Όσιος Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης (1871-1957).
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Η Μ. Βελέντζα διηγείται ότι της παρουσιάστηκε κάποτε μεγάλος πειρασμός και ετοιμάστηκε να πάη να τον εξομολογηθή. Ο Γέροντας με τη στοργή που τη δέχτηκε και τις συμβουλές του, της έδωσε τόση χαρά, που λησμόνησε τον λόγο που είχε πάει και ετοιμάστηκε να φύγη.
Τότε ο Γέροντας της λέει· «Μαρία, δι’ αυτό που ήλθατε δεν θα μου το ειπήτε;». Και της θύμισε τι ήθελε να του πη.
*****
Μια πλούσια πήγε κάποτε στον Γέροντα προς εξομολόγηση και του λέει· «Είδατε που ήλθα; Όχι, της λέει, δεν ήλθατε μόνη, σας φέρανε άλλοι». Και όπως το έλεγε ήταν.
*****
Και άλλης, που πρόσφατα είχε πεθάνει ο σύζυγός της και συναντούσε πολλές δυσκολίες, της είπε ο,τι σκεφτόταν στον δρόμο που ερχόταν. «Καλώς την, που εάν είχε τον σύζυγόν της δεν θα εστενοχωρείτο. Δεν έχει που να ειπή τον πόνο της. Ό,τι θέλεις να έρχεσαι εδώ να τα λέμε».
Εκείνη θαύμασε πως πέρασε μέσα στη σκέψη της ο Γέροντας και τα διηγείτο αργότερα στα παιδιά της.
*****
Άλλος τον επισκέφτηκε για να λάβη την ευχή του, πριν από ένα ταξείδι του στην Αμερική, που επρόκειτο να κάνη και δεν το ήθελε. Του είπε· «Δεν θα πάτε». Εκείνος απόρησε με τη βεβαιότητά του, ενώ όλα ήταν έτοιμα.
Στο τέλος όμως είδε ότι ήξερε ο Γέροντας τι έλεγε. Κάτι συνέβη και δεν ταξίδεψε.
*****
Άλλος τον επισκέφτηκε για να λάβη την ευχή του, πριν από ένα ταξείδι του στην Αμερική, που επρόκειτο να κάνη και δεν το ήθελε. Του είπε· «Δεν θα πάτε». Εκείνος απόρησε με τη βεβαιότητά του, ενώ όλα ήταν έτοιμα. Στο τέλος όμως είδε ότι ήξερε ο Γέροντας τι έλεγε. Κάτι συνέβη και δεν ταξίδεψε.
******
Κάποιος, που ήλθε μια ημέρα να λάβη την
ευχή του, γιατί θα πήγαινε ταξείδι στην πατρίδα του, τη Ζάκυνθο, πριν
από το σεισμό του 1954, διηγήθηκε:
«Μόλις μπήκα στο κελλί του μ’ ερωτά: ‘Δεν μου λέγεις, όταν κανένα
πρόβατο ατακτήση, ο τσομπάνος του πετά καμμία πέτρα’; ‘Μάλιστα,
Γέροντα’, του λέγω. ‘Ε, τότε να προσέχης’.
Δεν κατάλαβα τι εσήμαιναν τα λόγια του πνευματικού και πήγα στην πατρίδα μου.
Με τους σεισμούς, μία πέτρα μ’ εκτύπησε στο χέρι. Και ένδακρυς εμνήσθην τον λόγον του πατρός».
Προείδε τον μεγάλο εκείνο σεισμό.
******
Ο κ. Μ. Δημητρακόπουλος συγκινημένος ιστορεί: «Καθόμουν έξω από τον ναό και σκεπτόμουν να πάω ή να μην πάω να κόψω αντράκλα. Βγαίνοντας’ από το κελλί του ο Γέροντας μου λέει: Μιχαήλ, πήγαινε να κόψης χόρτο για την σαλάτα. Άλλη φορά σκεπτόντουσαν τι φαγητό να του ετοιμάσουν και τους λέγει: Μη φτιάχνετε τίποτε και θα έλθη φαγητό. Δεν πρόλαβε να τελειώση το λόγο του και του φέρανε ψάρια. Ένα απόγευμα καθόμαστε πίσω από το ιερό του ναού και κουράζαμε έναν ηλικιωμένο με τις θεωρίες μας. Χωρίς να μας έχει δη η ακούση ο Γέροντας έρχεται από το κελλί του και μας λέει: Μην κουράζετε τον άνθρωπο, αφήσατε τον.
Προέβλεψε το κίνημα του ’35.
Καθαρίσθηκε, φωτίσθηκε, θεώθηκε. Δεν μπορεί, βέβαια, όλα αυτά να είναι συμπτώσεις…».
Εκοιμήθη στις 6 Ιανουαρίου του 1957 η μνήμη του τιμάται στις 9 Μαΐου.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Μοναχού Μωυσή, «Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης, ο «Γέρων της Αναλήψεως», έκδοση Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου