποιος πίστεψε σε Μένα,
κι είν’ δικός Μου αυτός πιστός.
Τίποτα δεν θα τον πλήξει,
απ’ τα μέλλοντα δεινά,
που θα πλήξουνε τον κόσμο
εις την τρέχουσα χρονιά.
Τρισυπόστατος Θεός σας,
Πλάστης και Δημιουργός,
το γραπτό αυτό σφραγίζω,
με τον Τίμιο Σταυρό.
Αμήν.
Δόξα εις την Τριάδα την Αγία
και εις την Μάννα Παναγία.
+++
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου