Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον
Τῇ Ϛ´ (6ῃ) τοῦ μηνὸς Δεκεμβρίου, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Νικολάου, ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας, τοῦ θαυματουργοῦ καὶ ὁμολογητοῦ, (τλ´-330/345).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Θεοφίλου ἐπισκόπου Ἀντιοχείας, τοῦ Ἀπολογητοῦ, (ρπε´- 185).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἀβρααμίου τοῦ Σύρου, ἐπισκόπου Κρατείας τῆς Βιθυνίας, ὕστερον δὲ ἐν Παλαιστίνῃ μονάσαντος, ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος (φνζ´- 557).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Αὐξίλιος, Ἰσσερνίνος, Σεκοῦνδος, Ἰσάποστολοι Ἰρλανδίας, συνεργάτες Ἁγ. Πατρικίου Ἰρλανδίας (5ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Ἀντωνίου, τοῦ ἐν Σιήσκῳ
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀέρος τoῦ ἐπισκόπου
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Ἀσέλλης (Asella), τῆς ἐν Ῥώμῃ. (†406)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων ἱεραποστόλων Αὐξιλίου (Auxilius), Ἰσσερνίνου (Isserninus) καὶ Σεκουνδίνου (Secundinus), συνεργατῶν τοῦ ἁγίου Πατρικίου εἰς τὸν φωτισμὸν τῆς Ἰρλανδίας. (ε´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Διονυσίας τῆς χήρας, Δατίβης (Dativa) ἀδελφῆς Ἁγ. Διονυσίας, Λεοντίας, Τερτίου, Αἰμιλιανοῦ τοῦ ἀνάργυρου ἰατροῦ, Βονιφατίου, Μαγιορικοῦ (Majoricus) παιδομάρτυρος υἱοῦ Ἁγ. Διονυσίας, καὶ Σέρβου (Servus), ἀθλησάντων ἐν βορείῳ Ἀφρικῇ ὑπὸ τοῦ Οὑννερίχου (Hunneric), ἀρειανοῦ Βανδάλου βασιλέως. (~†484)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Γερτρούδης (Gertrude) τῆς Γεροντίσσης, κτιτορίσσης καὶ α´ ἡγουμένης τοῦ κοινοβίου Χαμάης (Hamaye) πλησίον τοῦ Δουακοῦ (Duacum, Douai), ἐν βορείῳ Γαλλίᾳ. (†649)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Μαξίμου, μητροπολίτου Κιέβου καὶ Βλαδιμήρ, τοῦ καταπολεμήσαντος τὴν μετὰ τῶν Παπικῶν ψευδοένωσιν ἐν Λυὼν (1274) καὶ ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος. (†1305) Τὸ δὲ τίμιον σκῆνος αὐτοῦ διατηρεῖται ἀλώβητον ἐν τῷ καθεδρικῷ ναῷ τοῦ Βλαδιμήρ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου νεομάρτυρος Νικολάου, τοῦ Καραμάνου ἢ Κασσίτη ἐπονομαζομένου, τοῦ ἐν Σμύρνῃ μαρτυρήσαντος (͵αχνζ´ -1657).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Νείλου, τοῦ ἐν τῇ νήσῳ Στολοβνόε, ἐν τῇ λίμνῃ Σεληγέρα, Ῥωσίας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμην εὐγνώμονα ἐπιτελοῦμεν φοβερᾶς τινος ἀπειλῆς σεισμοῦ, μετὰ φιλανθρωπίας ἐπενεχθείσης ἡμῖν καὶ διασώσεως τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι νεο-ἱερομάρτυρες καὶ Ὁμολογητές: Μπόρις (Voskoboynikov) ἐπίσκοπος Ἰβάνοβο ἐν Καζακστὰν (Τσιμκέντ), Φίλιππος (Ρασποπὸφ) ἐν Ἀμούρ, Ἐλεάζαρ τῆς Εὐπατόριας (Σπυριδόνοφ) ἐν Κολιμὰ Σιβηρίας, Σεραφείμ (Τιεβάρ) Πέρμ, Ἰωάννης (Βασίλιεφ) ἐν Καζακστάν, Ἀλέξανδρος (Οὐκσούσοφ), Γεώργιος (Προζίλοφ ), Γρηγόριος Περάτζε ὁ Γεωργιανός, ἐν Ἄουσβιτς ἐν ἔτει ͵αϠμβ´ (1942) ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ διωγμοῖς ὑπό τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ.
Στίχοι
Ὁ Νικόλαος, πρέσβυς ὢν ἐν γῇ μέγας,
Καὶ γῆς ἀποστὰς εἰς τὸ πρεσβεύειν ζέει.
Ἕκτῃ Νικόλεώ γε φάνη βιότοιο τελευτή.
«Α, εμείς έχουμε τον Άγιο Νικόλαο».
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
– Γέροντα, οι άνθρωποι σήμερα δεν ευλαβούνται τους Αγίους όπως παλιά.
– Παλιά και αυτοί που έλεγαν ότι είναι άπιστοι είχαν μέσα τους Θεό. Θυμάμαι, την εποχή που ήταν οι Ιταλοί στην Κόνιτσα, πήρε φωτιά το δάσος και διαδόθηκε ότι την είχαν βάλει οι Ιταλοί, για να πάνε οι Κονιτσιώτες να την σβήσουν και να τους συλλάβουν.
Όταν το άκουσαν αυτό οι Κονιτσιώτες, σκορπίστηκαν και άφησαν το δάσος να καίγεται. Οι Ιταλοί πήγαν και βρήκαν τον πρόεδρο, ο οποίος ήταν άπιστος, και του είπαν:
«Πού είναι οι άνθρωποι;».
«Στις δουλειές τους», απάντησε εκείνος.
«Και γιατί δεν πήγαν να σβήσουν την φωτιά;», τον ρώτησαν.
«Α, εμείς σ’ αυτές τις περιπτώσεις, τούς λέει, έχουμε τον Άγιο Νικόλαο» – η Μητρόπολη της Κόνιτσας τιμάται στην μνήμη του Αγίου Νικολάου.
Εκείνη την στιγμή, ενώ προηγουμένως δεν υπήρχε κανένα σύννεφο στον ουρανό, μαζεύτηκαν σύννεφα και άρχισε να βρέχη καταρρακτωδώς. Όταν είδαν το θαύμα αυτό οι Ιταλοί, φοβήθηκαν.
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ΄, Περί Προσευχής, έκδοση Ιερόν Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2012, σ. 113
***
Πώς ο Άγιος Νικόλαος επισκεύασε το αυτοκίνητο του πατρός Ηλιοδώρου της Όπτινα
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν ο πατήρ Ηλιόδωρος διακονούσε ως βοηθός οικονόμος στο μοναστήρι στην Όπτινα, το αυτοκίνητο του Volga χάλασε. Απλώς δεν έπαιρνε μπροστά. Και εκείνο το βράδυ, έπρεπε να φύγει επειγόντως για κάτι σημαντικό.
Ρυμούλκησαν το αυτοκίνητο έως τους μηχανικούς, αλλά αφού έψαχναν μέχρι το τέλος της εργάσιμης ημέρας, τα παιδιά ακόμα δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι έφταιγε. Ο πατήρ Ηλιόδωρος ήρθε να παραλάβει το αυτοκίνητο και του εξήγησαν ότι δεν μπορούσαν να βρουν τι έφταιγε και έτσι αύριο θα έπρεπε να αφαιρέσουν ένα εξάρτημα και να δοκιμάσουν κάτι άλλο… Αλλά έπρεπε να φύγουν!
Λοιπόν, όπως ξέρουμε, ο πατήρ Ηλιόδωρος είχε πολύ καλή σχέση με τον Άγιο Νικόλαο. Του έψελνε τον Ακάθιστο ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ χωρίς διακοπή για αρκετά χρόνια, και ο άγιος τον βοηθούσε συνέχεια – τα θαύματα είναι αμέτρητα. Και αυτή τη φορά, έγινε σαφές ότι δεν μπορούσε να κάνει χωρίς τον Άγιο Νικόλαο. Ο πάτερ είχε πάντα μια ισχυρή, ζωντανή πίστη και ήταν ένας ζηλωτής ιεροκήρυκας. Και αυτοί που εργάζονταν στο συνεργείο αυτοκινήτων δεν ήταν ιδιαίτερα θρησκευόμενοι.
Έτσι ο πατήρ Ηλιόδωρος αποφάσισε να τους μυήσει στην πίστη.
«Εντάξει», τους λέει, «δεν είστε και πολύ χρήσιμοι. Έπρεπε να είχαμε απευθυνθεί στον Άγιο Νικόλαο εξαρχής και να μην χάναμε χρόνο».
«Ποιόν Νικόλαο;» ρωτούν οι εργάτες, μπερδεμένοι.
«Ποιόν Νικόλαο;! Θα σας δείξω τώρα! Εντάξει, δώστε προσοχή!» Έκανε το σταυρό του και ζητώντας σιωπηλά τη βοήθεια του αγίου τους λέει: «Κοιτάξτε πώς εργάζεται ο Άγιος Νικόλαος ο Θαυματουργός!»
Μπαίνει στο αυτοκίνητο, βάζει το κλειδί στη μίζα και, όπως μου είπε αργότερα, λέει από μέσα του:
«Λοιπόν… Άγιε Νικόλαε, αγαπημένε μου, μην με απογοητεύσεις – βλέπεις τι έχω κάνει εδώ…»
Γυρίζει το κλειδί – και ο ‘’Βόλγας’’, ξεκίνησε με την πρώτη στροφή!
Ο πατήρ Ηλιόδωρος κοιτάζει: όλοι γύρω του είχαν μείνει άναυδοι – δεν μπορούσαν να καταλάβουν τίποτα. Και τους είπε:
«Καταλάβατε ποιός είναι ο Νικόλαος;!»
«Στέκονταν εκεί, με το στόμα ανοιχτό, και εγώ, τους χαιρέτησα: “Τσάο, συνεχίστε να διαβάζετε!”- και έφυγα με το αυτοκίνητο»,», ολοκλήρωσε την ιστορία του ο Αββάς Ηλιόδωρος με ένα χαμόγελο.
Π. Διονύσιος Κουβάγιεφ
https://pravoslavie.ru/141684.html
***
Πώς ο πατήρ Ηλιόδωρος πήγε στο Άγιον Όρος*
Ο ιεροδιάκονος της Όπτινα, ο μακαριστός Ηλιόδωρος, δεν πέρασε ποτέ από τον ναό μας χωρίς να σταματήσει και να μπει μέσα. Τόσο αγαπούσε τον Άγιο Νικόλαο. Θα έρχονταν πάντα μαζί με τα πνευματικά του τέκνα, θα έφερνε λουλούδια -φρέσκα και όμορφα τριαντάφυλλα. Τα κόκκινα θα τα εβάζε δίπλα στην εικόνα του Σωτήρα, τα άσπρα για την Παναγία και μια όμορφη ανθοδέσμη στον Άγιο Νικόλαο.
Περνούσε, επίσης, από το περίπτερό μας, όπου πουλάμε τις πίτες, που φτιάχνουμε μόνοι μας, τσάι, κρέπες, μέλι από τον μελισσώνα μας, τυρί, μυζήθρα, σμετάνα και άλλα σπιτικά προϊόντα. Τα λεφτά, που κερδίζουμε απ’ αυτό το εμπόριο, τα διαθέτουμε για τις ανάγκες του ναού μας. Στον πατέρα Ηλιόδωρο άρεσε να πίνει τσάι με μαρμελάδα. Συνήθως αγόραζε πολλά πιττάκια και κερνούσε με αυτά όλους όσοι ήταν γύρω. Εάν έβλεπε τους εργάτες να κάνουν κάποια έργα δίπλα στον ναό, τότε τους πλησίαζε και τους κερνούσε πιττάκια κι επίσης τους έδινε από χίλια ρούβλια στον καθένα. Ήταν ανοιχτοχέρης άνθρωπος και του άρεσε να χαροποιεί τους ανθρώπους, να τους βοηθά. Αν του έκαναν κάποιο δώρο το πρωί, το βράδυ δεν είχε τίποτα, επειδή το έδινε σε κάποιον.
Μια φορά, προς έκπληξή μου, πίναμε τσάι οι δυο μας και ο πατήρ Ηλιόδωρος μου διηγήθηκε μια ιστορία. Έπρεπε να πάει επειγόντως στο Άγιον Όρος, για να προσευχηθεί στα ιερά του Άθω. Ποιο ήταν το σπουδαίο θέμα, για το οποίο ήθελε να προσευχηθεί, δεν μου είπε. Το μόνο που ανέφερε, ήταν ότι έχει μόνο δύο μέρες για να το κάνει. Δηλαδή την Παρασκευή να ξεκινήσει το ταξίδι και τη Δευτέρα πρωί-πρωί να έχει γυρίσει στην Όπτινα.
Έτσι, το απόγευμα του Σαββάτου, ο πατήρ Ηλιόδωρος βρέθηκε στο λιμάνι της Ουρανούπολης. Στέκεται και περιμένει το ταχύπλοο για το Άγιον Όρος. Οι Έλληνες κουνάνε τα κεφάλια τους και λένε πως το τελευταίο ταχύπλοο της γραμμής έφυγε και σήμερα δεν υπάρχει δυνατότητα να φτάσει κανείς στο Όρος.
Ο πατήρ Ηλιόδωρος πήγε στην προκυμαία και άρχισε να προσεύχεται στον αγαπημένο του Άγιο Νικόλαο. Ξαφνικά, βλέπει να έρχεται το ταχύπλοο, το οποίο αράζει, ο καπετάνιος μουρμουρίζει και ο ναύτης ξεφορτώνει ένα τσουβάλι ταχυδρομείου. Αποδείχθηκε ότι στο Άγιον Όρος ξέχασαν να στείλουν το ταχυδρομείο κι έτσι το ταχύπλοο αναγκάστηκε να κάνει μια επιπλέον διαδρομή. Ο καπετάνιος κοίταξε τον Ρώσο μοναχό και είπε:
– Στο Όρος; – Ναι, στο Άθως. – Έλα μέσα!
Οι Έλληνες γύρω έμειναν με το στόμα ανοιχτό!
Ο πατήρ Ηλιόδωρος πρόλαβε την ολονυκτία, το πρωί προσευχήθηκε στη Θεία Λειτουργία, πρόλαβε να κάνει αυτά που σκόπευε και τη Δευτέρα το πρωί ήταν ήδη στην Όπτινα.
Έχω έναν φίλο, τον Ντμίτρι Σιούκιν. Γνωριζόμαστε εδώ και χρόνια. Κάποτε είχε επιχείρηση, ασχολείτο με τη μεταφορά αυτοκινήτων από την Ιαπωνία, αλλά αυτό ήταν στο παρελθόν. Είναι απλός άνθρωπος, λιτός, δεν χρειάζεται πολλά. Χαιρετά, συνήθως, με τον εξής τρόπο:
– Ειρήνη να ’χεις, αδελφέ, και μια ευλογημένη μέρα!
Πριν από πολλά χρόνια, ο Ντμίτρι, νέος τότε ακόμα, ταξίδευε με το ποδήλατό του στην περιοχή του Βολγκογκράντ. Εκεί υπήρχαν στέπες. Λοιπόν, μια φορά πήγαινε από τον έναν οικισμό στον άλλον και αποφάσισε να συντομεύσει τον δρόμο του, πηγαίνοντας όχι από τον κεντρικό δρόμο, αλλά από έναν χωραφόδρομο. Μαζί του είχε λίγο νερό και κάποια τρόφιμα.
Πηγαίνει έτσι, λοιπόν, σ’ ένα παλιό δρομάκι, γύρω είναι απόλυτη ερημιά. Ξαφνικά του σπάει ο τροχός. Δεν μπορεί να επισκευαστεί, αφού δεν έχει μαζί του ούτε εφεδρικό τροχό ούτε λάστιχο. Επίσης, το σακίδιό του είναι πολύ βαρύ. Αποφασίζει να στήσει σκηνή. Κάνει ζέστη. Πίνει όλο το νερό, τρώει όλα τα σάντουιτς, δεν μένει τίποτα.
Μετά ενσκήπτει μια δυνατή καταιγίδα, άνεμος, βροχή και ο Βλαντίμιρ κάθεται μόνος του στη σκηνή του και προσεύχεται στο Άγιο Νικόλαο, για να τον σώσει απ’ αυτήν την κατάσταση.
Ξαφνικά, μέσα από τον θόρυβο της βροχής ακούει να έρχεται ένα αυτοκίνητο. Βγαίνει από τη σκηνή και κάνει σήματα με τα χέρια. Σταματάει ένα αμάξι ΓΚΑΖ-66, ένα μικρό φορτηγάκι 4Χ4. Ο οδηγός κι ένας άλλος άνδρας βγαίνουν από το όχημα, με την έκπληξη ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους, βλέποντας έναν άνθρωπο μέσα στην ερημιά, μια που ο πλησιέστερος οικισμός απέχει 30 χιλιόμετρα από εκείνον τον τόπο.
Αποδείχτηκε ότι ήταν ηλεκτρολόγοι. Η καταιγίδα κατέστρεψε κάποιο ηλεκτροφόρο καλώδιο κι εκείνοι πήγαν να το επισκευάσουν. Είπαν πως δεν περνάνε από αυτόν τον δρόμο συχνά και γενικά εδώ και χρόνια σχεδόν κανένας δεν περνάει.
Από εκείνην τη μέρα ο Ντμίτρι έγινε πιο προσεκτικός στα ταξίδια του. Πάντα παίρνει μαζί του κάποιες προμήθειες με νερό και τρόφιμα, καθώς και συνεχίζει να προσεύχεται στον Άγιο Νικόλαο, όπως το έκανε και πριν.
Πώς ο φίλος μου πήγε στο Μπάρι
Ο φίλος μου, ο Ντμίτρι Σιούκιν, αγαπούσε πολύ τα προσκυνηματικά ταξίδια, σε διάφορους ιερούς τόπους. Μου διηγήθηκε την εξής ιστορία:
Μια φορά πήγε με το αυτοκίνητό στον Άγιο Νικόλαο στο Μπάρι και, φτάνοντας στον προορισμό του, τρύπησε το κάτω μέρος του κινητήρα. Πρόκειται για πολύ σοβαρή βλάβη. Στο συνεργείο του είπαν:
– Η επισκευή κοστίζει 700 ευρώ.
Ο Ντμίτρι δεν είχε τόσα λεφτά. Στην αρχή ανησύχησε πολύ, μετά προσευχήθηκε στον ναό του Αγίου Νικολάου, βγήκε έξω, κάθισε στο σκαλοπάτι κι ένιωσε πως το άγχος του είχε φύγει και η ψυχή του γέμισε με ηρεμία.
Κάθεται, λοιπόν, και χαίρεται. Επειδή στο Μπάρι έφτασε, έτσι κι αλλιώς!
Ξαφνικά τον πλησιάζει μια άγνωστη προσκυνήτρια, του δίνει τυλιγμένα σε χαρτί χρήματα, λέει το όνομά της, παρακαλώντας για τις προσευχές, και φεύγει.
Ανοίγει το δέμα και βλέπει ακριβώς 700 ευρώ.
Πώς ο φίλος μου ταξίδεψε στην Κριμαία
Ο φίλος μου, ο Ντμίτρι Σιούκιν, περιπλανιέται σε ιερούς τόπους. Παλιά ταξίδευε με το ποδήλατο, μετά με μηχανή και τώρα με αυτοκίνητο, το οποίο του το έκαναν δώρο. Εν τω μεταξύ, δεν είναι το πρώτο αυτοκίνητο που του χάρισαν. Τα δύο προηγούμενα αυτοκίνητα τα δώρισε σε κάποιους ιερείς. Ο Ντμίτρι εύκολα χαρίζει κι εύκολα λαμβάνει δώρα.
Κάποιες φορές σκέφτομαι: Πώς κι έτσι;! Γιατί κανείς δεν χαρίζει αυτοκίνητα σ’ εμάς;! Ούτε ένα ποδήλατο. Και στον Ντμίτρι δίνουν ολόκληρα αυτοκίνητα! Τι να πω; Πιθανώς, ο Κύριος ξέρει καλύτερα τι να δώσει στον καθένα.
Λοιπόν, πήγε ο Ντμίτρι με το χαρισμένο αυτοκίνητο σε προσκυνηματικό ταξίδι στους τόπους της Κριμαίας. Στον δρόμο έκανε μια στάση και αποφάσισε να κάνει μπάνιο στη θάλασσα. Το αυτοκίνητο του Ντμίτρι ήταν αρκετά καλό, μέσα είχε διάφορα πράγματα, κινητό τηλέφωνο, φορτιστή και λεφτά. Στο μπροστινό μέρος είχε τοποθετημένη την εικόνα του Αγίου Νικολάου.
Δίπλα ήρθε και πάρκαρε ένα άλλο αυτοκίνητο. Το αμάξι επίσης πολύ καλό, με σούπερ σύγχρονο σύστημα συναγερμού. Ο οδηγός έκλεισε όλα τα παράθυρα, τα ξανατσέκαρε κι έθεσε τον συναγερμό σε λειτουργία.
Ο Ντμίτρι, όπως συνήθως, είπε την προσευχή στον Άγιο, άφησε το αυτοκίνητο με ανοιχτά παράθυρα και πήγε προς τη θάλασσα.
Κολυμπάει, λοιπόν, ο Ντμίτρι και χαίρεται. Μετά ακούει τον διπλανό να φωνάζει και να καλεί την αστυνομία. Αποδείχτηκε πως, παρά τον σούπερ σύγχρονο συναγερμό, κάποιος άνοιξε το αυτοκίνητο και πήρε από μέσα όλα τα πολύτιμα πράγματα. Το αυτοκίνητο του Ντμίτρι, όμως, όπως ήταν με ανοιχτά παράθυρα, έτσι κι έμεινε, άθικτο με όλα τα πράγματα μέσα.
Ο άλλος οδηγός του λέει:
– Πώς κι έτσι;!
Και ο Ντμίτρι του απαντά:
– Ο Άγιος Νικόλαος φυλάει το αυτοκίνητό μου. Μπορεί να συγκριθεί ο συναγερμός με μια τέτοια προστασία;!
Και αμέσως ευχαρίστησε τον Κύριο για το έλεός Του και τον Άγιο Νικόλαο για τις πρεσβείες του.
Άγιε Νικόλαε, πρέσβευε στον Θεό για ’μας!
*Διήγηση του Ντμίτρι Βολόντικοβ και της Νατάλια Βολοντίκοβα κάτοικοι του χωριού Κάμενκα, που είναι κοντά στην Όπτινα. Ο Ντμίτρι είναι φοιτητής της Θεολογικής Σχολής κι επίσης βοηθάει στο Ιερό. Η σύζυγός του είναι αρχηγός της χορωδίας στον ναό. Στο χωριό τους έχτισαν τον ναό του Αγίου Νικόλαου
Το άρθρο συνέγραψε η Όλγα Ροζνιόβα
Μετάφραση από τα Ρωσικά της Κατερίνα Πολονέιτσικ.
https://gr.pravoslavie.ru/136136.html
Άγιος Νικόλαος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός, ”αυτός ο πόλεμος δε θα είναι ο τελευταίος, θα δώσουν μάχη ακόμα τέσσερα άλογα και θα νικήσει το κόκκινο!”
https://iconandlight.wordpress.com/2020/12/05/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CF%8D%CF%81%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BB%CF%85%CE%BA%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BF-%CE%B8%CE%B1%CF%85%CE%BC/
Εγώ είμαι ο άγιος Νικόλαος και ήρθα για να σε βοηθήσω, ….
https://iconandlight.wordpress.com/2024/12/05/%ce%b5%ce%b3%cf%8e-%ce%b5%ce%af%ce%bc%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bb%ce%b1%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%ae%cf%81%ce%b8%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1/
Ο άγιος Νικόλαος ο θαυματουργός, ο «γοργοϋπήκοος», ο μέγας και θερμός προστάτης και βοηθός των πλεόντων στο τρικυμισμένο πέλαγος της ζωής…
https://iconandlight.wordpress.com/2023/12/05/%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bb%ce%b1%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%b8%ce%b1%cf%85%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%cf%8c%cf%82-%ce%bf-%ce%b3%ce%bf%cf%81/
Άγιος Νικόλαος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός κατέβηκε στο χαράκωμα, – Παππούκα, πότε θα τελειώσει αυτός ο καταραμένος πόλεμος; – Σύντομα, σύντομα, παιδάκια μου! Αλλά δε θα είναι ο τελευταίος, θα δώσουν μάχη ακόμα τέσσερα άλογα και θα νικήσει το κόκκινο!”
https://iconandlight.wordpress.com/2021/12/05/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bb%ce%b1%ce%bf%cf%82-%ce%bc%cf%8d%cf%81%cf%89%ce%bd-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bb%cf%85%ce%ba%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%bf-%ce%b8%ce%b1%cf%85%ce%bc-2/
Ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου Νικολάου Μύρων τῆς Λυκίας.
Ἦχος δ´.
Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πρᾳότητος, ἐγκρατείας Διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια, διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια, Πάτερ Ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου Νικολάου Μύρων τῆς Λυκίας.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς κρήνη ἀκένωτος, τῶν θεϊκῶν δωρεῶν, πηγάζεις, Νικόλαε, τῇ οἰκουμένη ἀεί, θαυμάτων τὰ ῥεύματα, παύεις τῶν πολυπλόκων, πειρασμῶν τὰς ἑφόδους, σῴζεις τοὺς ἐν κινδύνοις, ὡς θερμὸς ἀντιλήπτωρ· διὸ τὴν προστασίαν σου, πάντες κηρύττομεν.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Νεομάρτυρος Νικολάου, τοῦ Καραμάνου τοῦ ἐν Σμύρνῃ. (Χαραλάμπους Μπούσια)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ὃν ἠρνήσω, Νικόλαε, ὡμολόγησας Χριστὸν πολλῇ παῤῥησίᾳ ἐν δυσχειμέροις καιροῖς τῆς δουλώσεως ἀνόμων πρὸ τοῦ βήματος καὶ ἐν τῇ Σμύρνῃ, ἀθλητά, νεομάρτυς εὐσθενές, ἀγχόνῃ ἀπηῳρήθης, ὁ ἱλεούμενος Κτίστην ἡμῖν τιμῶσί σου τὴν ἄθλησιν.
Κοντάκιον προεόρτιον τῶν Χριστουγέννων
Ἦχος γ´. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἡ Παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον ἐν σπηλαίῳ ἔρχεται ἀποτεκεῖν ἀποῤῥήτως. Χόρευε, ἡ οἰκουμένη, ἀκουτισθεῖσα· δόξασον μετὰ ἀγγέλων καὶ τῶν ποιμένων, βουληθέντα ἐποφθῆναι παιδίον νέον, τὸν πρὸ αἰώνων Θεόν.
Δόξα… Ἦχος πλ. β’
Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, καὶ πιστὲ θεράπον, λειτουργὲ Κυρίου, ἄνερ ἐπιθυμιῶν, σκεῦος ἐκλογῆς, στῦλε καὶ ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας, Βασιλείας κληρονόμε, μὴ παρασιωπήσῃς, τοῦ βοᾶν ὑπὲρ ἡμῶν τὸν Κύριον.
Δόξα… Ἦχος πλ. α’
Σαλπίσωμεν ἐν σάλπιγγι ᾀσμάτων, σκιρτήσωμεν ἑόρτια, καὶ χορεύσωμεν ἀγαλλόμενοι, τῇ ἐτησίῳ πανηγύρει τοῦ θεοφόρου Πατρός· Βασιλεῖς καὶ Ἄρχοντες συντρεχέτωσαν, καὶ τὸν δι’ ὀνείρου φρικτῆς ἐπιστασίας, Βασιλέα πείθοντα, ἀναιτίους κρατουμένους τρεῖς, ἀπολῦσαι στρατηλάτας, ἀνυμνείτωσαν. Ποιμένες καὶ Διδάσκαλοι, τόν τοῦ καλοῦ Ποιμένος, ὁμόζηλον Ποιμένα, συνελθόντες εὐφημήσωμεν. οἱ ἐν νόσοις τὸν ἰατρόν, οἱ ἐν κινδύνοις τὸν ῥύστην, οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸν προστάτην, οἱ πένητες τὸν θησαυρόν, οἱ ἐν θλίψεσι τὴν παραμυθίαν· τὸν συνοδίτην οἱ ὁδοιπόροι, οἱ ἐν θαλάσσῃ τὸν κυβερνήτην, οἱ πάντες τὸν πανταχοῦ θερμῶς προφθάνοντα, μέγιστον Ἱεράρχην, ἐγκωμιάζοντες οὕτως εἴπωμεν· Πανάγιε Νικόλαε, πρόφθασον, ἐξελοῦ ἡμᾶς τῆς ἐνεστώσης ἀνάγκης, καὶ σῶσον τὴν ποίμνην σου ταῖς ἱκεσίαις σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου