Ο σεβασμιώτατος Γέροντας Παΐσιος ο Σβυατογκόρετς, που πέθανε το 1994, έλεγε συχνά ότι η Κωνσταντινούπολη (το πρώην βυζαντινό όνομα της Κωνσταντινούπολης) θα ανήκε ξανά στην Ελλάδα. Φαινόταν απίστευτο, και πολλοί άνθρωποι πήγαν στον γέροντα μόνο για να ακούσουν αυτή την προφητεία με τα αυτιά τους.
Μια μέρα, που όλοι κάθονταν σιωπηλοί στο υπαίθριο αρχονταρίκι, ο καλόγερος είπε:
- Ξέρω τι θέλεις να με ρωτήσεις... Για την Κωνσταντινούπολη, σωστά; Θα είναι πάλι δικός μας; Θα. Ο Θεός θα το κανονίσει έτσι ώστε να είναι προς το συμφέρον των κορυφαίων παγκόσμιων δυνάμεων να μας δώσουν την Κωνσταντινούπολη. Υπάρχουν πνευματικοί νόμοι, άρα θα λειτουργήσουν.
Σε αυτό ένας από τους προσκυνητές είπε:
- Γέροντα, και να μας επιστραφεί η Κωνσταντινούπολη, τι θα την κάνουμε;
Ο γέροντας απάντησε σε αυτό:
«Ναι, αδερφέ μου, δεν θα έπλεα ούτε μέχρι την Ιερισσό με το ίδιο πλοίο μαζί σου!» ..
¹ Η Ιερισσός είναι μια μικρή πόλη και λιμάνι κοντά στα σύνορα του Άθω, όπου πλέουν πλοία κατά μήκος της βόρειας ακτής της.
Διαβάζετε ένα απόσπασμα από τον Βίο του Αγίου Παϊσίου του Αγίου Όρους. Moscow, Orthograf, 2021, σσ.482-483
Πολλοί ρώτησαν τον μοναχό:
- Γέροντα, τόσες αμαρτίες έχουμε εμείς οι Έλληνες! Μπορεί πραγματικά ο Θεός να μας δώσει την Κωνσταντινούπολη;
«Πράγματι», απάντησε ο γέροντας, «οι αμαρτίες μας εμποδίζουν να συμβούν αυτά τα γεγονότα». Αλλά και οι Τούρκοι έκαναν τόσο κακό! Έκαναν τόσες τρομερές αδικίες και με τι βαρβαρότητα! Είναι πολύ ένοχοι ενώπιον των Ελλήνων, και ως εκ τούτου θα τεθούν σε ισχύ πνευματικοί νόμοι.
Όλα αυτά τα λόγια του αιδεσιμότατου πατέρα δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα προσωπικής πειραματικής κατανόησης των πνευματικών νόμων, αλλά και αποτέλεσμα Θείας αποκάλυψης, όπως είπε κρυφά ο ίδιος ο γέροντας σε ένα στενό πρόσωπο.
Κάποιοι όμως ρωτούσαν επίμονα: «Γέροντα, θα καταλάβουμε την Κωνσταντινούπολη; Γέροντα, πότε θα μπούμε στην Κωνσταντινούπολη;», απάντησε:
«Πες καλύτερα αυτό: Μπήκε ο Χριστός στην καρδιά σου;» Είναι καλύτερα να ανησυχούμε για αυτό, και όχι για το πότε μπαίνουμε στην Κωνσταντινούπολη.
Ο π. Παΐσιος μιλούσε συχνά για την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης και άλλα πατριωτικά θέματα με τους στρατιωτικούς που τον επισκέπτονταν. Αντιμετώπιζε με μεγάλη αγάπη τους υπερασπιστές της Πατρίδος, ειδικά αν έβλεπε σε αυτούς πίστη, ανιδιοτέλεια και ιδανικά. Ο μοναχός χάρηκε όταν άκουσε από αυτούς για την ετοιμότητά τους να πολεμήσουν, για την ετοιμότητά τους να θυσιαστούν με χαρά. «Αυτές οι περίεργες ψυχές», είπε ο γέροντας, «είναι σαν να μου κερνούν την πιο γλυκιά λιχουδιά, αφαιρώντας όλη μου την πίκρα, όλο τον πόνο μου».
ΑΠΟΔΟΣΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου