Ο ουρανός έφριξε, θεωρών τη φρικαλεότητα των ανθρώπων… αλλά στους νεαρούς βλαστούς- προδρόμους του Πάθους Του, ο Χριστός χάρισε την αιώνια χαρά του Παραδείσου! Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.

 

 

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον.
Τῇ ΚΘʹ(29η) τοῦ μηνὸς Δεκεμβρίου, μνήμη τῶν ἁγίων Νηπίων, τῶν ὑπὸ Ἡρῴδου ἀναιρεθέντων, χιλιάδων δεκατεσσάρων. (α´ αἰ)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη πάντων τῶν Χριστιανῶν, καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἐν λιμῷ καὶ δίψῃ καὶ μαχαίρᾳ καὶ κρύει τελειωθέντων. Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν Σύναξις ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις εἰς τὸν ναὸν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἔνθα ἡ ἁγία σορός.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἀθηνοδώρου, μαθητοῦ τοῦ ὁσίου Παχωμίου τοῦ μεγάλου. (δ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Βενιαμίν τῆς Νιτρίας. (†392)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Μαρκέλλου, ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Ἀκοιμήτων. (†485)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Θαδδαίου τοῦ ὁμολογητοῦ τοῦ Στουδιτου. (†818)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Γεωργίου, ἐπισκόπου Νικομηδείας, τοῦ ποιητοῦ ᾀσματικῶν τινων κανόνων καὶ τροπαρίων. (~†857-891)
Καὶ τὰ Ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ τῶν ἁγίων μ´ Μαρτύρων, πλησίον τοῦ Χαλκοῦ Τετραπύλου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ἀντωνίου Ῥουβάχ, Δαμασκηνοῦ Ἄραβος τῆς φυλῆς Κουραΐς, (25 Δεκεμβρίου 799)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Τροφίμου, α´ ἐπισκόπου Ἀρελάτης (Arles) τῆς Γαλλίας. (~†280)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Καλλίστου, Φήλικος καὶ Βονιφατίου, τῶν ἐν Ῥώμῃ μαρτυρησάντων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Δομηνίκου, Βίκτωρος, Πριμιανοῦ, Λυβόσου, Σατουρνίνου, Κρησκεντίου, Σεκούνδου καὶ Ὁνωράτου, τῶν ἐν βορείῳ Ἀφρικῇ μαρτυρησάντων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων Φανέντων: τῶν ἁγίων ἐνδόξων ὁμολογητῶν Γρηγορίου, Θεοδώρου καὶ Λέοντος, τῶν ἐν Κεφαλληνίᾳ καταφυγόντων, ἀσκησάντων, κοιμηθέντων, πεφανερωθέντων καὶ διαλαμψάντων, ἐκ Σικελίας (Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων καὶ 29/12, +337-361)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Ἀλβέρτου, πρῶτον αὐλικοῦ παρὰ τῷ βασιλεῖ, εἶτα ἐρημίτου, καὶ ὕστερον ἱδρυτοῦ μικρᾶς μονῆς ἐν Γαμβρόνῃ τῆς Ἀουθιόνης (Gambron-sur-l’Authion) ἐν τῇ δυτικῇ Γαλλίᾳ. (ζ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν, Μάρκου τοῦ νεκροθάπτου, Ἰωάννου καὶ Θεοφίλου τῶν ἐν τῇ Λαύρᾳ τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου. (ια´-ιβ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Θεοφίλου τοῦ Λούγκα καὶ τοῦ Ὄμουτς (Πσκοφ) (1412), μαθητοῦ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ Κόνεβιτς.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Βασιλίσκου τοῦ ἡσυχαστοῦ, τοῦ ἐν Τουρίνσκυ τῆς Σιβηρίας. (†1824)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι νεο-ἱερομάρτυρες καὶ Ὁμολογητες: Ἀρκάδιος (Ὀστάλσκυ) ἐπίσκοπος Μπέζετσκ (1937), Ἀλέξανδρος Κολοκόλοφ τοῦ Τβὲρ (1937), Παῦλος Φαβορίτοφ τοῦ Τβὲρ, Μακάριος Σμιρνόφ τοῦ Τβὲρ (1937), Πέτρος Ζινόβιεφ τοῦ Τβὲρ (1937), Θεοδόσιος Μπολντιρίεφ τοῦ Τβὲρ (1937), Ἠλίας Τσερεντέβ, Βλαντιμίρ Ἀλεξέεφ καὶ Βλαντιμὶρ Δαμασκηνούς (1937), ὁσιομάρτυρες μονάζουσαι ἐν Πουγκάτσεφ Σαράτοφ· Βασιλίσα, Μαρία, Παρασκεύα, Παρασκεύα, Μαρία, Ξένια, Μαρία, Ἄννα, Βαλεντίνα, Ἄννα, Ἀλεξάνδρα, Ὄλγα, Μαρία, Ντάρια, Παρασκεύα, Θεοδοσία, Ευδοκία, Ἀνυσία, Παρασκεύα, Νίνα, Ἀλεξάνδρα, Ἄννα, ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ διωγμοῖς ὑπό τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν, μνήμη τῶν ἁγίων καὶ δικαίων Θεοπατόρων, Ἰωσὴφ τοῦ Μνήστορος τῆς ἁγίας Παρθένου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοῦ τοῦ Κυρίου, καὶ Δαυῒδ τοῦ Προφήτου καὶ βασιλέως.

Στίχοι·
Διὰ ξίφους ἄωρα μητέρων Βρέφη,
Ἀνεῖλεν ἐχθρὸς τοῦ βρεφοπλάστου Βρέφους.
Νήπια ἀμφ’ ἐνάτην τάμον εἰκάδι παππάζοντα.
Στίχ. Σωθῆναι πάντας τοὺς βροτούς, Σῶτερ, θέλων,
Εἰς τοῦτο κρίσεις μηχανᾶσαι πανσόφως.
Θάλψιν ἔχουσι Χριστοῦ τὴν θεωρίαν,
Ὅσοι ἤνεγκαν δι’ Αὐτὸν πάθη πλεῖστα.

Ύμνος
στα δεκατέσσερις χιλιάδες Άγια Νήπια της Βηθλεέμ
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 

Φωνή ακούστηκε στην Ραμά θρήνος και οδυρμός πολύς,
Και μητέρες ολοφυρόμενες βοούσαν προς τον Θεό.
Μέσα στο αίμα έπλεαν άψυχα τα σφαγμένα Νήπια,
Και, πάνω τους, θρηνολογούσαν μητέρες απαρηγόρητες.

Η πόλις του Δαβίδ, και όλα τα περίχωρα, ανεβόων.
Ο ουρανός έφριξε, θεωρών τη φρικαλεότητα των ανθρώπων.
Ο ουρανός και η γη έφριξαν, σείστηκαν,
όταν οι οιμωγές των αθώων έσκισαν τον αέρα.
Το φθονερό χτύπημα που προοριζόταν για τον Υιό του Θεού
έπεσε με όλο το βάρος του επάνω στα αθώα παιδιά,
πάνω στα αρτιγέννητα, άδολα και αβοήθητα βρέφη,
τα συνομήλικα με τον Χριστό.

Οι άνθρωποι του ειδεχθούς βασιλιά χτύπησαν ανηλεώς
εκεί όπου οι άγγελοι του Θεού υμνούσαν
εκεί όπου οι ποιμένες του Χριστού ταπεινά γονάτιζαν.
Εκεί έτρεξε ένας χείμαρρος αίματος.
Γιατί; Για να είναι ο Ηρώδης πάντα ο πρώτος!

Μόλις ο Αιώνιος Ιατρός εμφανίστηκε επάνω στη γη,
τότε η γη αποκάλυψε τις πληγές και τις αμαρτίες της,
αιματοκυλίστηκε αποκαλύπτοντας
πόσο πολύ μολύνθηκε η ανθρωπότητα
και πόσο απαραίτητη ήταν η θεραπεία εξ ουρανού.
Στους νεαρούς βλαστούς- προδρόμους του Πάθους Του,
ο Χριστός χάρισε την αιώνια χαρά του Παραδείσου!
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος Της Αχρίδος», Εκδ. Άθως
http://prologue.orthodox.cn/December29.htm

***

Ύμνος
στους Αγίους Μάρτυρες

 

Μάρτυρες Χριστού, άνθη που θάλλετε,
και ουδέποτε μαραίνεστε.
Μάρτυρες Χριστού, άνθη αειθαλή, ολοζώντανα μες στον χειμώνα,
αιματοβαμμένα, αναρριχώμενα ως τον ουρανό.
Μάρτυρες του Χριστού, αρώματα θυμιάματος,
λυχνίες θεοφώτιστες, εσείς,
οι καλώς αθλήσαντες για το κάλλος του Χριστού
είστε διαπαντός με τον Χριστό στον Παράδεισο.
Ο κόσμος προσωρινά θα διαρκέσει και ύστερα θα πάψει να υπάρχει.
Σεις όμως θα είστε διαπαντός
με τον Κύριο στον Παράδεισο, αιωνίως αγαλλόμενοι.
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Φεβρουαρίου), σελ.151, Εκδ. Αθως,

Η ακτινοβόλα εξουσία του παιδιού της Βηθλεέμ.. συναντά το σκοτάδι της κακόβουλης εξουσίας στο μαρτύριο των Αγίων Νηπίων. Το ευαγγέλιο μας δίνει το αιώνιο πορτραίτο της επίγειας εξουσίας. Κύριε Ιησού, Παντοδύναμε Κύριε, μείνε κοντά μας πάντοτε και βοήθησε να είμαστε πάντοτε αχώριστοι από Εσένα και, τότε, ο φόβος μας θα εξαφανιστεί.
https://iconandlight.wordpress.com/2022/12/28/%ce%b7-%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%b2%cf%8c%ce%bb%ce%b1-%ce%b5%ce%be%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%bf%cf%8d-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b2/

Τα άρρωστα παιδάκια θα είναι με το μαρτυρικό, το αγγελικό, τάγμα των νηπίων που έσφαξε ο Ηρώδης! Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
https://iconandlight.wordpress.com/2016/12/28/%CF%84%CE%B1-%CE%AC%CF%81%CF%81%CF%89%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CE%B1-%CE%B8%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84/

Μόλις ο Αιώνιος Ιατρός εμφανίστηκε επάνω στη γη, τότε η γη αποκάλυψε τις πληγές και τις αμαρτίες της, αιματοκυλίστηκε αποκαλύπτοντας πόσο πολύ μολύνθηκε η ανθρωπότητα και πόσο απαραίτητη ήταν η θεραπεία εξ ουρανού. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς – Άγιος Αρκάδιος Οστάλσκι
https://iconandlight.wordpress.com/2023/12/28/%ce%bc%cf%8c%ce%bb%ce%b9%cf%82-%ce%bf-%ce%b1%ce%b9%cf%8e%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b9%ce%b1%cf%84%cf%81%cf%8c%cf%82-%ce%b5%ce%bc%cf%86%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%b5%cf%80/

Αγίων 14.000 Νηπίων υπό του Ηρώδου αναιρεθέντων. Να πιστεύετε ακράδαντα στην πρόνοια του Θεού για σας, παρά τις όποιες θλίψεις. Το να μειώνουμε το προσωπικό σχέδιο του Θεού για μας αποτελεί αμαρτία. π. Σωφρόνιος του Essex
https://iconandlight.wordpress.com/2018/12/28/26701/

Τα πέτρινα ρεβίθια, Αρχιμανδρίτου Ιωακείμ Σπετσιέρη
https://iconandlight.wordpress.com/2016/12/29/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CF%81%CE%B5%CE%B2%CE%AF%CE%B8%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AF

%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%89%CE%B1/

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς.
Ἦχος δ´.

Ἡ Γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σέ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σέ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν. Κύριε δόξα σοι.

Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Νηπίων
Ἦχος αʹ.

Τὰς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων, ἃς ὑπὲρ σοῦ ἔπαθον, δυσωπήθητι Κύριε, καὶ πάσας ἡμῶν τὰς ὀδύνας, ἴασαι φιλάνθρωπε δεόμεθα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Νηπίων
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον

Τῶν Ἁγίων Νηπίων τὸν θεῖον ὅμιλον, ὧν ὁ Ἡρώδης φονίᾳ χειρὶ ἀπέκτεινεν, ἀνυμνήσωμεν πιστοὶ ὡς θείους Μάρτυρας· ὅτι προσήχθησαν Χριστῷ, Νηπιάσαντι σαρκί, ὡς ἄμωμα ἱέρειᾳ, ἐκδυσωποῦντα ἀπαύστως, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Νηπίων.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Μαρτύρων προσήχθητε, παρεμβολὴ θαυμαστή, Χριστῷ Παιδομάρτυρες τῷ ἐκ Παρθένου ἡμῖν, σαρκὶ νηπιάσαντι· αἵμασι δὲ τιμίοις, ἐξυφάνατε πρῶτον, ἔνδυμα εὐφροσύνης τῇ σεπτῇ Ἐκκλησίᾳ, ᾗ πάντοτε πρεσβείαις ὑμῶν, εἰρήνην βραβεύετε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Νηπίων
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.

Ὡς θύματα δεκτά, ὡς νεόδρεπτα ῥόδα, καὶ θεία ἀπαρχή, καὶ νεόθυτοι ἄρνες, Χριστῷ τῷ ὥσπερ νήπιον, γεννηθέντι προσήχθητε, ἁγνὰ Νήπια, τήν του Ἡρώδου κακίαν, στηλιτεύοντα, καὶ δυσωποῦντα ἀπαύστως, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Θαδδαίου τοῦ Ὁμολογητοῦ.
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τοῦ Χριστοῦ τῇ Γεννήσει λαμπρῶς συνέδραμεν, ἡ σεπτὴ ἑορτή σου Θαδδαῖε πάντιμε, ἣν τελοῦντες εὐλαβῶς, παρακαλοῦμέν σε, ὡς μέγαν Ὁμολογητήν, ἐκδυσωπεῖν ὑπὲρ ἡμῶν, σοῦ μιμητὰς γενηθῆναι, ὅτι πολλὴν παῤῥησίαν, πρὸς τὸν Θεὸν μάκαρ κέκτησαι.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Μαρκέλλου, ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Ἀκοιμήτων.
Ἦχος πλ. δʹ.

Ἐν σοὶ Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατʼ εἰκόνα· λαβὼν γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ καὶ πράττων ἐδίδασκες· ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς πράγματος ἀθανάτου. Διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Μάρκελλε, τὸ πνεῦμά σου.

Δόξα.Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Μαρκέλλου,ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Ἀκοιμήτων.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Ὕμνον ἄληκτον, Θεῷ προσφέρων, νοῦν ἀκοίμητον, προσφόρως ἔσχες, πρὸς ἐκπλήρωσιν τῶν θείων προστάξεων· ὅθεν κανὼν ἀρετῆς ἐχρημάτισας καὶ Μοναστῶν ποδηγέτης θεόσοφος. Πάτερ Μάρκελλε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς.
Ἦχος δʹ.

Ἡ Γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν. Κύριε δόξα σοι.

Δόξα. Τῶν Ἁγίων.
Ἦχος πλ. δʹ.

Τοῦ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας, τῶν Ἰουδαίων τὸ κράτος κατήργηται. Σκιρτάτω τὰ Νήπια, ὑπὲρ Χριστοῦ σφαττόμενα, Ἰουδαία ὀδυρέσθω· φωνὴ γάρ ἠκούσθη ἐν Ῥαμᾷ, Ῥαχὴλ κλαίουσα, θρηνεῖ ὡς γέγραπται τὰ τέκνα αὐτῆς. Βρέφη γὰρ Ἡρῴδης ἀνελὼν ὁ παράνομος, ἀπεπλήρου τὴν Γραφήν, τὴν Ἰουδαίαν ἐμπιπλῶν ἀθώου αἵματος· καὶ ἡ γῆ μὲν ἠρυθραίνετο τοῖς τῶν Νηπίων αἵμασιν· ἡ ἐξ Ἐθνῶν δὲ ἐκκλησία, μυστικῶς ἁγνίζεται, καὶ στολὴν ἐνδύεται. Ἦλθεν ἡ ἀλήθεια, ὁ Θεὸς ἐπέφανε, τοῖς ἐν σκιᾷ καθημένοις, ἐκ Παρθένου γεννηθείς, εἰς τὸ σῶσαι ἡμᾶς.

ᾨδὴ ς’ τῶν Ἁγίων Νηπίων, Ἦχος πλ. β΄
Ὁ Εἱρμὸς
«Τοῦ βίου τὴν θάλασσαν, ὑψουμένην καθορῶν, τῶν πειρασμῶν τῷ κλύδωνι, τῷ εὐδίῳ λιμένι σου προσδραμών, βοῶ σοι· Ἀνάγαγε, ἐκ φθορᾶς τὴν ζωήν μου Πολυέλεε».

Μύρα εὐωδέστατα, ἀναδέδωκεν ἡ γῆ, ἐν ταύτῃ ὑπὲρ ἔννοιαν, τοῦ ἀκενώτου μύρου ἐκ τῆς Ἁγνῆς, σαρκὶ ἀναβλύσαντος, καὶ βροτούς, εὐωδίας θείας πλήσαντος.

Αἵμασιν ἐφοίνιξεν, ὁ Ἡρῴδης τῶν Βρεφῶν, τὴν Βηθλεὲμ ὁ δείλαιος, ἀλλὰ ταῦτα βοήσαντα πρὸς Θεόν, ἔνδικον εἰργάσαντο, τὴν αὐτοῦ καταδίκην, καὶ τὸν ὄλεθρον.

Τοῦ Ὁσίου

Τοῦ βίου τὸ πρόσκαιρον, καὶ τὸ ἄστατον σαφῶς, κατανοήσας Μάρκελλε, πρὸς τὰ ἀεὶ ἑστῶτα τὴν τῆς ψυχῆς, ἀνύψωσας ἔφεσιν, ὧν ἐπέτυχες, πόνοις τῆς ἀσκήσεως.

Θεοτοκίον

Γεννᾶται ὁ ἄχραντος, Θεὸς Λόγος ἐν γαστρί, ἐκ σοῦ ἐν χρόνῳ Ἄχραντε, ἵνα ζωὴν τὴν ἄχρονον τοῖς ἐν γῇ, καὶ λῆξιν αἰώνιον, χορηγήσῃ, καὶ δόξαν τὴν ἀκήρατον.

Εἰς τοὺς Αἴνους, Στιχηρά. Τῶν Ἁγίων.
Ἦχος πλ. δʹ. Ὢ τοῦ παραδόξου.

Ὢ τῆς Ἡρῴδου πορώσεως! κατὰ Θεοῦ ἐμμανείς, τοῦ σαρκὶ νηπιάσαντος, Βηθλεὲμ τοῖς βρέφεσι, τὸν θυμὸν ἐπαφίησι, καὶ ξίφει πάντα, δημίων δίδωσι, ζωῆς στερῆσαι, τὸν ζωῆς αἴτιον, τούτων οἰόμενος, τῆς σφαγῆς τῷ αἵματι, ὁ λυμεών, τοῦ καρποῦ τῆς φύσεως, ὁ ἀπηνέστατος.

Μάγοι ἐκ Περσίδος φθάσαντες, εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὸν Ἡρῴδην ἐτάραξαν, καὶ μανεὶς ὁ δείλαιος, τὰ Νήπια κατέσφαττεν· ὡς βότρυες δέ, Χριστῷ προσήχθησαν, εἰ καὶ μητρῴων μαζῶν ἐσπάσθησαν, οἱ Νεομάρτυρες, τὸν Ἡρῴδην πλήξαντες· διὸ Χριστόν, πίστει ἱκετεύουσιν, εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς.

Κλαίει ἡ Ῥαχὴλ τὰ Νήπια, ἐν τῇ Ῥαμᾷ δὲ φωνή, νῦν μεγάλη ἀκούεται, ὁ Ἡρῴδης μαίνεται, καὶ ἀθέως φρυάττεται, ὁ Ἰωάννης φεύγει ἐν ὄρεσι, λίθος Μητέρα σὺν τέκνῳ δέχεται, ὁ Ζαχαρίας δέ, ἐν Ναῷ φονεύεται, ὁ δὲ Χριστός, φεύγει ἀφεὶς ἔρημον, Ἑβραίων οἴκημα.

Δόξα. Τῶν Ἁγίων.
Ἦχος πλ. δʹ.

Ἡρῴδης ὁ παράνομος, θεωρῶν τὸν ἀστέρα, ὑπὲρ πᾶσαν κτίσιν λαμπρότερον, ἐταράττετο, καὶ γαλακτοτροφούμενα Βρέφη, ἐξ ἀγκαλῶν μητρικῶν ἀφήρπαζεν. Ἡ δὲ Ἐλισάβετ, λαβοῦσα τὸν Ἰωάννην, πέτραν παρεκάλει. Δέξαι Μητέρα μετὰ τέκνου. Ὄρος ἐδέξατο τὸν Πρόδρομον, φάτνη ἐφύλαττε τὸν θησαυρόν, ὃν ἀστὴρ ἐμήνυσε, Μάγοι προσεκύνουν, Κύριε δόξα σοι

iconandlight.wordpress.com